Sizin psikologa ihtiyaciniz yok, evliliginizden mutsuzsunuz cunku kocaniz igrenc bir herif.
Yani durduk yere dert cikarip mutsuz olmanin adina depresyon denir, sebepli mutsuzluga depresyon denmez bence. Mutlu olmak icin bu problemi cozmelisiniz derim. Konusun adamla, ben mutsuzum diyin. Kayinvalidenizi de evinize koymayin , muhattap olmayin. Hala daha olmazsa en yakin avukata basvuirun bence, siz de bir insan evladisiniz, bu hanzoyu cekmeye ne zorunlulugunuz var?
Dertde o ki,anasinin evinde oturuyoruz kardesim.bi de esimle kpnusamiyorum hatta bana siddet uygular diye korkuyorum.aslinda iyi huylari da var ama anasinin dolduruslarina da gelen bi insan.mesela imkani oldugunda imkansizlara el tutmayi sever.yani ne bileyim benim de hatalarim var elbet ki,ama esim ilk bastan cok kabalik yapti.agzinin lafini bilmedi.yani hakaretli.saygosiz konusurdu bazen. Hemde hic bi seyden dolayi.bi de ben cok aptalim.iki defa kiraya cikalim dedi cunki artik anadinin yaptiklarini soyluyirdum ona.sikayet ediyordum.yine razi olmadim.kv.lere daha da yaslaninca kim bakicak diye.vicdanim yol vermedi.ben nerden bileyim esimin ailesinin kafadan catlak oldugunu.ama konusucam esimle bari ayri eve cikalum diye.aslinda o da param olsa ev alirim diyor ama kaynanam imkan vermiyor ki.
Son düzenleme: