Benden geçti demeden okul hayatına geri dönenler

sun_shine

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
24 Ağustos 2008
302
5
Bir başlıkta gördüm. 33 yaşında bir arkadaşımız liseyi dışarıdan bitirmeye karar vermiş. Yazılanları okurken farketttimki kadınlar kulübünde onun gibi benden geçti demeden tekrar okul hayatına dönenler ve dönmek isteyenler var.

Ben de bunlara dahilim. 30 yaşındayım ve geçen sene okula geri dönüş yaptım. Geçen yıl hazırlık okudum ve bu senede 1 sınıfa başlıyorum. Bir yandanda çalışıyorum.

Çalışma hayatına atıldıktan sonra yada evlenip çoluk çocuğa karıştıktan sonra, yada belli bir yaşı aştıktan sonra okumanın getirdiği zorluklar, normal düzende (yani ilköğretim lise üniversite sıralamasında) okumanın getirdiklerinden çok daha farklı.

Hadi okuma sevdalıları; burda buluşalım birbirimize destek olalım. Yaşadığımız sorunları birlikte aşalım, dertleşelim. Kimbilir belki istekli olup cesaret edemeyenlerede örnek oluruz. Onlarda bizim gibi hayatlarında yeni bir dönem açarlar :)
 
sun_shine canim bu cok güzel bir düsünce senden. evet birbirimize destek olabiliriz, icimizden yapamiycam hissi gectiginde burada yazip düsüncelerimizi degistirmemizi sagliyabiliriz...sanada basarilar dilerim sen benden daha gencsin , senin de basaracagindan eminim... bende elimden geldigi kadar calisip basarmaya gayret gösterecegim, bakalim dört yil sonra nerede olacagim....
insaallah buraya baska arkadaslarimizda kaltilir ve düsüncelerini yazarlar....
 
Bnm yasım sizn kadr deil sadece 23ün içindeyim henüz 5 ay önce girdim:))
yalnız sizn kadr pozitif bakamyrm bu yaş olayına...bazı kendni bilmeyen cehalet sahibi arkdslrm beni ne kadr komplekse sokmaya çalıssda seneye onlar görck diorum..daha önümde seneye gircgm sınavıda kaznrsm 3 yıl okul var..ama napalm klasik bir laf okumann gercktende yaşı yok..sabrden derviş muradına ermiş bizimkideyerimseniben
 
okumanın tabiki yaşı yok ben imkansızlıklar içinde zamanında okuyamadım şu anda 39 yaşındayım 2 yıl önce açık ilköğretime kayıt oldum bu yıl son senem mezun olucam ilk kayıt olduğum dönemde sadece orta okul diplomasını almaktı amacım ama şimdi neden lisede olmasın diyorum ve onuda alıcam ben istersem yaparım yaşımında hiç bir önemi yok benim için kimse içinde olmamalı haydi kızlar okula :lepi:
 
Merhaba ben de geldim.35 yaşındayım ve Aü ıkt.Çeko 2. sınıfta okuyorum.17 sene önce ıü Fen Fak Fizik 2. sınıftan terk etmiştim.Zamanla o diplomayı alamamış olmak bana çok dokunmaya başladı ve 2 sene önce Öss ye girdim ve uzaktan eğitim için rekor sayılacak bir puanla sınavı kazanıp kayıt oldum..
Evet,Allah kısmet ettiyse eğer,istedikten sonra olmayacak bir şey yok..ısteyin yeter..
 
Ne güzel Ben bu kadar çok okuma gönüllüsü olacağını düşünmemiştim aslında. iki üç kişi olur bir birimize destek oluruz sanmıştım ama ilk günden tahminimi aştığına göre kocaman bir aile olacakmışız gibi bir his var içimde.

