Yani genel anlamda evde olmayı seven ama her zaman yaşama sevinci dolu her an bir şey yapıp etrafındakileri kahkahaya boğabilecek ya da bıdıbıdı konuşup herkesi çileden çıkarabilecek biriydim. Çok iş yapma meraklısı ya da gezmr tozma aďığı değildim ancak. Okumaya, öğrenmeye ve her daim merak etmeye müsaittim. Ama şimdi bir garip. Yani hiç bir şey zevk vermiyor gibi. Tek yapmak istediğim bütün gün hiç bir şey yapmadan yatmak. Kolumu dahi kıpırdatasım yok. Konuşmak bilr zor geliyor. Sessizlikten hoşlanırdım ama artık sese tahammülüm yok. Bilinmedik saçma bir depresyona sürüklendim kaldım.