- 31 Temmuz 2019
- 493
- 1.067
- 113
- Konu Sahibi happiness s
-
- #1
Üst edit : Arkadaşlar herkese cevap yazamıyorum ama hepinize cok tesekkür ederim. Bazilarinız bana cözüm yolları sunmuş, bazılarınız ruh halime yönelik tavsiyede bulunmuş, bazılarınız davranışım icin bana kızmış. Tüm bu düsünceleri kucaklıyorum. Hepimiz burada kardes kardes birbirimizden yardim istiyoruz. Ne guzel bir platform aslında birisiyle biseyleri paylasmak.akil almak cok önemli insanı hatalardan kurtarır. Yorumlarinizi okuyorum ama cevap yazamazsam da özür dilerim. :) ayırdığınız vakit icin tekrar tesekkürler
Hoslandigim ve yeni iliskinin basladigi cocuk beni evlilik meraklisi saniyor. Cünkü ben sürekli istemeden evlilik esprisi falan yapiyorum. Sacma sorularla düsüncelerini ögrenmeye calisiyorum. Gecen de kavga ettik. Bi sekilde yine evlilik üzerine espriler donüyordu. Bana 2 kere zamani gelince konusulur dedi. Ben bu zamani gelince lafi üzerine delirdim. Neden bunu alt mesaj olarak veriyorsun? Ben senin yakana mi yapistim durduk yere zamani gelince diyorsun. Evlenelim mi dedim ? Sen hic bana sen benimle evlenmek ister misin diye sordun mu? Diye diye baya sacma sapan büyüttüm. Bu da dogal olarak onu benden soguttu. Evlilige konuyu getirip hic bisey yokken trip atan benim cünku. Tüm bunlari valla istemeden yapıyorum ama. Gecen sene nisan uzeri 4 senelik iliskim ailesi istemedigi icin terk etti beni. Hayatimin en büyük şokunu ve mutsuzluğunu yaşadım. Bilincaltimda oyle yer etti ki bu olay kendimi evlenilmek istenmeyen kız olarak konumlandirdim. Buna layık olmayan kız. Simdi evlilik istiyor muyum? Hayır istemiyorum. Ama sanırım tekrar aynı seyleri yasamaktan ödüm kopuyor. Gunlerce aglamistim akrabalara durumu anlatirken gururum incindi. Sonra da herkes bana üzülüp birini bulmaya calisti falan. Tüm bunlar bende cok kötü etkiler yaratttı. Psikolojim düzeldi sanıyordum. Ama görüyorum ki düzelmemiş. Isin kötüsü tanidikca da daha cok hoslaniyordum bu cocuktan. Ama suan imajim evlenmek icin onu bulmuşum gibi oldu. O da daha cok mantik insani ben evliligi bu kadar dillendirince suphelendi tabi benden. Ulan bu kız benden hoslanmiyorda evlenmek icin mi basladi falan gibi. Yaslarda 28, 32 olunca daha bi zormus böyle seyler. Bi daha bu konulari asla acmama karari aldim. Ama icimde de bu sorunu nasil cözecegim bilmiyorum. Ben artik üzülmek istemiyorum ya . Tamam evliligi suan düsünmuyorum ama beni buna layik görsün istiyorum. Birinin gözünde her anlamda mukemmel olmak istiyorum. Param olsa gercektrn tedavi görürdum. Ama param yok. Bana yardım eder misiniz? Bu imajı nasıl degistirebilirim. Kendisi birazcik mesafeli gibi suan benimde icimden pek konusmak gelmiyor. Derdini tam anlatamadigi icin hırcınlasan bir kız cocugu gibiyim cünkü. Yanlis davranmamak icin pek yazmiyorum. O yazdıkca bende biraz daha uzak konusuyorum. Böyle bir yabancilasma oldu.
Hoslandigim ve yeni iliskinin basladigi cocuk beni evlilik meraklisi saniyor. Cünkü ben sürekli istemeden evlilik esprisi falan yapiyorum. Sacma sorularla düsüncelerini ögrenmeye calisiyorum. Gecen de kavga ettik. Bi sekilde yine evlilik üzerine espriler donüyordu. Bana 2 kere zamani gelince konusulur dedi. Ben bu zamani gelince lafi üzerine delirdim. Neden bunu alt mesaj olarak veriyorsun? Ben senin yakana mi yapistim durduk yere zamani gelince diyorsun. Evlenelim mi dedim ? Sen hic bana sen benimle evlenmek ister misin diye sordun mu? Diye diye baya sacma sapan büyüttüm. Bu da dogal olarak onu benden soguttu. Evlilige konuyu getirip hic bisey yokken trip atan benim cünku. Tüm bunlari valla istemeden yapıyorum ama. Gecen sene nisan uzeri 4 senelik iliskim ailesi istemedigi icin terk etti beni. Hayatimin en büyük şokunu ve mutsuzluğunu yaşadım. Bilincaltimda oyle yer etti ki bu olay kendimi evlenilmek istenmeyen kız olarak konumlandirdim. Buna layık olmayan kız. Simdi evlilik istiyor muyum? Hayır istemiyorum. Ama sanırım tekrar aynı seyleri yasamaktan ödüm kopuyor. Gunlerce aglamistim akrabalara durumu anlatirken gururum incindi. Sonra da herkes bana üzülüp birini bulmaya calisti falan. Tüm bunlar bende cok kötü etkiler yaratttı. Psikolojim düzeldi sanıyordum. Ama görüyorum ki düzelmemiş. Isin kötüsü tanidikca da daha cok hoslaniyordum bu cocuktan. Ama suan imajim evlenmek icin onu bulmuşum gibi oldu. O da daha cok mantik insani ben evliligi bu kadar dillendirince suphelendi tabi benden. Ulan bu kız benden hoslanmiyorda evlenmek icin mi basladi falan gibi. Yaslarda 28, 32 olunca daha bi zormus böyle seyler. Bi daha bu konulari asla acmama karari aldim. Ama icimde de bu sorunu nasil cözecegim bilmiyorum. Ben artik üzülmek istemiyorum ya . Tamam evliligi suan düsünmuyorum ama beni buna layik görsün istiyorum. Birinin gözünde her anlamda mukemmel olmak istiyorum. Param olsa gercektrn tedavi görürdum. Ama param yok. Bana yardım eder misiniz? Bu imajı nasıl degistirebilirim. Kendisi birazcik mesafeli gibi suan benimde icimden pek konusmak gelmiyor. Derdini tam anlatamadigi icin hırcınlasan bir kız cocugu gibiyim cünkü. Yanlis davranmamak icin pek yazmiyorum. O yazdıkca bende biraz daha uzak konusuyorum. Böyle bir yabancilasma oldu.
Son düzenleme: