- 29 Eylül 2014
- 9.718
- 20.094
- 598
Kendi güçsüzlükleri karşısında güçlü bir insanı görünce böyle oluyor bence. Başka açıklaması olamaz. Biz neler çekiyoruz şunun için boşanıyorlar diye dertleniyorlar sanırım.
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
benim hikayem, boşanıyorum
- Konu Sahibi Den
- Başlangıç Tarihi
- 13 Mart 2011
- 4.641
- 7.610
- 158
Banada yakinda pisman olursun gibi geldi. Yakinda konu acarsin pismanim esimi nasil geri getireyim diye. Herkesin zor donemi oluyor ortada bosanacak bir sebep goremedim. Gezme tozma biryere kadar her ne islem uyguladiysa doktorun fazla gelmis. Ayrica uslubun bir ogretmene yakismayacak sekilde
- 1 Eylül 2014
- 26.142
- 30.505
- 798
- 36
Dikkat etmemişim Şekerim
- 29 Mayıs 2017
- 1.993
- 12.025
- 123
Ben de bu şekilde düşünüyorum...
- 29 Mart 2014
- 2.091
- 1.541
- 83
- 8 Mayıs 2015
- 4.919
- 6.182
- 158
Adam evde ayı gibiymiş niye bi ayıyı beslesinki?
Babası vefat etmiş olabilir ama bu evde yatmaya, eve para getirmemeye , kadın parası yemeye bahane midir?
Çok bile dayanmışsınız konu sahibi bu adamı besliceğinize bi ihtiyaç sahibine, fakire fukaraya, sokak hayvanlarına harcayın paranızı hiç değilse bi faydası olur. Kıymet bilinir.
Babası vefat etmiş olabilir ama bu evde yatmaya, eve para getirmemeye , kadın parası yemeye bahane midir?
Çok bile dayanmışsınız konu sahibi bu adamı besliceğinize bi ihtiyaç sahibine, fakire fukaraya, sokak hayvanlarına harcayın paranızı hiç değilse bi faydası olur. Kıymet bilinir.
- 25 Haziran 2016
- 1.436
- 3.322
- 133
Neler yaşadıklarını bilmiyoruz. Belki acısının ardından birşey beğenmez, hakaretlerle dolu cümleler kuran bir insandı? Ayrıca babası vefat ettiği için konu sahibi yardımcı olmaya çalışmış,yanında olmuş bir evi tek başına çevirmeye çalışmış biraz kıymet bilip kadın ''bitti'' kıvamına gelmeden teşekkür etmek neden aklına gelmemiş? Neden hep tek taraflı beklenir fedakarlık, daha ne kadar kedinden verseydi? Verilmeye verilir, zor zamanda destek de olunur ama ufak bir hareketle kıymet verdiği hissettirilir karşı tarafa, burada öyle birşey olmamış ki artık konu sahibi kendinden verecek birşey bulamamış.
Verenleri de görüyoruz 60 yaşında mutsuz bir köşede hala''evli'' oturuyorlar. Bu hayatta yegane amaç evlilik değil insan önce kendini sevip mutlu edecek,sonra etrafını. Şurada evlilikten çeken kadınlara bir soralım, kaç tanesi ''iyi ki'' diyor?
Evlilik o sebeple bitmez, bu sebeple bitmez... ne sebeple bitebiliyor nedir bunun kriteri? Beraber mutsuzsan ayrı ayrı mutlu olma şansında varsa tamam işte. Ama yok illa ki anamızdan emdiğimiz süt burnumuzdan gelsin, dayak manyağı olalım, boynuzlara doymayalim. Sonra 5677kere şans verdikten sonra bitirebiliriz
- 1 Eylül 2017
- 420
- 444
- 33
merhaba birderdimvar kızları,
1 yıl kadar önce burada konu açmıştım, eşimle sorunlar oluğundan bahsetmiştim. baştan alacak olursam kendisi ile 7 yıl önce tanıştık, 4 yıl kadar flört dönemimiz oldu her şey güzel gidiyordu, hiçbir zaman sallantıda bir ilişki yürütmedik,tam tersi bir birbirimizi çok seviyorduk başlıktan anlaşılacağı üzere bu hala da değişmedi..
4.yılımız dolduğu zamanlarda eşimin babası vefat etti, babası ile arası çok iyiydi ve tabi anlarsınız ki çok üzüldü... ben bu dönemde ona hep destek oldum çok sinirliydi çok üzüntülüydü hep alttan aldım ama ister istemez ben de yıprandım bu durumdan.
bu olaydan 1 yıl kadar sonra nişanlandık, bu arada eşimin yas tutma durumları hala devam ediyordu; 5 ay sonra evlendik. eşim düzelir diye bekledim eskiden daha pozitif ve yapıcı bir insandı, gerçi eskiden de tembel, üşengeç biriydi ama daha yapıcı davranıyordu, en azından ben bildimci salak tavırları yoktu.
