bencil insanlardan sıkıldım!!!


aynen kendi sorununu tek sanmak.. ne çok sorunu olan insanlar var halbuki.. küçücük şeyleri büyütmek ne kadar anlamsız... sabah okudum burda birisi kanser ile mücadele veriyor.. ama baktığında bizimkisi en büyük sorunları yaşıyor.. hadi yaşadın diyelim öyle bir yansıtıyor ki bulduğun çözümleri kabul etmiyor, sana hayatı zindan ediyor resmen, tüm işkencesini çektiriyor. sorun bir anda senin sorunun haline geliyor. çünkü ailenin bir ferdi... sana da zarar veriyor bir yerden sonra.. ama 2-3 güne o sorunları unutuyor o.. sen içinde kaldığın durumla- onun yüzünden- o sorunları atlatmaya çalışıyorsun.. işte bencillik bu.. ardını arkasını olacakları düşünmeden insanlara yansıtmak, üzmek..
 



Benim arkadaşımdan bahsediyorsun sanki, nişanlısından ayrıldı hayata küstü.
Tek derdimiz nişanlısı, nerde ne yaptı? Face' de takipte sürekli, bir gün haber alamamış ölmüş meraktan bu arada dediğim gibi kesinlikle görüşme, konuşma yok face' den paylaşımlarına göre.
Herkesin derdi var, oturup deli gibi ölücem diye ağladığında '' ben annemi kaybettim, dayanıyorum senin bu halin ne? '' demiştim.
Yani benim derdim bana 10 beden büyükken saatlerce aşk acısı dinlemeyi hafife alınıyormuş gibi hissediyorum.
Bir tek sen yoksun ki? Bir tek senin derdin dert değil ki?
 

Mrb, ben şahsen çıkadım.. yüzlerine karşı içimde ne varsa haykırdım.. Çünkü sustukça tepene gelip hadlerini aşıyorlardı, kendilerini burnundan kıl aldırmazken, bana benim rahat ve açıklığıma dayanarak istedikleri gibi konuşıurlardı.. Birgün tepem attı ve herkese hösstt ü çektim şuan sıkılıyorum, el işi, kitap, resim vs.. ile zaman geçiriyorum, onlarla öyle sosyalliktense böyle yalnızlığı tercih ederim..Bunu ailemdende bazı insanlara ağır şekilde söylemesemde mesafe koyarak mesela tlfnlarına bakmayarak yada çağırdıklarında gitmeyerek tepkimi gösterdim.. Enazından kafam rahat ..
 

aynen katılıyorum. sen benzer sorun yaşasan senin yanında olmaz ama.. yada olsada o kadar önemsemez. zaten senin sorununa gelecek kadar vakit de ayırmaz sana.. hep onun bir derdi vardır. hep bi önceliği vardır. derdi biterse bile başka birşeyi çıkıverir yine konuyu kendine çeker.
 

üst kat komşumun bencilliği mesela, halı yada örtü silkme dedikçe hamileliğim boyunca benim temizlik anlayışım bu deyip benle birde durumumu bildiği halde beni strese sokup, bebeğimin kalbinin durmasına sebep olduğunu düşünüyorum.. Düşündüğümü söylüyorum belki Allah nasip etmedi, ama sebep olmamalıydı.. eline ne geçti? benim canım yandıktan sonra? Bunu neye dayanarak söylediğimi sorarsanız, bebeğin dna gen raporu geldi, ne pıhlılaşma, nede herhangi gen yada benzeri hastalık çıkmadı, sapasağlamdı.. sizce o insanın sırf temizlik anlayışı (bence pislik) yüzünden bi insana sebep olmak bencillik değilmidir? insanların hassas durumlarında üzerine gitmek normalmi.. herkes biraz bencildir kendine göre ama bencillik sadece mutluluğun içinse, çevrene zararı yoksa seni mutlu eder.. yoksa Rabbena hep bana olmaz..
 
Maalesef sanırım herkesin etrafında en azından bir tane bu numuneliklerden var.
Ben yüzü yumuşak biriyim.
Kimseyi kırmamaya çalışıyorum.
Herkesin isteğine yetişmeye çalışıyorum.
Ama bir bakıyorum kimsede aynı özen yok..
Bir bakıyorum herkes sadece beni kullanırken seviyor.
Sonrası.. Sonrası yok.
Bir teşekkür bile yok.
Sonrası koca bir boşluk ta ki tekrar işlerine yarayacağım zamana dek..


Sanırım sert, bencil ve menfaatçi insanlar daha mutlular..
Varsın olsunlar.
Bugün ben de çok bunaldım.
 

kesinlikle.. işte kastettiğim bencillik buydu.. yoksa tabiki herkes de biraz bencillik oluyor. ama bununda bir sınırı olmalı.. biraz sonucunu düşünmeli insan..
 

evet orda biraz bencilliğin yanında menfaatçilik çıkarcılık da girmiş dengeye.. fena bir kombin olmuş
 

sınır çizmek, o kişiyle hiç görüşmemek, yüzünü görmemek değildir. sınır çizmek zordur ve her ne kadar satırlarda anlatsamda bende henüz her istediğim kişiye sınır çizme kabiliyetine ulaşabilmiş değilim.
Şöyle düşün, dışarı çıktın ve karşıda bir adam var. orada duruyor, belki satıcı, belki okula giden bir öğrenci. seni rahatsız eder mi? hayır, etmez.
peki o adam gelse senin kolundan tutsa, elini tutsa veya.. ne hissedersin? anında tepki verir, elini kolunu çekersin. ya bağırırsın ya da bir tekme atarsın. ve o adam bir daha senin elinden tutmaya cesaret edemez. işte sınır çizmek budur
işyerimde bir kişiyle kavga ettim. nefret ediyordum ondan en sonunda ipler koptu. şimdiyse çok rahatım. evet onu görüyorum, sesini duyuyorum. bazen konuşmak zorunda kalıyorum çünkü nihayetinde işyeri. ama asla rahatsız olmuyorum, içimdeki öfke gitti, o benim için eksi değil nötr bir insan artık. ve en önemlisi artık beni rahatsız, mutsuz etmiyor.
akrabaysa durum daha zor evet, ve birden başarabileceğin bir iş değil.. ama yapabilirsin, o yüzden size kolaylıklar diliyorum.
 
psikolog degilim ancak bir kitapta şöyle bir sey okumustum, empati yapmamak benmerkezli davranmak cocukluktan cıkamamanın bir gostergesi imis.
(psikoloji egitimi alan arkadaslar bu konuya acıklık getirir sanırım)

bencilligin cozum tam olarak ne inan ben de bilmiyorum. hayatımdan cıkarabilecek seviyede olanları coktaaan cıkardım. akraba, iş arkadası vb zorunlu iletisim kurmam gerekenlere ise mesafe koydum. bir kisi kaldı, onunla da cozum bulursak sana yazarım
 

Canım bence sen çok iyi kalplisin ondan oluyor kuzum...artık insanların akıllanmasını bekleme ne yap et çıkar onları hayatından :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…