beni üzenler hep mutlu peki ben...

yoruldum ...
evet
kime naptım bilmiyorum ama hep kandırılmak istenen hep aptal yerine konmak istenen benim...
tükendim artık
5 yıllık bir ilişki ve bitiş çok sancılıydı. sürekli gel gitler falan derken 2 senede zor bitti
bitti mi ömrümden ömür gitti sanki o çok güvendiğim hep yanımda olmasını istediğim adam için hep aptal yerine konulmak istendim
ayrılığımız üstünden 2 yıl geçti ve ben bana yapılanları unutamıyorum
içimde bitmek bilmeyen bi can acısı
yapılanları sindiremiyorum aptal yerine konmayı sindiremiyorum ağız dolusu söylecek laflarım var
ama
söylesem bile bitmiyolarki acımı dindiremiyorlar

ve ondan sonra ki her birlikteliğim
sanki el birliği yapmışçasına
hepsi beni uyutmak için binbir numara yaptı

bitanesi para için kullanmaya çalıştı kullanamayınca gitti başkasıyla evlendi
benim haberim yok sandı karşılaştık beni yanına çağırdı tabi ki gitmedim bi an herşeyde bi hayır var bak adam evlendi ama hala başka işler peşnde
iyi ki bu insandan uzak kalmışım dedim oysaki onun için ne üzülmüştüm değmezmiş.

sonra diğerleri hep arkamdan iş çevirdi aldattılar ama Allah büyük işte hiç bir şey gizli kalmıyor

artık o kadar bunaldım ki
herkes mi yalancı
ya da ben lanetli miyim beni üzen eninde sonunda çok mutlu oluyo
tamam diyeceğim bişey yokta benim suçum ne ?
karşımdaki insanlar kendimden çok değer ve saygı gösterdim
sıkmıyayım bunaltmıyayım dedim
ama hep aynı

başladığım yere geri dönüyorum
ama bir farkla
güvenimi kaybettim
kimseye güvenmiyorum her denilenin altında bi yalan arıyorum
karşı tarafa bunu yansıtmadığım için ben üzülüyorum uyuyamıyorum

hiç kimseye inanmadan yaşamak zor geliyo
meğer ne önemli ne değerli bir şeymiş inanmak
ve ne zor şeymiş kimseye inanmadan yaşamak

biraz kendimle konuşmak gibi ama şimdiden okuyan herkese teşekkür ederim

benden sana nacizane bir tavsiye: bencil ol, kendi çıkarlarını ön planda tut ve kimseye güvenme. Babana bile.. Çünkü yeri gelince insanlar seni silebiliyor, insan hayatta kendi mutluluğu için yaşamalı. Ben bunu öğrendim ama geç oldu biraz.

eyeshot34 .!.:

yoruldum ...
evet
kime naptım bilmiyorum ama hep kandırılmak istenen hep aptal yerine konmak istenen benim...
tükendim artık
5 yıllık bir ilişki ve bitiş çok sancılıydı. sürekli gel gitler falan derken 2 senede zor bitti
bitti mi ömrümden ömür gitti sanki o çok güvendiğim hep yanımda olmasını istediğim adam için hep aptal yerine konulmak istendim
ayrılığımız üstünden 2 yıl geçti ve ben bana yapılanları unutamıyorum
içimde bitmek bilmeyen bi can acısı
yapılanları sindiremiyorum aptal yerine konmayı sindiremiyorum ağız dolusu söylecek laflarım var
ama
söylesem bile bitmiyolarki acımı dindiremiyorlar

ve ondan sonra ki her birlikteliğim
sanki el birliği yapmışçasına
hepsi beni uyutmak için binbir numara yaptı

bitanesi para için kullanmaya çalıştı kullanamayınca gitti başkasıyla evlendi
benim haberim yok sandı karşılaştık beni yanına çağırdı tabi ki gitmedim bi an herşeyde bi hayır var bak adam evlendi ama hala başka işler peşnde
iyi ki bu insandan uzak kalmışım dedim oysaki onun için ne üzülmüştüm değmezmiş.