evlendik evleneli 3 yıl içinde beni çileden çıkardı, kavgalar gürültüler beni çok sevdiğini de biliyordum, (benim eşim sevmediği birini çekmez,kaçar gider sorumluluğa girmez o) tembellik, eve para getirmemeler, karamsar bakış açısı da üstüne.. istanbulda yaşıyordum hayat mücadelesi zaten zor, bir de üstüne evde evcil bir ayı besler oldum üstüne ev leş gibi,pasaklılık dağınıklık..ben temizliyordum, arkamdan pisleniyordu yok böyle bir şey.. uyarsan anlamaz, dinlemez bir de üstüne kavga.DELİRDİM DELİRİCEM.. bu arada nasıl oluyorsa mucize bir şekilde bir tarafımla onu hala sevmeye devam ediyordum, ilk günlerden başlayıp 4 yıl boyunca kurduğumuz temel hala sarsılmamıştı, bir yanım sevmeye devam ediyordu. hatta bir ara bu yüzden kendimden nefret etmeye başlamıştım, utanır olmuştum ama sonradan anladım ki birini çok sevince öyle hemen kolayca bırakamıyormuşsun.
beslenemediğimi, mutsuz olduğumu fark ettim,kronik bir mutsuzluk yaşıyor en ufak bir şeye bile ağlıyordum ve en sonunda psikoloijik destek almaya karar verdim. Benim miladım bundan sonrası oldu.
önce o saygısız ukala ağzını kapattım, sonra da çıkıp çıkıp gezmeye başladım.umursamaz, giyinip süslenip alışverişe gidiyordum. mutlu olduğumu hissettim, yaşadığımı hissetmeye başladım. paspal, depresif halimi bir kenara bıraktım. istanbulda öğretmendim, okul tatil olunca bastım geldim tek başıma ailemin yanına.. bu arada bizimki her gün arıyor telefonla, birden değişti bir iyi bir iyi sorma gitsin :) en sonunda ben de geleceğim oraya diye tutturdu.
ben de ben ayrılmak istiyorum dedim. daha önce de söylemiştim ama bu kadar ciddi konuşmamıştım. ilk önce kızdı triplere girdi sanki kendisi haklı gibi yaptı, suçlarının hiçbirini kabul etmedi. telefonlarını kapattım watsapp dan engelledim 2 ay boyunca hiç konuşmadım.
en sonunda beni aradı (2 gün evvel), ben seni çok seviyorum, ne olur iyi düşün, benim senden başka kimsem yok, seninle 7 yıldır 1 gün ayrı konuşmadan geçirmedik dedi.. hüngür hüngür ağladı. ben de ağladım.
ben ben dönmeyi düşünmüyorum dedim, böyle bir hayat yaşamak istemiyorum, gezmek mutlu olmak istiyorum dedim, sen de evlenecek bir kişi değilmişsin senin yapında bu yok ikimiz de yollarımıza gidelim dedim. bu dedi ben senin her zaman arkandayım dedi ne karar verirsen arkandayım ne istersen veririm ne dersen tamam dedi ama küs bitmesin dedi senin kıymetin çok büyük senin yaptıklarını hiç kimse yapmaz hiç kimse bu kadar fedakarlıklar yapmaz dedi.
ben de kötü bitmesine gerek yok zaten o kadar süre beraber olduk, insan gibi ayrılalım dedim zaten çingene gibi kavga etmeye gerek yok dedim, tamam dedi.
önümüzdeki hafta annemle istanbula gideceğiz onunla konuşacağız sonra da adliyeye gidip bu işi insan gibi bitireceğiz..
buradaki bayanlara demem o ki;
mutsuz evlilik yürümez, yalnızsanız da mutsuzsanız da mutlaka psikolojik destek alın, psikologa gidin, kendi kendinize eziyet yapmayın. ben psikolojik destek almasam kesinlikle boşanamazdım.
birbirinizi severek evlendiyseniz, o insanın adını bir daha ağzıma almam ne hali varsa görsün gibi şeylere hiç girmeyin bunlar çirkin şeyler. medeni bir şekilde en doğru şekilde bitirmek en iyisi.
( karşı taraf çingeneyse o ayrı.)
- 1 Eylül 2017
- 420
- 444
- 33
Hakkinda hayirlisi olsun ama isin ucunda hakaret siddet ve calismamma gibi bi durum yoksa bence gozden gecirin bi belki onunda kendince hakli sebepleri vardir.ama sevindim senin adina toparlanabilip ayakta durabilmene kadin dedidigin dimdik olmali hemcinslerime tek tavsiyem olmuyosa zorkanmamali ama bi düşün bence ve ona istek beklentilerini soyleyip tekrar dene
- 8 Mayıs 2015
- 4.919
- 6.182
- 158
Eş çalışmıyormuş evlendiklerinden beri konu sahibi evi geçindiriyormuş.
- 8 Ağustos 2017
- 437
- 315
- 23
Ee iyi tamam bosandiniz da
Roman vatandasi sizin cirkin tabirinizle cingene de olmak istemiyorsunuz
Burda ne bu hareketler
Hi hi cinim ,mucks ,zart zurt ..
Ne gereksiz tavirlar ..
Egitimcisiniz bir de sozde
+1 Olayınız kabul edilebilir sizin tercihiniz ama tavırlarınız çok çirkin.
- 10 Ocak 2014
- 4.729
- 11.131
- 208
En iyisini yapmış konu sahibi. Ayrıca nasıl sudan bir sebep anlamadım. Eve bea kuruş katkısı olmayan, yüzü gülmeyen, yaşadığı ortamı ahıra çevirip bir de üstüne kavga çıkaran bir adam var. Ama tabi biz ko an olsun sinek kadar olsun mantığıyla büyüyen kadınlarız. Adam aldatsa bile öteki kadın kandırmış deyip affederiz. Mutsuz olalım, gerekirse mutsuzluktan ölelim ama dursun o alyans parmakta. Oysa insan dünyaya bir defa geliyor.