Rüyacım sen o arkadaşlarını hiç dinleme. Böyle konuşan okadar çok insan olacak ki çevrende. Benim bırakın çevremdaki tanıdıklarımı (onlara arkadaş diyemiyorum) öğretmenlerimden bile bunu anlayamayanlar bu vakitten! sonra gereksiz görenler var. Yıldırmasın onlar seni. Kulaklarını tıka sen doğru bildiğini yap canım
 
Kurbağalar kendi aralarında, hedef bir kulenin tepesine varmak olan, zorlu bir yarışma yapmaya karar vermişler. Yarışmaya katılmaya karar veren sınırlı sayıdaki cesur kurbağalar birbirleriyle yarışırken, yarışacak cesareti olmayan sadece yarışmacıları izlemekle yetinen seyirciler; zavallılar! Başaramayacaklar! Diye olumsuz tezahüratlarda bulunmaya başlarlar. Bu olumsuz tezahüratları duyan, yokuşun zorluğunu gören kurbağalar teker teker dökülmeye başlamışlar. Bir tane kurbağa dışardan gelen seslere aldırmadan yoluna devam eder. Ve yarışı sonuna kadar götürür, kazanır. Diğer bütün kurbağalar yarışı bırakırken bu kurbağanın neden yılmayıp yoluna devam ettiğini merak edip sormaya gidenler, kurbağanın sağır olduğunu ve hiçbir sesi duymadığını fark ederler.
 
rüya canim positif düsünmeye basla, arkadaslarinin ne dedigi önemli olmamali senin icin cünkü senin gelecegini onlar degil sen eline alacaksin....senin icindeki o istegi onlar yiktiklari zaman sevinirler ve zamanla sen üzülürsün ve pisman olursun...sen devam et ögrenmeye.........
edirneli canim cok güzel süpersin , masaallah sana basarilar dilerim....
smeagol , canim masaallah basarinin devami gelir insaallah
istek olduktan sonra hersey yapilir........
sun-shine canim o kurbaga gibi bizde disaridan gelen yan etkileri duymamaiz gerekiyor.....
banada söyleyenler oluyor, nasil yapacaksin 3 cocuk ile ? hem ev hem is hem cocuk yapamazsin!!! deniliyor...ama ben esimin destegi ile bunu basarmayi düsünüyorum.........insaallah basaracagim...
 
teşekkür ederm kızlar:))
zatn çok fazla düşnmemeye çalışyrm bu sene myoda 2.yılım seneye sınava girp bir fakülteyi kazancgma inanıyorum eminim o arkdslrm hala yerindec sayıyor olacktr..
çünkü bendeki hırs azim ve inancın 1 gramı bile onlrda yok..inşallh seneye istedgm yere girip 3 senede mezn oldktan snra öğretmn olcm ve yaşm konusnda bnim azmimi durdrmaya çalışn kişilerin karşısna çıkıcm..
o günleri allah hepmize gösterr inşallahyerimseniben
 
Haber biraz eski sanırım 2004 te yapılmış röportajlar Hepsi şimdi mezun olmuşlardır sanırım
.....................................................


Kimi aşık olup eğitimini yarım bıraktı, kimi hiç başlamadı. 40 yaşına merdiven dayayıp zor günleri geride bırakınca yeniden hayallerini hatırladılar. Çocuklarının test kitaplarını çözdüler, dershaneye gittiler ve milyonlarca genci geride bırakıp üniversiteye girdiler. ‘Abla, teyze’ sıfatlarından hiç hoşlanmayıp okulda sadece isimlerini kullanan, yine de gerektiğinde sınıf arkadaşlarına hem ablalık hem annelik yapan 8 üniversiteliyle maceralarını konuştuk.

ılkokul diplomam bile yoktu şimdi hayatım değişti

Güneş Güneş (43 yaşında, Yeditepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Moda Tasarım Fakültesi hazırlık sınıfı öğrencisi. 22 ve 18 yaşında iki kızı var)

Güneş Güneş (ortada) kızı Ayça (18) ile aynı üniversitede okuyor. Sağda ise diğer kızı Aslı (22).

