- 23 Temmuz 2017
- 4
- 0
- 6
- 27
- Konu Sahibi OlhosVerdes
-
- #1
Uzun olucak biraz ama nası başliyim bilmiyorum iki hafta sonra falan birinci senemiz olucaktı fakat ayrıldık 10 gün oldu bu süreçte üç defa konuşmaya çalıştım onunla istemedi en sonuncusundada aradım beni artık istemediğini bensiz daha mutlu olduğunu bensiz hayatının bi düzene girdiğini söyledi bende kendimi tutamayıp ağlamaya başladım bi kere bile ağlama demedi tam tersi güldü ben ağlarken ve suratıma kapattı eskiden çok farklı bi insandı birbirimizi ilk bi kınada görmüştük sonra defalarca benimle konuşmaya çalıştı ben istemedim iki sene geçmişti üstünden yeniden konuşmaya başladık sürekli süprizler yapardı bana her hafta upuzun bi mesajla uyanırdım o bunları yaparken ben ona hiç bişey yapmadım sonra o da kendini geri çekmeye başladı ve ben en ufak bişeyde ayrılıyodum ondan en çokta bu yıprattı bizi sonrada sen benim hayatımın büyük bi kısmını kaplıyosun falan demeye başladı kendine vakit ayırmak istiyodu ailesiyle vakit geçirmek istiyodu ben zaten onu kısıtlamadım bu konuda ama o bunları yaparken beni tamamen unutup ilgisiz bi insana dönüştü yavaş yavaş bikaç ay öncede aynı böyle olmuştu zar zor düzeltmiştim onu ama şimdi bunu yapıcak gücü kendimde bulamıyorum ama kendimide suçluyorum bi yandanda herşeye rağmen sevseydi bana küfürler yağdırıp seni istemiyorum seni sevmiyorum hiçte sevmedim demezdi diye düşünüyorum bensiz çok mutlu bense o kadar özlüyorum ki onu ama görmeye gidicek gücü bulamıyorum kendimde çünkü beni istemiycek biliyorum aklım almıyo bensiz bi dakka duramayan insan şimdi nası bensiz mutlu kendimi kullanılmış hissediyorum sanki iki sene beni elde edemedide şimdi hevesini alınca bıraktı sürekli beni suçluyo sen beni bu hale getirdin diye ama ben düzeldikçe ona ilgi gösterdikçe süprizler yaptıkça o kaçtı benden bidahada eskisi gibi olmadı sensiz yapamıycağımı düşünmekle yanılmışım dedi bana zaten son zamanlar sürekli ben buluşalım diyodum özlemiyodu bile sadece görmemeye çalıştım kendimi kandırdım çok fazla ayrılıp barıştık bi yandanda kendi elimle onu bensizliğe alıştırdım ama o da bana çok kötü şeyler söyledi yaptı hele konu ailesi olunca beni tamamen bi kenara bırakıyodu ben bunu söyleyince dünya senin etrafında dönsün istiyosun diyodu önceden benim için savaşırdı ama artık umrunda bile değilim herşeye rağmen bunları haketmediğimi düşünüyorum ama bazende kendimi suçluyorum sizce ben haklı mıyım