Ben bilir kişinin bunu bize daha çok manevi boyutta söylediğini düşünüyorum. Aile fikirlerine eşine karistrma sormadan etmeden yapma diye. Bu yetişme tarzı size normal gelen şey elbet bana ya da her şeye normal gelmeyebilir. Tabi teşekkür ederim fikirleriniz için.
Kesinlikle katılıyorum. Hatta bence asıl ailemiz kök ailemiz. Bize bakan büyüten insanlar, çocukluğumuzu, gençliğimizi geçirdiğimiz, karakterimizi şekillendiren bu insan olmamızı sağlayan yer. Eşlerimizin hayatımızda kalma garantisi yok. Konuda olduğu gibi… Ama aile, anne, baba ve kardeşler çok hastalıklı bir durum yoksa, normal sıradan bir aileyse her koşulda yanımızda, arkamızda olan insanlar.
İşte o noktada da yine organize olmak yetiyor. Ben yıllarca ayrı da kaldım annemden. Yine de onunla ilgili ihtiyaçlar bir şekilde halloldu. Yurt dışında yaşamam gerektiği durumlar oldu, yoğun çalıştığım dönemler oldu. İnsanın gönlüyle alakalı bir şey,istersen uzaktakiyle de ilgilenebiliyorsun. Önemli olan dengeyi kurabilmek.Dediginiz hayat şekli ömür boyu belli bir rutinde ve ayni yerde yaşanirsa sorun olmayabilir dediginiz plan program sayesinde ama o duzen olmadiginda yaşanmaz.
Bu da demek oluyor ki onceden planlanmadan bir sey yapilmaz taşinma sehir, ulke degistirme söz konusu olamaz. Kimisi icin bu zaten sorun degildir sizin icin de sorun degildir ama ben olsam yiyecegi yemekten, giyecegi ayakkabiya kadar dusunmek isteyen annesinden 2 adim öteye gidemeyecek biriyle evlenemezdim hayat bu. Boyle bir dunya da var yani.
Boşanmakla iyi yapmışsın
Gitsin yapsın yardımını rahat rahat.Arada hediye alırsın yardım edersin normaldir bunlar.Ama birikimini sürekli aileye veriyorsa defolsun gitsin.
Ben size katılmiyorum annesine el üstünde tutarken eşini gormezse bu dediğiniz tezi çürütür. Annesi size hakaret ederken o da benim eşim diyemeyen biri sadece annecidir ve her annesine kıymet veren eşine veremeyebilir.
Çünkü tamamen merhamet meselesi.
Eski eşiniz problemli bir adammış. O ayrı mesele. Ancak dünyadaki her ailesine düşkün erkek öyle değil. Siz travmanızdan kaynaklı adamlar annesine anneciğim dese problem olarak göreceksiniz şu saatten sonra. O yüzden bunu atlatmadan, kendinizi iyileştirmeden evlilik düşünmemelisiniz bana kalırsa.
Yok ben de anneme düşkünüm ben eşimin annesine sürekli anne anne derdim eşim ben kadar demezdi. Ben zaten evlilik düşünmüyorum tabi ki her aiesine düşkün adam eşini ezdirmez ben yanlış kişiye denk geldim. Aile diye diye gorulmedim manevi olarak.
İş sebebiyle İtalyada yaşadım bir dönem. Evli değildim henüz. Evli de olsam yine sonuç değişmezdi gerçi. Haftada iki defa zaten Türkiyeye gelmek zorundaydım,o zamanlarda ilgilendim annemle, sürekli gezdik tozduk. Evinde güzel bir düzeni vardı hepsiyle ben ilgilendim. Neyi sever,neyi giyer,neyi yer hepsini düşünürüm. Zor bir şey değil aslında. Neden erkekler bunu beceremiyor anlayamıyorum.
Kesinlikle canım.Ama şöyle bir şey de var.Eşim annesine çok güzel bakmış.5 yıl önce vefat etmiş hala ağlar annesinin lafı açılınca.Bana da çok değer veriyor.Aslında seninki anneye değer vermek değil karısına karşı anneyi savunmak.Karışık işler.Genel bir değerlendirme yapmak da zor
Oyle yapacağım teşekkür ederim.
Herkes birebir aynı şekilde ilgilenmek zorunda değil ki zaten. Örnek verirsek yılda 1 defa 15 günlüğüne ailenizin yanına geliyorsunuzdur, 5 gününü ailenizle geçiriyorsunuzdur o da yeterli. Ama siz veya eşiniz o 5 günün lafını yapıyorsa dümdüz kötü niyetlisinizdir bana göre. İşte orada başlar ailenize olan ilginiz ve bağlılığınız,veya biter. Bu sizin seçiminizdir, zorunluluğunuz değildir.
Nasıl değiştin ? Bende elestirdigim kişi geldi o kadar tiksindirici gelmiştiki eski esimdede aynısı çıktı.Ayak fetisi msla daha birçok şey
