Beni artık tükettiler..

bende okuduğum her konuyu eşime anlatıp sen de böyle olmazsın dimi diyorum, kendim paranoyak olduğum gibi onu da paranoyak edecem yakında, erkekler tersine evrim yaşıyolar sanırım, primat olmaya hevesliler

valla yaa okuya okuya düşünür oldum acaba eşim çocuktan sonra değişime uğrar mı ki zaten müsait bir yapısı var umarım değişmez ama sanırım cazgır kişiliğimin de farkında olduğu için değişirse başına geleceklerden korkar gibi sanki keyfi bilir...
 
2 buçuk yıldır evliyiz kızlar 5 aylık bebeğimiz var zaten herşeyde bebekten sonra başladı.... önceleri klasik bi evliliğimiz vardı k.v.ile aynı şehirde ve farklı semtlerde oturuyoruz araba ile 15 dk.. haftada en az 1 kez ziyaretlerine giderdik ama doğum yaptım ve k.v. bebeğime kendi evine yatak aldı çocuk rahat etsin diye ve o günden sonra evimize gitmemize gönlü olmuyo... Eşimde tutturdu 4 aydır annemlerin yanına taşınalım diye kendi evimizi kiraya verip k.v. oraya kiraya taşınacakmışımmmmm. kesinlikle kabul etmedim ve olaylar büyüdü sanki eşim büyülenmiş gibi gözü başka birşey görmüyor annemler bebeği çok seviyor ve görmek hakları yanlarında olacaksın diyor ben yanlarındayken de gördüm onları hiç bir faaliyetim yok sabah kahvaltıya gider akşam uyumaya eve geçerdik yine bunları yaşamak istemiyorum... Ona anlatıyorum ama nafile uzaktan ev almamız bi hataydı diyor başkada bir şey demiyor...
Neyse son 1-2 aydır sesi çıkmıyor ama neden mi haftanın en az 4 günü orada kalıyoruzz eve gelincede zaten küs oluyoruz canıma tak etti artık böyle yaşamam ben dedim kalmak istemiyorum dedim ozaman taşınmayı kabul et diyor ve bana bunları yapan eşim 2. üniversiteyi okuyor 30 yaşında..
İşin en can alıcı noktasıda oraya gittiğimizde ben ufak odada bebeğimle kalıyorum eşim oturma odasında çekyatı açıp orada yatıyor. Şuanda da annesi hadi iyi geceler kuzum dedi ve kapısını örttü oğlunun.... O adam benim kocam mı ya çocuğumun babası mı ben bu durumda kimseyi suçlamıyorum tek suçlu eşim o ortayı bulamadı...
Bu hafta sonu tartıştık ayrılmak istiyorum senden hayatımı mahfettin aynı evdeki bekar kaynımdan ne farkın var onlarda gidip başka odada yatıyor sende dedim evlemeseydin benim hayatımı da mahfettin dedim ama adam hiç umursamıyor ya yemin ederim inanmam büyüye yani inanırım var olduğuna da yaptıracak vicdanda insanlar olabileceğine ihtimal vermem ama eşim tam büyülenmiş gibi kitlenmiş ya beyni tek noktaya çalışıyo oda annesi ve kardeşleri ayrılacaktım gerçekten babamı çağırdım gece 12 idi saat gel beni al diye oda ne yapsın ortayı yumuşattı bana sabret yaz olsun geçer dedi (ne alakaysa) eşimede ne yapıyosanız yapın ama kızım akşam evine gelmek istiyo ki buda en doğal hakkı dedi....
Anlatsam öyle doluyum ki destan olur çok da karışık oldu hem aceleden... Kim kabul eder böyle hayatı lütfen söyleyin kızlar he ben artık öldüm bittim yani dayanamıyorum :(:(:((:

