Konu hep evlilik etrafında dönüp duruyor ama ben evliliği gözümde büyütmüyorum. Çevremdeki insanlardan sıkıldım sadece.. Hatta annem bile.. Az önce tartışır gibi olduk, konu da farklı bir şey, az hırçınlaşınca sanki evlenemeyenler öyle davranır gibi evlensen de biz de rahatlasak diyor. Söylediğin her şey, yaptığın her hareket ya da davranışın insanlarda evlenmemiş olduğunu ve her şeyin sebebinin bu olduğunu düşündürtmesi ve ona göre davranmaları sinirimi bozuyor ...Evlenme neden bu kadar gözde büyütülüyor ben anlamıyorum .Mutsuz ve huzursuz bir evlilik yapmaktansa hayatı her anından keyif alarak yaşamak daha güzel .
Bu aralar biraz rahatlamaya ihtiyacım olduğu için yazıyorum. Bir haftadır ruhsuz gibiyim sanki. 29 yaşındayım, evli değilim, bu benim için sorun değildi ama sağ olsun çevremdekiler kendimi sorunlu hissetmeme neden oldular. Neyse baktım olmuyor bir araba aldım, gezeyim, tozayım kendimi başka şeylerle oyalayayım dedim, gittim onunla da kaza yaptım araç kötü durumda. Ona canım çok sıkılıyor. Saçma bir hata yüzünden arabadan da oldumO stratejim de yattı :) Bir de millet araban nerde, niye işe arabanla gidip gelmiyorsun, araban iyi dimi bunun gibi saçma sorularla geliyorlar, başka dertleri yokmuş gibi...
Bunun üstüne daha önce benimle tanışmak için uğraşan ve benim de olur gözüyle baktığım, tanıştığım ama yanlış anlamalar ve karşılıklı ön yargı yüzünden ilerlemeden biten olaydaki kişiyle bu aralar olur olmadık zamanlarda karşılaştım bu da yetmezmiş gibi şimdi onunla bir süre aynı ortamda olmak zorundayım.. Normal bir şekilde konuşmak zorundayım... Ama eve gelip ağlıyorum. Bununla ilgili pişmanlıklarımın gün yüzüne çıkması da cabası...Kendimi çıkamayacağım bir girdapta hissediyorum. Onunla bir araya gelmem imkansız hayatında biri var, sadece dua ediyorum ondan soğumak için...
Neyse bugün de patavatsız iş arkadaşlarımdan birinin(erkek) bir şey ikram eden arkadaşımı geri çevirdiğim için diğerlerine dönüp bunun neden evde kaldığı belli demesi (ne alakaysa)..Daha önce de yaşımı sormuştu ve yine diğerlerine dönüp bu evde kaldı artık demişti.. Her şeyi oraya bağlama çabası da nedir ya.. İnsanlar neden bu kadar acımasız, düşüncesiz, birinin canını yakmak için bu denli uğraş niye...
Bugün arkadaşlarımın ısrarı ile normal ortamda tanıştığım ama çok da etkilenmediğim kişiyle gidip evleneyim, herkes rahatlasın.. Ben de bir süre sonra tekar derdim var 'da konu açarım
Aslında ruh durumum daha kötü, gülmüyorum, konuşmuyorum, işe gidiyorum geliyorum bu aralar ama buraya yazınca iyi hissettim biraz, ne kadar sürer tabi bakalım artık....
Bizim insanımız başka hayatlarla ilgilenmeye bayılıyor. Aynı tepkiler aynı durumları ben de çok yaşıyorum..çalışmasam ne böyle evde oturuyorsun diyorlar çalışsam işimle ilgili yorumlar başlıyor bekar olduğum için zaten sürekli evlilik imalari ..birilerini tavsiye etmeler ha bir de begenmek ve istemek zorundayım gibi tuhaf yaklaşımlar. Eminim evlensem bu defa da evliligimle ilgili başlarlar :) ama mutsuz olsam bi hayirlari dokunur mu asla.. velhasil millette laf bitmez. O yüzden insan kendini nasıl iyi hissediyorsa o şekilde hayat kurup vizilti yapanlara da aldırmamaliBu aralar biraz rahatlamaya ihtiyacım olduğu için yazıyorum. Bir haftadır ruhsuz gibiyim sanki. 29 yaşındayım, evli değilim, bu benim için sorun değildi ama sağ olsun çevremdekiler kendimi sorunlu hissetmeme neden oldular. Neyse baktım olmuyor bir araba aldım, gezeyim, tozayım kendimi başka şeylerle oyalayayım dedim, gittim onunla da kaza yaptım araç kötü durumda. Ona canım çok sıkılıyor. Saçma bir hata yüzünden arabadan da oldumO stratejim de yattı :) Bir de millet araban nerde, niye işe arabanla gidip gelmiyorsun, araban iyi dimi bunun gibi saçma sorularla geliyorlar, başka dertleri yokmuş gibi...
Bunun üstüne daha önce benimle tanışmak için uğraşan ve benim de olur gözüyle baktığım, tanıştığım ama yanlış anlamalar ve karşılıklı ön yargı yüzünden ilerlemeden biten olaydaki kişiyle bu aralar olur olmadık zamanlarda karşılaştım bu da yetmezmiş gibi şimdi onunla bir süre aynı ortamda olmak zorundayım.. Normal bir şekilde konuşmak zorundayım... Ama eve gelip ağlıyorum. Bununla ilgili pişmanlıklarımın gün yüzüne çıkması da cabası...Kendimi çıkamayacağım bir girdapta hissediyorum. Onunla bir araya gelmem imkansız hayatında biri var, sadece dua ediyorum ondan soğumak için...
Neyse bugün de patavatsız iş arkadaşlarımdan birinin(erkek) bir şey ikram eden arkadaşımı geri çevirdiğim için diğerlerine dönüp bunun neden evde kaldığı belli demesi (ne alakaysa)..Daha önce de yaşımı sormuştu ve yine diğerlerine dönüp bu evde kaldı artık demişti.. Her şeyi oraya bağlama çabası da nedir ya.. İnsanlar neden bu kadar acımasız, düşüncesiz, birinin canını yakmak için bu denli uğraş niye...
Bugün arkadaşlarımın ısrarı ile normal ortamda tanıştığım ama çok da etkilenmediğim kişiyle gidip evleneyim, herkes rahatlasın.. Ben de bir süre sonra tekar derdim var 'da konu açarım
Aslında ruh durumum daha kötü, gülmüyorum, konuşmuyorum, işe gidiyorum geliyorum bu aralar ama buraya yazınca iyi hissettim biraz, ne kadar sürer tabi bakalım artık....
Haline sukret arkadasim ayni yastayiz benim derdim seninkini bine katlar bosaniyorum..ve issizim senrlerimi bagladigim adam bir hic cikti..para pul derdine dustu..senelerce kandirilmisim..hayal kirikligi ve depresyon icindeyimseeing ile, insanı yoran da bu zaten, başkasının hayatına odaklanan insanlardan çevremde çok var.. Gerçi buraya yazınca ve yazdıklarımı okuyunca insanların ne dertleri var dedim, kendimden utandım ama düşündükçe bunlar insanın içinde büyüyor, olumsuzluğa kapılıyor, yapım gereği de hep olayların olumsuz yanlarına odaklanıyorum.
Yazdığınız için teşekkür ederim..
Bu aralar biraz rahatlamaya ihtiyacım olduğu için yazıyorum. Bir haftadır ruhsuz gibiyim sanki. 29 yaşındayım, evli değilim, bu benim için sorun değildi ama sağ olsun çevremdekiler kendimi sorunlu hissetmeme neden oldular. Neyse baktım olmuyor bir araba aldım, gezeyim, tozayım kendimi başka şeylerle oyalayayım dedim, gittim onunla da kaza yaptım araç kötü durumda. Ona canım çok sıkılıyor. Saçma bir hata yüzünden arabadan da oldumO stratejim de yattı :) Bir de millet araban nerde, niye işe arabanla gidip gelmiyorsun, araban iyi dimi bunun gibi saçma sorularla geliyorlar, başka dertleri yokmuş gibi...
