Benim yerime kendinizi koymanızı istiyorum..

kaynananız yalnız alt katınızda yaşıyor, 60lı yaşlarda ve okuma yazması yok. Eşiniz onun tek oğlu. Annesi ile sorunlar yaşadığınızda hep sizi savundu ama bir yönden de asla annesine yalnız olduğunu hissettirmedi. Vardiyalı calısıyor sabah eve geldiğinde siz işte olduğunuz için annesinde yiyip eve öyle çıkıyor uyumaya. Diğer vardiyasında da aynı şekilde uyanıyo siz işte olduğunuz için annesine gidiyor yemeğe. Sadece gündüz vardiyasında berabersiniz akşam yemeğinde. Kadının sizle yaşadığı sorunlardan sonra pek takılmıyor ve hiç bir şey olmamış gibi davranıyor. Onu yok sayamıyorsunuz çünkü her bakımdan market faturalar vs olsun eşinize muhtaç birisi. Eşiniz sizi asla ona karşı ezdirmedi. Bu durumda yine de siz yokken eşinizin orda kahvaltı yapmasını anlayışla karşılayabilir miydiniz? Yani bu durum eşinizin evliliğe alışmamış annesine bağlı olduğunu mu gösterir? Annesi dışında hiç bir sorununuz yok. Her kavganızın uç noktası kaynananız oluyor bir şekilde. Hiç bir şey yapmasa bile. Kadın size karşı oy kuzum oy yavrum diyor ama hiç bir zaman bunun samimiyetini hissetmiyorsunuz. Sonuçta oğlunu sevdiği için sizi seviyor, daha doğrusu katlanmak zorunda kalıyor. Bu vardiya durumlarında eşiniz aşağıda kahvaltı yapması durumunda kaynananız sürekli bu hafta oğluşumla kahvaltı yapacağız onun sevdiği kahvaltılıklardan alacağım vs diye size göndermeler yapıyor. Ama eşiniz asla bu göndermeleri kabul etmiyor. Ona göre annesinin tarzı bu. Ve sizi çok sevdiğini düşünüyor.
Bir yere gitseniz bir akşamlığına, geldiğinizde sizi kapıda karşılıyor çok özledim diyerek. Bu gitmelerde yatılı gitmeler değil yanlış anlaşılmasın. Kapıda beklemese bile eşiniz uğramak istiyor çünkü annesi ya tüpü açık bırakır kontrol etmesi gerekir ya söyleyecek şeyleri vardır annesine uğramadan ona yalnızlığını hissetirmek istemediği için hadi anneme uğrayalım der. Bir beş dk lık da olsa. Ama bu beş dklık bile gitmeler size batar. Çünkü siz ordayken eşinizle ne konuşsanız ay noldu ne ne ne diye sorar meraklıdır. Kendisi de bunu kabul eder zaten. Sevmek zorunda değilsiniz bir insanı evet ama katlanmak zorunda mısınızdır? Çok kötü şöyle kötü böyle kötü bi insan diyemeyiz ama onun o merakı oğlunu siz yanınızdayken yalayıp öpmesi herşeye karışması. Bunlar önüne nasıl geçilebilinir?
Bir yandan da kendisine acıyorsunuz. Yalnız. Hiç kimsesi yok. Telefonu yok onun bi tvsi var. Akrabası gelmez, komşuluk ilişkileri yok, eşinden çok çekmiş zamanında. Vicdanınız sızlıyor bir noktada. N’apardınız?
Üçüncü kişi olarak yazdım. Kendinizi benim yerime koymanızı istedim sizden. Bunlar aşılabilecek şeylermidir? Eşimi görümcemi çok seviyorum, hep arkamdalar hep arkamda durdular. Ama eşimin annesi neticede onu koruduğu zamanlar çok oluyor. Haklıda çünkü ben artık annesinin en ufak şeyini bile kafama takıp eşimle tartışır oldum. Orda kahvaltı yapmasını istemiyorum. Ama o beni anlamıyor. Kadın seviniyor ne olacak sana iş çıkmıyor neden böyle düşünüyorsun diyor. Kıskançlık yaptığımı söylüyor. Sizce ben kıskançlık mı yapıyorum? Nasıl düzeltebilirim kendimi.. Kendimi suçluyorum çünkü bazen saçma şeyleri de sorun ediyorum. Yorumlarınızı bekliyorum..

