a.s. derdini veren allah dermaninida verir insallah
Bulut dediğingibiyse artık hiç düşünme donör yaptır canım, kimin ne düşündüğü değil senin ne istediğin ve düşündüğün önemli, Allahım sana anneliği nasip eder inşallah hayırlısıyla.
sevgili ablacım senin durumunu okuyunca halime o kadar şükrettimki biz 2 denem yaptık ikiside negatif ama daha yolun başındayız.yinede buna rağmen şimdiden pes etmek üzereyim ve içimdeki çocuk isteğini hafifletmeye çalışıyorum.Ki sen bu yaşa gelmiş ve bu kadar tedavi geçirmiş olmana rağman içinde ki isteği öldürmemişsin seni bu yüzden tebrik ediyorum öncelikle.Daha sonra kararına gelelim Rabbim insanları farklı şeylerle sınıyor bizide en zorlarından biri olan evlatla sınıyor bana mantıklı geldi acıkcası sonuçta senin karnında büyüyecek senin kanınla beslenicek en önemlisi senin karnında atıcak minicik kalbi vede eşinin parçası olucak bilemiyorum ama sanki evlatlıkdan daha mantıklı gibi geldi sanki offfffffffff bilemiyorum yani inşallah hayırlısı olur senin için çok dua edicem Rabbim gönlüne göre versin inşallah
Sevgili bulut, seni çok iyi anlıyorum çünki bende de translokasyon sebebiyle kaybedilen bebekler, düşükler, yarım kalan tüp bebek ve pgt tedavileri. Sana tavsiyem hiç vakit kaybetme ve donasyon ile bebek sahibi ol. Benim tanıdığım iki arkadaşım erken yaşta menapoz yüzünden donasyonla bebek sahibi oldu. Şimdi bebekleri 2,5 yaşında ve çok mutlular. Bizim ülkede evlat edinme olaylarında gizlilik ilkelerine çok bağlı kalınamayacağı için eşin endişelerinde çok haklı. Fakat donasyonda da kesin bebek sahibi olma diye birşey olmadığı için, bence önce donasyon dene, sonra olmazsa evlat edinirsin. Benim yaşım 32 bir kez daha tüp+pgt deneyip olmazsa bende donasyon düşünüyorum. Çok uzun oldu kusura bakma selamlar
bence çok güzel bi fikir inş o çocuğu doğurmayı allah nasip eder, mutluluklar
Bulut'cugum bu zorlu sürecte eminim bircogumuz bu olasiliklari da aklina getiriyordur zaman zaman. Acikcasi umutlar tükendiginde eger esim zorluk cikarmassa kesinlikle bu yoldan hamile kalma, bir bebegi karnimda tasiyip, sonra dogurma olayini yasamak isterim. Bu cok insani bir duygu... Bunun yerine evlatlik alma konusu aslinda hepimiz icin gecerli, annelik duygusunu tatma bencilce bir duygu ise biz hepimiz neden burada tüp bebek, asilama vs ile ugrasiyoruz? O zaman hicbirimiz ugrasmayalim, evlatlik alalim... Evlatlik almak cok güzel, keske hepimiz annelik duygusunu tattiktan sonra kimsesiz, zavalli bir cocuga da sevgi ve mutluluk verebilsek. Keske ikisini birarada yapabilsek. Ben kendi adima bunu gercekten cok isterim, ama esimin bunu kabul edecegi konusunda endiseliyim. Ayrica bu kadar masrafli ve stresli bir tedavi süreci sonrasi ne kadar olanakli bilemiyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?