Merhaba arkadaşlar, 4 senedir yalnızken yani samimi arkadaşım yokken bir kızla tanıştım. İlgili, alakalı bir insandı. Ben insanlardan artık kaçıyordum hep hayal kırıklığına uğratılmıştım. Başka bir hayal kırıklığına gücüm yoktu. Eş, iş ve evdi rutinim hep .Haftasonlarida hobilerime zaman ayrırdım evde.
Sonradan çocuk sahibi oldum artık iş hayatım bitmişti ve bu bayanla daha çok içli dışlı oldum sırlarımızı paylaştık yani iki kanka gibiydik.
Meğer arkadaşım iki düşük yapmış bunu sonradan anlatmıştı üçüncü kez hamile kaldı onuda kaybetti ve sonradan tüp bebeğe karar verdi. 3. Hamilelikten itibaren hep yanında oldum hep destek oldum. Tüp bebeği için artık karar vermişti. O ara doğum günü oldu mutlu olsun diye hediyeler aldım. Bilmiyordum bu kaybıda aşmışa benziyordu geziyordu başka ortamlara giriyordu. Aradan 3 ay falan geçti benim doğum günüm oldu sadece kutladı sana hediye alacam alacam dedi aylar geçti. O ara para topluyordu her kuruşu hesap ediyordu. Eline geçen ilk parayla kendisine iltifat eden pohpohlayan komsusunun evine hediye almak olmuştu. Çok kırılmıştım her sürecinde yanında olmuştum bende para hesabı yapmasına benden önce ve o kıza değer vermesine.
Sonradan yeni arkadaşlarda buldu arada takıldığı ve hava attığı ben böyle konuştum ben böyleydim dediği falan öyle ortamıyla hava atmasınada bir şey demedim. Ama kırılıyordum bana ortamıyla hava atmasına ben yabancı değilim hep yanında olmuş sözde en yakın arkadaşıyım.
Tüp bebek yaptı çok riskli gebelikti evini iki üç haftada bir ben temizliyordum arada yemek yapıyordum, hep bebek için endişeleniyordum her kontrolünde merakla aramasını bekliyordum. O grubu bir şey yapmıyordu sadece benden isterdi..sonra suçumuz olmadığı bir nedenle bize yaptığı iki basit iyiliği yüzümüze vurdu birinde telefonda bilet bakmıştı acil kaynanamin yanına gitmemiz gerekti bilet bulamamıştık ve bir de kaynanamın durumunu sormuştu birine. Kendisinin erken doğum durumu vardı bana eşin eşimi aramasın üzülmesin dedi, eşimde bilmiyormuş gibi yaptı sonra bir hafta geçti bu iki iyiliği yüzümüze vurdu kocasıyla dedikodu yapmış bunlar bizi aramadı biz böyle yaptık dedi..neyse dedim stresliler kolay değil bu 4. Çocuk normal uzatmayım dedim..Bir günde bana sen yeni eve girince kim gelecek kimin var dedi. herkesle samimi olmayı sevmiyorum. Benim kimseye ihtiyacım yok dedim, yanlış insanları hayatıma almam bir daha dedim ama baktım grubuyla hep havalar işte kızlarla böyle konuştuk şunu yaptık bende diğer arkadaşımla daha çok takılırım ve kendime yeni bir arkadaş bulup onunlada takılırım dedim yaptım ve kıskandı farkettim bunu..Doğum yaptım ondan çok önce bu konulardan önce hiç yakın arkadaş gibi özenmedi üstüne sen benim evim için şu kadar para getirdin ben de sen taşınmazsın şimdilik diye o parayı bebeğine taktım demişti ben taşındığımda o da hamileyken böyle demişti. Öyleyse bende paramın hesabını yaparım bebeğine sadece elbise getiririm kim ne getirdiyse o eskisi gibi kimseye özenip hediye almam kim ne aldiysa o dedim. Hep arıyorum soruyorum yardım ediyorum kendi çocuğumu bırakıp evini temziliyorum yorgun halimle bir de akşam işe gidiyorum demiyor arkadaşım taşınmış bana kız kardeş gibi ben niye böyle yapıyorum. Hediye almasın istemem ama ne bu yani çocuğuma en yakınım olarak üç parça kıyafet değer görmüş olması üzüyor ben neler alırdım ona kim bilir.
Daha böyle çok şımarık beni basite alan hareketleri oldu ve her şeyiyle havalandıĝı durumlar. Neyse dedim o kadar inceleme dört dörtlük arkadaş yok buda daha fazla kırarsa soğursun bırakırsın bu arkadaşlığı.
