Bi aksam gül, bi aksam dayak. yardim edin lutfn

demirleblebi

Guru
Kayıtlı Üye
21 Ekim 2012
18
1
286
İstanbul
6 yıllık evliyim, 5 ve 3 yaşında iki çocugumvar. Bnm sorunm eşim. Bi bakıyorum ewe elinde gül ile gelio, bi bakıyorum en ufak biseyde kalkıp bana vuruyo. Öyle bi tokat diil sadece, morluk içinde kalıyor her yanım. Bazen sabahlara kdr beni sevdiğini bana nasıl bağlı olduğunu anlatıyor. Bazen de seni bosicam, anlaşamıyorum seninle... diyip duruyor. Artık ne sabrım ne gücüm kalmadı. Bi yandan aliyim çocukları bosanayim diyorum, bazen de sabrediyim düzelir diyorum. Psikolojim bozuldu iyice. Ne yapılabilir ki bu durumda?
 
Öfkesini kontrol edemeyen biri bana zarar verdiği gbi ya çocuklarıma da zarar verirse? Hersey onun emrettiği gbi olmalı. Eşi değil de hizmetkarı çocuk bakıcısı olmalıyım. 6yildir dışarıda bi kere bile elimi tutmayan bi hayat boyu çekilir mi?

Lütfen bi tavsiye verin aklımı kaybedicm bu gidişle
 
dövdüğünde hastaneye gidersen ağrım var diye direk hastane polisine yönlendiriyorlar zaten en azından gözünü korkutabilirsin hayat mı geçer öyle ya büyük konuşmayayım tabi ama..
 
Küçük çocuğuma hamileykn de sıkıntılar yüzünden ailemn yanına gittim orda bi ay kaldim. Hergun arayıp çocuğu özlediğini eve donmemi istediğini soyluyordu. Abin ve Yengem bnden rahtsz olmya başlayınca mecburen geri döndüm. Bi dha ne olursa olsun onlarn yanına gitmek istmicegmi bildiği icn beni korkutp kndince terbiye etmeye calisio
 
Bunu bana her yaptığında bi kaç gün evin içinde konuşmadan yabancı gbi yaşıyoruz. Daha sonra da konuşmak icn bahanelerle ariyo. Cocuklari dışarı çıkarıp onlara oyunck kıyafet fln alio- kendince babalık yapio- .
Off çok bunaldim yaa
 

Eşiniz düzelir hanımefendi merak etmeyin!!

Sizi bir gün hastanelik ederse o zaman görürsünüz..
 
Eşinin %100 eminim bir psikozu var. Çünkü normal davranışlar değil bunlar şimdi çocuklar küçük ileride onlara da aynı şekilde davranacağından şüphen olmasın. Eğer ailenin yanına dönmek istemiyorsan polise gidip darp raporu al eşinin durumunu da anlat direk alırlar psikiyatrı muayenesinden de geçer şimdi sen git desen gitmez hatta bi de onun için döver.belki tedavi edilirse düzelecek bir şeydir. Değilse bile Evden ayrılma eşinden boşan kendine ve iki çocuğuna nafaka bağlansın. Çocuklara bakacak biri varsa sende çalışırsın yoksa da evden bişeyler yapmaya çalış.
 
Bu yaşadıklarımi aklim almio. Bazen o kdr iyi oluo ki bni el ustunde tutuo. Gözümn içine bakar mutlu etmk için.o zmn dusunuyorum herhalde bnm bi hatam var ki adam o hale gelio diyorum, onun icn jndi bile suçluyorum. Bazen de hiç beklemediğim bi anda canavarlasiyor. Bu o mu diyorum.
Allahım
 
Ben şehit cocuguydum. Babasz buyudum çocuklarım babasz buyumesn die elimden geleni yapıyorum sabredebiocek olsam boşanmayı istemem. Eşimle evlenmeyi istememiştim bni evlilik için zorla ikna etti diyebilirim. Bizim için bu kdr cabaladigini hatrladikca sabrediyim belki psikolojik bi sıkıntıdir, bana anlatmadığı bisey vardr diyorum ama her geçen gün daha kotuye gidio. Bi defasında bi uzmana gidelim dedim, diyeceğine pişman etti. resmen koseye sıkıştım (
 
düzelir düzelir az daha dur artık ters bir yerine vurupta sakat bırakırsa düzelir , o da nasıl düzelir biliyor musun getirir ikinciyi ona düzelir..

aklınızı başınıza alın.Çocuklarınıza yazık size yazık.Bu dünyaya bir daha gelmeyeceksiniz.
 
2 ufak yavrucak bunlara şahit oluyor tabii ki.
Senin olduğu kadar onların da psikolojileri bozuluyor.
Bence terk etmelisiniz, uzaktan belki söylemesi kolay.
Fakat şiddet olan bir evde, mutluluğun olmasının imkanı yok.

Hikayeni ve gerekçelerini bilmiyorum, hayatını bilmiyorum.
Fakat bu kadarı bile yeter anlamaya, çekilecek dert değil.

Ezik, kendine yetemeyen, müsfette bir erkeğin eşi olmak zor birşey.
 

Senin destek alabileceğin kimin kimsen yok mu?
Yani böyle bir hayat çekilir mi?
Ya başına kötü birşey gelse, o zaman çocukların ne olacak onu düşündün mü?

Sen belki çocuklarını babasız bırakmak istemiyorsun, evet babasızlık zor birşeydir, fakat ya bir gün anneden olurlarsa? Annesizlik babasızlıktan daha beter... Bence bir an önce kendine bir yol çizmelisin. Bu baskı ve şiddet altında ne kadar daha dayanabilirsin ki?
 
Cok uzuldum hikayeni okuyunca ... Kesinlinlikle kendine bir yol cizmelisin kardesim...

Dayanabilecegin birileri yoksa bile kendi ayaklarinin ustunde durabilecegin bir yol ciz kendine ...

Eger psykolojik destek almak istemiyorsa zor duzelir esin, bence zaman kayip etme... cocuklarinin psykolojisini dusun ..

Cok zor oldugunu ancak tahmin edebiliyorum uzaktan, korkuyosundur belki bosanmaktan ama guclu durmalisin bence karsisinda
 

Ewet guvenebildigim kimsem yok. Eşim kendi işinin sahibi. Maddi açıdan oldukca iyiyiz. Yani ayrılma durumunda bana çocuklarımı vermeme ihtimalleri var. Liseyi bitirince ailemin isteğiyle evlndim onunla. Yani bn hiç çalışmadım. Ailemde boşanma die biseye asla izin verilmio yani bosansam ailemi de kaybedicm. Ve evet korkuyorum çok korkuyorum. Babasız büyüyüp istemediği biriyle evlendirilen istemediği bi hayatı yaşamak zorunda olan biri bosanip yapayalnız kalmktn korkuyorum. Çünkü hiç bi dayanağım yok. En büyük korkum da çocuklarımı kaybetmek. :'(
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…