Bilinçaltımdan silmem gerek.

cilek4233 · 4 Ocak 2022

Psikolog rezil olunacak kişi değil. Sizi yavaşça açıp konuşturacak ve kendi iyi geleninizi bulmanızı sağlayacak kişi. Ama madem şu an imkan yok. Suçlama. Onlar da kend"kapasitelerince en iyisini verdiler sana.
Şükret ne durumda olduğunu bunun neden kaynaklandığını anlayamayan nice insan var. Öyle gelip öylece gidiyorlar. Hayatları karım yüzünden kocam yüzünden demekle geçiyor.

Zor bir ailede büyümek, kurban tuzağından kurtulmak kitaplarını bir de Esra ezmecinin ilk kitaplarını tavsiye ederim. O gördüğün kuzenler de özgüvenlidir illa ama unutma ki en iyi hallerini yansıtıyorlar.

Ben şunu da gördüm dışardan ögüven patlaması, miller özgüvenine hayran gece yatağında ağlıyor ona küfreden sevgilisini terkedemiyor diye.
Gözünde büyütme onları, bi kriter değiller.

Nomad Daughter · 4 Ocak 2022

Russalata .!.:
Merhaba.
Değersiz bir cocukluk dönemi duygusal anlamda ilgisiz bir anne ile büyüdüm. Baba desen çalışıyor o da pek ilgili bir ebeveyn değildi. İlgisizden kast ettiğim bir çocugun bakımı değil Allahı var güzel büyüttüler bakımsız pasaklı bir cocuk değildim hiçbir zaman. Ama bir çocugu büyütürken onu içsel olarakta beslemek gerekmez mi? Kuzenlerim daha çok sevildi daha değerliydiler. (Benden yaşça büyükler) ben bunu çocuk aklımla bile hissediyordum idrak ediyordum. Adeta Sen değersizsin diyordum kendime onlar kadar yeterli değilsin. Halbuki onlar başarılı insanlar değiller ama işte ailede başlıyor herşey aılelerinin göz bebekleri oldukları için bu pekte önemli değildi. Ya ben çocukken bile cok üzülüyordum ben neden sevilmiyorum kardeşim neden sevilmiyor diye. Şimdi anlıyorum ki bir insan annesi babası tarafından övülmezse, korunmazsa özgüven aşılanmazsa o cocuk dışarda kazanamıyor o özgüveni kimse vermiyor ona. Hep eksik kalıyor, yarım kalıyor. Yetim gibi.Öksüz gibi... Yengelerimin dayımlarımın cocukları hep daha değerli oldu.Kendi anne babaları vermeleri gereken o aileden gelen özgüveni,değeri, özsaygıyı verdiler cunku. Bunun sonucunda da cok ozguvenli insanlar oldular. Ya da kendilerini karşı tarafa pazarlamayı çok iyi biliyorlar mı desem. Bilirsiniz öyle insanlar vardır. Aslında bir halt değilken kendilerini öyle bir pazarlarlar ki mest olursunuz. Ben? Ben sünepe gibiyim. Bu konuda ailemi cok sucluyorum. Çocukken verilmeyen özgüven nasıl tamir edilir bu değersizlik hissini bilinçaltımdan nasıl silerim?

Bunu atlatmak kolay değil lakin imkansızda değil. Ben de aynı şekilde büyüdüm hatta çok daha kötüsüyle sevilmedim annem dışında kimse tarafından. Dayılarım nefret ederdi benden çünkü öz babam anneannemi öldürdüğü için kin güdüyorlardı fakat asıl sebebin bu olduğunu yine düşünmüyorum bu olay olmasa da sevmezlerdi çünkü kendi çocuklarına sevgi beslemekte zorlanan tipler. Dört dayım var hepsi birbirinden nankör ve ibretliktirler. Biri beni bebekken yetimhaneye bile vermiş istemiyorum diye annem bir hafta içinde gelip almasaymış bir daha ulaşması imkansızmış çünkü zengin bi aile hemen evlatlık edinmiş bile bildiğin dizi gibi hayatımız vardı ama ben çok sevgiye ihtiyaç duyan biri olmadım ya. Babamı tanımadan büyüdüm üvey babam var o daha beter gerçi de neyse öz babamı merak bile etmedim niye beni istemedi demedim hiç. Hala öyleyimdir ben sevgi değil saygı istiyorum herkesten bana saygı duyulsun fikirlerim ve düşüncelerime hayatıma saygı duyulsun istiyorum sevmesinler onların sevgisi orada kalsın severken öldürürler adamı. Ailemiz, akrabalarımız gerçekten insanı utandıracak cinstendir yetim büyüsem bundar iyiydi dersin. Ben içe kapanık ve aşırı duygusal büyüdüm bu yüzden fakat bi o kadar da neşeli ve güler yüzlüyümdür benim tek motivem bu. Gülmek. Kendimi yaşadığım bu drama hayatta daha da üzülüp ağlayarak depresyona sokamam. Üniversiteye kadar özgüvensiz yetiştim çok şükür şehir dışında iyi bir üniversite de okumak beni tedavi etti. Anneme gelince beni dışlayan kişilere karşı savunmadığı için bunu onunla konuştum keşke savunabilen bir annem olsaydı belki bu kadar içler acısı durumda olmazdım gibisinden konuşma yaparak kendine getirebildim bana değer veriyor bunu biliyorum ama çocuğunu koruyup gerekirse herkesi karşına almalısın ben çocuğumu ezdirmezdim asla ezeni de ezerdim. Kim olursa olsun. Şimdi laf ettirmez pek hala bi çekingenlik var tabi üzerinde fakat bu sefer ben savaş açtım hepsine geçende tartışma oldu hatta köyde malın biriyle uzun bi hikaye evlilikle ilgiliydi adama açtım ağzımı yumdum gözümü lafını yiyince en sonunda özür diledi şimdi benimle konuşurlarken iki kez düşünüyorlar O kadar hoşuma gidiyor ki bu durum o yüzden olay sende bitiyor ne doktor ne ailen ne de başkası sana çözüm olamaz sen kendini koruyacaksın acı gerçekten bahsedeyim o travmaları silemezsin tamamen ama sürekli hatırlamayı engelleyebilirsin hayatını baştan yaratacaksın başka şehirde çalışmak gibi. Ben Antalya'da okurken yaşadığım tüm sıkıntıları unutuyordum çok özledim valla o günleri

Russalata · 4 Ocak 2022

çok üzüldüm. senin suçun değildi. Ama daha doğmadan önce biçilmiş sana da bazı şeyler. Evet dediğin gibi negatif olmaya gerek yok hep böyle pozitif güler yüzlü kendine güvenen bir kız olursun umarım. Bu uzun yazı için ayrıca teşekkür ediyorum ellerine sağlık. naz :)

Koton prenses · 4 Ocak 2022

Baris musluyu ve Abdullah canitez i takip edip tramvalarindan kurtulabilirsin.anne-baba değersizlik tramvasina calisman gerekli.kimilerine göre cok saçma geliyor bu söylediklerim ama faydasını goren cok insan var.ilk zamanlar çok karışık gelebilir ama kayıtlı videoları vs izlersen kesinlikle faydasını göreceğini düşünüyorum

Koton prenses · 4 Ocak 2022

naz96 .!.:
Bunu atlatmak kolay değil lakin imkansızda değil. Ben de aynı şekilde büyüdüm hatta çok daha kötüsüyle sevilmedim annem dışında kimse tarafından. Dayılarım nefret ederdi benden çünkü öz babam anneannemi öldürdüğü için kin güdüyorlardı fakat asıl sebebin bu olduğunu yine düşünmüyorum bu olay olmasa da sevmezlerdi çünkü kendi çocuklarına sevgi beslemekte zorlanan tipler. Dört dayım var hepsi birbirinden nankör ve ibretliktirler. Biri beni bebekken yetimhaneye bile vermiş istemiyorum diye annem bir hafta içinde gelip almasaymış bir daha ulaşması imkansızmış çünkü zengin bi aile hemen evlatlık edinmiş bile bildiğin dizi gibi hayatımız vardı ama ben çok sevgiye ihtiyaç duyan biri olmadım ya. Babamı tanımadan büyüdüm üvey babam var o daha beter gerçi de neyse öz babamı merak bile etmedim niye beni istemedi demedim hiç. Hala öyleyimdir ben sevgi değil saygı istiyorum herkesten bana saygı duyulsun fikirlerim ve düşüncelerime hayatıma saygı duyulsun istiyorum sevmesinler onların sevgisi orada kalsın severken öldürürler adamı. Ailemiz, akrabalarımız gerçekten insanı utandıracak cinstendir yetim büyüsem bundar iyiydi dersin. Ben içe kapanık ve aşırı duygusal büyüdüm bu yüzden fakat bi o kadar da neşeli ve güler yüzlüyümdür benim tek motivem bu. Gülmek. Kendimi yaşadığım bu drama hayatta daha da üzülüp ağlayarak depresyona sokamam. Üniversiteye kadar özgüvensiz yetiştim çok şükür şehir dışında iyi bir üniversite de okumak beni tedavi etti. Anneme gelince beni dışlayan kişilere karşı savunmadığı için bunu onunla konuştum keşke savunabilen bir annem olsaydı belki bu kadar içler acısı durumda olmazdım gibisinden konuşma yaparak kendine getirebildim bana değer veriyor bunu biliyorum ama çocuğunu koruyup gerekirse herkesi karşına almalısın ben çocuğumu ezdirmezdim asla ezeni de ezerdim. Kim olursa olsun. Şimdi laf ettirmez pek hala bi çekingenlik var tabi üzerinde fakat bu sefer ben savaş açtım hepsine geçende tartışma oldu hatta köyde malın biriyle uzun bi hikaye evlilikle ilgiliydi adama açtım ağzımı yumdum gözümü lafını yiyince en sonunda özür diledi şimdi benimle konuşurlarken iki kez düşünüyorlar O kadar hoşuma gidiyor ki bu durum o yüzden olay sende bitiyor ne doktor ne ailen ne de başkası sana çözüm olamaz sen kendini koruyacaksın acı gerçekten bahsedeyim o travmaları silemezsin tamamen ama sürekli hatırlamayı engelleyebilirsin hayatını baştan yaratacaksın başka şehirde çalışmak gibi. Ben Antalya'da okurken yaşadığım tüm sıkıntıları unutuyordum çok özledim valla o günleri

Senin hikayeden bi film çıkar malesef.Baban neden böyle bisey yaptı cok özel değilse merak ettim.
Ayrıca dayılarin cok gaddar insanlarmış.Babanin işlediği bi suçun cezasını çocuklardan çıkarmak nedir?çok üzüldüm.

Russalata · 4 Ocak 2022

Koton prenses .!.:
Baris musluyu ve Abdullah canitez i takip edip tramvalarindan kurtulabilirsin.anne-baba değersizlik tramvasina calisman gerekli.kimilerine göre cok saçma geliyor bu söylediklerim ama faydasını goren cok insan var.ilk zamanlar çok karışık gelebilir ama kayıtlı videoları vs izlersen kesinlikle faydasını göreceğini düşünüyorum

not aldım mutlaka inceleyeceğim vakit ayırıp öneri verdiğiniz için ayrıca teşekkür ederim.

Koton prenses · 4 Ocak 2022

Russalata .!.:
not aldım mutlaka inceleyeceğim vakit ayırıp öneri verdiğiniz için ayrıca teşekkür ederim.

Rica ederim ne demek.ben bu sayede bikac tramvami çözdüm.etrafimda da çok fazla tramvasini çözen arkadaşlarım var.o nedenle elimden geldiğince tavsiye ediyorum.takildigin bisey olursa ozelden de sorabilirsin.cunku ilk zamanlar cidden çok karışık.1 yıla yakındır takipteyim daha da bilmediğim çok şey var mesela

Nomad Daughter · 4 Ocak 2022

Koton prenses .!.:
Senin hikayeden bi film çıkar malesef.Baban neden böyle bisey yaptı cok özel değilse merak ettim.
Ayrıca dayılarin cok gaddar insanlarmış.Babanin işlediği bi suçun cezasını çocuklardan çıkarmak nedir?çok üzüldüm.