canım sana akıl vermek gibi olmaın ama eşini al karşına konuş bak böyle olmuyor vs de kardeşim birde ayrı yaıyormuşsunuz adamda aşk hayatı birşey kalmaz:17::17:oldu eşinin bir klagından girip bir kulagından çıkıyorsa bu sefre saf degiştir git kaynananla konş anne böle böle rahatsız oluyorum benim bir düzenim var bu düzeni bozmak istemiyorm de biz eşimle her hafta kaynanamlara giderdik hadi kalkalım derdik kadın aman yatın der her seferinde evinde alıkoyardı :53::53:en son birgün gene gitik kaynanam başımı yapıcam aman gitmeyin kalıyorz işte vs demeye başladı boneyi kafamdan çekti aldı bir degil iki degil sinirim oynadı dedimki anne seni severim ama beni zorla kalmaya zorlama burda senden sogrum dedim ben evime gidicem ksra bakma dedim ondan sonrada zorlamaz beni kalın diye huymu biliyor senin tek yapıcagın şey kaynananı al karşına oturt tatlı dille konuş karşındaki insan canım anlar olduda anlamadı bir daha evine gidince eşin hadi gidelim desede gitme geçen benim eşim hadi anneme giidcez dedi eltimle hiç anlaşamam dedim yol orda ben seni ttmuym dedim kendide gitmedi zorla götürücek hali yoksa :19::19:hele bir götürsün ben adamı ne yaparım :9::9:allah var eşim uysal maşşallah ya polmasaydı işim çok zor olurdu yeminle :18::18:tatlı dil yılanı deliginden çıkarır canım :29::29:
 
kadının baştan çizdiği imajla ilgili biraz, sürekli evlilik muhabbeti yapan, evlilik kurumunu yüceleştiren dişi kuş olmayı ünvan bilen kadınlar erkeklerin bu tarz sorumsuzluklarına yıllarca katlanıyolar ve aa karım bana ne güzel katlandı artık adam olayım demiyo kimse, görev gibi yapışıyo üstüne fedakarlık, benim annem yıllarca çekti halada çekiyo ama dozu düştü, 5 sene önce hastanelik oldu 2 ay onkoloji servisinde yattı, kanserden şüpheleniyolardı her türlü testi yaptılar şekere bağlı böbrek ve göz hasarı dendi ama tüm vücut iflas etmiş, annemin başında refakatçi kalırdım gece düşünürdüm hani kim var yanımızda, babannem mi, yengem mi, kim var, ağlayamazdım bile taşlaşmış gibi oldum, annem ölse şimdi dedim, ki o dönem 39 yaşındaydı 69 doğumlu benim annem, 39 boşa geçmiş yıl, hayatın tadını almadan, gözünden yaş gelircesine gülmeden, çocuklarını istediğin gibi büyütemeden (10 sene babannemlerle oturmuşuz)...
velhasılı o dönemden sonra annem hastaneden çıktı iyileşti tip 2 diyabetli olarak hayatına devam ediyo ama bende panik atak peyda oldu, ayda 10 kere kalp krizi geçiriyorum diye ayaklanırım, sinirlenince korkunca üzülünce yaşlılar gibi çarpıntım tutar,kan ter içinde uyur uyanırım, herşeyi kafamda milyon kere düşünürüm, olmamış şeyler için ağlarım, endişelenirim, bende böyle bi manyak oldum yaşadığım çocukluk ve gençlikten sonra, o yüzden sözüm var annem gibi olmıcam, dişi kuşmuş anneymiş bilmem ne, önce ben kardeşim, önce ben mutlu bi kadın olayım güçlü olayım ki herkese faydam dokunsun, konu sahibide hayatının kontrolünü eline alsın, sen kendine acımazsan kimse sana acımıyo, çocuğa önce ana lazım,anasını olmayanın babası yoktur derler Anadoluda biçok yerde, o yüzden kendini özne yap diğerleri uydun olsun, öyle düşün
 
böyle içli dışlı olmaktan ne anlıyor ya
vıcık vıcık o ne öyle hergün hergün
eşinin kafasına vura vura anlat
sen git ben gelmiyorum de
tavrını koy
 
gözünü karart eşine resti çek ben evimde kalmak istiyorum haftanın bir günü gitsek yeterli de canım bu erkek milletine alttan aldıkça tepemize çıkıyorlar:23:üstelik orda ayrı yatmanızda ayrı bir tartışma konusu.bu şekilde araya soğukluk girebilir eşine bu durumdan rahatsız olduğunu da söyle.eşin boşanmayı göze alamaz sanmıyorum sen zaten bu şekilde de huzursuzsun bırak surat yapsın küssün 3-5 gün sonra alışır durumu kabullenir:31:çocuk gibi hepsi yaa yazık biz kadınlara:19:
 
ne kadar saçma ya sende haftanın 4 güünü orda kalıyorsan hiç bi işe elini sürme as suratını otur gıcık bişey ama bunlarda bundan anlar heralde
 
gitmeyince evde huzursuzluk oluyor surat yapıyor mutsuz oluyor falan diyorsun. gidince de sen mutsuz, huzursuz oluyorsun. bunu düşün ve tavrını koy o bebek sizin. dede ve babanne heralde çok sevecekler. bebeği çok seviyolar diye yanlarına taşınılır mı. üstelik kendi güzelim evinizi kiraya verip siz kiraya çıkacaksınız çok mantıksız. ben inanırım çünkü aynısını benim ablam da yaşadı eniştem sanki büyülenmişti. eşine bişeyler okunmuş yazılmış olabilr. evini sirkeli su ile sil. ve sürekli ayatelkürsü oku.
 