sonra diğerleri hep arkamdan iş çevirdi aldattılar ama Allah büyük işte hiç bir şey gizli kalmıyor

artık o kadar bunaldım ki
herkes mi yalancı
ya da ben lanetli miyim beni üzen eninde sonunda çok mutlu oluyo
tamam diyeceğim bişey yokta benim suçum ne ?
karşımdaki insanlar kendimden çok değer ve saygı gösterdim
sıkmıyayım bunaltmıyayım dedim
ama hep aynı

başladığım yere geri dönüyorum
ama bir farkla
güvenimi kaybettim
kimseye güvenmiyorum her denilenin altında bi yalan arıyorum
karşı tarafa bunu yansıtmadığım için ben üzülüyorum uyuyamıyorum

hiç kimseye inanmadan yaşamak zor geliyo
meğer ne önemli ne değerli bir şeymiş inanmak
ve ne zor şeymiş kimseye inanmadan yaşamak

biraz kendimle konuşmak gibi ama şimdiden okuyan herkese teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

Ne diyeyim ki, bilemedim...

Daha doğrusu bence siz zaten yazdıklarınızın içinde söylenebilecek şeyleri ve doğruları kendiniz kimsenin söylemesine gerek bırakmayacak kadar güzel güzel ifade etmişsiniz.

Bazı yerleri hariç...

Herkes mutlu, sizi üzenler mutlu ama siz mutsuz...!!!!


Acaba öylemi? gerçekten. İşte orasını sadece Allah bilir...

Örnekleme de yapmışsınız ya ve kendiniz de ne güzel bir tespitte bulunmuşsunuz. Bak bak hala neler peşinde diye düşündüğünüz bir insanla hayatınızı birleştirmiş olsaydınız mutlu mu olacaktınız acaba???

Hayatın her bölümünde bu şekilde düşünmek hayatın formülünü çözmek demek bana göre...

Zaten, kimi zaman öyle şeyler yaşarız ki, yanlış olduğunu gördüğümüz bir sürü insan ve olayı sürekli tolere ederiz, sevgi ve güven duygumuz, hoşgörü duygumuz devrede kaldığı müddetçe aksini yapamayız.

Kimi zaman bile bile lades oluruz yani... Sonunda da zaten başka yapacak bir şeyimiz kalmadığı için mecburen kabullenmek zorunda kalırız tüm suistimal edildiğimiz yönlerimizi ve değerlerimizi yitirmektense bence güven besleyebilmeyi sürdürmek en güzeli.

Aksi taktirde insan olmanın ayrıcalığı kalır mı hiç?

Her ne kadar üzülsek de, mutsuzlukla bir tutmadan, değerlerimizi yitirmeden üstesinden gelmeli, daha doğrusu geçmişten ziyade şu an ve sonrasıyla ilgilenmeliyiz.

Bize şer ve üzüntü gelen şeylerin hakkımızda çok daha iyi ve hayırlı şeylere gebe olan günler getirdiğine çok çok şahitlik ederiz öyle değil mi?

Şu an ve sonrasında iyilik ve doğruluk ve güven duygularımızı kötü, menfaatçi ve küçük küçük de olsa çıkarları için kullanan insanlara yenik düşmek, bu tür insanların galibiyeti anlamına gelir ki bu herşeyden daha üzücüdür. Öyle olmasın lütfen.

Sadece güven ve iyi niyet duygularımızın, hiç değmeyecek ve onları haketmeyecek kişilere malzeme olmasını engellemek adına biraz daha dikkatli ve biraz daha kuralcı olmak belki de yapılacak en iyi şey.

Hak edenden hakettiğini, müstehak olandan da müstehak olduğunu esirgediğimizde ne yazık ki dengeler biraz sarsılıyor.

Kimseyi üzmeden ama kendimizi de aynı şekilde üzmeden, olması gerektiği gibi hakkınca vermeliyiz herşeyi hem başkalarına hem de tabi ki kendimize hiç haksızlık etmeden.

Umuyor ve diliyorum ve de inanıyorum ki, yepyeni bir gün yepyeni güven duygularıyla karşılayacaktır sizi, bizi ve hakeden herkesi...

