benim yerimde olsanız ayrılır mısınız?

sayurii

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
30 Mart 2024
6
6
21
sevgilimle ortaokuldan beri tanışıyoruz ama lise 2’de sevgili olduk, yaklaşık 5 senedir birlikteyiz. şu an ben tıp fakültesi 2. sınıftayım, sevgilim okumuyor. cok detay vermeden acıklarsam kendisinin kalıtsal bir rahatsızlıgı var -bu sene ameliyat oldu hatta- ve sanırım belli bir yüzdelikle engelli sayılıyor. bu yüzden liseyi bitirir bitirmez kamuda işçi olarak çalışmaya başladı. engel raporundan dolayı 10 sene sonra emekli olabilecek. kendisinin işini sevmediğini biliyorum, her gün bana işte olanlarla ilgili dert yanıyor. ben de zaten işinin onu geliştirecek, ona hitap eden bir iş olmadığını; kendisi de sevmiyorsa belki de farklı bir şeyler denemesi gerektiğini söyledim. hatta ben şahsen üniversiteye gitmesini isterdim çünkü kapasitesi olan bir insan, ama kullanmayı tercih etmedi. bunları söyleyince “ne oldu lise mezunu sevgilin olduğu için utanıyor musun” diye üste çıkıyor. 10 sene çalışır emekli olur rahatıma bakarım kafasında. bunların dışında ben daha dışa dönük biriyim, düzenli olarak konserlere, tiyatrolara, müzelere giderim, çeşitli etkinliklere katılırım, yazları yurtdışına gezmeye giderim, sosyalleşirim vs ama o bunların çoğuna ne gerek var gözüyle bakıyor. en sevdiği aktiviteler geceleri arabayla çıkıp dolaşmak, bilgisayar oyunları oynamak, anime izlemek , borsayla uğraşmak vs vs, ilgilendiğim şeylere asla ilgisi yok. ailesinin görüşleriyle benim görüşlerim uyuşmuyor. bunların yanında iyi yönlerinden bahsedecek olursam senelerdir bana sevgisini belli ediyor, sadık ve fedakar. çok aşık olarak başlamıştım ilişkiye ama hala eskisi gibi hissediyor muyum emin olamıyorum, geleceğimiz var mı onu da bilmiyorum. ayrılırsam da inanılmaz bocalarım gibi geliyor çünkü senelerdir birbirimizin hayatındayız. siz ne düşünüyorsunuz, objektif bir şekilde yorumlarsanız çok sevinirim benim kafam çok karışık çünkü
 
Tecrübelerime dayanarak söylüyorum evlilik duygusal değil mantıklı düşünerek yapılması gereken birşey şimdi olmazsa bir süre sonra ayrılacaksiniz zaten zaman kayentmeye gerek yok daha gençliğinin baharinda emekli olup yatmayı düşünen bir adamla evlilik yürümez ben 40 küsür yaşındayım yan gelip yatmak istemiyorum hala gezmek eğlenmek istiyorum zaten kafanızın karışması bunları görmenizde olmayacağını anlamis olmanızdan ayrılın size uygun birisi değil
 
Kariyer kısmını geçseniz bile ortak zevk aldığınız hobileriniz de yok bütüne bakınca alışkanlık sebebiyle bir ilişkiyi yürütmek yersiz olur. Sizi ayrılık sonrasında daha kötü veya iyi tecrübeler bekliyor olabilir ama bunları yaşamaktan korkmayın gerçekten yürütmek istediğiniz güzel bir ilişkiniz olduğunda böyle ikilemde kalmıcaksınız çünkü çoğunlukla birbirinize uyumlu olacaksınız.
 
Siz ayrılmasanızda ileride o sizden ayrılır bence. Ya da anlaşamazsınız ömrünüz öyle geçer. Siz sorun etmemeye çalışsanızda bence o siz kendinizi geliştirdikce içten içe kafaya takacak bu durumu. Hayatlarınız bambaşka çünkü
 
sevgilimle ortaokuldan beri tanışıyoruz ama lise 2’de sevgili olduk, yaklaşık 5 senedir birlikteyiz. şu an ben tıp fakültesi 2. sınıftayım, sevgilim okumuyor. cok detay vermeden acıklarsam kendisinin kalıtsal bir rahatsızlıgı var -bu sene ameliyat oldu hatta- ve sanırım belli bir yüzdelikle engelli sayılıyor. bu yüzden liseyi bitirir bitirmez kamuda işçi olarak çalışmaya başladı. engel raporundan dolayı 10 sene sonra emekli olabilecek. kendisinin işini sevmediğini biliyorum, her gün bana işte olanlarla ilgili dert yanıyor. ben de zaten işinin onu geliştirecek, ona hitap eden bir iş olmadığını; kendisi de sevmiyorsa belki de farklı bir şeyler denemesi gerektiğini söyledim. hatta ben şahsen üniversiteye gitmesini isterdim çünkü kapasitesi olan bir insan, ama kullanmayı tercih etmedi. bunları söyleyince “ne oldu lise mezunu sevgilin olduğu için utanıyor musun” diye üste çıkıyor. 10 sene çalışır emekli olur rahatıma bakarım kafasında. bunların dışında ben daha dışa dönük biriyim, düzenli olarak konserlere, tiyatrolara, müzelere giderim, çeşitli etkinliklere katılırım, yazları yurtdışına gezmeye giderim, sosyalleşirim vs ama o bunların çoğuna ne gerek var gözüyle bakıyor. en sevdiği aktiviteler geceleri arabayla çıkıp dolaşmak, bilgisayar oyunları oynamak, anime izlemek , borsayla uğraşmak vs vs, ilgilendiğim şeylere asla ilgisi yok. ailesinin görüşleriyle benim görüşlerim uyuşmuyor. bunların yanında iyi yönlerinden bahsedecek olursam senelerdir bana sevgisini belli ediyor, sadık ve fedakar. çok aşık olarak başlamıştım ilişkiye ama hala eskisi gibi hissediyor muyum emin olamıyorum, geleceğimiz var mı onu da bilmiyorum. ayrılırsam da inanılmaz bocalarım gibi geliyor çünkü senelerdir birbirimizin hayatındayız. siz ne düşünüyorsunuz, objektif bir şekilde yorumlarsanız çok sevinirim benim kafam çok karışık çünkü
Alışkanlıklardan vazgeçmek zordur. Sevgiliniz şimdiden başlamış lise mezunu sevgilin var diye utanıyor musun demeye. İlerde sizin ortamınıza girdikçe bu kompleksi sizi daha fazla yıpratır. İliskinizi evliliğe taşıyınca bu adam bir anda değişip sizinle gezecek değil, hatta sosyalliginiz daha da gözüne batabilir.
Kendini gelişime bu kadar kapamış bir insanla, devamlı gelişim içerisinde olan siz devam etseniz de mutlu olamazsınız. Sizi aşağı çeker durur. Yol yakınken dönün, sizinki sadece bir alışkanlık olmuş. Yalnızlıktan korkuyorsanız daha ogrencisiniz, ilerleyen dönemlerde ve mezun olduktan sonra o kadar çok insanla karşılaşacaksınız ki… Bence ihtimallere kendinizi kapamayın.
 
Lisedeki sevgiliyle çok uzatmamak lazım zaten. Gerçekçi olalım.
Ben de lisede 3 sene aynı kişiyleydim. Şimdi yolda görsem tanımam, soyadını hatırlamadığım için stalk yapamadım hiç.
Lisedeki sevgiliden üniversiteye geçince ayrılmak önemli bir eşik.
 