Kayınvalidene ne ya neden ayrı odalarda yatırıyor. Kızma ama canım eşinde ana kuzusumu nedir. Benim erkek arkadaşımda da var ana kuzuluğu biraz beni de korkutmuyor değil açıkcası. Ama burdaki en büyük iş annelere düşüyor.Allah yardımcın olsun.
 
benim annem babam da çok özlüyor haftanın diğer 3 günü de onlarda kalalım diyin o zaman bakalım kabul edecek mi? empati yapamıyorlar, kendi başlarına gelmeden anlamıyorlar..

Bence de, böyle kocaya en iyisi misilleme yapmak. En azından huzuru bozulur. Ne demek torunlarını özlüyorlar görmek hakları, ee ayrı şehirlerde oturanlar ne yapsın o zaman? Onlar sevmiyor mu yani torun? Hem senin ailenin canı yok mu, benim aileme gidelim, çok özlemişler torunlarını de sürekli. Hatta kayınvalidenlerdeyken bile söyle onlarda duysun.
Çocuğun düzeni bozuluyor bu şekilde de, sen şikayet etmezsen kocanın işine gelir canım bırak biraz da onun huzuru kaçsın.
 
Evlendiğimizde bizde de aynı olmuştu ilk gittiğimizde k.validem bizi de ayrı yatıracaktı görümceme senin odanda yatsın demiş oraya yatak hazırlamış beni hiç istemiyorlardı zaten sonra bende ayrı yatmak için mi evlendim dedim ilk hatasında tepkimi koydum Bana bir şey diyemedi hoş oğullarına demediklerin koymadılar bana birebir hep yumuşak konuşuyorlardı ve çözüm erkektedir eğer eşin öyle yapıyorsa eşinle bir kez daha konuş, sonuç ne olursa olsun babanın yanına gitmeye zorla belki değişir durum değişmese eğer hem sana hem çocuğuna zarar bu evlilik,tabiki evlilik kolay değil yıkması da ama senin hayatına bu denli müdahaleye hakları yok biz ayrı şehirdeyiz valideden bize evlilik şartı onların şehrine tayin istememizi söylemişlerdi bende çok istiyorsan git ordanevlen demiştim eşime her hafta gitmemizi istiyorlardı şimdi tek kelime edemiyorlar ben hiç muhattap bile olmuyorum eşim cevabını veriyor şimdi de tutturmuşlar bir çocuk bu sorunlar yüzünden korkmuyor da değilim Allah korusun çocuğumuz olsa ve eşim değişse ben dayanamam hayatımı ve çocuğumun hayatını mahfedemem ayrılırım inşallah eşin doğru yolu bulur aranız çok çok iyi olur. Kimse hayatını ü denli mahfedemez kendini dinle herkesten önce sen ne yapmayı düşünüyorsun son kararın mı ayrılık ayrılırsan ailenin yanına mı gideceksin çalışan biri misin çevren nasıl bunlar çok önemli
 
Son düzenleme:
valla ben kimseye kızmam..insanın kocası iyi olacak kızlar,kadınını ezdirmicek,orta yolu bulacak herzaman one öyle sürekli sürekli ne işi varmış herşeyin bir sınırı,mesafesi olmalı..eşine resti çek canım bakalım o zaman ne yapacak..
 
