- 18 Haziran 2015
- 3.692
- 4.383
- 53
- Konu Sahibi nomunomuchua
- #21
Evet fazlasıyla iyi niyetli, saf bir insandım ben.
Kolaylıkla inanırdım, güvenmeyi severdim.
Herkesi kendim gibi sanan bir aptaldım.
Ama mutluydum..
Kimseyle bir derdim yoktu.
Hakkımı yemek isteyenlere hesap sordum diye canımı yaktılar.
Beni başlarına gelecek kötülüklere sevinen bir insan yaptılar.
Ohh olsun dedim. Zerre kadar acımadı içim.
Daha dursun neler görecek, ama çok mutlu olurum o zaman dedim.
İnşallah tez zamanda görürüm o günleri diye ucu nereye gider diye düşünemeden dualar ettim.
O kötülük isteyen dualarımın zararının bana dokunacağını düşünemedim.
Sonunda o gün geldi ama gülemedim.
Çünkü yine herkesten çok bana koydu koyan.
Allah bu kötü niyetli halimi sevmedi kendine gel dedi.
Oysa beni onlar bu hale getirmişti.
Şimdi ince hesaplar yapan, belki iyi niyeti bile sorgulayan biriyim.
Her şeyi ama her şeyi bilmeliyim aldanmamak için.
Ne güzelmiş oysa saflık, bilmemek, habersiz yaşamak..
Kurcalamadan yaşamak hayatı.
İnanmak ve koyvermek ne büyük rahatlıkmış.
Şüphelerle, paranoyalarla yaşamak ne zormuş.
İçimden hiç susmayan, devamlı fitneleyen şu şeytanı çıkarsın biri onunla yaşamak çok zor
Bana masumiyetimi geri verin!
Valla icinizdeki seytani bilemeyecegim ama insanlardan gordugunuz kotuluk ve yediginiz kaziklar sonunda sizde artik naif olamiyorsunuz bu dunyanin kurali bu iyiysen iyi niyetliysen cin fikirli kurnaz degilsen nereye gidersen git ezerler, adam yerin koymazlar ekmegini esini isini elinden alirlar. Hayat buna donustu artik siz kendinize dur deseni ne olacak gercekler ortada. Ha ama is seytana kadar variyorsa orda dur demeli bence kendinizi koruyacak kadar akilli olmaniz yeter bence