Ben niye kötü oldum ki şimdi ?

Kvalideniz kanser sonuçta onun psikolojisini tamamen ayrı ele alın. İdare edin.

Ama görümcenizin tepkisi çok yanlış. Hiçbi gelin kvalide için işini bırakmak zorunda dğeil. Bırakılıyorsa oğlu kızı bıraksın işini
 
Ben böyle durumlarda zaten kendi kızının bakmasının daha doğru olduğunu düşünürüm.
Allah korusun göstermesin.. böyle bir durumda ben annemi başkasına asla emanet edemem zaten (karşımdaki insan ne kadar iyi olursa olsun içgüdüsel bi durum bu)
Görümcen tam bir .. neyse demiyeyim.
Takma kafana iyi ki ayrılmadın işinden baksın annesini.. o dururken senin bakman çok saçma zaten.
Aynen bende annemi geline bırakmam..
 
Açık konuşayım kızı oğlu varken neden kendi hayatınızı başkaları için feda edesiniz?
Böylesine nankör denilir.
Bakın hemen nasıl dış kapının mandalı oldunuz.
Bu size ders olsun.

__________________________________________
En kötü insan için bile kanser kötü bir hastalık. Allah şifa versin.
 
Işten cikmak ne ya? Iyi ki çıkmamışsınız, cok saçma. Kendi annem hasta olsa bile çıkmam ki. Sonuçta biri ölünce yaşamaya devam etmiyor muyuz? Ediyoruz. Hasta olunca da niye her şeyimizi ona gore ayarlayalim. Bakıcı tutulur, dönüşümlü bakilir. Ise geri donmek kolay mi. Hem kendi kizi boşsa o baksin iste. Niye ille sizin bakmaniz gerekiyormus ki?
 
Ayrılma sakın işten bi o mu kanser oluyor Allah kimseye vermesin göstermesin geçmiş olsun ama neler neleri insanlar tek başına atlatıyor kaldı ki kızı bakıyormuş bakma zorunluluğunuz yok
 
Kolay mı bu devirde iş bulmak çalışmak ekmek aslanın ağzında da değil midesine inip alıyoruz, ki işle beraber gayet götürüyorsunuz işte olay ne. Tamamen isten çıkıp kul köle mi olacaksınız, Allah şifalar versin hastalık zor imtihan etmesin Rabbim ama bu denli bir fedakarlık neden isteniyor sizden
 
İyide kendi kızı varken senden niye bekliyorlar ki bunu pardon?? Asıl kendi kızı utanmalıydı senin bunu teklif ettiğinde. Yani ben utanırdım...
Ani mi iptal ettin acaba? Hani tamam yaparım deyipte 2 gün önceden yapamam dediysen belki ona gücenmişlerdir?
Ya da evinize davet etmediniz diye, hani yanına gidip yardım edeceğine belki eve davet etmenizi beklemiş olabilir, bilmiyorum valla hasta psikolojisi biraz farklı olabilir
 
İşten ayrılma beklentisi içine sokmasaydınız keşke hiç. Kızı varken siz neden işten ayrılacaksınız ki? Ayrılırım diyip ayrılmayınca tavır almışlar.

Siz konuşmaya çalışmışsınız. Arıyormuşsunuzda. Aynı ilgide arttırmadan, azaltmadan devam edin bence. Zamanla düzelir.
 
Daha önceki konumu özetlemek gerekirse ; kayınvalidem ileri evre kanser ve ben işten ayrılıp aynı eve taşınıp ona bakmak istiyordum.İşten ayrılmaktan vazgeçtim eşime de haklı sebeplerimi belirtip, işten ayrılmam onun dışında elimden geleni yaparım diye . Biraz bozuldu falan ama tamam nasıl istersen dedi.

Ayın 8 inde pazartesi günü ilk kemoterapisini aldı kayınvalidem . İşten iki gün izin alıp salı ve çarşamba gündüzleri ben gittim evine yemeğini falan yaptım evi temizledim yalnız kalmasın diye.Çarşamba akşamda damadı gelip kızının evine götürdü o gün bugündür orda. Kızı göndermiyor kendi de gelmek istemiyor sanırım .