ılkokul 4’üncü sınıfta, babamın ölümü üzerine okulu bırakıp, annemle bir tekstil atölyesinde çalışmaya başladım. Çocuklarım büyüdü. Küçük kızım sınava girerken, ben de içimdeki okuma özlemini gidermeye karar verdim. Aslında tekstilde diplomasızlık bir şey kaybettirmiyor. ıhracat yaptım, ödüller aldım. Mesleğimde iyi yere geldim. Ancak, diploma içimde ukdeydi. Başarabileceğimi, üniversiteli olacağımı hayal bile edemezdim. Önce ilköğretim diplomasını aldım. Sonra Açıköğretim Lisesi’ne girerek 2001’de mezun oldum. Kızım da aynı üniversitede okuyor. Onu kaydettirmek için Yeditepe Üniversitesi’ne geldim ve etrafa iç geçirip baktım. ‘Ben niye böyle bir üniversitede okuyamadım’ dedim.

NASIL KAZANDI? Kitap açmış veya çalışmış değilim. ‘Sınava gireyim, ya tutarsa’ dedim, 185 puan aldım. Kızımın arkadaşları 160 puan almıştı. ınanamadım. Giyim tarzım bile değişti. Eskiden klasik giyerdim, şimdi spor. Gençler gibi giyinip, eğleniyorsunuz. Onlar, size enerji veriyor. Başarım çocukları da motive ediyor.

BUNDAN SONRA NE YAPACAK? Diplomalı modacı olmak, markalaşmak istiyorum.

TEPKıLER Çevremdeki herkes tebrik etti. Defter, kitap alan çıkıyor. Çocuklarım çok mutlu. Eşimden ayrıyım. Bazen kızım, ‘ıyi ki fazla çalışıp, benden fazla puan almadın, rezil olurdum’ diyor. Önce annesi olduğumu sakladı. Sonra kendi açıkladı. Benimle gurur duydu.

MESAJ ınsanın içinde istek varsa sınır yok. Çocuklar büyüyor ve siz yalnız kalıyorsunuz. ısteyen her yaşta başarabilir.

Bu bir geç kalmışlık değil, ben hayatın bir yerinden tuttum

Tarlayana Çeliktop (40 yaşında, Yeditepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Plastik Sanatlar Bölümü son sınıf öğrencisi,17 yaşında oğlu var)
Kendi işimde, iç giyim üzerine çalışıyorum. Ama içimde hep okuyamamanın eksikliğini hissettim. ılkokuldan ayrılmıştım. 20 yaşında evlenip, 21 yaşında anne oldum. O yaşlarda evlilik benim için kaçış, hürriyetti. 18 yıl sonra çocuğum büyüdü, ilköğretim yerine lise diploması almak için harekete geçtim. ıçimde hep bir eksiklik vardı. Açık Lise’den mezun oldum.

NASIL KAZANDI? Birkaç ÖSS kitabı alıp, çalıştım. Bu binaya gelince giriş kapısı bana çok heybetli geldi. Kendimi küçük hissettim. Etrafta hep gençler vardı. Kazanınca inanamadım, çok heyecanlandım.

BUNDAN SONRA NE YAPACAK?

Master yapıp, kendi işimde ilerlemek istiyorum. Üniversitede çok şey öğrendim. En azından insanlarla iletişimim bile değişti. Gençlerin içinde olmam, oğlumu daha iyi anlamama yardımcı oldu. Üniversiteye gelmeseydim yine arayış içinde olacaktım. Önemli şeyler yapmak, kendimi aşmak istiyordum. Bu bir geç kalmışlık değil, ben de hayatın bir yerinden tuttum.

TEPKıLER Oğlum lise son sınıfta. Üniversiteyi kazanır mı, kazanamaz mı bilmiyorum. Çok da üstüne gitmiyorum. Çünkü, insan istediği zaman tıpkı benim gibi okuyabiliyormuş. Eşim beni ilk zamanlar pek desteklemedi. O da lise terk. Aslında eğitim olarak birbirimize eşitiz. Ona da söyledim. Ama, üniversite için kendi iş hayatından yeterince zaman bulacağını sanmıyorum.

ANNELERE MESAJ Eğitim görmeden anne olmak zor. Eğitimli anne, doğumdan yetişme tarzına kadar hayata çok daha farklı bakıyor, farklı çocuk yetiştiriyor.

