Benden daha erkek olma!!!

Bende senin gibiyim, ikizler burcuyum kendim.
cift karakterliyimdir.
ikizler hakkinda hep iyiye iyi kotuye cok kotudur denilir.
Ben kizinca umrumda olmaz dunya.
kucukken erkeklerle dovusmuslugum var, benden buyuk olmalarina ragmen.
Ve yenerdimde. Adim erkek fatmaya cikmisti.
artik genc kiz oldum agiz tadiyla dovemiyorum snir olduklarimi ona yaniyorum:KK14:

ama simdi hala yine oyleyim, cabuk sinirlenirim.
Her isimi kendim ayarlarim kimseden yardim almam.
Hatta erkek islerine bayilirim.
Tamir, savas oyunu felan. Daha cok erkek cocuklarla araba oynamayi severim barbie bebekler yerine.
Ve ustune ustluk baskalarinin derdinide kendime dert edinirdim. Bana muhtaclr dusuncesi sarardi beni.
Buda biraz sarpa sardi babamgilde sapsik68 becerir onu cagirin dusuncesi olustu ve bu kucuk kardeslerimi kendince degersiz hissettirdi.
Neyse konuma donelim.

Artik saldim.
Hersyi kendime yuk edinmisim bu zamana kadr.
bunu anladim. Herseyi kendim yapmisim.
Ve bu hem beni yormus hemde kardeslerimi uzmus.
Belkide kocanizdada oyle bisey olustu.

Artik babamgil cagirinca diyorumki: ben onu anlamadim kardesim anlar o yapsin banane.
Ve bu cokta guzel ise yariyor.
hem benim kendime ayiracak zamanim var artik, hemde kardeslerim memnun bu durumdan.
Denemelisin bence.
Herseyi tek basina halledemezsin.
Yardim iste kocandan.
Belki lazim degil, ama sen yinede yardim iste.
Oz guvenini okmasak icin.
 

Kusura bakmayin ben bu mesaji yanlislikla yazdim sonra duzenledim zannediyordum yapamamisim :) mal gibi kalmış oyle simdi de değişmiyor

Neyse bende de onun gibi birsey vardi, sinirim cok siddetliydi yani sinirlenince gozum hicbir seyi gormezdi lise zamanlarimda filan, o zamanki arkadaslarima nasil agir laflar etmisligim var hocalara filan öyle denmeyecek laflar derdim ki Ama max 1 saat sonra pisman olurdum uzulurdum. Niye oye dedim diye. Allaha sukur o huyumdan kurtulali bayagi oluyor. Yani evet ben kişiliğimi degistirdim ama cok memnunum. (Gerci ne kadar degisti bilmiyorum sevgilim az once dikdatör oldun iyice basima dedi sakasina tabi :63::KK47:)Sizinki de boyle abartili bir durumsa eger degistirin değişime hep acik olmak gerek, ama yok ben memnunum diyorsaniz da herkes zamanla kabullenir merak etmeyin :)
 
Deniyorum aslında. Gerçekten elimden geleni yapıyorum. Bu da beni yoruyor. :KK61: Ama yine de haklısınız.

psikolojik tedavi almayı denedin mi? belki yaşadığın bir şey seni bu noktaya itiyordur? sorunlarını insanlar tanımadığı kişilerle daha rahat paylaşıyor. bu durumunun belki başka bir nedeni var? bilemeyiz ki. sonradan böyle oldum demişsin. belki bir travma yaşadın. onu attım sandın ama atamadın. belki bir hayal kırıklığı seni bu noktaya itti? her şey olabilir. eğer sadece aranızda bu durumdan dolayı sorun varsa bence psikologa git ve konuş. emin ol çözeceksin. :) hiç üzme kendini. Biraz fazla yük almışsın yüreğine, bu da seni hayata karşı biraz sert yapmış. bu senin suçun değil ve inan giderilmeyecek bir şey de değil. Bir söz vardır çok severim. Akıllı kadın nerede aptal olacağını bilen kadındır. Bazı konularda bilsen de aptala yat, kocacım bunu yapamıyorum falan de. destek iste. bak nasıl yardım edecek sana. her erkek karşısında bazen güçlü bir kadın bazen de küçük bir kız çocuğu görmek ister. Önemli olan bunları doğru zaman ve doğru yerde kullanmak.
 
erkeklerde bu var ne yazıkki.
karşılarında zayıf ve kendilerine hep muhtaç kadın görmekten memnun oluyorlar.
maddi manevi onlarla yarışacak durumda olan kadınlar ise onlara kendilerini aciz hissettiriyor.
sizin karakteriniz bu ve isteseniz de değişemezsiniz. bence problem eşinizde.
 