Ben denkliğe önem veren bir insanım hele de üniversite okuyup iyi yerlere geldiysem lise mezunu işçi birini sevgilim yada eşim diye yanımda gezdirmekten utanırdım. Aşk sevgi bunlar çok boş şeyler ayrılın gitsin. Artık kariyer sahibi erkekler bile kendine denk olmayan kadın istemiyor.
 
sevgilimle ortaokuldan beri tanışıyoruz ama lise 2’de sevgili olduk, yaklaşık 5 senedir birlikteyiz. şu an ben tıp fakültesi 2. sınıftayım, sevgilim okumuyor. cok detay vermeden acıklarsam kendisinin kalıtsal bir rahatsızlıgı var -bu sene ameliyat oldu hatta- ve sanırım belli bir yüzdelikle engelli sayılıyor. bu yüzden liseyi bitirir bitirmez kamuda işçi olarak çalışmaya başladı. engel raporundan dolayı 10 sene sonra emekli olabilecek. kendisinin işini sevmediğini biliyorum, her gün bana işte olanlarla ilgili dert yanıyor. ben de zaten işinin onu geliştirecek, ona hitap eden bir iş olmadığını; kendisi de sevmiyorsa belki de farklı bir şeyler denemesi gerektiğini söyledim. hatta ben şahsen üniversiteye gitmesini isterdim çünkü kapasitesi olan bir insan, ama kullanmayı tercih etmedi. bunları söyleyince “ne oldu lise mezunu sevgilin olduğu için utanıyor musun” diye üste çıkıyor. 10 sene çalışır emekli olur rahatıma bakarım kafasında. bunların dışında ben daha dışa dönük biriyim, düzenli olarak konserlere, tiyatrolara, müzelere giderim, çeşitli etkinliklere katılırım, yazları yurtdışına gezmeye giderim, sosyalleşirim vs ama o bunların çoğuna ne gerek var gözüyle bakıyor. en sevdiği aktiviteler geceleri arabayla çıkıp dolaşmak, bilgisayar oyunları oynamak, anime izlemek , borsayla uğraşmak vs vs, ilgilendiğim şeylere asla ilgisi yok. ailesinin görüşleriyle benim görüşlerim uyuşmuyor. bunların yanında iyi yönlerinden bahsedecek olursam senelerdir bana sevgisini belli ediyor, sadık ve fedakar. çok aşık olarak başlamıştım ilişkiye ama hala eskisi gibi hissediyor muyum emin olamıyorum, geleceğimiz var mı onu da bilmiyorum. ayrılırsam da inanılmaz bocalarım gibi geliyor çünkü senelerdir birbirimizin hayatındayız. siz ne düşünüyorsunuz, objektif bir şekilde yorumlarsanız çok sevinirim benim kafam çok karışık çünkü
aranızdaki ilişkide oluşacak maddi farklılıkları geçtim sizin ortak yönünüz bile yok denecek kadar az. Liseden beri devam eden bi ilişki olduğu için ilişki sandığınız şey alışkanlığa dönüşmüş aslında farkında değilsiniz sonu olmayan bir şeye emek harcamayın ayrılıp yolunuza bakın her şey mükemmel olacak demiyorum tabiki ama vadesi biten ilişkiler yükten başka bir şey getirmiyor ne yazık ki
 