Eşim uzun süre alışamadı azmimi görünce bu yıl destekliyor

Besriye Güden (38 yaşında, Bahçeşehir Üniversitesi ıç Mimarlık Bölümü 2’nci sınıf öğrencisi, 8 yaşında bir oğlu var)

Liseyi bitirdim. Okumaya hep ilgim vardı ve çok istiyordum. Kendimi sürekli yetersiz görüyordum. Bankada çalıştım ama mutlu olamadım. Boşluğa düştüm. Bireysel gelişme eğitimlerine katıldım. Bende potansiyel olduğunu gördüm. Kızım ilkokula, ben üniversiteye başladım. Beni gördükçe okumaya başladı.

NASIL HAZIRLANDI? Sınava öylesine girdim. Resim dersi aldığım hoca yetenekli olduğumu söyledi. Kayıt olmayı düşünmüyordum. Eşime bile sormadan sınava girdim ve kazandım.

NE YAPACAK? ıç mimar olarak çalışacağım.

TEPKıLER Eşim ilk 2 yıl alışamadı. Destekleyeci olduğunu söyleyemem. Azmimi görünce bu yıl destekliyor.

Sınıf arkadaşlarım önce şaşırdı şimdi sınıf annesi gibi oldum

Tülay Ergenç (35 yaşında, Bahçeşehir Üniversitesi’nde ıç Mimarlık Fakültesi 1’nci sınıfta. 15 ve 12 yaşında iki çocuk annesi)

Liseden sonra evlenmeye karar verdim. Üniversiteyi düşünmüyordum. Yoğun bir hayatım vardı. ıki çocuğumu büyüttükten sonra içimde bir boşluk oldu. Yazlık evimi dekore ederken, bunun mesleğe dönüşebileceğini düşünüp sınava girdim.

NASIL KAZANDI? ÖSS kitapçıklarından soru çözdüm.

TEPKıLER Eşim destekledi ancak üniversiteye devam edebileceğimi hiç düşünmedi. Oğlum benden utandı. Kızım daha rahattı. Sınıf arkadaşlarım önce şaşırdı, sonra alıştı. Sınıf annesi gibi oldum. Ama, gençler bana enerji katıyor. Ancak çok yoruluyorum ve uykusuz gecelerim çoğaldı.

NE YAPACAK Şimdiden eşimin yeni açacağı işyerinin iç mimarisini yapıyorum. ıç mimar olarak çalışacağım.

MESAJ Kadınların kendi ayakları üzerinde durmayı öğrenmesi lazım. Bir meslekleri yoksa üniversiteye gidip profesyonel meslek sahibi de olabilirler.

Dershaneye başvurdum, yalvardım, çocukları rahatsız etmeme koşuluyla kabul ettiler

Rozita ığual (58 yaşında, Bilgi Üniversitesi Sosyoloji Bölümü hazırlık sınıfında. 2 çocuk ve bir torun sahibi)

Okumayı çok istedim. Ailem, ‘Ne gerek var, evde otur, çeyizini işle, dikişini öğren, kısmetini bekle’ dedi. Karaköy Meydanı’nda kendimi yerlere atmıştım. Yıllar geçti, çocuklarım büyüdü. ılkokul mezunu olmaktan çok rahatsızdım. Çocuklarımın ders kitaplarını okuyordum. Sonra çevrem beni kışkırttı. Sadece altı ay liseye giden bir arkadaşım ‘Biz lisede bunları gördük, iyi eğitildik’ diyordu. Çocuklarım evlenince arkadaşlarım kabul günlerine çağırdı. Kağıt oynamaya 3 ay zor dayandım. 50 yaşında ehliyet aldım. Sonra okula başlamaya karar verdim, ama kimseye söylemedim.