Sonra böyle devam etti doğumuna kadar doğumundan sonra kanser teşhisi konuldu. Bu teşhisten öncede ben sevdiğim sanatçı için konser bileti almıştım kıyafet sipariş etmiştim o kadar heyecanlıyım ki yıllar sonra çok sevineceğim bir şey oluyor ve hayalim gerçek oluyordu. Oğlu bir aylıkken bırakacak güvenecek kimsesi yokken ben bakmıştım iki hafta kendisi ameliyat olunca.Çok üzücü bir aydı. Çok şükür ameliyatı iyi geçti durumu iyi şimdi.
Daha sonra bebeğine annesi bakmaya başladıktan sonra hamile olduğumu öğrendim ama kısa sürdü ilk kontrolde bebek gelismemis düşükle sonuclanacak gebelik diye kürtaj oldum konserden bir hafta önce.
Çok üzülmüştüm. Çocuğum olduğu halde zor dedim o arkadaşım iyi dayanmış dedim. Neyse bir şekilde bu duruma alışıp o konsere gittim arkadaşımın ameliyatından bir ay sonra.
Hatta fotoğraf çektim o sanatçıyla. Konsere gitmeden arkadaşıma gidecem dedim ok dedi sadece. Sonra konsere gitti keyfi yerinde beni unuttu demesin diye bak güzel geçti fotoda cektik diye foto attım ve sadece beğendi. Ben hata yapıyorum kız iyiyim desede morali yoktur sırası değil dedim kapatayım konuyu en iyisi dedim kendime. Kapattım o gün de dedim artık bunları paylaşayim herkes iyi bir sorun yok dedim attım instagram storylere sadece adamın şarkı söylediği videoları beğenmiş. Iki gün öncede enerjim yok dedim bana şakayla senin konserde enerjin varmış eĝlenmişsin dedi evet dedim hakettim çok şükür iyisin senin için elimden geleni yaptım bende böyle seyler yapmak isterim hakkım inşallah sende iyileşince beraber gdieriz dedim ve sonra sordum neden adamla cektiklerimi beğenmedin o da dedi ben beğenmediklerimi beğenmem dedi güzel çıkmamissin dedi kırıldım çok yani ne bilim o kadar emeğim geçmiş sadece onların hatırına bunu yapmamalıydı. Yarın öbür gün annesi gidecek gene benden yardım isteyecek ama bakıyorum hep salak yerine konuluyorum kendisi hep kendini düşünüyor. Ben kendime aileme yetemiyorum gene de kıyamıyorum ama bu tavırlarına sabrım yok. Evini temizliyorum sonra hava atıyor o gün ben annemin yerine banyoyu temizledim hemen tertemiz oldu dedim arkadaşım yapsaydı bir saat boyunca temzilerdi senin işlerin yavaş diyor ne alaka koskaca ev iki saat normal hem insanın canı istemedimi enerjisi olmadı mı o temizlik on saatte sürer ya ne bilim bulmuş bunuyor. Bende hamileydim ve doğum yaptım kendi ev hanimiydi bir gün yardım etmedi evimi temizlemedi lohusasin yemek yapayım demedi. Cok aşırı bencil artık. Kimseyi sıkmak istemiyorum diye size anlatmak istedim çok uzun oldu ama ne yapım artık mesafe koyup grubundaki kızlar mı yapsın çünkü hasta degilkende böyle bencildi şimdide böyle bilmiyordum kendisiyle konuşup üzmekte istemiyorum ama ben onu hiç bir zaman kesin kırmadım ama kendi duygularım yokmuş gibi davrandı her seferinde. Başka arkadaşım kimsem yokmuş gibi düşünüp ona muhtaçmısım gibi hep yüksek uçtu yanımda. Bunca şeye rağmen hala böyle. Ha bir şey yokken de yani hasta degilken doğum günümü bile kutlamadı ne bilim biri bana ben hamileyken temizlik yapsa yanıma gelse gitse ben onun doğum günü için hatırlatıcı kurardım sevgililer gününden önceydi doğum günüm biliyordu bunu takmadı onu bile kutlama gereği duymadı. Ben mi çok detaycıyım bilemiyorum ama tek bildiğim allah kimseye kimseye muhtaç etmesin ettiğindede genede benim gibi bir insana muhtaç etsin ben iyilik yapsamda etrafta anlatmam hiç bir zaman. Kendisi benim için başından beri biraz daha hassas davransaydi burda bugün paylasmazdim
Gılgamıs destanı gıbı
Karşı taraf anormal olsa bile siz de normal değilsiniz.