sevgilimle ortaokuldan beri tanışıyoruz ama lise 2’de sevgili olduk, yaklaşık 5 senedir birlikteyiz. şu an ben tıp fakültesi 2. sınıftayım, sevgilim okumuyor. cok detay vermeden acıklarsam kendisinin kalıtsal bir rahatsızlıgı var -bu sene ameliyat oldu hatta- ve sanırım belli bir yüzdelikle engelli sayılıyor. bu yüzden liseyi bitirir bitirmez kamuda işçi olarak çalışmaya başladı. engel raporundan dolayı 10 sene sonra emekli olabilecek. kendisinin işini sevmediğini biliyorum, her gün bana işte olanlarla ilgili dert yanıyor. ben de zaten işinin onu geliştirecek, ona hitap eden bir iş olmadığını; kendisi de sevmiyorsa belki de farklı bir şeyler denemesi gerektiğini söyledim. hatta ben şahsen üniversiteye gitmesini isterdim çünkü kapasitesi olan bir insan, ama kullanmayı tercih etmedi. bunları söyleyince “ne oldu lise mezunu sevgilin olduğu için utanıyor musun” diye üste çıkıyor. 10 sene çalışır emekli olur rahatıma bakarım kafasında. bunların dışında ben daha dışa dönük biriyim, düzenli olarak konserlere, tiyatrolara, müzelere giderim, çeşitli etkinliklere katılırım, yazları yurtdışına gezmeye giderim, sosyalleşirim vs ama o bunların çoğuna ne gerek var gözüyle bakıyor. en sevdiği aktiviteler geceleri arabayla çıkıp dolaşmak, bilgisayar oyunları oynamak, anime izlemek , borsayla uğraşmak vs vs, ilgilendiğim şeylere asla ilgisi yok. ailesinin görüşleriyle benim görüşlerim uyuşmuyor. bunların yanında iyi yönlerinden bahsedecek olursam senelerdir bana sevgisini belli ediyor, sadık ve fedakar. çok aşık olarak başlamıştım ilişkiye ama hala eskisi gibi hissediyor muyum emin olamıyorum, geleceğimiz var mı onu da bilmiyorum. ayrılırsam da inanılmaz bocalarım gibi geliyor çünkü senelerdir birbirimizin hayatındayız. siz ne düşünüyorsunuz, objektif bir şekilde yorumlarsanız çok sevinirim benim kafam çok karışık çünkü
Konunuzun üzerine 21 yaşındaki halimi düşündüm, biraz daha yazmak istedim.
Ben de 21 yaşında 2. Sınıftaydım ve o zamanki kendime kocaman sarılıyorum, diyorum ki neye üzülüp kırıldığımı hatırlamıyor olsam da hepsi geçti. Tek hatırladığım fazla kilolarımdan kurtulduğum ve sonrasının ne kadar parlak geçtiği.
Fazla kilolarımı herhangi bir fazlalik olarak değiştirirsek; sevgiliniz su an sizin üzerinizde bir fazlalik. Neden öyle diyorum gelişime kapalı ve yaptığı yorumlar, size söyledikleri aslında sizi olumsuz etkiliyor. Ki zaten gelip buraya konu açmışsınız. Çok gençsiniz, önünüz apaydinlik ama ilişkiniz yüzünden kaygılanıyorsunuz. Mesleğimiz zor hem okurken hem çalışırken, elbette kolay meslek yok, evinize geldiğinizde işinden şikayet edip duran, evden cikmayip sürekli oyun oynayan birini görmek ister misiniz?
 
sevgilimle ortaokuldan beri tanışıyoruz ama lise 2’de sevgili olduk, yaklaşık 5 senedir birlikteyiz. şu an ben tıp fakültesi 2. sınıftayım, sevgilim okumuyor. cok detay vermeden acıklarsam kendisinin kalıtsal bir rahatsızlıgı var -bu sene ameliyat oldu hatta- ve sanırım belli bir yüzdelikle engelli sayılıyor. bu yüzden liseyi bitirir bitirmez kamuda işçi olarak çalışmaya başladı. engel raporundan dolayı 10 sene sonra emekli olabilecek. kendisinin işini sevmediğini biliyorum, her gün bana işte olanlarla ilgili dert yanıyor. ben de zaten işinin onu geliştirecek, ona hitap eden bir iş olmadığını; kendisi de sevmiyorsa belki de farklı bir şeyler denemesi gerektiğini söyledim. hatta ben şahsen üniversiteye gitmesini isterdim çünkü kapasitesi olan bir insan, ama kullanmayı tercih etmedi. bunları söyleyince “ne oldu lise mezunu sevgilin olduğu için utanıyor musun” diye üste çıkıyor. 10 sene çalışır emekli olur rahatıma bakarım kafasında. bunların dışında ben daha dışa dönük biriyim, düzenli olarak konserlere, tiyatrolara, müzelere giderim, çeşitli etkinliklere katılırım, yazları yurtdışına gezmeye giderim, sosyalleşirim vs ama o bunların çoğuna ne gerek var gözüyle bakıyor. en sevdiği aktiviteler geceleri arabayla çıkıp dolaşmak, bilgisayar oyunları oynamak, anime izlemek , borsayla uğraşmak vs vs, ilgilendiğim şeylere asla ilgisi yok. ailesinin görüşleriyle benim görüşlerim uyuşmuyor. bunların yanında iyi yönlerinden bahsedecek olursam senelerdir bana sevgisini belli ediyor, sadık ve fedakar. çok aşık olarak başlamıştım ilişkiye ama hala eskisi gibi hissediyor muyum emin olamıyorum, geleceğimiz var mı onu da bilmiyorum. ayrılırsam da inanılmaz bocalarım gibi geliyor çünkü senelerdir birbirimizin hayatındayız. siz ne düşünüyorsunuz, objektif bir şekilde yorumlarsanız çok sevinirim benim kafam çok karışık çünkü
Ayrılın. Hiç düşünmeye bile gerek yok.
Aranızdaki uyumsuzlukları falan geçtim. Bence bir insan lise 2de sevgili olup 92827236 senelik birliktelikten sonra evlenmemeli. Çünkü aradan geçen senelerde herkesin karakteri, hayata bakış açısı değişiyor, başka yere evriliyor.
 
Biz kadinlar gencken ayrilmayi bir turlu basaramiyoruz sevgililerimizden. Caliskan kisilerde iliski basarisi da takinti oldugu icin iliski bitirmek istemiyoruz. Ama siz de biliyorsunuz ki bu iliski bitecek. Onun sizden ayrilmasini beklemeyin, siz ayrilin. Eger sizle bir gelecek dusunuyor olsaydi sizin icin universite okurdu. Bu sekilde evlilik olmayacagini kendisi de biliyor.
 
Ben şu kadar yıldır birlikteyiz devam etmeliyiz kafasını evli çoluk çocuklu insanlarda bile anlamıyorum değilki sizde anliyim.Cok erken başlamış ilişki kim olduğunuzu neyi sevip sevmeyeceginizi bilmeden ...Tavsamişvzaten her cümleden belli yollar kafa olarak ayrılmış çoktan.....Aile ve eğitim ve dış hayat görüşü olarak çok farklisiniz o on sene sonra evde yan gelir yatarsa bunu tolere edemezsiniz....Lise mezunu sevgilin olmasindan utaniyormusun çok talihsiz bir cümle bunu sık sık başka konularda duyarak manipüle olacaksınız....ilerde sağlık etkinlikleri ve katılmak istediğiniz seminerler konusunda size anlayış gösterecek gibi durmuyor....Sihirli kürem yok ama miadını doldurmuş bu ilişkiyi evliliğe taşımamaniz çok hayrınıza duruyor....Bence sevgi çoktan yol almış sadece alışkanlık bu ......
 
Ben üniversite okuyorum açıktan ama eşim ilk okul mezunu. İnan ki bunun farkını her alan da yaşıyorum. Baştan seviyorum çok aşığım vs diyebiliyor insan fakat evlilik hayatına girince de tüm perdeler açılıyor, tüm açıklar görülüyor. Zaten sınavlarıma girmeme bile engel olmaya çalışıyor düşün. Ben varım ne gerek var neden okuyacaksın kafasında. Ama bir gün ayrılırsam veya bana bişey olursa bu kadın neden ayaklarının üzerinde duramasın neden bir başkasına muhtaç olsun diye düşünemiyor. Çünkü bencil ve kıskançlar. Erkeklerin genelinde var ben düşüksem o da benim gibi olsun güçlü olmasın. Yani kendi ışığına güvenen kimsenin parlamasından rahatsız olmaz. Ama işte karar senin tabi. Naçizane fikir ve kendi yaşadığından örmek vermek istedim
 
Benim anlamadığım bu kadar farklı dğnyalara ve fikirlere sahipken nasıl ilerlediniz bu kafar mesela sen sinema müze konser yurt dışı gezerken o sırada sevgilin napiyodu. Yani anladıpım kadarı ile ortak bi nokta pek yok sevgi dışında nasıl bunlar sorun olmadı 5 yıldır
Soruna gelirsekte ayrıl evlilik sadece aşk deilki yğzde 60 ı da mantık bak senin sevgin azalmış ilk gğne göre dediğine göre evlenincede o kalanda bitecek geriye mantık kalıcak eee bu durumda mantığa uymadığı için evlilik bitwcek.
 
X