NASIL HAZIRLANDI? Lise için dershaneye başvurdum. Kabul etmek istemediler. Yalvardım. Çocukları rahatsız etmeme koşuluyla kabul edildim. Sınavlarda hep 5 aldım. Açıköğretim Lisesi’ne son dakika yazıldım. Eve geldiğimde ‘Ben lise talebesiyim, açık veya kapalı fark etmez’ dedim. ıyi puanla lise diplomasını alınca yerimde duramaz oldum. 50 yıllık hayalim gerçekleşmişti. Sıra üniversitedeydi. Dershaneye gittim, sekreter kabul etmek istemedi. Müdürün araya girmesiyle kabul edildim. Öğretmenleri iyi dinliyordum, çünkü kafam boştu. Hedefim Galatasaray Üniversitesi Felsefe Bölümü’ydü, puanım yetmedi. 4 yıl aynı puanı alınca Bilgi Üniversitesi’ne girdim. Hazırlık sınıfı okuyorum. Çok zor.

BUNDAN SONRA NE YAPACAK Üniversitede asistan olmak istiyorum.

TEPKıLER ılk zamanlar sınıfa girdiğimde hoca olduğumu sanıyorlardı. Sonra sınıf arkadaşlarım beni kabullendi, kendileri gibi 20 yaşında görmeye başladılar. Hocam, teyze ya da abla yerine ismimle hitap ediyorlar. Kendimi 20 yaşında hissediyorum, tabii aynaya bakmadığım zaman! Bütün sınıf arkadaşlarımın ve hocalarımın sevgisi, kabullenişiyle buradayım. Annelerinden istemedikleri yardımı benden istediler. Onlarla diskoteğe bile gidiyorum. Oğlum benimle eğleniyor, kızım gurur duyuyor. Kocamın hiçbir sorunu yok. Sınavlara çalışırken bana kahvemi bile hazırlıyor.

MESAJ Kadınlar mutlaka eğitilmeli. Hangi yaşta olursa olsun, kendini geliştirmeli.

Lise mezunu olmayı gururuma yediremiyordum birçok şeyi geride bırakıp ıstanbul’a geldim

Emine Milli (38 yaşında, Bilgi Üniversitesi ıletişim Fakültesi birinci sınıfta. 19, 16 ve 10 yaşında üç çocuğu var)

Lise son sınıfta okulu bıraktım. Aşık olup, 18 yaşında evlendim. Sonra beşer yıl arayla çocuk dünyaya getirdim. Her şeye sahiptim: ıyi bir eş, ev ve üç çocuk. Para harcamaktan, gezmek, tozmaktan sıkıldım. Mutlu değildim. Lise mezunu olmayı gururuma yediremiyordum. Birçok şeyi geride bırakıp, ıstanbul’a üniversiteye geldim. Kimseden izin almadım, ‘Yapıyorum’ dedim ve yaptım.

NASIL KAZANDI? Oğlumla aynı yıl sınava hazırlandık. O biraz havaiydi. Başlangıçta onu motive etmek için derslere girdim. Sonra sınava hazırlanmaya karar verdim. Oğlumla aynı dershaneye gittim, aynı hocalardan özel ders aldım. 284 puanla ilk ve tek tercihime girdim. Haberi alınca 38 yaşımda ilk kez mutluluk gözyaşı döktüm. Önüm açılmıştı.

TEPKıLER Çocuklar destekledi ama eşim pek istemedi. Sınavı kazanamayacağımı düşünüyordu. Kazanınca çevremin bana bakışı değişti. ılk yıl kimi öğrenciler ‘evde otur, yemeğini yap, evini temizle’ şeklinde tepki gösterdi, kimi ‘aferin, örnek oluyorsun’ dedi. Üniversite bana mutluluk veriyor, gençleştiğimi hissediyorum. Ruhen kendimi 19-20 yaşındaki öğrenciler gibi hissediyorum. Artık hayatım daha planlı. Üniversitede çok zorlanmadım. Eskisi gibi evimin işini, yemeğimi yapıp, çocuklarımı okula gönderiyorum. Tek zorluk sınav hazırlığı.

BUNDAN SONRA NE YAPACAK? Üniversitede kalmak, asistan olmak istiyorum. ıkinci bir Betül Mardin olmamam için neden yok.

MESAJ ınsanlar kendilerini geliştirmeli, değiştirmeli. Mutlu olmak, ‘ben varım’ demek istiyorlarsa sürekli okumalı, seslerini duyurmak için kendilerini eğitmeli.
 