zaten hep analar babalar sabret diye diye erkek ailesi gelinlerin tepesine çıkıyo...ailesi arkasında değil zaten deyip olayı dahada abartıyolar...canım öncelikle ALLAH yardımcın olsun ama eşine büyü yapılsaydı çocuktan önce olurdu bence,annesi dolldurup vicdan yapıyodur büyük ihtimalle...benim bildiğim eşler çocuk olunca evine ve eşine daha çok sahip çıkar kendi yuvasını benimser ama sizinki tam tersini yaşıyor şuanda...en basitinden duygu sömürüsü olarak söylenen kelime torunuma doyamadan ölüp gidicem dese bile bu eşinizin gözünü döndürmeye yeter...benimde kayınpederim ve kayınvalidem uzun zamandır bizden bi bebek bekliyolar hiç kelimesini yapmadılar ama biz biliyoruz çok istiyolar,gel görki görümcem bizden 1 sene sonra evlendi ve şuanda 3 aylık hamile ama öyle havalara falan uçmadılar biizmkini bekliyolar kayınpederim hep bi torunum olsun koynumda uyutayım der...bebeğim olsun veririm bütün gün onun koynunda uyusun çünkü onlar bana bende onlara çookk düşkünüm...eşinin ailesi sana zamanında bu enerjisi vermemiş bide seni zoraki orda tutmaya çalışıyolar bence bu çok bencilce bişey...
 
kocanin kafasi calismiyor
yada evli oldugunda haberi yok
bir sn durmam ben orda

akla bak
bir kac evi bosaltip kv yanina tasinip sizin ev kiraya
süper bir mantik
bayildim valla
 
neden haftanın 4 günü orada kalıyorsunuz ben anlamadım. herkes evini bilsin, yerini bilsin deyin, evinize gidin; saat kaç olursa olsun. Çocuğun düzeni bozuluyor yatağında uyumazsa deyin eşinize de kayınvalidenize de. Asla gece kalmayın, haftada bir gün gidin. Eşinizin ben gelmiyorum diyecek hali yok herhalde, bir-iki surat eder alışır. Kurallarınız olsun, taviz vermeyin, küçücük çocukla kapı kapı niye gezecekmişsiniz. Evinizi de terk etmeyin; tam tersine yapışın evinize. eşiniz yorgunum dönemem vs derse de taksiye binin gidin evinize, kavga filan da etmeyin, istediğinizi yapın, o size uyacaktır kararlılığınızı görürse. Evli evine köylü köyüne derler, siz de öyle yapın...

Sonra da evde kendinize uğraşlar bulun, seyredilecek filmler, çağırılacak arkadaşlar, sevilen diziler gibi... Hayatınız eşinizin ailesi olmuş; onu değiştirin... Çocuğunuz var, çok kolay değil bunların hepsine yetişmek; ama bu yaşadıklarınız da kolay değil; eşiniz çocuktan dolayı oluşan boşlukta evini, yolunu şaşırmış, çılgınca hayallere kapılmış... düzeltebilirsiniz bence ama prensipler belirlemeniz ve onlara uymanız lazım.
 
önerim hoş değil ama, "ayrılırsak çocuğun velayeti bende olacak (yaşı dolayısı ile küçük diye hakim anneye verir), o zaman torununu o çok seven annenler, haftada 1 gün görmeyi bile mumla ararlar" diyebilirsiniz. yani tam böyle olmasa da yumuşatarak. mesela ayrılsak böyle böyle olur, yuvamızı düzenimizi bozma, eğer bu sebepten ayrılırsak annenler şimdiki beğenmedikleri görme günlerini bile bulamazlar gibi. tehdit ederek mi söylersiniz, uyarı gibi mi yoksa yumuşak mı bilemem ama fikrim bu.
 
canım benim senin yaşadığın sıkıntıyı ben tam13 sene yaşadım.eşim asker ben liseyi bitirdiğimde beni görüp beğendi.bende çok sevdim.evlendik.tabi kaçarak .çünkü ailem okumamı istiyordu.neyse kayınvalidelere gittik.ben bir süre kalır döneriz diye düşündüm.ne mümkün eşim birkaçgün sonra döndü.ben 2 ay sonra gidicem diye tutturdum.uzun lafın kısası eşimle ne kadar kavga etsekte beni sürekli ailesinin yanında bırakıp eve dönüyordu.bu arada onlar elazığ biz malatyadaydık.böylece ben kocama doyamadan yıllar geçti.eşimin inadını kıramayınca artık kendi isteğimle orda kalmaya başladım.en son sefer tam 9 ay kendi isteğimle kaldım.artık konyadayız ve eskisi gibi çağırmıyorlar.yani sonuçta onlar eşimin ailesi eşimi seviyorsam onlarıda sevmeliyim mantığıyla işleri düzelttim.şimdi çok iyiyiz.bence sende onlara bir şans ver.boşanmak kolaydır ama eşini kazanmakta çok hoş bir duygudur .eşim şu an bana karşı çok iyi.
 