Bir kadini aglatmak
Bir kadini aglatmak zor degildir aslinda
Kadinlar herseye aglayabilir bir filme, bir sarkiya bir yaziya
En az erkekler kadar yani
Ama bir kadini yurekten aglatmak zordur
Eger bir kadin yurekten agliyorsa, aglatan kisi onun yuregine ulasmis demektir

Sanmayinki gidene aglar kadin
Gidenin giderken ondan koparttigi yeridir onu aglatan
Orada biraktigi yaradir
O yaranin asla kapanmayacagini, kapansa dahi izinin Kalacagini bilir kadin
O yuzden aglar
Ama bilirmisiniz aglamak kadinlari olgunlastirir
Her damla daha cok kadin yapar kadinlari
Her damla bir derstir cunku. AZİZ NESiN in uzun siirinden bir parca

Bu siirin tamamini oku canim. İnan senon gibi bir cogumuz biryerlerde ayni sorunlari yasadik yada yasiyoruz. Ancak unutmaki aşigin ahi buyuk olur. Bugun seni aglatanlarin gulumsemeleri yillarsonra gozyasina donecektir emin ol. Sabirla bekle. Nefesin kesilsede acidan bekle ve gor. Unutma seni hakeden kisiye dahada yaklasiyorsun...

sashamia88 .!.:

senı tesellı etmeyı o kadar cok ısterdım kı ...

malesef ben de su sıralar aynı seylerı dusunuyorum .

ben de hep aynı seyı soyluyorum "benı uzen mutlu pekı ya ben " dıyorum

kendı kendıme .. benım de 3 yıllık sıkıntılı zor bı ılıskım oldu .ınan ne fedakarlıklarım

nelere goz yummuslugum sındırmıslıgım oldu .anlatmaya kalksam emınım

dersın "yok ben aptal degılmısım ,benden daha aptalı da var"dersın yanı

.en basıtı soyle ornek vereyım ;defalarca aldatıldım sevgılım tarafından ama defalarca affettım .

son yaptıgın da artık pes dedım .ancak o zaman gozum acılabıldı .sen dusun artık ne kadar aptal oldugumu

evet malesef ama kotulere hıc bırsey olmuyor .olan bıze oluyor ıste .kotuler cezasını buluyor mu bılmıyorum

ama buna cok ınanmak ısterım ben de ama sana sadece sunu soylebılırım ,emın ol bunları tek sen yasamıyorsun

aynı seylerı hatta daha agırlarını yasayan o kadar ınsanlar var kı .. benım bı arkadasım var,7 yıllık sevgılısıyle

evlılık hayallerı kurarken adam ılıskının son 1 ayın da gıtmıs evlenmıs ama bızım kızın daha bu olaydan haberı

yoktu : ( hala sevgılılerdı dusun .sonradan ogrenıyor herseyı .o yuzden canım kotuler cezasını bulmuyorsa

bıle derdımıze sukretmekden baska caremız de kalmıyor bızım

Genişletmek için tıkla...

evet bende daha beterini yaşayanlardanım.. zaman geçtikce insanlara güven kalmıyor gerçekten.. bazen korkuyorum her yeni günden.. ayaklarımı basmaya çalışıyorum sadece yere. Ben dua ediyorum çok sık. beni rahatlatıyor. Rabbim büyük.. beni parça parça eden adam bana "başkasını seviyorum " dedi. kulaklarıma inanamadım. oysa o beni ne hale getirmişken ben iyi olamamaışken.. o başkasına aşık olmuş.. bende düşünüyorum işte.. o mutlu ya ben diye.. Ama yapacak birşey yok.. hayırlısı..

bebisimsanem .!.:

sizi üzenler hep mutlu siz neden mutsuzsunuz?
bakın bunun cevabını kendınız yazmışsınız konunuzda..
''onlara kendımden daha çok saygılı oldum daha çok deger verdım''
işte 10 kelıme bunu anlatmaya yetıyor.. Kimseye haddinden fazla saygı sevgi verırsen sen kaybedersin.. Çünkü o zaman karşındaki ' Bu benı sevıyor bana değer verıyor ' der ve kendını yükseklerde görür sonra senı bırakır.. O zaman olan sana olur.. Karşındaki senin çocugun, annen yada baban degil.. Değer verdiğin insan bu kadar değeri hakedıyormu orası onemli.. Bundan sonra uyanık ol, kimseye haddinden fazla inanma ve güvenme.. Mutlulugun anahtarı bu canım.. Geçmişte olanlar oldu onları aklına getirip kendını yıpratma onunde koskocaman bir hayat var bundan sonra dogru adımlar atmaya özen göster..

Genişletmek için tıkla...

çok haklısınız.. biraz bencil olmayı bilmek lazım.. yoksa biz daha çook üzülürüz..

eyeshot34 .!.:

yoruldum ...
evet
kime naptım bilmiyorum ama hep kandırılmak istenen hep aptal yerine konmak istenen benim...
tükendim artık
5 yıllık bir ilişki ve bitiş çok sancılıydı. sürekli gel gitler falan derken 2 senede zor bitti
bitti mi ömrümden ömür gitti sanki o çok güvendiğim hep yanımda olmasını istediğim adam için hep aptal yerine konulmak istendim
ayrılığımız üstünden 2 yıl geçti ve ben bana yapılanları unutamıyorum
içimde bitmek bilmeyen bi can acısı
yapılanları sindiremiyorum aptal yerine konmayı sindiremiyorum ağız dolusu söylecek laflarım var
ama
söylesem bile bitmiyolarki acımı dindiremiyorlar

ve ondan sonra ki her birlikteliğim
sanki el birliği yapmışçasına
hepsi beni uyutmak için binbir numara yaptı

bitanesi para için kullanmaya çalıştı kullanamayınca gitti başkasıyla evlendi
benim haberim yok sandı karşılaştık beni yanına çağırdı tabi ki gitmedim bi an herşeyde bi hayır var bak adam evlendi ama hala başka işler peşnde
iyi ki bu insandan uzak kalmışım dedim oysaki onun için ne üzülmüştüm değmezmiş.

sonra diğerleri hep arkamdan iş çevirdi aldattılar ama Allah büyük işte hiç bir şey gizli kalmıyor

artık o kadar bunaldım ki
herkes mi yalancı
ya da ben lanetli miyim beni üzen eninde sonunda çok mutlu oluyo
tamam diyeceğim bişey yokta benim suçum ne ?
karşımdaki insanlar kendimden çok değer ve saygı gösterdim
sıkmıyayım bunaltmıyayım dedim
ama hep aynı

başladığım yere geri dönüyorum
ama bir farkla
güvenimi kaybettim
kimseye güvenmiyorum her denilenin altında bi yalan arıyorum
karşı tarafa bunu yansıtmadığım için ben üzülüyorum uyuyamıyorum

hiç kimseye inanmadan yaşamak zor geliyo
meğer ne önemli ne değerli bir şeymiş inanmak
ve ne zor şeymiş kimseye inanmadan yaşamak

biraz kendimle konuşmak gibi ama şimdiden okuyan herkese teşekkür ederim

Genişletmek için tıkla...

emin ol karşına güvenip inanabileceğin biri çıkacaktır, sen kalbini hep temiz tut...tecrübeyle sabittir:) gönlün rahat olsun cnm.

hayatım öle düşünme sürekli ben lanetlimiyim benim ilşkilerim neden sürmüyor hep böle insanlara denk geliyorum diyorsan hep aynı tipler çıkar .çünkü sen aslında bilinçaltında onları çekiyorsun .o yüzden bu şekilde düşünme .hayata pozitif bak .işinle gücünle meşgul ol .illa hayatında biri olmak zorunda değil .5 yllık ilişki yaşamışsın sonra 2 yıldada hep birileri olmuş .kafanı dinleyememişsin bile .bence kendini rahat bırak .illa biri olucak hayatımda deme .zaten kaderin kısmetin sen nerdeysen seni bulur .diğerleri nasip değilmiş demek .isyan etme sakın .herşey dahada kötüye gider.

şu an ben de benzer duygular içindeyim. mutsuzluktan hüngür hüngür ağlıyorum.yemek yerken ,tw izlerken bir anda tutamıyorum kendimi. ve gece uyandığımda kendimi "herşey güzel olacak" diye mırıldanırken buluyorum.demek ki zaman gerek,beklemek gerek herşey için,daha fazla zaman...

sashamia88 .!.:

senı tesellı etmeyı o kadar cok ısterdım kı ...

malesef ben de su sıralar aynı seylerı dusunuyorum .

ben de hep aynı seyı soyluyorum "benı uzen mutlu pekı ya ben " dıyorum

kendı kendıme .. benım de 3 yıllık sıkıntılı zor bı ılıskım oldu .ınan ne fedakarlıklarım

nelere goz yummuslugum sındırmıslıgım oldu .anlatmaya kalksam emınım

dersın "yok ben aptal degılmısım ,benden daha aptalı da var"dersın yanı

.en basıtı soyle ornek vereyım ;defalarca aldatıldım sevgılım tarafından ama defalarca affettım .

