Merhaba arkadaslar, cok zorlu bir sürecten geciyorum. Sinirlerim yipranmis ve depresif bir dönemdeyim. Esimle cok sorunlarimiz var. Yeni bir eve tasindik. Tasinirken tüm kolileri vs hepsini ben yerlestirdim ve yeni evdede aynisini ben yaptim. Ben bu aralar calismiyorum sadece esimin kendi isyerindeki muhasebesini yapiyorum.
Ancak bu aralar o kadar is bitmiyor ki. Calismiyorum diye rsim sürekli hic birsey yapmiyorsun diyor!
Ben artik benden ne istedigini algilayamiyorum iki aydir cinsellikte yok denecek kadar az. Kilo aldim kendisi bosalma sorunu yasiyor hic dert etmedim. Olu öyle seyler dedim, streslisin gecer falan diyip ben onu moral vermeye calisirken. Kendisi haftalardir bana bagiriyor her gün.
Yemek olmadimi, evi toplamadin mi daha yerlesmedimi, hic haline baktin mi, falan seyler söyleyip duruyor. Insan bu kadar yavas olur mu vs vs. Yok isteksizsin su bu.
Sürekli bu baska artik beynimk yakiyor. Sürekli aglama ataklari geciriyorum. Hicbirsey yapmak gelmiyor icimden. Git tedavi ol diyor.
Sindide gelmis özgüveb eksikligi ve yetersizligini benden cikarma, fakir insan gibi davranma dedi.
Sürekli kendisi massimo dutti, zara, bdymen vs giyip alisveris yapiyor. Ben on kere pahali olmasin diye kendime birsey almaz oldum maasim yok diye.
Karsima grcip cok yakisikliyim gidip kendime gene birkac bitseyler alayim diyor. Kilo ver diyor kendine bak diyor. Ama katsima geciote para vermiyor kendiliginden. Hep ben gidip agzimla istemem gerrkiyor. Egosu mu oksaniyor bilmiyorun.
Ben kenyinden süphe ediyorun artik. Istekleri hic bitmiyor.
Esim cok konuskan hemen herkrsle diyaloga giren biri ben tam tersiyim. Ya ben insanlarin yaninda karimin böyle put gibi olmasini istemiyorum diyor.
Hissediyorum benden utaniyor baskalarinin yaninda, bende artik cekiniyirum birilerinin yaninda bulunmaktan takinti yaptim güzel degilim, bakimsizim onun yaninda diye.
Kendime gelemiyorun. Allah canimi alsada kurtulsam diyorum. Yoruldum....
Evlenmeden önce böyle miydi? Fakir insan gibi davranma ne demek ya fakirler nasıl davranyormuş 