Son düzenleme:
Bu gün okula gittim. Ders kayıtları vardı. Sonuna hayalii kurduğum bölüme adımımı atabilim. İlkokula yani yazılmış çocuklar gibi hissseiyorum kendimi. 28 inde dersler başlıyor :teytey:


Okulda danışman hocamın odası üst katlardaydı. Bende asansörle çıkayım dedim (malum yaşlılık işte gençler gibi olmuyor) Asansörü çağırım. Sanki geliyormuş gibi gözüküyordu ama bozukmuş. Asansör çağırdığımı gören bir personel ''hocam asansör bozuk'' diyerek uyardı. kaydirigubbakcemile3
 
Arkadaşlar hepinizi tebrik ediyorum.Devam..Galiba en yaşlınız da benim,olsun,ne güzel..:roflol:
Ben de kayıt yeniletme zamanımı bekliyorum..
 
slm bende burdayım yaşım 29 ve 2 yaşında bir oğlum var....zar zor gittip kendimi bir dersaneye yazdırdım(yaştan dolayı çoğu kabul etmek istemedi) neyse dersanem ekimde başlıyor heyecanlıyım....öss ye hazırlanıyorum inşallah olucak....herkesin okuma isteğinin gerçek olması dileğiyle.................
 
Bizim fakültede de vardı 45 yaşında bir bayan.Helal olsun ıstanbul'u kazanmıştı o yaşta çocuk çoluk sahibi kadın.kaydirigubbakcemile5
 
slm bende burdayım yaşım 29 ve 2 yaşında bir oğlum var....zar zor gittip kendimi bir dersaneye yazdırdım(yaştan dolayı çoğu kabul etmek istemedi) neyse dersanem ekimde başlıyor heyecanlıyım....öss ye hazırlanıyorum inşallah olucak....herkesin okuma isteğinin gerçek olması dileğiyle.................


ya bu dershaneler neden kabul etmek istemiyor anlamadım. Gönderdiğim gazete roğortajındaki kadında aynı şeyi söylüyordu. Bende 28-29 yaşındaydım dersaneye giderken hiç zorluk çıkartmamışlardı. Yıl boyunca çocuklarlada aram gayet iyiydi. Hiç birisi dışlamadı. Sanki onlardan biriymişim gibi davranıyorlardı. Sözde öğrencilerin ortamının bozulmasından çekiniyorlar ama öğrenciler onlardan daha anlayışlılar.
 
merhaba.Ben de 36 yaşındayım.Evliyim 11 ve 3 yaşlarında iki çocuğum var.Ortaokul son sınıftan itibaren dışarıdan okudum.Şimdi işletme 3.sınıftayım.Kendim için birşeyler yapıyorum,okuyorum.Bu beni çok mutlu ediyor.Belki okul bittiğinde çok fazla birşey olmayacak iş hayatı için (yaşımla alakalı) Ama ben başarmış olmanın ,hayatta hiçbirşey için geç olmadığının kanıtını aldığım diplomada göreceğim.
 
ben de 30 yaşındayım..

iki yıllık myo okudum ve şu an memurum..

ama bu sene şartlar da uygun gelince ikinci üniveerste olarak açıköğretimden bir bölüm okuyorum yıne 2 yıllık..

bu bitsin gene okumaya devam edicem.. bilemiyorum işimle alakalı unvan değiştirebileceğim,belki öğretmen olabileceğim başka bölümler..

tek sorun örgun eğitime devam edemem küçük kızım var ve tum gun zaten beni görmüyor ..

bu sene öss ve kpss ye yeniden girmeye niyetım var:)
 
Bu gün ilk dersime girdim. Sonunda istediğim okuludan ilk ders. Rüyada gibi hissettim. Çok güzel bir duyguydu. Hayallerimde canlandırdığımdan çok daha güzel. :dance:
 
Bilgisayar mühendisliği okuyorum. Hemşireyim canım. Akşam nöbet tutup gündüzde okula gidiyorum
 
X