son yaptıgın da artık pes dedım .ancak o zaman gozum acılabıldı .sen dusun artık ne kadar aptal oldugumu

evet malesef ama kotulere hıc bırsey olmuyor .olan bıze oluyor ıste .kotuler cezasını buluyor mu bılmıyorum

ama buna cok ınanmak ısterım ben de ama sana sadece sunu soylebılırım ,emın ol bunları tek sen yasamıyorsun

aynı seylerı hatta daha agırlarını yasayan o kadar ınsanlar var kı .. benım bı arkadasım var,7 yıllık sevgılısıyle

evlılık hayallerı kurarken adam ılıskının son 1 ayın da gıtmıs evlenmıs ama bızım kızın daha bu olaydan haberı

yoktu : ( hala sevgılılerdı dusun .sonradan ogrenıyor herseyı .o yuzden canım kotuler cezasını bulmuyorsa

bıle derdımıze sukretmekden baska caremız de kalmıyor bızım

Genişletmek için tıkla...

yoo kesinlikle aptal demem ilişkilerde böyle sanırım insanın basireti bağlanıyo
ben aldatıldıgım zaman terkettim ama içten içe ne kadar üzüldüm oyaski adam aldatmıs seni niye üzülüyosun dimi yok hatayı direk kendimde aramaya başlıyorum
ancak ilişkinin içinden sıyrıldığın zaman görüyorsun gerçesi sende üzülme o yüzden
dediğin gibi insanların başına neler geliyo 7 yıllık sevgilisine bunu yapan yine aynı zihniyet
allah doğru insanlarla karşılaştırsın sizleri

canndann .!.:

Ne diyeyim ki, bilemedim...

Daha doğrusu bence siz zaten yazdıklarınızın içinde söylenebilecek şeyleri ve doğruları kendiniz kimsenin söylemesine gerek bırakmayacak kadar güzel güzel ifade etmişsiniz.

Bazı yerleri hariç...

Herkes mutlu, sizi üzenler mutlu ama siz mutsuz...!!!!


Acaba öylemi? gerçekten. İşte orasını sadece Allah bilir...

Örnekleme de yapmışsınız ya ve kendiniz de ne güzel bir tespitte bulunmuşsunuz. Bak bak hala neler peşinde diye düşündüğünüz bir insanla hayatınızı birleştirmiş olsaydınız mutlu mu olacaktınız acaba???

Hayatın her bölümünde bu şekilde düşünmek hayatın formülünü çözmek demek bana göre...

Zaten, kimi zaman öyle şeyler yaşarız ki, yanlış olduğunu gördüğümüz bir sürü insan ve olayı sürekli tolere ederiz, sevgi ve güven duygumuz, hoşgörü duygumuz devrede kaldığı müddetçe aksini yapamayız.

Kimi zaman bile bile lades oluruz yani... Sonunda da zaten başka yapacak bir şeyimiz kalmadığı için mecburen kabullenmek zorunda kalırız tüm suistimal edildiğimiz yönlerimizi ve değerlerimizi yitirmektense bence güven besleyebilmeyi sürdürmek en güzeli.

Aksi taktirde insan olmanın ayrıcalığı kalır mı hiç?

Her ne kadar üzülsek de, mutsuzlukla bir tutmadan, değerlerimizi yitirmeden üstesinden gelmeli, daha doğrusu geçmişten ziyade şu an ve sonrasıyla ilgilenmeliyiz.

Bize şer ve üzüntü gelen şeylerin hakkımızda çok daha iyi ve hayırlı şeylere gebe olan günler getirdiğine çok çok şahitlik ederiz öyle değil mi?

Şu an ve sonrasında iyilik ve doğruluk ve güven duygularımızı kötü, menfaatçi ve küçük küçük de olsa çıkarları için kullanan insanlara yenik düşmek, bu tür insanların galibiyeti anlamına gelir ki bu herşeyden daha üzücüdür. Öyle olmasın lütfen.

Sadece güven ve iyi niyet duygularımızın, hiç değmeyecek ve onları haketmeyecek kişilere malzeme olmasını engellemek adına biraz daha dikkatli ve biraz daha kuralcı olmak belki de yapılacak en iyi şey.

Hak edenden hakettiğini, müstehak olandan da müstehak olduğunu esirgediğimizde ne yazık ki dengeler biraz sarsılıyor.

Kimseyi üzmeden ama kendimizi de aynı şekilde üzmeden, olması gerektiği gibi hakkınca vermeliyiz herşeyi hem başkalarına hem de tabi ki kendimize hiç haksızlık etmeden.