Konunu eşime okudum, bur erkek olarak o bile tanliş buldu. Bu durumda soruna cevap verildi sayılır. Ama ne yapman gerektiğini sen daha iyi bilirsin canım, çünkü cok zor bir karar.
 
Arkadaşım öncelikle sabır diliyorum,, senin kadar olmasa da benim de durumum seninkine benziyordu ilk evlendiğimizde. Benim henüz bebeğim yok, biz de 2.5 yıllık evliyiz. Sana şöyle kendimden örnek vericem, kvler bize arabayla 20 dk uzaklıkta, kendileri bahçeli yüzme havuzlu iki katlı bi villada yaşıyorlar. İlk evlendiğimiz zamanlarda (yazın evlendik) sürekli onlara gitmemizi istiyordu, sürekli çağırıyordu gidince bırakmyıordu illa kalın diyordu, iki üç gün bırakmıyordu. Eşim de hiç rahatsız değildi hergün gelip havuza giriyordu her gün babasıyla rahat rahat iş konuşuyordu vs vs... Ona tabi sorun olmaz kendi ailesi.... Fakat benim ailem Ankara'da, ben eşim için İstanbula gelin geldim, bu koca şehirde eşim ve ailesi çevresi dışında kimsem yok! Evlendiğimiz dönem bi süre böyleydi, ben bundan aşırı derecede rahatsızlık duyuyordum çünkü yeni evliydim ve eşimle olmak gezmek tozmak istiyordum. Ayrıca çok rahat bi insan deilimdir hiç bi evde kendi evim gibi rahat hissetmiyorum. Neyse bi süre sonra eşimle konuştum böyle böyle dedim. "Ben bu durumdan rahatsızım, biz evlendik ve ayrı bi aile olduk, eğer sen bi erkek olarak ailenden kopamıyorsann ben bi kız olarak ayrı şehirde olan ailemden nasıl kopabiliyorum?" dedim. Anlayışlı olmasını ve kimi neye nasıl alıştırırsan öyle devam edeceğini söyledim. Bir süre eşim de bana hak verdi ve gitmelerimizi azalttık. Bir de ben hiçbi şekilde bi özel durum olmadığı sürece normal mesafelerde başkasının evinde kalmayı saçma buluyorum (kendi ailem dahi olsa). Herkesin evi var. Eşime bu fikri konuşa konuşa halletmeye çalıştım. Fakat eşim ne kadar bana hak verse de ne kadar benimle aynı hareket istese de kv sürekli "kalın kalın kalın burda kalın gitmeyin evde napacaksınız!" diyerek ayağımıza çelme takma derdindeydi. Eşim de fazla kırmak istemediğinden bu konuda epey zorlandım. Gel zaman git zaman öyle bi an geldi ki ben kv ile konuşmadan bunun hallolmayacağına karar verdim. Ben Ankarada olan aileme ayda bir kez gidiyordum, gurbette olmak benim gibi ailesine düşkün olan bi insan için çok zordu. Ayda bir kez gidip 2-3 gün kalıp dönüyordum(eşimle beraber). Neyse, yine aileme gideceğiz o gün kvlerde dedim şu gün Ankaraya gideceğiz diye. Vay efendim sen misin öyle diyen. Yok daha yeni gittiniz, yok bi havalar ısınsın, napacaksınız bi durun bilmem ne! Orda dedim dur! O sırada eşim de orada. Bakın dedim. Ben buraya Ankaradan geldim sadece eşim için geldim, ben onunla evlendim başka kimseyle değil dedim. Biliyorum oğlunuzu çok seviyorsunuz, ben de çok seviyorum. ama şunu unutmayın ki benim de ailem beni çok seviyor. O sizn oğlunuzsa ben de annemin babamın kızıyım! Ve sizin oğlunuz size 20 dk uzaklıktayken benim ailemle aramda kmler var! PArmağınız kesilse biz soluğu burda alıyoruz ama ben ailemin yanında olamıyorum. Siz istiyorsunuz ki her an birlikte olalım peki benim ailem? Ben nasıl buraya gelirken kendi ailemden izin almıyorsam, kendi ailemin yanına giderken de sizden izin alacak değilim. Sizin de bekar kızınız var, evlense şehir dışına gitse ki siz asla izin vermezsiniz! ama hadi evlense ve size gelmek istediğinde kayınvalidesi sizin ban verdiğiniz tepkiyi verse ne hissedersiniz? Ne düşünürsünüz? Ben sadece söylüyorum sizin izniniz önemli değil. Sizin oğlunuz kıymetli evet ama ben de ağaç kovuğundan çıkmadım. Ben kimseyi kırmak istemediğimden dolayı huzurumuz yerinde, beni bu konuşmayı bi kez daha yapmaya zorlamayın dedim. Her şeyin yeri tadı başka, insanın kendi evi gibi olmaz hiçbi yer. Burası bizim evimiz değil, burası sizin eviniz, ankara da benm ailemin evi. İki yere de ait değiliz bizim kendi evimiz kendi hayatımız var, kimseye bağlı değiliz, kimseye hesap vermek durumda değiliz. Siz sürekli bizi bu evde tutmaya çalıştıkça biz asla ayrı bi aile olamayız...Size saygısızlık etmek istemiyorum ve yeterince açık olduğumu düşünüyorum." dedim. O sırada eşim de oradaydı, bana katıldı bu gibi bi kaç söz de o söyledi. Çünkü o da bu kvde kalma işinde ben mantıklı açıklama yaptığım sürece bana destek veriyordu. O gün kv küstü, trip attı, bozuldu. Asla gerim adım atmadım, yine yüzümü güldürdüm yine aynı ben oldum. Fakat o günden sonra,,, eşimin de benim yanımda olduğunu anlayınca kv biraz biraz geri adım attı. Sürekli kalın kalın demedi, annemlere gittiğimde gitmeyin etmeyin demedi, selam söyleyin dedi.. O gün bugündür eşime de doğru olanın bu olduğunu kavga etmeden doğru açıklamalarla izah ederek hayatımızı yoluna soktum. 2.5 yıl oldu evleneli neredeyse 1.5 yıldır 3-4 kereden fazla kalmamışızdır evlerinde. Eşim şimdi diyor insanıjn evi gibi yok, hatta kvlere gidiyoruz erkenden biz kalkalım diyor, ben diyorum erken kalktık aşkım, o da diyor rahat edemiyorum ya eve gidip ayaklarımı uzatıp tv izleyelim diyor... Hala bizimle yakın olmak istiyor kv ama eskisi gibi yapmaya cesareti yok çünkü onunla arama bi set çektim ve o seti aşmasına izin vermiyorum. Ayrıca, ona benm her şeyi kabul edecek bi tip olmadığımı, mutsuz olsam da ömür boyu evlilik sürdürecek biri olmadığımı çok iyi belli ettim, ailem zaten sürekli arkamda ne olursa olsun,, bunu bildiği içn ileriye gitmiyor. Neyse ki zor da olsa eşimi de doğru olana ikna edip huzuru buldum. Artık anladım ki konu ne olursa olsun alttan aldıkça üstüne üstüne geliyorlar. Zaten el kızıyız bi de oğulları yanlarında olunca Kral kesiliyor bu kvler... Bunları anlatmamdaki sebep belki bi cümle bile olsa bi kelime bile olsa sana hitap edecek bi şey bulabilmen canım. Çünkü şu an senin yaşadığın huzursuzluğu ben de çok iyi yaşadım. Huzuru yakalayabilmen dileğiyle canım...
 
