Kuzum başın sağolsun. Çok çok büyük sabırlar dilerim sana. Acını ve o süreci yaşadıklarını hissettiklerini çok iyi anlıyorum. Bak şimdi buraya yazmakla yeni bir başlangıca adım attığını düşün.
Henuz hiç bir şey için geç değil. Çok gençsin. Hayat tam da bu işte. Yaşadığımız acılar, üzüntüler ve kayıplar.
Ama tüm bunlar bizi insan yapar. Dönüşüm senin elinde. Lütfen ama lütfen terapi al. Ve bunu sakın öteleme, erteleme.
Baş edemediğimiz acılar yıllar içinde bize hastalık olarak geri dönecektir. Lütfen bunu hafife alma.
Şimdi soyleyeceklerimi de lütfen yanlış anlama. Başımın oksanmasina ihtiyacım var demissin, içindeki çocukluğun sana biraz kırılmış onunla buluşman ve onu senin teselli etmen gerekiyor. Yoksa teselliyi çok başka yerlerde arar ve sonucu hüsran olan bir kısır döngüye girersin.
Artık ömür boyu yalnız kalıcam beni kimse sevmeyecek evlenemiycem demişsin.
Yaşadığımız acıların esiri olmak yerine bizi guclendirmesini tercih edebiliriz. Yoksa ileride acıya bağımlı sadece acıyla beslenebilen pesimistler olmamız işten değil.
Ki emin ol acıya bağımlı olmak en kolay yol.
Neden zor olanı seçip önce kendini iyileştirip, kendini sevip, kendini her konuda besleyip artık ayağa kalkmayı denemeyesin ki.
Biliyorum tüm bunlar çok çok zor geliyor.
Ama ya olursa.
Bu yola çıkmaya değer bence yani artık "SEN"in yolculuğuna.
Kendine bu şansı ver. Bence başarabilirsin
Emin ol onlar da bunu görüp seninle gurur duyacaklardir.