Bunun üstüne daha önce benimle tanışmak için uğraşan ve benim de olur gözüyle baktığım, tanıştığım ama yanlış anlamalar ve karşılıklı ön yargı yüzünden ilerlemeden biten olaydaki kişiyle bu aralar olur olmadık zamanlarda karşılaştım bu da yetmezmiş gibi şimdi onunla bir süre aynı ortamda olmak zorundayım.. Normal bir şekilde konuşmak zorundayım... Ama eve gelip ağlıyorum. Bununla ilgili pişmanlıklarımın gün yüzüne çıkması da cabası...Kendimi çıkamayacağım bir girdapta hissediyorum. Onunla bir araya gelmem imkansız hayatında biri var, sadece dua ediyorum ondan soğumak için...
Neyse bugün de patavatsız iş arkadaşlarımdan birinin(erkek) bir şey ikram eden arkadaşımı geri çevirdiğim için diğerlerine dönüp bunun neden evde kaldığı belli demesi (ne alakaysa)..Daha önce de yaşımı sormuştu ve yine diğerlerine dönüp bu evde kaldı artık demişti.. Her şeyi oraya bağlama çabası da nedir ya.. İnsanlar neden bu kadar acımasız, düşüncesiz, birinin canını yakmak için bu denli uğraş niye...
Bugün arkadaşlarımın ısrarı ile normal ortamda tanıştığım ama çok da etkilenmediğim kişiyle gidip evleneyim, herkes rahatlasın.. Ben de bir süre sonra tekar derdim var 'da konu açarım
Aslında ruh durumum daha kötü, gülmüyorum, konuşmuyorum, işe gidiyorum geliyorum bu aralar ama buraya yazınca iyi hissettim biraz, ne kadar sürer tabi bakalım artık....
Haline sukret arkadasim ayni yastayiz benim derdim seninkini bine katlar bosaniyorum..ve issizim senrlerimi bagladigim adam bir hic cikti..para pul derdine dustu..senelerce kandirilmisim..hayal kirikligi ve depresyon icindeyim
Konu hep evlilik etrafında dönüp duruyor ama ben evliliği gözümde büyütmüyorum. Çevremdeki insanlardan sıkıldım sadece.. Hatta annem bile.. Az önce tartışır gibi olduk, konu da farklı bir şey, az hırçınlaşınca sanki evlenemeyenler öyle davranır gibi evlensen de biz de rahatlasak diyor. Söylediğin her şey, yaptığın her hareket ya da davranışın insanlarda evlenmemiş olduğunu ve her şeyin sebebinin bu olduğunu düşündürtmesi ve ona göre davranmaları sinirimi bozuyor ...
Dilekleriniz için teşekkür ederim, inşallah öyle olur. Her insanın farklı konularda içini karartan bir mevzu var, ne yapalım insanız sabretmemiz lazım galiba. Size de Allah tez zamanda hayırlı evlatlar nasip etsin inşallah. Bundan sonra yüzünüz gülsün..insanlar bazen çok kötü olabiliyor, laf olsun diye konuşuyor ve karşısındaki insanda nasıl bir hasar bırakacak düşünmüyor... mutsuz bi evlilik içinde olmaktansa bekar olmak yeğdir. kaldı ki 29 evlenmek için geç bir yaş değil, ille evlenilecek diye bir kaide yok...
umarım size değer veren, kadın olduğunuzu hissettirip sizi önemseyen biri çıkar karşınıza, mutlu olursunuz...
benim de çocuğum yok, yaşıtlarım doğurdu, bazısının çocuğu okula bile başladı, bazısının 2. çocuğu oldu, arkadaşlarımın içinde bi çocuksuz ben kaldım -kimsenin baskısı ile ya da birilerine özenerek değil de gerçekten anne olmak istediğim için canım yanıyor, üstüne üstlük herkes birşey söylüyor, herkes akıl veriyor... kimse ben ne yaşıyorum bilmeden ahkam kesiyor... günaha girsinler napalım, herkes ateşini burdan öte dünyaya taşıyacak diye boşuna dememişler
kaza için geçmiş olsun, canınıza bişey olmamış, allah korusun kalıcı bir iz bırakmamış kaza, mal mülk yerine gelir...
allah büyüktür elbet gönlü kırıklar da bir gün gülecek.
Bu aralar biraz rahatlamaya ihtiyacım olduğu için yazıyorum. Bir haftadır ruhsuz gibiyim sanki. 29 yaşındayım, evli değilim, bu benim için sorun değildi ama sağ olsun çevremdekiler kendimi sorunlu hissetmeme neden oldular. Neyse baktım olmuyor bir araba aldım, gezeyim, tozayım kendimi başka şeylerle oyalayayım dedim, gittim onunla da kaza yaptım araç kötü durumda. Ona canım çok sıkılıyor. Saçma bir hata yüzünden arabadan da oldumO stratejim de yattı :) Bir de millet araban nerde, niye işe arabanla gidip gelmiyorsun, araban iyi dimi bunun gibi saçma sorularla geliyorlar, başka dertleri yokmuş gibi...
Bunun üstüne daha önce benimle tanışmak için uğraşan ve benim de olur gözüyle baktığım, tanıştığım ama yanlış anlamalar ve karşılıklı ön yargı yüzünden ilerlemeden biten olaydaki kişiyle bu aralar olur olmadık zamanlarda karşılaştım bu da yetmezmiş gibi şimdi onunla bir süre aynı ortamda olmak zorundayım.. Normal bir şekilde konuşmak zorundayım... Ama eve gelip ağlıyorum. Bununla ilgili pişmanlıklarımın gün yüzüne çıkması da cabası...Kendimi çıkamayacağım bir girdapta hissediyorum. Onunla bir araya gelmem imkansız hayatında biri var, sadece dua ediyorum ondan soğumak için...
Neyse bugün de patavatsız iş arkadaşlarımdan birinin(erkek) bir şey ikram eden arkadaşımı geri çevirdiğim için diğerlerine dönüp bunun neden evde kaldığı belli demesi (ne alakaysa)..Daha önce de yaşımı sormuştu ve yine diğerlerine dönüp bu evde kaldı artık demişti.. Her şeyi oraya bağlama çabası da nedir ya.. İnsanlar neden bu kadar acımasız, düşüncesiz, birinin canını yakmak için bu denli uğraş niye...
Bugün arkadaşlarımın ısrarı ile normal ortamda tanıştığım ama çok da etkilenmediğim kişiyle gidip evleneyim, herkes rahatlasın.. Ben de bir süre sonra tekar derdim var 'da konu açarım
Aslında ruh durumum daha kötü, gülmüyorum, konuşmuyorum, işe gidiyorum geliyorum bu aralar ama buraya yazınca iyi hissettim biraz, ne kadar sürer tabi bakalım artık....
sen diyomusun sana dert oldu benim evde kalmam bak canim hic canini sikma bu isler kismet isi elvet cikar biri karsinaNe kadar takmamaya çalışsam da kendi kendime kalınca düşünüyorum, üzülüyorum ama hepsinden önce böyle tavırlara sinir oluyorum.
evet haklisin bir de sunu eklemek isterim insanlar dis gorunese asiri onem vermeye basladilar ise alirken bile fiziginin duzgun olmasi bide cok cok bakimli olmak lazimmis insanlar arkadaslik kurarken bile maddi durumuna gore seninle arkadaslik kururyorlar giyimine gore senin degerlendiriyorlar yani ye kurkum ye dunyasiGercekten cok yazik millet ne yazikki kafayi malla mulkle kocayla sevgiliyle bozmus. Once bir insan olayim kendimi gelistireyim mutlu olayim karakter kultur sahibi olayim kisilik sahibi olayim derdi yok. Varsa yoksa mal mulk para kiyafet dis gorunus koca sevgili yada kiz arkadas. Insanlar kendilerinin ve etrafindaki insanlarin degerini bu sekilde olcmeye basladi artik. Mutluluk bile baskalarinin gozune sokuldugunda deger kazaniyor gunumuzde. Paran varsa kocan yakisikliysa kiz arkadasin guzelse araban iyiyse pahali bir evin varsa hos kiyafetlerin varsa insansin, artik ne yazikki tum degerlerimizin yerine bunlari koyuyor insanlar. Cok yazik cok Ustelik kendi hayatlarina bunu uygulamakla kalmayip etraflarinida bu olcutler cercevesinde degerlendiriyorlar. 29 cok genc bir yas ama ki daha da yasli olabilirsiniz kimsei ilgilendiren bir durumda degil bu uluorta bu sekilde sizin hakkinizda konusulmasi kadar seviyesiz kultursuz kisiliksiz ve talihsiz bir konusma daha gormedim hayatimda. Siz hic takmayin bu kisileri.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?