Son düzenleme:
Arkadaşım öncelikle sabır diliyorum,, senin kadar olmasa da benim de durumum seninkine benziyordu ilk evlendiğimizde. Benim henüz bebeğim yok, biz de 2.5 yıllık evliyiz. Sana şöyle kendimden örnek vericem, kvler bize arabayla 20 dk uzaklıkta, kendileri bahçeli yüzme havuzlu iki katlı bi villada yaşıyorlar. İlk evlendiğimiz zamanlarda (yazın evlendik) sürekli onlara gitmemizi istiyordu, sürekli çağırıyordu gidince bırakmyıordu illa kalın diyordu, iki üç gün bırakmıyordu. Eşim de hiç rahatsız değildi hergün gelip havuza giriyordu her gün babasıyla rahat rahat iş konuşuyordu vs vs... Ona tabi sorun olmaz kendi ailesi.... Fakat benim ailem Ankara'da, ben eşim için İstanbula gelin geldim, bu koca şehirde eşim ve ailesi çevresi dışında kimsem yok! Evlendiğimiz dönem bi süre böyleydi, ben bundan aşırı derecede rahatsızlık duyuyordum çünkü yeni evliydim ve eşimle olmak gezmek tozmak istiyordum. Ayrıca çok rahat bi insan deilimdir hiç bi evde kendi evim gibi rahat hissetmiyorum. Neyse bi süre sonra eşimle konuştum böyle böyle dedim. "Ben bu durumdan rahatsızım, biz evlendik ve ayrı bi aile olduk, eğer sen bi erkek olarak ailenden kopamıyorsann ben bi kız olarak ayrı şehirde olan ailemden nasıl kopabiliyorum?" dedim. Anlayışlı olmasını ve kimi neye nasıl alıştırırsan öyle devam edeceğini söyledim. Bir süre eşim de bana hak verdi ve gitmelerimizi azalttık. Bir de ben hiçbi şekilde bi özel durum olmadığı sürece normal mesafelerde başkasının evinde kalmayı saçma buluyorum (kendi ailem dahi olsa). Herkesin evi var. Eşime bu fikri konuşa konuşa halletmeye çalıştım. Fakat eşim ne kadar bana hak verse de ne kadar benimle aynı hareket istese de kv sürekli "kalın kalın kalın burda kalın gitmeyin evde napacaksınız!" diyerek ayağımıza çelme takma derdindeydi. Eşim de fazla kırmak istemediğinden bu konuda epey zorlandım. Gel zaman git zaman öyle bi an geldi ki ben kv ile konuşmadan bunun hallolmayacağına karar verdim. Ben Ankarada olan aileme ayda bir kez gidiyordum, gurbette olmak benim gibi ailesine düşkün olan bi insan için çok zordu. Ayda bir kez gidip 2-3 gün kalıp dönüyordum(eşimle beraber). Neyse, yine aileme gideceğiz o gün kvlerde dedim şu gün Ankaraya gideceğiz diye. Vay efendim sen misin öyle diyen. Yok daha yeni gittiniz, yok bi havalar ısınsın, napacaksınız bi durun bilmem ne! Orda dedim dur! O sırada eşim de orada. Bakın dedim. Ben buraya Ankaradan geldim sadece eşim için geldim, ben onunla evlendim başka kimseyle değil dedim. Biliyorum oğlunuzu çok seviyorsunuz, ben de çok seviyorum. ama şunu unutmayın ki benim de ailem beni çok seviyor. O sizn oğlunuzsa ben de annemin babamın kızıyım! Ve sizin oğlunuz size 20 dk uzaklıktayken benim ailemle aramda kmler var! PArmağınız kesilse biz soluğu burda alıyoruz ama ben ailemin yanında olamıyorum. Siz istiyorsunuz ki her an birlikte olalım peki benim ailem? Ben nasıl buraya gelirken kendi ailemden izin almıyorsam, kendi ailemin