adam daha napsın anlamadım? adama potansiyel tecavüzcü gibi davranmış , o her adım attığında tersleyip itmişsiniz.Sormanız gereken soru beni neden aynı insanlar buluyor? olmamalı, aynaya bakıp kendi davranışlarınıza çeki düzen vermezseniz bu muameleyi yaptığınız her aklı başında insan kaçar etrafınızdan.
Zira benimki öyleydi ve o sorunu bulup deşeledikten sonra düzgün insanı yakaladım. Bence bir göz önünde bulundur bu durumuda
Yok kendini yırtmadı açıkçası:) normal davranışlar ben anormal davrandim kabullGuveninizi insanlari tersleyerek kazanamazsiniz. Kimsenin elalemle yasadigi psikolojik kalintilariyla uğrasmak istemem ben acikcasi. Kendi içinizde probleminiz neyse cozun ve sonra yeni insanlara şans verin derim.
Kim niye durduk yere sizin guveniniz için çabalamak, terslemelerinizi çekmek zorunda olsun ki, kendisi birşey yapmadigi halde.
Biraz akli başinda olan hiç kimse uğrasmaz sizinle. Kaldi ki devamli peşinizde dolanip guven kazanmak için kicini yirtan tipler de pek guvenilir olmayabilir.
Tanıyorum hatta takip ediyorum. Ben ne yaşadım çok merak ediyorum:) gitmek isterdim terapi almak iserdim bir pskologdan fakat imkan yok burdaGülseren Budayıcıoğlu diye bir psikolog var. Hemde yazar kesin duymuşsundur. Kendince adlandırdığı bir kader motifi olgusu var. Psikolojide başka bir isimdir bu durum bilemem. Çok ilgimi çekmişti. Küçüklüğümüzde yaşadığımız bir olay nedeniyle büyüyünce hep aynı insanları kendimize çektiğimizden bahsediyordu. Sizinkiside öyle bişey olmasın
O zaman bulacaksınızdır motifinizi ve onu düzelteceksiniz eminim 
Belkide bunu yapmak gerek teşekkür ederim :)Her insan kendi kendinin doktorudur. Psikologumun söylediği bir sözdü bana. Bir daha terapiye gelme diye de kovalandım bu yüzden. Zira hayatımı anlattıp bulduğum çözümleri görünce kendi kendime iyi gelebildiğimi anladı. Sizde yapabilirsiniz. Sadece geriye dönüp irdelemek gerek. Dışardan bir göz gibi , sanki siz değilde başkası yaşamış gibi.
Haklisiniz soğurdum. Şu pskolojideyim sanki nasılsa o bırakacak konuşmayı bu psikolojiyle saçma sapan davrandim kabul ediyorum
oda anladı saçma halimi belkide iletişimi kesti tabiki kendime kızdım şuan
Kendinize kızmayın. Maden bir şeylerin farkındasınız, bu da bir deneyim deyip, önünüzdeki maçlara bakın. Hepimizin bazı kalkanları var insanlara karşı. Kim bilir nasıl büyütüldük, neler yaşadık kısmını düşününce, o kalkanların aslında bir temeli olduğunu görüyoruz. Adamın bütün yollarını kapatmışsınız, belki tam da benim dediğim şeydi; kolay kadın izlenimi vermemek... Aslında bu bile bir yetiştirilme tarzının sonucu. Ya da insanlara güveniniz kırılmıştır, o yüzden bir savaş halinde olabilirsiniz. Ne yaşadığınızı bilmediğimden ihtimalleri sallıyorum biraz.=) Önemli olan bunların farkına varıp, öz eleştiri yapmak, insanlara karşı çok önyargılı davranmamaya çalışmak vs... İlk günden evlilik muhabbeti yapmak nasıl mantıksızsa, hoşunuza giden birini kestirip atmak da öyle. Biraz şans verin, tanıyın. En kötü ne olabilir sonra? Belki anlaşamazsınız, noktalanır, biraz kalbiniz kırılır. Hayat böyle, bazen kalbimiz de kırılacak. Ölmüyoruz, deneyim kazanıyoruz, insanları ve kendimizi böyle böyle tanıyoruz. Uzatmayayım; biraz kalkanlarınızı indirmenizin size faydası olur.Haklisiniz soğurdum. Şu pskolojideyim sanki nasılsa o bırakacak konuşmayı bu psikolojiyle saçma sapan davrandim kabul ediyorum
Çok kırıldı güvenim biriyle konuşmaya başlıyorum bakıyorum çok güzel gidiyor herşey olmasi gerektiği gibi bu sefer tam adapte oldum derken birşey oluyor ve yok oluyor adamlar meğer zaten akıllarında birisi varmış ben yedekmişim ve ben bunu kaç kez yaşadım dolaysıyla inciniyorum kendimi değersiz hissediyorum ve diyorumki nasılsa ben sevilmiyorum bu okadar kötü bir pskolojiki başedemiyorum bu durumla
Ortalık dengsiz dolu, bu bir gerçek. Ama düzgün insanlar da var. Birkaç sefer bu dengesizlere denk geldiniz diye, kendinizi lanetliymiş gibi yaftalamayın. =) Sizin değerinizi o insanlar mı belirliyor ayrıca? Ne alakası var. Kendinizi değerli hissetmek için kimseye ihtiyacınız yok. Önce bunu halletmeniz gerekiyor iç dünyanızda. Sonrasına gelince bence karşınıza çıkan insanlara onları tanımak için şans verin ama güven ve aradaki bağ zamanla oluşacak şeyler. Bir süre çok da ciddiye almadan tanıyın o yüzden.Çok kırıldı güvenim biriyle konuşmaya başlıyorum bakıyorum çok güzel gidiyor herşey olmasi gerektiği gibi bu sefer tam adapte oldum derken birşey oluyor ve yok oluyor adamlar meğer zaten akıllarında birisi varmış ben yedekmişim ve ben bunu kaç kez yaşadım dolaysıyla inciniyorum kendimi değersiz hissediyorum ve diyorumki nasılsa ben sevilmiyorum bu okadar kötü bir pskolojiki başedemiyorum bu durumla
Anladım teşekkür ederim teşekkür ederim zaman ayırıp yazdığınız için ❤
Rica ederim. =)
