Sen de bir sürü çirkin hitapta bulunmuşsun, hakaret etmişsin. Hiç kendini aklama. Ortada tek taraflı bir suç yok. Ama sana normal geliyormus, demek ki senin normalin bu. Belki aile içinde de birbirinin ağzına s.çan sonra TV karsisinda o sözler hiç söylenmemiş gibi çay içip mandalina yiyen bir aile ile yasamissindir,bunu normal karşılamışsındır. Ama normal degil. Sağlıklı ilişkilerde insanlar birbirine hakaret etmezler . Bir kere ayrilmami gerektirecek büyük bir olay olmuştu eski bir sevgilimle, tabii ben de o sinirle telefondan saydirmaya başladım. Çocuk cidden hatalı olan taraftı ama bana dedi ki "seni sevmem bana hakaret etmene izin verecegim anlamına gelmez, şimdi telefonu kapatıyorum, lütfen beni sakinlesince ara"
Bana o kadar iyi geldi ki söylediği cümle. Biz Türkler alışmışız öfkeyle birbirimize kötü sözler söylemenin o kişiyi umursamak olduguna, birisi böyle olmadığını göstermiş oldu. Sonra cidden sakinlesince sakin kafayla aradım, konuştuk, sonra buluştuk yine konuştuk ve insan gibi ayrıldık . Yıllar geçti çocuğun maviş gözlerini bile unuttum ama bu sözünü hiç unutmadım. Gercekten de birini sevmemiz bize kötü davranmasına izin vereceğimiz anlamına gelemez, gelmemeli.
Umarım sen de bu farkındaliga erisirsin