Senin yapın zaten sinirli ve sertmiş. Bu durumda daha da değişerek daha sinirli bir hale mi dönüştün?
Eğer eşinin demek istediği şuysa eşin haklı derim.
Örneğin kapınızın önüne arabasını park eden komşuya karşı sabreden eşine "çekil şuradan ben hakkından gelirim şunların" gibi bir cümle kurduysan tabi bunun türevleri.. Yani onun erkek/birey olma durumunu göz ardı edip kendini ondan daha becerikli gibi gördüğünü anlatan tanımlamaların varsa çok itici. Ayrıca sinir boşalması falan yaşaman da çok itici. Hani ayda yılda bir olur da her zaman sinir boşalması yaşıyorsan, şahsen kadın olsun erkek olsun değil eşim iş arkadaşım bile olsun istemem.
evet ipek sana katılıyorum
konu sahibi eğer bu tarz ise kim olsa kızar
nedense erkekler tarafından kadının ben yaparım ederim hallederim v.s. tarzı olanları
ne bileyim korkutucu gelir.. artı eşim bana "git gereğini yap" gibi bişey dese
kadınken ben kızarım.. erkekler daha sabırsız bu konuda..
 
Sinirlenme ve söyleyeceklerini çekinmeden söyleme erkekliğe mahsus olan bir şey değildir. Kocanız önce bunu kafasına soksun. Bu arada konudaki yazım düzeniniz çok hoşuma gitti. İlk defa bu kadar hatasız belirgin yazan birini gördüm. Gözlerim en azından bu konuda kör olmadı. :D
 
bizde aynı dertten yakınıyorduk malesef..
bana erkek olduğunu değil erkek olduğumu hissettir demişti bir tartışmamızda.
sanırım o cümle beni silkeleyip kendime getirdi.
şimdi öfkelenip bağırmak yerine sessiz kalıp sana küstüm diyorum beni çok incitiyorsun diyorum..
eskisi gibi şiddetli kavgalarımız son buldu.
şimdi dikbaşlılık gösterip bağırıp çağırmak yerine gönlümü almak için pervane oluyor.
 
aslan burcuyuz ya ondan öyle:) değişme canım,sonuçta hepimiz ayrı bireyleriz ve ayrı özelliklerimiz var.hepimiz aynı olursak dunya cok sıkıcı bir yer olurdu.tamam sinirli iken uysal olmak kotu bır sey değildir fakat boyle olmayı sevıyorsan neden başkalarına gore şekillenmelisin ki.doğrusu yaşadıkların,kararların,isteklerin doğrusunda şekillenmek,insanların istekleri talepleri değil.
eşine gelince,hepimiz karşımızdakine surekli mukemmelsin demeyiz.illaki baskın olan özelliklerini kullanırız eleştirmede öncelikle.yani sanmıyorum ki sen daha uysal biri olsan eşin artık mükemmel oldugunu düşünsün.o zamanda atıyorum çok savurgansın diyecek belki...ama illaki bir şey diyecek.
kıssadan hisse kendin ol.
 
bizde de öyle ne yazık ki benim değişmemi istiyormuş eşim benim de sert bi yapıyım var çabuk sinirlerim ve sinirlediğim zaman da ses tonum yükseliyormuş ama ben farkında olmuyorum tabi benim için doğru neyse onu söylerim karşımda ki kim olursa olsun beni böyle tanıdı herkez benim bu saaten sonra nasıl değişmemi bekliyorlar anlamıyorum beni kendilerine göre şekillendirmeye çalışıyorlar ama ben buyum değişmem
 
:KK71:benim eşimde onunla inatlaşmamı hiç sevmez..her tartışmanın sonuna bırak artık şu inadını falan der..başkasının yanında karşı çıkıp cevap vermemi istemez..bu aslında genel olarak erkek egosu..bende bazen alttan alıyorum bazen almıyorum
 


Merhaba arkadaşlar. Özür dileyerek direkt konuya gireceğim. Ben 9 senelik evliyim. 6 yaşında bir çocuğum var. Eşimle 5 sene çıktık, sonrasında da evlendik. Bizim aramızda halledemediğimiz bir sorun var ve bu artık beni ciddi yormaya başladı. Onu çok sevmeme rağmen boşanmayı bile düşünür oldum. Sorun şu ki eşim devamlı olarak’’ benden daha erkek olma’’ şeklinde bir serzenişte bulunur. Yani ne konuda tartışırsak tartışalım konu buraya geliyor.
Ben sert bir kadınım. Çabuk sinirlenirim ve söyleyeceklerimi hiç çekinmeden söylerim. Bu patronum olabilir, babam olabilir v.s. Ama eşimin bu söylediği cümle beni artık öyle rahatsız ediyor ki onunla konuşurken tüm kelimelerimi seçiyorum. Örneğin dün akşam hiç hesapta yokken bir tartışma yaşadık. Onun bana söylediği bir cümle üzerine ben de ''Sen bilirsin, git gereğini yap.’’ dedim. Bunu restleşme olarak algıladı. Bana ‘’sana kaç defa söyleyeceğim benimle restleşme, seni uyardım kaç defa v.s. ‘’ gibi şeyler söyledi . Sonra ben artık sinir boşalması yaşayınca gelip sarıldı.

Ben artık değiştiğimi , sindirildiğimi hissetmeye başladım. Beni ben yapan özelliklerimi kendi elimle ezmeye çalışıyorum. Ama ben bu değilim. Evet asla geriye çekilmeyen saldırgan bir yapım var. Fakat ben buyum. Ve değişmek hoşuma gitmiyor. Var mı benim gibi hisseden ya da eşi tarafından bu tür suçlamalarla karşılaşan…
Eşim de ben de aslan burcuyuz bu arada. Belki bununla da ilgili vardır.
Sizden rica ediyorum eşim için hakarete varacak şeyler lütfen yazmayın.
bende aslan burcuyum cnm dedıgın tum karakterıstık ozellıkler var bendede... ama ısın zor olan tarafı esınde aslanmıs.. zor.. degısme tabı ama daha yapıcı olmayı dene tabıkı esınde oye.. bende erkek gıbıyım her ısı bılırım edalarım da vardır ustelık:KK53: heee yaparım da yanı ınsaat ısıne kadar gelır elımden napayım allah bızı boyle yaratmıs:KK14: bızım hep ben hep ben deme ozellıgımız de var maalesef nıckımden de bellıdır aslanlıgım:KK14::KK15:
 
Banada eşim beni ezme der.
bence ezen biride değilim. yani tamamen eski usül ev kadınımı modunda çalışan bir kadın olmamı istiyor !
ne tezat değil mi?
bende sindirilmeye calıstıgını hissediyorum ama ben tamamen siizn gibi değilim , koparmam gerekeni tutarım, onun haricinde ekstra umursamaz biri bile sayılabilirim :S
ama evin para hesabına karışmamam elde değil, soncuta bende kazanıyorum ve ınce ınce hesap yapabılırım
 
O da baskın bir karakter. Ve benim onun yanında bir adım geri durmamı istiyor. Aslında onu da anlıyorum. Benim savunma mekanizmam ilginç çalışıyor. Örneğin geçenlerde trafikte abuk bir sebepten sinirlenip arabadan inen ve üzerime yürüyen adam bir an bile düşünmeden el frenini çekip indim. Üzerine yürüdüm diyebilirim. Oysa ufak tefek bir kadınım adam bir tane sallasa yapışırım yere. Ama o an düşünemiyorum. Eşim de baskın olunca bir türlü uzlaşamıyoruz. Ne fena ya deli gibi sevdiğim adama kendimi ifade edemiyorum.
Bu arada içten mesajınız için teşekkür ederim...