yanına giderken de sizden izin alacak değilim. Sizin de bekar kızınız var, evlense şehir dışına gitse ki siz asla izin vermezsiniz! ama hadi evlense ve size gelmek istediğinde kayınvalidesi sizin ban verdiğiniz tepkiyi verse ne hissedersiniz? Ne düşünürsünüz? Ben sadece söylüyorum sizin izniniz önemli değil. Sizin oğlunuz kıymetli evet ama ben de ağaç kovuğundan çıkmadım. Ben kimseyi kırmak istemediğimden dolayı huzurumuz yerinde, beni bu konuşmayı bi kez daha yapmaya zorlamayın dedim. Her şeyin yeri tadı başka, insanın kendi evi gibi olmaz hiçbi yer. Burası bizim evimiz değil, burası sizin eviniz, ankara da benm ailemin evi. İki yere de ait değiliz bizim kendi evimiz kendi hayatımız var, kimseye bağlı değiliz, kimseye hesap vermek durumda değiliz. Siz sürekli bizi bu evde tutmaya çalıştıkça biz asla ayrı bi aile olamayız...Size saygısızlık etmek istemiyorum ve yeterince açık olduğumu düşünüyorum." dedim. O sırada eşim de oradaydı, bana katıldı bu gibi bi kaç söz de o söyledi. Çünkü o da bu kvde kalma işinde ben mantıklı açıklama yaptığım sürece bana destek veriyordu. O gün kv küstü, trip attı, bozuldu. Asla gerim adım atmadım, yine yüzümü güldürdüm yine aynı ben oldum. Fakat o günden sonra,,, eşimin de benim yanımda olduğunu anlayınca kv biraz biraz geri adım attı. Sürekli kalın kalın demedi, annemlere gittiğimde gitmeyin etmeyin demedi, selam söyleyin dedi.. O gün bugündür eşime de doğru olanın bu olduğunu kavga etmeden doğru açıklamalarla izah ederek hayatımızı yoluna soktum. 2.5 yıl oldu evleneli neredeyse 1.5 yıldır 3-4 kereden fazla kalmamışızdır evlerinde. Eşim şimdi diyor insanıjn evi gibi yok, hatta kvlere gidiyoruz erkenden biz kalkalım diyor, ben diyorum erken kalktık aşkım, o da diyor rahat edemiyorum ya eve gidip ayaklarımı uzatıp tv izleyelim diyor... Hala bizimle yakın olmak istiyor kv ama eskisi gibi yapmaya cesareti yok çünkü onunla arama bi set çektim ve o seti aşmasına izin vermiyorum. Ayrıca, ona benm her şeyi kabul edecek bi tip olmadığımı, mutsuz olsam da ömür boyu evlilik sürdürecek biri olmadığımı çok iyi belli ettim, ailem zaten sürekli arkamda ne olursa olsun,, bunu bildiği içn ileriye gitmiyor. Neyse ki zor da olsa eşimi de doğru olana ikna edip huzuru buldum. Artık anladım ki konu ne olursa olsun alttan aldıkça üstüne üstüne geliyorlar. Zaten el kızıyız bi de oğulları yanlarında olunca Kral kesiliyor bu kvler... Bunları anlatmamdaki sebep belki bi cümle bile olsa bi kelime bile olsa sana hitap edecek bi şey bulabilmen canım. Çünkü şu an senin yaşadığın huzursuzluğu ben de çok iyi yaşadım. Huzuru yakalayabilmen dileğiyle canım...
Tebrik ederim seni.Herkes senin gibi cesaretli olsa:D
Ama tabi kimi esler ve kv ler için bugun soylersın yarın unuturlar aynı seyleri yaparlar.Ben senın kadar acık olamadım hiçbir zaman ve sustum ama baktım olmuyor sustukça seni apt.l sanıp daha cok yuklenıyorlar artık ben de susmuyorum.İnş. senin gibi acık ve net olabılırım.
 
