Günahkarim diyorsun, pisim diyorsun, aynalara bakamiyorum diyorsun. Naptin sen canim ya? Kendini bu kadar düsürme nolursun. Onunla birlikte oldun diye sen onun olmadin. Hayatini ona teslim edemezsin. Sen kendini bu kadar ezdirirsen, bir bekaretin gitti diye onun kulu olursan sana böyle soguk davranmasi normal. Senin herseyden önce kendine saygin olmali. Sen kendine saygini yitirirsen karsi tarafin sana hic saygisi olmaz.
Ayrica sen sahipsiz degilsin. Anan baban var, bitirmek üzere oldugun bir okulun var. Yani ilerde meslek sahibi olacaksin, kendi ayaklarinin üzerinde duracaksin. Böyle bir durumda o birlikte oldugun kisiyi elinin tersiyle itmen lazim. Bunun icin de bir sebebin var. DAYAK. Isin icinde el kaldirma dahi varsa sevgi bitmistir! Böyle bir durumda saygidan hic söz etmiyorum bile.
Bir an önce kendini topla ve kurtul bu durumdan. Cikar o adami hayatindan. Ailen özellikle annen sorun cikarirsa zaten seni sevmiyor demektir. Hic bir annenin gönlü razi olmaz cocugunun ömür boyu cile cekmesine. Sen simdi bekaretin yüzünden evlenmek istiyorsun ama ilerde evlendiginde cocugun oldugu zaman ayrilmana asil engel iste o olcak. Pisman olup ayrilmaya kalktigin zaman hem sen hem cocugun büyük acilar cekersiniz.
Bekaret olayini keske bu kadar büyütmeyebilsek gözümüzde.
Adettir, gelenektir diye gencecik kizlar mahvoluyor. Hayatlarini bir et parcasi ugruna bir pislige teslim ediyorlar. Bu bizim hayatimiz, baskasinin hayati degil. Nicin hayatimizi baskalarinin mükemmel olmayan kurallari üzerine kuralim ki. Bizim kendi kurallarimiz yok mu? Kendi kisiligimiz, kendi fikirlerimiz yok mu? Lütfen artik kendimize saygimiz olsun. Biz baskalarinin özellikle erkeklerin oyuncagi degiliz!
Ayni durumla ilgili bir konu daha acmissin. Oraya yazdigimi buraya da yaziyorum. Orada da burada da bu kadar insan sana yardimci olmaya calisiyor. Lütfen bir seyler yap artik, kendini bu durumdan kurtar.
Ayrica sen sahipsiz degilsin. Anan baban var, bitirmek üzere oldugun bir okulun var. Yani ilerde meslek sahibi olacaksin, kendi ayaklarinin üzerinde duracaksin. Böyle bir durumda o birlikte oldugun kisiyi elinin tersiyle itmen lazim. Bunun icin de bir sebebin var. DAYAK. Isin icinde el kaldirma dahi varsa sevgi bitmistir! Böyle bir durumda saygidan hic söz etmiyorum bile.
Bir an önce kendini topla ve kurtul bu durumdan. Cikar o adami hayatindan. Ailen özellikle annen sorun cikarirsa zaten seni sevmiyor demektir. Hic bir annenin gönlü razi olmaz cocugunun ömür boyu cile cekmesine. Sen simdi bekaretin yüzünden evlenmek istiyorsun ama ilerde evlendiginde cocugun oldugu zaman ayrilmana asil engel iste o olcak. Pisman olup ayrilmaya kalktigin zaman hem sen hem cocugun büyük acilar cekersiniz.
Bekaret olayini keske bu kadar büyütmeyebilsek gözümüzde.
Adettir, gelenektir diye gencecik kizlar mahvoluyor. Hayatlarini bir et parcasi ugruna bir pislige teslim ediyorlar. Bu bizim hayatimiz, baskasinin hayati degil. Nicin hayatimizi baskalarinin mükemmel olmayan kurallari üzerine kuralim ki. Bizim kendi kurallarimiz yok mu? Kendi kisiligimiz, kendi fikirlerimiz yok mu? Lütfen artik kendimize saygimiz olsun. Biz baskalarinin özellikle erkeklerin oyuncagi degiliz!Ayni durumla ilgili bir konu daha acmissin. Oraya yazdigimi buraya da yaziyorum. Orada da burada da bu kadar insan sana yardimci olmaya calisiyor. Lütfen bir seyler yap artik, kendini bu durumdan kurtar.
Arkadasim bir kalk ayaga ve sars kendini lütfen. Hayatini zindan etmekten bahsediyorsun! Senin hayatin bekaretinden ve toplum kurallarindan daha önemli. Iliskiye girmis olabilirsin, hayatinin sonu degil bu. Bu senin hayatin gelenek bunu gerektiriyor diye hayatini mahvedemezsin. Hele o birlikte oldugun kisi hic birseyden önemli degil, ne demek ya iliskiye girdigin, sorumlulugunu aldigin, hayatini paylasacagin insana el kaldirmak, hatta vurmak! Bana evlenecegim kisi bunu yapacak bir dakika tutmam onu yanimda, gerekirse en zoru göze alirim yine de kendimi kimseye ezdirmem. Her seyden önce sen degerlisin unutma bunu. Güclü olmalisin!
Eger ben senin gibi düsünseydim su an berbat bir durumda olurdum biliyor musun? Cünkü benim de hayatimda yasadigim kötü seyler oldu. Belki ben de su an kendimi birine teslim etmis olabilirdim. Ama ben ne yaptim kirdim zincirlerimi ve bir sacmaliktan kurtardim kendimi. Inan devam etseydim en az senin kadar mutsuz olacaktim. Ayni sekilde annemde umudunu yitirseydi, hemen pes etseydi belki de su an sicacik evimizde kahvaltimizi yapip okulumuza gidiyor olmazdik. Sana bir anlatsam hayat hikayesini, ben ne yapmisim nasil kendimi bu kadar üzüp harap etmisim dersin.
Inancini hic bir zaman kaybetme. Asla yipratma kendini. Bu sIkIntIlI günleri asip huzuru buldugun zaman karsina bir INSAN cikar hic merak etme. INSAN var hala bu dünyada sükürler olsun ki...
Daha cok gencsin, asik olcaksin sevceksin, sevileceksin... Umarim hayat sana istedigin güzellikleri verir. Huzurlu, mutlu bir hayat yasaman dilegiyle...
