Ben yurtdışına okumaya gittim bitirdim evlendim, eşimle ayrıyım , eski eş oda çok sorunlu bir kzım var ,yurtdışında yalnız hissediyorum, ailemin yanına geldim bir süreliğine , abimin kızı annemlerde yaşıyor , abim çocuğuyla ilgilenmiyor keyfine bakıyor, bende kısa süreliğine annemlerdeyim , Annem istedi gelmemi. fakat ortamdan çok sıkılıyorum, birde yeğenim çok bencil ve sorunlu annemi herkesten kıskanıyor bütün ilgi benim olsun diyor , , kızım da ona çok düşkün ama yeğenim kızıma bazen kötü örnekte oluyor , , ben tepki verince en ufak anneme batıyor , bende anneme sinirleniyorum anne ben o çocuğun annesi babası değilim diyorum annem , beni yalnız bırakıyor, adaletsizlik değil mi bu , , bende bunun çözümü beni yalnız bırakmak değil, abime sorumluluk vermek diyorum , annem ne yapayı almıyor diyor … ben şaşırdım ne doğru ne yanlış
Ben yurtdışına okumaya gittim bitirdim evlendim, eşimle ayrıyım , eski eş oda çok sorunlu bir kzım var ,yurtdışında yalnız hissediyorum, ailemin yanına geldim bir süreliğine , abimin kızı annemlerde yaşıyor , abim çocuğuyla ilgilenmiyor keyfine bakıyor, bende kısa süreliğine annemlerdeyim , Annem istedi gelmemi. fakat ortamdan çok sıkılıyorum, birde yeğenim çok bencil ve sorunlu annemi herkesten kıskanıyor bütün ilgi benim olsun diyor , , kızım da ona çok düşkün ama yeğenim kızıma bazen kötü örnekte oluyor , , ben tepki verince en ufak anneme batıyor , bende anneme sinirleniyorum anne ben o çocuğun annesi babası değilim diyorum rahatsız oluyor annem , beni yalnız bırakıyor, adaletsizlik değil mi bu , , bende bunun çözümü beni yalnız bırakmak değil, abime sorumluluk vermek diyorum , annem ne yapayım almıyor diyor … ben şaşırdım ne doğru ne yanlış
Benim sizin durumunuzdan anladıklarım;
(İlk olarak asla kazanmayacağınız bir savaşa girmişsiniz. Kendinize bir çocuğu muhatap almışsınız. Benim de iki kızım var ve sizi haklı bulma ihtimalim sıfır)
Abiniz anneniz tarafından devamlı kayırılmış. Kendisinden şiddet görmüşsünüz ve şimdi bile karşı geldiğiniz zaman şiddet görüyorsunuz. Yurtdışına gidip okuma sebebiniz aile içindeki huzursuzluk. Giderken yeni bir hayata başlayıp herşeyi unutmak istemişsiniz. Sevgi arayıp yanlış kişide bulmuşsunuz. Severim sevilirim kendi ailemi kurarım, çocuğuma güzel bir aile ortamı sunarım diye evlenmişsiniz ama toksik kocanız yüzünden hayal kırıklığı yaşamışsınız. Annenizin yanına dönmüşsünüz çünkü hep onun ilgisine sevgisine mahrum kalmışşsınız. Artık ben de annemle kuramadığım bağı kurabilirim dizinde yatabilirim diye düşünmüşsünüz ama abiniz gittiğinizden daha beter durumda ve bu sefer de kızı yüzünden yine annenizle bağ kuramıyorsunuz. Beni sarıp sarmalamıyor, kaç yaşında olursam olayım ben de onun çocuğuyum benim de başımı okşasın istiyorum ama annem yine oğlunun derdine koşuyor diyorsunuz.
Yani benim düşünceme göre abinize olan nefretinizi çocuğa yansıtıyorsunuz. Aslında 6 yaşında çocukla, yeğeninizle bir sorununuz yok. Annesi babası başında dursa çocukla hiçbir alıp veremediğiniz olmayacak.
Belki zamanında ailemle sağlıklı ve mutlu bir ilişkim olsaydı eş seçimini daha düzgün yapabilirdim diye evliliğinizden dolayı hissettiğiniz pişmanlığı nefret olarak yansıtıyor olabilir misiniz? En azından maddi destek olsunlar annem çok yoruluyor diyorsunuz ama hesaba katmadığınız şeyler var. Anneniz oğlu yüzünden mahçup hissedip suçluluk duyuyor olabilir.
Ben oğlumu iyi yetiştiremedim, hatalı davrandım o yüzden düzgün bir koca, düzgün bir baba olamadı, bu çocuğa bakıp büyütmek benim görevim diyor olabilir. Belki abiniz yengeniz sağlıklı normal bir aile olabilirdi fakat siz eşiniz yüzünden ruhsal problem yaşayıp hastalanıp çocuğunuzu annenize getirebilirdiniz. Anneniz bu sefer de sizin kızınıza bakıp kendini O’na adayacaktı. Kızım bizim yüzümüzden çekti gitti, sağlıklı düzgün kararlar veremedi böyle bir adamla evlendi diye size üzülecekti bu sefer.
Çok yazık günah. Okulda mutlaka anne baba konuları geçiyordur. Herkesi annesi babası alıyor okuldan ama benimkiler gelmiyor babaannem geliyor diye utanıyordur belki çocuk. Var olduklarını bildiği halde annesiz babasız yaşamanın ileride o çocuğa vereceği hasarı aramızda varsa pedagog söylesin. Annenin doyuramadığını dünya doyuramazmış.
Bence annenize ulaşmanın yolu önünden çekilip yanında durmanız. Babaanesinin herşeyi olan çocuk birden evde bir çocuk daha görüyor. Sizin kızınızı kıskanabilir, istemeyebilir, hırçın davranabilir. Malesef bunları çözmek sabır, sevgi ve profesyonel destek işi.
Ben uzun zamandır bu foruma girmiyordum eski üyelerdenim. Burada bu gibi konularda üyelerin %99.9’u hemfikirdir. 45 sayfa yazılmış size, 4.500 sayfa da yazılsa cevaplar ve tepkiler değişmeyecek.
Siz kendinizi haklı görüyorsunuz, duygu açlığı çekiyorsunuz ama malesef karşınızda muhatap gördüğünüz 6 yaşında bir çocuk. İsterse 16 yaşında olsun. Bunun tartışması aması yok. Yeğeniniz o evde anneniz uygun görene kadar kalacak çünkü orası annenizin ve torununun evi. Sizin ve kızınızın da evi tabii ama fikirlerinizi düşüncelerinizi değiştirirseniz. Bu şekilde hem kendinize ve kızınıza hem de anneniz ve yeğeninize zararınız oluyor. Sakince bir oturun ve ne yapacağınıza karar verin. Mantıklı düşünün. Bu çocuğa birinin bakması gerekiyor. Yetiştirme yurduna mı bırakılsın? Siz gerçekten böyle bir ihtimali içinize sindirir misiniz?
Ev tutun çocuğunuzu kreşe verin ve bir iş bulun. Lisan biliyorsunuz en azından avantajınız var. İsterse annemin evi saray köşk olsun, ben yine de kendi evimde huzurlu olurum. Çocuklar yatacak, alıcam elime kitabımı veya tabletimi. Kendi evimde istediğimi yaparım istemediğimi yapmam karışan eden yok. Bunu bir düşünün lütfen. Anneniz kötü birşey yapmıyor. Çocuk yedi kat yabancı değil sizin kanınızdan. Bu gibi durumlarda seçenek yoktur. Durum ne olursa olsun her zaman çocukların iyiliği ve güvenliği önceliklidir.