Dün akşam eşimle çocukları alıp ablasına gittik annesini görelim felan diye. Ama kapıdan girer girmez pişman oldum. Eşimi ve çocukları güler yüzle karşılayan görümce kişisi beni görünce resmen 'sen ne demeye geldin' gibi bi surat ifadesi oldu ağız ucuyla hoşgeldin dedi sadece.Neyse geçtim içeri kaynanada da aynı surat.Oysa her gün arayıp bi ihtiyacın var mı iyi misin diye sordum. 3.5 saat oturduk ne bişeye elimi sürdürdüler ne de doğru düzgün tek kelime ettiler. Balkona sigara içmeye çıkınca eşime sordum 'bunların derdi ne ' diye. Bilmem dedi o da.

Başka zaman gittiğimizde hiconun kahvesi güzel olur gelinimizin elinden bi kahve içelim derdi hep görümce ya da çocukları oynatınca mutlu olurdu yemek hazırlarken falan hep çağırırdı beraber yapardık herşeyi ama bu sefer hiçbişeye elletmedi yüzüme bile bakmadı nerdeyse.

Abla hayırdır bi sorun mu var dedim mutfakta kıstırıp ; yooo her zamanki halim dedi.

Ben kaynanam için 'defolsun gitsin kapıma gelmesin hayatta bakmam ' falan hiçbişey demedim ki sadece işimi kaybetmek istemediğimi söyledim.Bu tavırlarına çok bozuldum çok zoruma gittim.

Benim 9 senedir eşimin ailesinden herkes ama istisnasız herkes için yaptıklarımı saysam hepiniz haklı olarak koca bi APTAL dersiniz bana.Boşunaymış demek ki istedikleri olmayınca silebiliyorlarmış kolayca.Ne acı bi tecrübe oldu benim için.

Siz ne yapardınız bu durumda yada bunların tek sebebi işten ayrılmak istemem mi ?
(Eşim ve kayınpederim şu an için bana karşı gayet iyiler.Ama Allah biliyor gönlümü kaynanayı aramak hiç gelmiyor içimden.)
Siz kendinizce doğru olanı yapmışsınız böyle bi sorumluluğu almak kolay değil. Kızı musaitse o baksın zaten. Kimsenin bi şey deme hakki yok. Eşiniz sizi biliyorsa çok da dert etmeyin. Üstunuze düşeni yapmışsınız zaten ama kv kişisi nankör olabiliyor bazen kendimden biliyorum
 
Aptal dedinya cok yüz versain . akıllarınca ogul bakar yani aslında gelin.

görümcenin küçük coxugumu var bundanmı bakmaz
 
allahım daha 3 yıllık evliyim kendimi oldukça soğuk tutuyorum eşimin ailesine karşı

sırf böyle şeyler yaşamayayım diye sen yaşatma yarabbimm
 
Bakacak birisi varken senin işten çıkıp bakmanı beklemek fazlaca bencillik olmuyor mu
 
Bana herkes sen evliya misin diyor düşün..ama eşimin ailesine kalsa ohooo biseyimi begenmezler:KK45:yaranilmaz kimseye...kanadim eksik diye oluyor bunlar biliyorum:KK51:
 
Kusura bakmayında alınganlık yapacak başka zaman bulun kendinize. Şu anda gerek kaynananız gerekse ona bakan kızımın durumu cidden çok ağır.
İşten çıkıp çıkmamak sizin katarsınız ama ki canız acaba sizin için bir şey midesi bi sorun bakalım.
Kanser tedavileri zordur ve bu süreçte kırgınlıklarınızı bırakın.
 
