ben isteyerek hamile kaldim oyle supriz kaza gibi bisey degildi,cok da guzel bi hamilelik gecirdim,rahat sIkintisiz..karnimdayken en yakin arkadasim can yoldasim gibi gelirdi bebegim..tabi ses yok aglama yok gaz sancilari yok.. dogdu oglum,ilk aylar her bebek ve anne icin zor tabi..benim durumuma bide yabanci memleket ve yalnizlik eklendi..bi karnima bakiyordum bide besikte yatan ogluma ve gozyaslarina boguluyordum..kabullenmek istemedim bedenimden ayrildigini..
hani ben kendimi annelige hazir hissediyordum,en azindan oyle zannediyordum ama dedigim gibi dogum sonrasi sartlarda beni biraz zorladi..yaninda nazini cekecek bi dedigini iki etmeyecek bi refakatcisi olan(anne olur kiz kardes olur) bi yeni anne benim gibi sIkintilara girmez diye tahmin ediyorum..
benim bi arkadasimda dogum yapti,o da benim tam tersim hamileligini kabullenemedi,hani erken dogum yapayim da kurtulayim diyordu..bebegi dogdu,annesi yaninda 3 ay kaldi..kadincagiz sabir tasi gibi kizinin her lafina kizmasina gogus gerdi,gonlunu hos tuttu ve benim arkadasim gercekten kolay siyrildi dogum sonrasi depresyondan ve ogluna gercekten cok tatli ve fedakar bi anne oldu..
oyuzden dogum sonrasi yaninizda guvenebileceginiz,nazinizi cekecek,delirdiginiz zaman lohusadir ne yapsa yedir diyecek biri varsa oyle cok bunalima girmezsiniz..tek yapacaginiz sey bebeginizle ilgilenmek olur