Ben esimden bosandim uzun süre oldu.Bugün anne babamla telefonda konusurken kendilerini ezik hissettiklerini söylediler. Etrafta herkes cocuguyla damadiyla torunuyla iyimis biz niye böyle olmusuz. Moral vercekleri yerde yüküme yük kattilar. Bir anne babanin tek hayali cocuklarini evli, cocuklu ve mutlu görmekmis ve bu konuda gercekten üzülüyorlar ve bu beni daha da yipratiyor. Benim icin su an ikinci bir evlilik daha cok uzak acikcasi düsünmüyorum ama bu psikolojik baskilarda yipratiyor beni. Bosandigim insani daha tam tanimadan evlenmisim biraz tanisaydin böyle olmazdi bak bi daha evlenirsen tanimadan evlenme diyorlar, kendimi suclu hissettiriyorlar. Kendimi bir daha yanlis yaparsa dünyanin sonu gelcekmis gibi hissediyorum. Dogru adimlar atsaydim bunlar basima gelmez miydi acaba diye düsünüyorum, suclu hissediyorum