Ooo bunlar daha özeti. Çok basit bir mesele bana göre dayılarım ile babam kavgaya tutuşuyorlar babaannem ise anneannemi öldürmesini söylüyor daha onlara zarar vermesi için kışkırtıyor böyle anlatınca müge anlıya çıkasım geldi :) gerçekten trajikomik bir hikaye bana göre günümüzde bile hala saçma konulardan dolayı cinayetler işleniyor akıl almayacak tartışmalardan dolayı kavgalar ediliyor. Bu da o hesap. Ve sadece 3 yıl yatmış... Dayım kendi vicdanını bastıramadığı için bana karşı kin besleyerek kendini teselli ediyor bana göre. Takmıyorum hiçbirini. Şimdi sesini bile çıkaramazlar bana karşı tabi ama çocukluğunu elinden alıyorsun maalesef en önemli yıllarında dışlanıyorsun. Ama kendini tedavi edecek olan yine sensin ben yine de hayatımı mutlu yaşamak için çabalıyorum öylede sayılırım çok şükür :)

Pembroken · 4 Ocak 2022

Bu degersizlestirme olayini ben de yasadim hala yasiyorum. Bizzat annem 30 senedir yaptigi icin kimse artik inandiramaz beni degerli olduguma. Daha gecenlerde diyorki uni. Mezunusun ama bi bebek arabasini acamiyorsun.. hep bi asagilama, ezme...kucukken yedigim dayaklar. Hala anne korkum allah korkumdan coktur neredeyse. Yanlis birsey yapmisim gibi bir his her hareketimde.acaba yine hangi igneleyici lafini soyleyecek diye dusunmek. 30 yillik hayatim cop benim. Oyle cok isterdimki hic yaratilmamis olmayi. Bu durumu yasamayan bilemez. Oyle bi gunluk hayatina yansiyor ki onune gecemiyorsun..sosyal iliskilerde hep karsi tarafi hakli ve dogru kabul ediyorsun, ilk ozur dileyen taraf sen, hep ödün veren emek veren sen..cunku benim disimda herkes daha degerli. Allahin cezasi annem bilmedigim hatirlamadigim daha neler yapti ki ben bu haldeyim allah bilir. Ozguven desen yok ki hayatimda bircok seyi denemedim bile nasil olsa basarisiz olurum diye. Hic bi konuda tesvik edilmedim mesela. Hep hevesim kirildi. Neyse....benim bu travmalarim omurluk, umarim sizinki rehabilite edilebilecek seviyededir.

.

ayseeee06 · 4 Ocak 2022

geceyagmuru .!.:
Üzgünüm seni öyle iyi anlıyorum ki.. ama çok şükür ki özgüvenim benim ve kardeşlerimin gayet yerinde hatta eksiği yok fazlası var. Bende hep şu var ben görmedim çocuğuma en iyisini vereceğim diye. Umarım sende öyle yaparsın. Ve o eksikliğin yerini sadece seni sen olduğun için seven biriyle tamamlarsın güzel insanlarla karşılaşırsın inşallah

Merhaba,
Psikologa gidip aglaman sana kendini kotu hissettirmesin. Cunku onlar zaten destek olmak icin varlar. Kimse mutluyum diye gitmiyorki elbette uzulup icindeki duygulari anlatacaksin.
Ama bunlarin tamamen disinda bilincalti calisabilirsin. Cunku bazi insanlarda daha etkili oluyor.
Reiki 1 egitimi alip birisinden guzel bir calisma yapip gecmisi affedebilirsin, baska bir calisma regresyon tedavisi....
Bunlari uzmanlardan alinca cok etkili oluyir 2-3 seans gerekebiliyor.
Maddi durumunu bilemiyorum sadece arastirman icin yazmak istedim.
Tüm bunlarin dısinda instagramdan Barış Musluyu takip edebilirsin. Her aksam canliyayin ile anlatiyor.gecmis tramvalari calisiyorsun , o anları dusunup o anları yasayip tam duygunun yukseldigi anda vuruslar var onlari yapiyorsun. Eger tramvani bulursan bugun neden olan bir cok rahatsizligi yeniyorsun. Hikayeleri izleyip, sayfasinda biraz gezinirsen fikir sahibi olabilirsin. Herkes başka seyler yasiyor. Rabbim en kisa zamanda gonlune huzur versin

Dasmeer · 4 Ocak 2022

Size birşey diyeyim mi kolayına kaçıyorsunuz.
Şuan bu topraklarda normal sağlıklı aile ile büyüyen kaç kişi var ki
Çocukluk önemli ama ne şartlarda kendini geliştiren değiştiren bir sürü de insan var.
Değişim insanın icinde.
Kendinize iyi gelen şeyleri yapin.
Müzik dinleyin kitap okuyun aşırıya kaçmadan çikolata yiyin.
Samimi olduğunuz bir arkadaş varsa onla muhabbet edin
Aileniz yeteri önemi vermemis yanlış yapmışlar ama sürekli bu yakınma ile yasanmaz.
Siz yapmayın onların yaptığını.
7 kişilik ailede büyüyen arkadaşım vardı ona fırsat kalıp bakan olmamış değer ilgi hiç görmedik dedi ama kız şuan cok ozguvenli.
Herşey insanın kendinde başlar.

zatenasklarhepboyle · 4 Ocak 2022

Russalata .!.:
Psikolağa gidecek maddi durumum yok hem gitsemde kendimi düzgünce ifade edebileceğimi sanmıyorum. Ağlarım çocuk gibi tutamam kendimi rezil ederim.

psikologlara ne vakalar geliyor görseniz kendinizden utanmayı bırakırsınız. devlette ücretsiz danışmanlık alabilirsiniz bu arada

Aylakkadin · 4 Ocak 2022

Russalata .!.:
Merhaba.
Değersiz bir cocukluk dönemi duygusal anlamda ilgisiz bir anne ile büyüdüm. Baba desen çalışıyor o da pek ilgili bir ebeveyn değildi. İlgisizden kast ettiğim bir çocugun bakımı değil Allahı var güzel büyüttüler bakımsız pasaklı bir cocuk değildim hiçbir zaman. Ama bir çocugu büyütürken onu içsel olarakta beslemek gerekmez mi? Kuzenlerim daha çok sevildi daha değerliydiler. (Benden yaşça büyükler) ben bunu çocuk aklımla bile hissediyordum idrak ediyordum. Adeta Sen değersizsin diyordum kendime onlar kadar yeterli değilsin. Halbuki onlar başarılı insanlar değiller ama işte ailede başlıyor herşey aılelerinin göz bebekleri oldukları için bu pekte önemli değildi. Ya ben çocukken bile cok üzülüyordum ben neden sevilmiyorum kardeşim neden sevilmiyor diye. Şimdi anlıyorum ki bir insan annesi babası tarafından övülmezse, korunmazsa özgüven aşılanmazsa o cocuk dışarda kazanamıyor o özgüveni kimse vermiyor ona. Hep eksik kalıyor, yarım kalıyor. Yetim gibi.Öksüz gibi... Yengelerimin dayımlarımın cocukları hep daha değerli oldu.Kendi anne babaları vermeleri gereken o aileden gelen özgüveni,değeri, özsaygıyı verdiler cunku. Bunun sonucunda da cok ozguvenli insanlar oldular. Ya da kendilerini karşı tarafa pazarlamayı çok iyi biliyorlar mı desem. Bilirsiniz öyle insanlar vardır. Aslında bir halt değilken kendilerini öyle bir pazarlarlar ki mest olursunuz. Ben? Ben sünepe gibiyim. Bu konuda ailemi cok sucluyorum. Çocukken verilmeyen özgüven nasıl tamir edilir bu değersizlik hissini bilinçaltımdan nasıl silerim?

Ben şöyle düşünüyorum kimilerimiz problemleri daha hızlı kabul ediyor. Kimileri onlarla debelenip kalıyor.
Benim yasadigimin cidden yarısını yaşamayan bir arkadaşım su an kafayi yiyeceğim diyor bana. ( Ben o problemi yaşarken yanımdaydı ve çok takıyorsun derdi. Ki bir kez toplum içinde ağlamadım, yerlere yatıp bagirmadim. Sadece gulumsemiyordum). Oysa ben hayata şöyle bakıyorum mesele ne olursa olsun ben bunu değiştiremem. Bununla kendime zarar vermeden yaşamayı ogrenmem lazım. Bazen o kişi terkederim eş dost arkadas farketmez. Yada başka bir çözüm yolu bulurum. Ama oturup uzun süre asla kendimi yıpratmam. Aileniz bunu yapmış şimdide siz sürekli kafanıza takarak onların size yaptığını kendize yapıyor sunuz. Ne olmuşsa olmuş. Onlar becerememis. Yada siz böyle algılamış siniz ama geçmiş gitmiş.

ZemheriPoyraz · 4 Ocak 2022

Russalata .!.:
Psikolağa gidecek maddi durumum yok hem gitsemde kendimi düzgünce ifade edebileceğimi sanmıyorum. Ağlarım çocuk gibi tutamam kendimi rezil ederim.

Anlattıklarınızı yüreğimde hissettim inanın.
Devlet hastanelerinde de psikologlar var ve işlerini çok iyi yapanlar da var. Onları araştır. Fayda göreceğine inanıyorum.

Bir de çalışmıyorsanız iş bulmaya çalışın, onların gölgesinden uzaklaştıkça daha iyi hessedersiniz

zbzbzbzb · 5 Ocak 2022

Russalata .!.:
Merhaba.
Değersiz bir cocukluk dönemi duygusal anlamda ilgisiz bir anne ile büyüdüm. Baba desen çalışıyor o da pek ilgili bir ebeveyn değildi. İlgisizden kast ettiğim bir çocugun bakımı değil Allahı var güzel büyüttüler bakımsız pasaklı bir cocuk değildim hiçbir zaman. Ama bir çocugu büyütürken onu içsel olarakta beslemek gerekmez mi? Kuzenlerim daha çok sevildi daha değerliydiler. (Benden yaşça büyükler) ben bunu çocuk aklımla bile hissediyordum idrak ediyordum. Adeta Sen değersizsin diyordum kendime onlar kadar yeterli değilsin. Halbuki onlar başarılı insanlar değiller ama işte ailede başlıyor herşey aılelerinin göz bebekleri oldukları için bu pekte önemli değildi. Ya ben çocukken bile cok üzülüyordum ben neden sevilmiyorum kardeşim neden sevilmiyor diye. Şimdi anlıyorum ki bir insan annesi babası tarafından övülmezse, korunmazsa özgüven aşılanmazsa o cocuk dışarda kazanamıyor o özgüveni kimse vermiyor ona. Hep eksik kalıyor, yarım kalıyor. Yetim gibi.Öksüz gibi... Yengelerimin dayımlarımın cocukları hep daha değerli oldu.Kendi anne babaları vermeleri gereken o aileden gelen özgüveni,değeri, özsaygıyı verdiler cunku. Bunun sonucunda da cok ozguvenli insanlar oldular. Ya da kendilerini karşı tarafa pazarlamayı çok iyi biliyorlar mı desem. Bilirsiniz öyle insanlar vardır. Aslında bir halt değilken kendilerini öyle bir pazarlarlar ki mest olursunuz. Ben? Ben sünepe gibiyim. Bu konuda ailemi cok sucluyorum. Çocukken verilmeyen özgüven nasıl tamir edilir bu değersizlik hissini bilinçaltımdan nasıl silerim?

ne yazıkki bu duyguları bende çok yaşadım değersizlik duygusunu annemin hiç durup dururken öptüğünü yavrum dediğini bile bilmem kızım demezdi hep adımızı söylerdi yada lakapla hitap ederdi babam yurtdışında çalışırdı oda aynı ufak bi yaramazlığımız olsun hemen dövmeye kalkardı kaçacak delik arardık babam izne gelince annem gergin mutsuz terlikle oklavayla acımasız dövdüğünü hatırlarım hiç sevilmedim ve ne yazıkki küçük sevgi kırıntılarını sevgi zannettim şimdi işim gücüm yerinde iyi bir maaşım var şef pozisyonunda çalışıyorum ama halen bu duyguları hissediyorum biz değerli çocuklar değildik yada öyle bile olsa hissetmedik annem halen aynı 40 yaşına geldim halen çocuk gibi azarlar yeri geldimi ne olurdu sanki saçımızı okşayıp sevse güzel kızım dese hiç demedi sanki ayıptı bu kelimeler yada söylese günaha girerdi sana tavsiyem kimseden bişey bekleme kendin için başar ve yaşa kimileri dünyaya 2-0 önde başlıyor ben onlardan değildim belliki sende onlardan değilsin başka yönden kendini tamamla ben etrafında sevilen sayılan biriyim kendimden 30 yaş büyük insanlar sever sayar sözüm dinlenir şimdi kendi yaşamadığım sevgiyi kızıma vermeye çalışıyorum kimi zaman bende sabrımı zorlayan durumlarda gergin mutsuzum ama kızımı doya doya öpüyorum öpecemde ona sürekli onu sevdiğimi söylüyorum

Mdmray · 5 Ocak 2022

Tavsiye eden oldumu bilmiyorum ama barış musluyu takip etmeni öneririm. Kitapları da var ama durumun yoksa instagramdan yayınlarına katılabilirsin .