Bence hırsınız aklınızın önüne geçiyor, buna engel olmaya çalışın. Dominantlık kötü bir şey değil ama sizinki kendini tehlikeye atmak. Anlamsız kahramanlıklarla bir şeyi çözemezsiniz, sakin. Böyle hareketleriniz varsa ifade ediş şeklini yanlış bulsam da eşiniz çok haksız değil.
 
Üzmeyin kendinizi
Bende sizin gibiyim
Maskülen bir karakterim var hatta bazen bir kadına asla yakışmayacak çıkışmalarım oluyor
Eşime direk olarak bu şekilde yaklaşmam ama sorunları kendim çözdüğüm için bazen çok bozuluyor
Yeri gelir bir çok erkekten daha atak hareket ederim
Bunu eşime en başta söyledim, erkeksiz bir evin erkeği olarak büyüdüm ben
Başta çok ciddiye almadı, beni yıllardır tanımasına rağmen evlilikte farklı olur diye düşündü sanırım
İnsan değişmiyor ne yaparsa yapsın, biraz törpüleniyor ama huy aynı kalıyor
Seni olduğun gibi sevecek başka bir yolu yok bunun

Evet törpülemeye gayret etsem de olmuyor demek ki. Eşim hala bunu söylediğine göre başarılı olamamışım. Ama anlamadığım şu bizim gibi kadınlar öyle bir mimlenmiş ki en ufak bir karşı çıkışta bu yaftayı yiyor. Ben erkeksiz evde de büyümedim. Abilerim var, babam var. Tamamen babamın karakteristik özelliklerini taşıyorum. Ben eşime ''sen böyle bir kadın istiyorsun anlıyorum, deniyorum ama ben o kadın değilim ve olamıyorum.'' dedim. Geçenlerde bir arkadaş toplantısında eşim ''ben boşanalım desem kite_runner neden diye sormaz.'' dedi. Yani tamam sertim mertim ama bukadar da pervasız değilim. Eşimin bunu artık kompleks haline getirdiğini düşünüyorum. Ve yıldım.
 
Erkek özelliği olarak bahsettiği şeyler restleşme ve sinirlilik hali ise inanılmaz komik.
Hani feminen değilsinizdir söyler ayrı ama her kadın çıtkırıldım, narin, nazlı, cilveli olacak diye bir şey yok.

Çıtkırıldımlık, kapris v.s. benden çok uzak şeyler. Zaten o böyle bir kadını çekemez biliyorum ama farkında değil.
 
Bende aynı karakterdeyim. Sinirli animda agzina ne gelirse hic çekinmeden soylerim. Asla geri vitesim yoktur. Askimdan da olsem.
Ve o anımda oyle guzel laflar secerim ki karsimdaki yerle bir olur.
Ben bundan hoşnut degilim ama.
Düzelmek istiyorum yapamiyorum.
Sinirimi kontrol etmek istiyorum ya da en azindan sinirliyken dilimu kontrol etmek istiyorum ama mumkun degil.

Tamam öfke kontrolü sorunu benim de vardı. Ama gerçekten büyük ölçüde hallettim. Ama biat etmemi istiyor gibi geliyor artık. Ve ben bunu yapmam, yapamam.
 


Merhaba arkadaşlar. Özür dileyerek direkt konuya gireceğim. Ben 9 senelik evliyim. 6 yaşında bir çocuğum var. Eşimle 5 sene çıktık, sonrasında da evlendik. Bizim aramızda halledemediğimiz bir sorun var ve bu artık beni ciddi yormaya başladı. Onu çok sevmeme rağmen boşanmayı bile düşünür oldum. Sorun şu ki eşim devamlı olarak’’ benden daha erkek olma’’ şeklinde bir serzenişte bulunur. Yani ne konuda tartışırsak tartışalım konu buraya geliyor.
Ben sert bir kadınım. Çabuk sinirlenirim ve söyleyeceklerimi hiç çekinmeden söylerim. Bu patronum olabilir, babam olabilir v.s. Ama eşimin bu söylediği cümle beni artık öyle rahatsız ediyor ki onunla konuşurken tüm kelimelerimi seçiyorum. Örneğin dün akşam hiç hesapta yokken bir tartışma yaşadık. Onun bana söylediği bir cümle üzerine ben de ''Sen bilirsin, git gereğini yap.’’ dedim. Bunu restleşme olarak algıladı. Bana ‘’sana kaç defa söyleyeceğim benimle restleşme, seni uyardım kaç defa v.s. ‘’ gibi şeyler söyledi . Sonra ben artık sinir boşalması yaşayınca gelip sarıldı.