Sen yoksun,niye annesiyle kahvaltı yapmasın. Ya da diyelim senin annenle altlı üstlü oturuyorsunuz, yalnız günlerde annenle olmak istemez misin

biradetben .!.:

kaynananız yalnız alt katınızda yaşıyor, 60lı yaşlarda ve okuma yazması yok. Eşiniz onun tek oğlu. Annesi ile sorunlar yaşadığınızda hep sizi savundu ama bir yönden de asla annesine yalnız olduğunu hissettirmedi. Vardiyalı calısıyor sabah eve geldiğinde siz işte olduğunuz için annesinde yiyip eve öyle çıkıyor uyumaya. Diğer vardiyasında da aynı şekilde uyanıyo siz işte olduğunuz için annesine gidiyor yemeğe. Sadece gündüz vardiyasında berabersiniz akşam yemeğinde. Kadının sizle yaşadığı sorunlardan sonra pek takılmıyor ve hiç bir şey olmamış gibi davranıyor. Onu yok sayamıyorsunuz çünkü her bakımdan market faturalar vs olsun eşinize muhtaç birisi. Eşiniz sizi asla ona karşı ezdirmedi. Bu durumda yine de siz yokken eşinizin orda kahvaltı yapmasını anlayışla karşılayabilir miydiniz? Yani bu durum eşinizin evliliğe alışmamış annesine bağlı olduğunu mu gösterir? Annesi dışında hiç bir sorununuz yok. Her kavganızın uç noktası kaynananız oluyor bir şekilde. Hiç bir şey yapmasa bile. Kadın size karşı oy kuzum oy yavrum diyor ama hiç bir zaman bunun samimiyetini hissetmiyorsunuz. Sonuçta oğlunu sevdiği için sizi seviyor, daha doğrusu katlanmak zorunda kalıyor. Bu vardiya durumlarında eşiniz aşağıda kahvaltı yapması durumunda kaynananız sürekli bu hafta oğluşumla kahvaltı yapacağız onun sevdiği kahvaltılıklardan alacağım vs diye size göndermeler yapıyor. Ama eşiniz asla bu göndermeleri kabul etmiyor. Ona göre annesinin tarzı bu. Ve sizi çok sevdiğini düşünüyor.
Bir yere gitseniz bir akşamlığına, geldiğinizde sizi kapıda karşılıyor çok özledim diyerek. Bu gitmelerde yatılı gitmeler değil yanlış anlaşılmasın. Kapıda beklemese bile eşiniz uğramak istiyor çünkü annesi ya tüpü açık bırakır kontrol etmesi gerekir ya söyleyecek şeyleri vardır annesine uğramadan ona yalnızlığını hissetirmek istemediği için hadi anneme uğrayalım der. Bir beş dk lık da olsa. Ama bu beş dklık bile gitmeler size batar. Çünkü siz ordayken eşinizle ne konuşsanız ay noldu ne ne ne diye sorar meraklıdır. Kendisi de bunu kabul eder zaten. Sevmek zorunda değilsiniz bir insanı evet ama katlanmak zorunda mısınızdır? Çok kötü şöyle kötü böyle kötü bi insan diyemeyiz ama onun o merakı oğlunu siz yanınızdayken yalayıp öpmesi herşeye karışması. Bunlar önüne nasıl geçilebilinir?
Bir yandan da kendisine acıyorsunuz. Yalnız. Hiç kimsesi yok. Telefonu yok onun bi tvsi var. Akrabası gelmez, komşuluk ilişkileri yok, eşinden çok çekmiş zamanında. Vicdanınız sızlıyor bir noktada. N’apardınız?
Üçüncü kişi olarak yazdım. Kendinizi benim yerime koymanızı istedim sizden. Bunlar aşılabilecek şeylermidir? Eşimi görümcemi çok seviyorum, hep arkamdalar hep arkamda durdular. Ama eşimin annesi neticede onu koruduğu zamanlar çok oluyor. Haklıda çünkü ben artık annesinin en ufak şeyini bile kafama takıp eşimle tartışır oldum. Orda kahvaltı yapmasını istemiyorum. Ama o beni anlamıyor. Kadın seviniyor ne olacak sana iş çıkmıyor neden böyle düşünüyorsun diyor. Kıskançlık yaptığımı söylüyor. Sizce ben kıskançlık mı yapıyorum? Nasıl düzeltebilirim kendimi.. Kendimi suçluyorum çünkü bazen saçma şeyleri de sorun ediyorum. Yorumlarınızı bekliyorum..

Genişletmek için tıkla...

Doğru düzgün yazsaydiniz keşke odaklanıp okuyamadım bile uff

Arada annesiyle yemek yemesinde yada vakit geçirmesinde sıkıntı olmaz sonuçta annesi ve yanlız. Ama sürekli onunla vakit geçirip sizi ihmal ediyorsa sorun tabi.

Ben sizden cok eşinizin yerine koydum kendimi. İşten cikmisim yemek yapmaya uğraşmak yerine hazir birinin yaptigi yemeği yemek kolay gelir. Illa ananin evinde yeme diyecekse biri gelip kahvaltimi önüme getirsin bir zahmet. Anne olmasa mecbur yapardi ama neden annesi güzel güzel hazirliyorken sizin sacma inadiniza kendine iş cikartsin ki kadin da mutlu oluyor hem.

Tabi ki oglu icin sevecek sizi, zaten kimse kimseye bayilmiyor ölüp bitmiyor evlilik nedeniyle eşi olarak saygi gösterse yeter. Ha siz anlaşamiyorsaniz gelip gitmeyin ama eşinizin ne yedigine de karişmamalisiniz.
Gönderme dediginiz lafta gönderme degil bence siz kiskancliktan öyle algiliyorsunuz.

Ben evde yokken istersen gittin Fizan’a kahvaltı yapsın. Sanki geneleve gidiyor tövbeler olsun böyle bir konu olamaz. Annesi onun ya. Normal olan evlatlık görevini yapıyor. Ben her akşam annemi ararım tüp açık mı ne yaptın her şeyi kontrol et diye. Yani bunlarda ne var? Sizin anneniz olsaydı siz kahvaltıya gittiniz diye eşiniz bu kadar tantana yapsaydı ne yapardınız acaba?
Yazık cidden üzüldüm. Allah gönlünüze iyilik güzellik versin. Kadın sanki sizi ayırmaya çalışmış gibi konuşuyorsunuz. Merak ettiğim bir şey de var. Sizin oturduğunuz ev kimin?

Adam evlendi diye annesiyle yemek yiyemez mi?
Ne sıkıntılı tiplersiniz ya sorsak kaynana beterdir ama sizin şu tavrınız bile tek taraflı olmadığının göstergesi.

Ne yanlış düşünüyorsunuz ya, sen yokken ha evde zikkimlanmis ha sigara içip kahvaltıyi geçistirmis ha da annesine gitmiş. Seni alakadar eden ne var ki?
Ayrıca ben anlayamadım, kaynana alt katta yaşıyorsa sizin oturduğunuz ev onun mu yoksa yüzde yüz eşinizin mi?