canım benim senin yaşadığın sıkıntıyı ben tam13 sene yaşadım.eşim asker ben liseyi bitirdiğimde beni görüp beğendi.bende çok sevdim.evlendik.tabi kaçarak .çünkü ailem okumamı istiyordu.neyse kayınvalidelere gittik.ben bir süre kalır döneriz diye düşündüm.ne mümkün eşim birkaçgün sonra döndü.ben 2 ay sonra gidicem diye tutturdum.uzun lafın kısası eşimle ne kadar kavga etsekte beni sürekli ailesinin yanında bırakıp eve dönüyordu.bu arada onlar elazığ biz malatyadaydık.böylece ben kocama doyamadan yıllar geçti.eşimin inadını kıramayınca artık kendi isteğimle orda kalmaya başladım.en son sefer tam 9 ay kendi isteğimle kaldım.artık konyadayız ve eskisi gibi çağırmıyorlar.yani sonuçta onlar eşimin ailesi eşimi seviyorsam onlarıda sevmeliyim mantığıyla işleri düzelttim.şimdi çok iyiyiz.bence sende onlara bir şans ver.boşanmak kolaydır ama eşini kazanmakta çok hoş bir duygudur .eşim şu an bana karşı çok iyi.

Kolaymı ya 13 sene 13 koca sene insanın geçliği güzelliği bittikten hayattan bi tat alamadıktan sonra şimdide çağırmazlar çağıramazlar zaten çünkü varsa eger çocuk onun okulu vs. bu saatten sonra çağırılsa gidebilecekmisiniz öyle 9 ay falan? Yani tavsiyeniz çok ılımlı fakat evlilikte sevgi karşılıklı olacaksa o evlilik ışıldar ben eşimi sevdim ama şuan ona çok kızgın kırnımın ve nefrete doğru giden hislerim var eğer o beni sevseydi zaten böyle yaşamak onunda hoşuna gitmezdi..
annem babam 50sine merdiven dayamış insanlar halamların evi uzak babam oraya gittiğinde bi kez mecbur kalmıştı yatmakta ve sabaha kadar uyuyamamıştı bi erkek evini ailesini düzeninii seviyorsa zaten böyle yaşamaz....
 
Back
X