Çok Dua ettim,Allah'ım acı çeksin ama benim yüzümden diye.Çünkü ben onun sorunlarına yetişmekten ilişkimi yaşayamadım.Her gün bir dert.Sabahlara kadar ağladığımı bilirim.Ama sonra benden uzak olsun da ne yaparsa yapsın dedim.Unutmasam ben unutmazdım,2 yıl olmuştu ve ilk ilişkimdi.Ondan sonra kimseyle çıkmadım 1.5 yıl oluyor ama başkasını sevdim.Bana değer veren birin sevmek güzel.Ben üzüldüğümde arayıp sorması,beni mutlu etmeye çalışması paha biçilemez mutluluk.
Ama o bana hiç değer vermemişti.Ayrıldığımızda sen sadece sevgilini değil en yakın arkadaşını kaybettim dedim.Şimdi çok mutsuz çünkü bana yaşattıklarını bedelini Rabbim ödetecek.
benim de öyle o kadar ağlattı ki acının tüm bedenimde yayıldığını,gözyaşlarımın kuruduğunu biliyorum..Ne hakkı vardı beni bu kadar değersiz hissettrmeye.. O değer verse de vermese de ben değerliyim ve onun gibi zalim olmayıp vicdan azabı çekcek hiçbişey bırakmadığım için gerçekten mutluyum..Allah iyi insanlarla kıymet bilcek insanlarla karşılaştırsın..Kişiliğimdeki zayıf noktaları bulup onları kendi için kullancak insanlarla değil..Yeniden sevemem falan demiyorm severim biliyorum çünkü..Malesef özellikle son zamanlarda ona dair iyi hatırladığım hiçbişey bırakmamıştı