biradetben .!.:

kaynananız yalnız alt katınızda yaşıyor, 60lı yaşlarda ve okuma yazması yok. Eşiniz onun tek oğlu. Annesi ile sorunlar yaşadığınızda hep sizi savundu ama bir yönden de asla annesine yalnız olduğunu hissettirmedi. Vardiyalı calısıyor sabah eve geldiğinde siz işte olduğunuz için annesinde yiyip eve öyle çıkıyor uyumaya. Diğer vardiyasında da aynı şekilde uyanıyo siz işte olduğunuz için annesine gidiyor yemeğe. Sadece gündüz vardiyasında berabersiniz akşam yemeğinde. Kadının sizle yaşadığı sorunlardan sonra pek takılmıyor ve hiç bir şey olmamış gibi davranıyor. Onu yok sayamıyorsunuz çünkü her bakımdan market faturalar vs olsun eşinize muhtaç birisi. Eşiniz sizi asla ona karşı ezdirmedi. Bu durumda yine de siz yokken eşinizin orda kahvaltı yapmasını anlayışla karşılayabilir miydiniz? Yani bu durum eşinizin evliliğe alışmamış annesine bağlı olduğunu mu gösterir? Annesi dışında hiç bir sorununuz yok. Her kavganızın uç noktası kaynananız oluyor bir şekilde. Hiç bir şey yapmasa bile. Kadın size karşı oy kuzum oy yavrum diyor ama hiç bir zaman bunun samimiyetini hissetmiyorsunuz. Sonuçta oğlunu sevdiği için sizi seviyor, daha doğrusu katlanmak zorunda kalıyor. Bu vardiya durumlarında eşiniz aşağıda kahvaltı yapması durumunda kaynananız sürekli bu hafta oğluşumla kahvaltı yapacağız onun sevdiği kahvaltılıklardan alacağım vs diye size göndermeler yapıyor. Ama eşiniz asla bu göndermeleri kabul etmiyor. Ona göre annesinin tarzı bu. Ve sizi çok sevdiğini düşünüyor.
Bir yere gitseniz bir akşamlığına, geldiğinizde sizi kapıda karşılıyor çok özledim diyerek. Bu gitmelerde yatılı gitmeler değil yanlış anlaşılmasın. Kapıda beklemese bile eşiniz uğramak istiyor çünkü annesi ya tüpü açık bırakır kontrol etmesi gerekir ya söyleyecek şeyleri vardır annesine uğramadan ona yalnızlığını hissetirmek istemediği için hadi anneme uğrayalım der. Bir beş dk lık da olsa. Ama bu beş dklık bile gitmeler size batar. Çünkü siz ordayken eşinizle ne konuşsanız ay noldu ne ne ne diye sorar meraklıdır. Kendisi de bunu kabul eder zaten. Sevmek zorunda değilsiniz bir insanı evet ama katlanmak zorunda mısınızdır? Çok kötü şöyle kötü böyle kötü bi insan diyemeyiz ama onun o merakı oğlunu siz yanınızdayken yalayıp öpmesi herşeye karışması. Bunlar önüne nasıl geçilebilinir?
Bir yandan da kendisine acıyorsunuz. Yalnız. Hiç kimsesi yok. Telefonu yok onun bi tvsi var. Akrabası gelmez, komşuluk ilişkileri yok, eşinden çok çekmiş zamanında. Vicdanınız sızlıyor bir noktada. N’apardınız?
Üçüncü kişi olarak yazdım. Kendinizi benim yerime koymanızı istedim sizden. Bunlar aşılabilecek şeylermidir? Eşimi görümcemi çok seviyorum, hep arkamdalar hep arkamda durdular. Ama eşimin annesi neticede onu koruduğu zamanlar çok oluyor. Haklıda çünkü ben artık annesinin en ufak şeyini bile kafama takıp eşimle tartışır oldum. Orda kahvaltı yapmasını istemiyorum. Ama o beni anlamıyor. Kadın seviniyor ne olacak sana iş çıkmıyor neden böyle düşünüyorsun diyor. Kıskançlık yaptığımı söylüyor. Sizce ben kıskançlık mı yapıyorum? Nasıl düzeltebilirim kendimi.. Kendimi suçluyorum çünkü bazen saçma şeyleri de sorun ediyorum. Yorumlarınızı bekliyorum..

Genişletmek için tıkla...

Siz işteyken, eşinizin annesiyle kahvaltı etmesinde sizi rahatsız eden nedir ? Eşinizle yer değiştirseniz, anne sizin anneniz, işte olan da eşiniz olsa; eşiniz size "evde yap kahvaltını, annenle kahvaltı etmeni istemiyorum vb" dese: ne der, ne düşünürdünüz ?

Siz yokkken annesiyle kahvalyi yapiyor hem yorulmamis oluyor hem annesine eslik etmis oluyor ben tek basima kahvalti yapmayi hic sevmem yedigim ictigim seylerun tadi tuzu olmaz kahve kek bitiririm lahvaltiyi

Ben sizin buyuttugunuzu dusunuyorum
Bi sekilde takildiginiz seyleri yok saymaya calisin bence
Siz oyle bi takilmissiniz ki en ufak seyler bile carpacak artik gozunuze cok gereksiz bence

Hem kıskanç hem şımarıksınız.

Uzak kalmak istiorsaniz ya siz ya kv uzaga gidecek ( gorumceniz bakabilir )
Baska turlu olmaz alttan alip gormezden geleceksiniz
Es,gorumce destek oluyor bana diyorsunuz bence kiymeti bilinmeli

Siz işteyken annesiyle yemek yiyebilir isterse tüm vaktini annesiyle geçirebilir annesi size karşı doldurmadıkça kötülük yapmadıkça sorun yok. Sizin anneniz olsa siz de gidersiniz. Ayrıca oğlunu istediği gibi öper sarılır annesi sonuçta

Yani artik kvleri suclu gostermek icin iyice sacmalar oldu insan.

Esinizin yaptiginda hicbirsey yok.
Tabii ki tek yemek yerine annesinde istiyor ise orda yer.
Kimse size nispet falanda yapmiyor

Farkli bir jenarasyon türüyor adeta. Bunlarin adı benciler...

Arrietty_ .!.:

Yani artik kvleri suclu gostermek icin iyice sacmalar oldu insan.

Esinizin yaptiginda hicbirsey yok.
Tabii ki tek yemek yerine annesinde istiyor ise orda yer.
Kimse size nispet falanda yapmiyor

Genişletmek için tıkla...

Nispet dediği de "ben oğluma kahvaltılar hazırlayacağım"
Oğlan ortada bir paşazade ne fışkı yerse yesin yani, bunun nispetlik neyi var?

Ay 2 oğlum 1 kızım var. Oğlumla ya da kızımla kahvaltı ediyorum onlara oğluşum, kızım prensesim diyorum diye gelin ya da damat laf edip olay çıkarırsa ümüğünü sıkarım valla. Ben bu çocukları hiç kolay doğurmadım ve hiç kolay yetiştirmiyorum. Ömrümün sonuna kadar seveceğim ve sevgimi de hep göstereceğim, ömrüm tükendiğinde dahi seveceğim, anneleriyim onların. Kendime bağımlı yapmayacağım ama onların da beni seveceklerinden eminim. Sevecekler tabi. Evlendiler diye niye anne baba atılıyor hayret bi şey doğrusu.

Annesi ile zamanında cok sorunlar yaşadım. Yüzüme karşı arkamdan söylediği çok laflar oldu. Onlarla ilgili çok konu açtığım için tekrar oralara girmek istemedim. Bir şekilde unutuldu çünkü. Ama onlardan sonra böyle oldum ben.

Eşinizi takdir ettim Allah böyle evlat nasip etsin siz yoksunuz anne de yese ne olacak ben olsam ben de yerdim

biradetben .!.:

Annesi ile zamanında cok sorunlar yaşadım. Yüzüme karşı arkamdan söylediği çok laflar oldu. Onlarla ilgili çok konu açtığım için tekrar oralara girmek istemedim. Bir şekilde unutuldu çünkü. Ama onlardan sonra böyle oldum ben.

Genişletmek için tıkla...

Hangimiz yaşamadık ki? Hepimiz sorun yaşıyoruz. Ben görüşmüyorum diye niye kocam annesiyle görüşmesin. Gider görüşür her işine de koşar. Normal ilişkiler böyledir. Kimse annesini atamaz.