Valla ara halini sor fakat nasıl davranıyorsa öyle davran sonuçta bir gelin illa bakacak diye bir şey yok
 
Daha önceki konumu özetlemek gerekirse ; kayınvalidem ileri evre kanser ve ben işten ayrılıp aynı eve taşınıp ona bakmak istiyordum.İşten ayrılmaktan vazgeçtim eşime de haklı sebeplerimi belirtip, işten ayrılmam onun dışında elimden geleni yaparım diye . Biraz bozuldu falan ama tamam nasıl istersen dedi.

Ayın 8 inde pazartesi günü ilk kemoterapisini aldı kayınvalidem . İşten iki gün izin alıp salı ve çarşamba gündüzleri ben gittim evine yemeğini falan yaptım evi temizledim yalnız kalmasın diye.Çarşamba akşamda damadı gelip kızının evine götürdü o gün bugündür orda. Kızı göndermiyor kendi de gelmek istemiyor sanırım .

Dün akşam eşimle çocukları alıp ablasına gittik annesini görelim felan diye. Ama kapıdan girer girmez pişman oldum. Eşimi ve çocukları güler yüzle karşılayan görümce kişisi beni görünce resmen 'sen ne demeye geldin' gibi bi surat ifadesi oldu ağız ucuyla hoşgeldin dedi sadece.Neyse geçtim içeri kaynanada da aynı surat.Oysa her gün arayıp bi ihtiyacın var mı iyi misin diye sordum. 3.5 saat oturduk ne bişeye elimi sürdürdüler ne de doğru düzgün tek kelime ettiler. Balkona sigara içmeye çıkınca eşime sordum 'bunların derdi ne ' diye. Bilmem dedi o da.

Başka zaman gittiğimizde hiconun kahvesi güzel olur gelinimizin elinden bi kahve içelim derdi hep görümce ya da çocukları oynatınca mutlu olurdu yemek hazırlarken falan hep çağırırdı beraber yapardık herşeyi ama bu sefer hiçbişeye elletmedi yüzüme bile bakmadı nerdeyse.

Abla hayırdır bi sorun mu var dedim mutfakta kıstırıp ; yooo her zamanki halim dedi.

Ben kaynanam için 'defolsun gitsin kapıma gelmesin hayatta bakmam ' falan hiçbişey demedim ki sadece işimi kaybetmek istemediğimi söyledim.Bu tavırlarına çok bozuldum çok zoruma gittim.

Benim 9 senedir eşimin ailesinden herkes ama istisnasız herkes için yaptıklarımı saysam hepiniz haklı olarak koca bi APTAL dersiniz bana.Boşunaymış demek ki istedikleri olmayınca silebiliyorlarmış kolayca.Ne acı bi tecrübe oldu benim için.

Siz ne yapardınız bu durumda yada bunların tek sebebi işten ayrılmak istemem mi ?
(Eşim ve kayınpederim şu an için bana karşı gayet iyiler.Ama Allah biliyor gönlümü kaynanayı aramak hiç gelmiyor içimden.)
İnsan her zaman kendini iyi tanır senin vicdanın rahatsa bırak ne düşünmek istiyolarsa öyle düşünsünler... Sen Allahnruzasıniçin üstüne düşeni yerine getir gerisini Rabbim e havale et... Kaybın olmıycak inan bana hatta çoook fazla şey kazanucaksın...
 
kayınvalidenizi yinede arayıp sorun.
böyle bir durumda tavır almayin ona karşı.
gorumcenize gelince.
kendisi bakabilecek sartlardaysa böyle bir durumda olan annesini siz bakmadiniz diye tavır yapıyorsa , bence son derece haksız.
kimse kendi evladı gibi bakamaz bencw.(gerçekten anne , evlat bağı olanlar)
insan annesini böyle bir durumda başkasının yanına layık göremez.
Allah şifa versin inşallah.
 
Taviz tavizi doğurur diye bir söz var..
Kendi isteklerinizi gözardı edip birine sürekli iyilik yaparsanız onun adı artık "iyilik" değil "görev" oluyor.. Yapmayınca da böyle düşman olunuyor... İnsanoğlu nankör..
 
Back
X