hayırlı geceler arkadaşlar sizlere içmi dökmek geldi içimden kendim ile yüzleşmek geldi burda o kadar güzel yorumlar yapılıyor ki belki bende kendime gelirim
Ben çok değişik biriyim ya neden böyleyim ben
ruh halim duygularım bazen onları anlıyamıyorum sevdiklerimin kıymetini bazen bilemiyorum ve bana rahat batıyor.
Her zaman herşeyi dolu dolu yaşamak istiyorum duygularımı derin derin hissetmek gel gelelim ki böyle olmadı zaman hemen kendimi sorguluyorum acaba şöyle mi acaba böyle mi acaba acaba .
Bıktım bu düşüncelerimden. Bir örnek veriyim sizlere. Ben hep zor severim heycan severim her daim keşfetmek isterim karşımdaki insanı ona ne kadar hayatımda olursa olusn tam anlamıyla ulaşmak istemem rahat olmak istemem yani. hani derler ya herşey yolunda gidiyor mutlulular huzurlular ben neden böyleyim ? benim gibi olan var mı
hayatımda ki insandan bir örnekle açmak istiyorum sizlere. 1 bucuk yıl oldu nerdeyse. acısı tatlısı ile. onu çok zor hayata dönderdim kendime aşık etmek için birşeyler olması için nasıl çabaladım. ne emekler verildi bu yolda. onu bir türlü çözemiyordum gel git ler de çok oluyor tabi ilk zamanlar bunu hemen hemen herkez yaşar
Mesaj attığında aman aman yüreğim hop kalkar hop otururdu.
tabi sonra ilişkiler rayına giriyor. onu tanıyorsun tepkilerini biliyorsun herşey yolunda güzel seviyorsun güveniyorsun. hatası olmuyor. hayalimizde ki insanda hep böyledir öyle değilmi
Herşey yolunda iken benim bu huzursuzluğum ne ben anlamıyorum kendimi gercekten anlamıyorum bazen öldüresim geliyor kendimi o kadar yani
Ondan sonra başlıyor beyin acaba duygulara mı birşey oldu acaba sevgiye mi birşey ler oldu vs vs düşüncelerden nefret ediyorum ya ben artık bu durumdan kurtulmak istiyorum
Hayatımda herşey çok güzel seviyorum seviliyorum ama bu düşüncelerden de kendimi alı koyamıyorum
nasıl düzelebilirim sizce umarım sorunumu az çok anlatabilmişimdir kızlar 
yorumlarınızı bekliyorum hepinizden
Ben çok değişik biriyim ya neden böyleyim ben
ruh halim duygularım bazen onları anlıyamıyorum sevdiklerimin kıymetini bazen bilemiyorum ve bana rahat batıyor. Her zaman herşeyi dolu dolu yaşamak istiyorum duygularımı derin derin hissetmek gel gelelim ki böyle olmadı zaman hemen kendimi sorguluyorum acaba şöyle mi acaba böyle mi acaba acaba .
Bıktım bu düşüncelerimden. Bir örnek veriyim sizlere. Ben hep zor severim heycan severim her daim keşfetmek isterim karşımdaki insanı ona ne kadar hayatımda olursa olusn tam anlamıyla ulaşmak istemem rahat olmak istemem yani. hani derler ya herşey yolunda gidiyor mutlulular huzurlular ben neden böyleyim ? benim gibi olan var mı
hayatımda ki insandan bir örnekle açmak istiyorum sizlere. 1 bucuk yıl oldu nerdeyse. acısı tatlısı ile. onu çok zor hayata dönderdim kendime aşık etmek için birşeyler olması için nasıl çabaladım. ne emekler verildi bu yolda. onu bir türlü çözemiyordum gel git ler de çok oluyor tabi ilk zamanlar bunu hemen hemen herkez yaşar
Mesaj attığında aman aman yüreğim hop kalkar hop otururdu.
tabi sonra ilişkiler rayına giriyor. onu tanıyorsun tepkilerini biliyorsun herşey yolunda güzel seviyorsun güveniyorsun. hatası olmuyor. hayalimizde ki insanda hep böyledir öyle değilmi
Herşey yolunda iken benim bu huzursuzluğum ne ben anlamıyorum kendimi gercekten anlamıyorum bazen öldüresim geliyor kendimi o kadar yani
Ondan sonra başlıyor beyin acaba duygulara mı birşey oldu acaba sevgiye mi birşey ler oldu vs vs düşüncelerden nefret ediyorum ya ben artık bu durumdan kurtulmak istiyorum
Hayatımda herşey çok güzel seviyorum seviliyorum ama bu düşüncelerden de kendimi alı koyamıyorum
nasıl düzelebilirim sizce umarım sorunumu az çok anlatabilmişimdir kızlar yorumlarınızı bekliyorum hepinizden
bende 20 yaşındayım ve tamda anlattığın gibiyim. Mesela örnek veriyim çok iyi bir insan benden hoşlanır açılır bana, ama ben sırf o bana açıldı diye istemem, onu illa ben göreyim ben seveyem çabalıyım bir şekilde ben elde edeyim o bana çok daha çekici gelir, bugün büyük bir heycanla mesajına cevap verdiğim kişiye sabah yazmak istemem o yüzden 3 yıldır yalnızım 