Umuyor ve diliyorum ve de inanıyorum ki, yepyeni bir gün yepyeni güven duygularıyla karşılayacaktır sizi, bizi ve hakeden herkesi...

Genişletmek için tıkla...

haklısın bu insanlara yenik düşmek daha kötüsü
sanırım gerçek mutluluğu bulmak için önce mutsuzluğu tatmak gerekiyor

İyiii olmaktan geliyorr
Çok iyisin, iyi niyetlisin,heraçıdan iyi bakmaya çalışıyorsun
Maalesef bukadar iyi bir insanda toplandıgı zaman sonu hüsran
Çünkü karşındaki insanlar böyle olmuyor
Verici taraf olmaktan başka bir işe yaramıyor
İnanıyorsun seviyorsun temiz bir düşünce ile başlıyorsun
Ama ne yazık ki aynı şeyleri alamıyorsun
Senlik bir durum değil
Karşına çıkan insanlarda var problem
Genel olarak artık böyle insanların nufüsu çogunlukta
Karamsar olma, bukadar iyi niyetlide davran ma
Canının yanmasını istemiyorsan
Kimsenin canını kendinden değerli biçme.

eyeshot34 .!.:

haklısın bu insanlara yenik düşmek daha kötüsü
sanırım gerçek mutluluğu bulmak için önce mutsuzluğu tatmak gerekiyor

Genişletmek için tıkla...

Olayların sonucu aslında bizim olaylar karşısındaki tavır ve tutumlarımızdan ibarettir...

Sözkonusu olan üzülmekse, bunun pek de önüne geçemediğimiz için o anda dünyanın sonu kadar üzücü birşeyler yaşadığımızı hissederiz doğal olarak...

Oysa zaman geçtiğinde daha farklı gelir, Neden o kadar üzülmüşüm ki aslında? diye kendi kendimize bile hatırladığımızda sormadan edemeyiz yine kendi kendimize...

İşte bu yüzden öyle başladım yazıma başlarken. Sonuçlar bizim hissettiğimizle bağlantılıdır. Bugün için çok farklı yıllar sonrası için çok farklı bir sonuç ortaya çıkabiliyor, kendi üstesinden gelebilmemize ve bakışımıza ve zamanın getirdiklerine göre...


Biz insanız...

Yaratılmışlar içinde en özel yaratılmış canlılarız. Bizi özel kılan yanlarımız ise, muhteşem bir sistemle yaratılmış olmamız. Muazzam bir beyin, muazzam bir beden, muazzam bir idrak ve muazzam bir kalp verilmek suretiyle yaratılmışız. Bu farkındalığı hiç bir zaman unutmamalıyız. Hele ki, kendini keşfedememiş veya bir şekilde bizlere üzüntü, keder veya haksızlık yaşatan insanlar nedeniyle, kendi güzel değerlerimizi törpüleyip tahrip etmelerine müsaade etmek ve bunları yok etmek ne kadar üzücü bir şey olur öyle değil mi?

Her yaşadığımızın adını deneyim koymalıyız. Tecrübe, insanın hayatta yediği kazıkların toplamıdır. Biraz kaba bir tabir oldu belki ama ne yazık ki gerçek böyle.

Yoksa, aynen söylediğiniz gibi eğer mutsuzluk yaşayamazsak, bu duyguyu tanıyamazsak mutluluğun nasıl farkına varabiliriz ki? Neyle kıyas yaparak onu değerlendirebiliriz ki?

Dolayısıyla, mutluluk kavramı diye bir şeyden de habersiz olurduk, eğer mutsuzluk ve üzüntülerimiz olmasa.

Zıtlıklar olmazsa , zat olmaz...

Herşey, karşıtı ve zıttıyla anlam bulur.

Tabi ki bu üzülüp mutsuz olmamız gerektiği manasına çıkmaz.

Sadece deneyim demeyi başarabilmeli ve yaşadığımız her bir şeyi, kendimizi şekillendirmek için birer vesile kabul etmeli, hayat bilgisi öğretmenlerimiz olarak görmeliyiz ki, rötüş gerektiren yönlerimizi de en güzelinden düzeltelim ve güzel özelliklerimizi biraz daha geliştirebilelim, biraz daha olması gerekenlere ve olması gerektiği kadar değerlerimizi sunmayı başarabilelim.