Ben artık değiştiğimi , sindirildiğimi hissetmeye başladım. Beni ben yapan özelliklerimi kendi elimle ezmeye çalışıyorum. Ama ben bu değilim. Evet asla geriye çekilmeyen saldırgan bir yapım var. Fakat ben buyum. Ve değişmek hoşuma gitmiyor. Var mı benim gibi hisseden ya da eşi tarafından bu tür suçlamalarla karşılaşan…
Eşim de ben de aslan burcuyuz bu arada. Belki bununla da ilgili vardır.
Sizden rica ediyorum eşim için hakarete varacak şeyler lütfen yazmayın.

Kendimi gördüm. Benim de mizacım serttir. Pat diye söylerim alttan alma huyum da yok.
Eşim de erkek gibisin yumuşak başlı değilsin inatlaşma benle der. Ben değişeceğimi pek sanmıyorum çünkü bu benim yapım, bir de böyle yetiştirildim her işimi kendim gördüm liseden tek başıma ayaka kaldım narin nazenin bir yapım yok
Eşim sindirmeye çalışmasa da bu durumdan pek hoşnut değil. Sinirlenince de kendime hakim olamıyorum elime geçeni atarım bazen eşime vuruyorum o karşılık vermedi hiç bu güne kadar
Bazen iyi ki erkek değilsin senin karına açırdım ben diyor
 
Kocan dogulu mu? Onlarda var bu bana erkeklik yapma, bana kocalik yapma tripleri.

Anlattigin olayda restlik bi durum yok normal bi tepki vermissin. Senin durus sahibi olman onu rahatsiz ediyo, sindirmek istiyo

Nokta atışı oldu :KK66: Evet doğulu sayılır. Evet böyle olmayacak falan dedi. Ben de madem olmuyor gereğini yaparsın dedim. Restleşme değil ki bu. İnsanın karakteri tercihine kalmış bir şey değil. Eşim bunu zorlamaya başladı ve gerçekten boşanmak kafamın bir tarafında yer etti artık.
 
psikolojik tedavi almayı denedin mi? belki yaşadığın bir şey seni bu noktaya itiyordur? sorunlarını insanlar tanımadığı kişilerle daha rahat paylaşıyor. bu durumunun belki başka bir nedeni var? bilemeyiz ki. sonradan böyle oldum demişsin. belki bir travma yaşadın. onu attım sandın ama atamadın. belki bir hayal kırıklığı seni bu noktaya itti? her şey olabilir. eğer sadece aranızda bu durumdan dolayı sorun varsa bence psikologa git ve konuş. emin ol çözeceksin. :) hiç üzme kendini. Biraz fazla yük almışsın yüreğine, bu da seni hayata karşı biraz sert yapmış. bu senin suçun değil ve inan giderilmeyecek bir şey de değil. Bir söz vardır çok severim. Akıllı kadın nerede aptal olacağını bilen kadındır. Bazı konularda bilsen de aptala yat, kocacım bunu yapamıyorum falan de. destek iste. bak nasıl yardım edecek sana. her erkek karşısında bazen güçlü bir kadın bazen de küçük bir kız çocuğu görmek ister. Önemli olan bunları doğru zaman ve doğru yerde kullanmak.

İşte sorun şu ki psikoloğa gitmesi gerekenin ben olmadığını düşünüyorum. Eşim gitmeli. Çünkü ben kendimi daha fazla buna katlanabilecek durumda hissetmiyorum. Küçük bir kız çocuğu olamam ben artık :KK43: Hem ben bu sertliğin yanında çok neşeli, konuşkan deli dolu bir kadınım. Maç izliyor diye su tabancasıyla ıslatıp kaçtığım zamanlarda olmuştur. Eşim elindekini kaybetmek üzere ama farkında değil.
 
Back
X