Allah Adem ile Havva’yı yanına çağırır ve der ki: “Elimde iki tane şey var. Bunları size vermek istiyorum, ama aranızda bir seçim yapmak zorundasınız. Birincisi öyle bir şey ki, bununla ayakta işeyebiliyorsun." Adem hemen atılır: "Benim olsun... Benim olsun!.." Havva çaresiz ikincisini kabul etmek zorunda kalır. Adem şeyiyle gayet mutlu, ayakta çiş yapabilmenin keyfini sürer. Sahilde koşar ve sahil boyunca çişiyle kumlara şekiller çizer. Sallaya sallaya gezer, kurda kuşa gösterir, gününü gün eder. Oyuncağını elinden düşürmez, Havva’ya hava atar, uyurken bile elinden bırakmaz. Hatta kaybolmasın ya da çalınmasın diye boynuna bağlar. Hatta bir rivayete göre sarmaşıklarla yapraklarla süslediği bile görülmüştür. Adeta aşık olmuş ve dünyayı unutmuştur. Havva gelir ve kendine kalan şeyi sorar: "Allahım ikincisi neydi?" Allah cevap verir: "Beyin kızım, beyin!.."