Aksi taktirde, olumsuzluklar ve olumsuz insanlar yüzünden kendi olumlu ve güzel özelliklerimizi yok etmek noktasına geleriz ki, işte asıl en büyük felaketimizi o zaman ve yine kendi kendimize hazırlamış oluruz. Asıl o zaman, karşımızdaki olumsuz kişi ve olayların galip gelmesini sağlamış oluruz. Yani bunu bir mücadele olarak kabul edersek, havlu atmış oluruz.

Oysa buna hiç gerek yok, zaten görünenin aksine oyuna en az bir sıfır önde başlamış olur değer sahibi olan insanlar, her zaman için bunu böyle kabul etmişimdir.

Hakettiğinden fazla değer verme konusunda fikirlerini belirten tüm üyelere, ben de sonuna kadar katılıyorum.

Bir insana ederinden fazla değer vermek, başta kendimiz olmak üzere, bu değeri asıl hakeden herkese haksızlıktır.


Biz insanız evet... Bizi biz yapan en önemli yanımız yüreklerimiz, gönüllerimiz...

Zaman zaman incinse de, zaman zaman kırılsa da, zaman zaman un ufak edilse ve hatta yetmeyip üzerine basa basa çiğnense de, eğer istersek ve güzel yüreklerimize sahip çıkarsak onları tedavi edebiliriz.

Yüreğinin veya yüreklerinin farkında bile olamayan insanlardan olmaktansa, yüreğini keşfedebilmiş ve ona sahip çıkmayı her zaman başarabilmiş olmak daha yeğdir... öyle değil mi?

Hiç biryerlere sığmayan ve herşeylerden, heryerlerden münezzeh Yüce Rabbim bile, hiçbiryere sığamaz ancak insan yüreğine sığabilirmiş...

Değerlerimizi, bizden kimsenin çalmasına asla müsaade etmemeliyiz. Asıl meziyet ve marifet burada...

Kimi gün mutluluk kimi gün mutsuzluk gözyaşlarımızı bize veren güzel yüreklerimizin, güzel özelliklerini yitirmediği, eğer bir damla bile gözyaşımız akacaksa onun hep mutluluktan olması temenni ve inancıyla, böyle güzel ve kıymetli bir günde, Rabbim herkes için, ülkemiz ve tüm dünya için yeni yeni başlangıçlar, iyilik, doğruluk, sevgi, saygı, huzur, bereket ve barış dolu günler nasip etsin inşallah.

Her daim herşey, herkesin gönlüne göre olsun... Sevgi ve saygılarımla

hayata tutunma sımsıkı sarıl hepsi birer tecrübe. böyle düşün hep iyi şeyler ümit et.
böyle yapabilirsek sağlıklı bi şekilde herşeyin üstesinden gelebiliriz Allahın izniyle.
bu hayatta çok duygusal ince düşünen ayrıca çok merhametli insanlar her zaman çok yıpranıyor malesef bu da bi gerçek
en çok kendine değer vermeye çalış yoksa en çok sen zarar görürsün

benim ki de sancılıydı. malesef ben de ilişkiyle birlikte bitmiştim.
ama toparlandım.
sadece tek birşey aklımda kaldı elbet bir gün bende mutlu olucam ve sonsuza kadar sürecek.

allah alıyorsa fazlasını vermek içindir.

ben o günü görmek için bekliyorum.

artık en zoruda ne biliyomusunuz
tecrübe dediğimiz şeye ben okadar çok doydum ki
artık bi ilişkinin başından sonunu görebiliyorum
tecrübe hayattan yediğimiz kazıkların toplamıysa eğer
ben tecrübe kazanmaktan bıktım ama onlar kazık atmadan bıkmadı
onlar o anlık üzülsede hayatlarına hemen kaldıkları yerden dönüyolar
ama ben dışarı karşı hep mutlu ve yıkılmadığımı göstermekten o kadar yoruldum ki
eve gelip yalnız kaldığımda acısı cıkıyo

insanları güldürüp mutlu eden bi kaç espiriyle güldüren ben
bi köşelerde perişanım tek başıma...

bende aynı durumdayım kızlar meğer ne kadarda çokmusuz insan sevince hep affediyor değer mi peki ? bnmde 3 yıllık ilişkim bitti 1 yıl olacak neredeyse unutamadım. başka birini yeniden sevmek istedim ama olmadı dahada kötü oldum ağladım ağladım. en kötüsüde bir daha sevemeyecek olmamız ama kimsenin ahı kimsede kalmıyor Rabbim bizim yüzümüzüde güldürecektir.