Bihterinpekisi · 5 Ocak 2022

Russalata .!.:
Psikolağa gidecek maddi durumum yok hem gitsemde kendimi düzgünce ifade edebileceğimi sanmıyorum. Ağlarım çocuk gibi tutamam kendimi rezil ederim.

Tabiki ağlayacaksın. Asla ağlamayan bir insan olan ben bile psikolog ile standart işyeri görüşmesi yaparken ağladım. Zaten sorunun olmasa psikologa gitmezsin değil mi? Özgüveninizin yeterli olmadığı bu mesajınızdan belli aslında.
Şunu unutmayın, herkes aynı. Apartman toplantısında bir ağacın kesilmesi için oylama yapılıyordu, bana kadar herkes kesilsin dedi, ben kesilmesin dedim ve ne mi oldu, benden sonrakiler de kesilmesin dedi. Tek oy almayı "rezil olmayı" göze almasaydim, insanları umursasaydim o ağaç kesilecekti.
İnsanları bosverin, umursamayın.

minerva1988 · 5 Ocak 2022

Russalata .!.:
Psikolağa gidecek maddi durumum yok hem gitsemde kendimi düzgünce ifade edebileceğimi sanmıyorum. Ağlarım çocuk gibi tutamam kendimi rezil ederim.

Terapide bol bol aglanir ve bu rezillik değildir

ayseeee06 · 10 Ocak 2022

Mdmray .!.:
Tavsiye eden oldumu bilmiyorum ama barış musluyu takip etmeni öneririm. Kitapları da var ama durumun yoksa instagramdan yayınlarına katılabilirsin .

Evet bende yazdim yukarda.

jaippur · 11 Ocak 2022

Russalata .!.:
Merhaba.
Değersiz bir cocukluk dönemi duygusal anlamda ilgisiz bir anne ile büyüdüm. Baba desen çalışıyor o da pek ilgili bir ebeveyn değildi. İlgisizden kast ettiğim bir çocugun bakımı değil Allahı var güzel büyüttüler bakımsız pasaklı bir cocuk değildim hiçbir zaman. Ama bir çocugu büyütürken onu içsel olarakta beslemek gerekmez mi? Kuzenlerim daha çok sevildi daha değerliydiler. (Benden yaşça büyükler) ben bunu çocuk aklımla bile hissediyordum idrak ediyordum. Adeta Sen değersizsin diyordum kendime onlar kadar yeterli değilsin. Halbuki onlar başarılı insanlar değiller ama işte ailede başlıyor herşey aılelerinin göz bebekleri oldukları için bu pekte önemli değildi. Ya ben çocukken bile cok üzülüyordum ben neden sevilmiyorum kardeşim neden sevilmiyor diye. Şimdi anlıyorum ki bir insan annesi babası tarafından övülmezse, korunmazsa özgüven aşılanmazsa o cocuk dışarda kazanamıyor o özgüveni kimse vermiyor ona. Hep eksik kalıyor, yarım kalıyor. Yetim gibi.Öksüz gibi... Yengelerimin dayımlarımın cocukları hep daha değerli oldu.Kendi anne babaları vermeleri gereken o aileden gelen özgüveni,değeri, özsaygıyı verdiler cunku. Bunun sonucunda da cok ozguvenli insanlar oldular. Ya da kendilerini karşı tarafa pazarlamayı çok iyi biliyorlar mı desem. Bilirsiniz öyle insanlar vardır. Aslında bir halt değilken kendilerini öyle bir pazarlarlar ki mest olursunuz. Ben? Ben sünepe gibiyim. Bu konuda ailemi cok sucluyorum. Çocukken verilmeyen özgüven nasıl tamir edilir bu değersizlik hissini bilinçaltımdan nasıl silerim?

Keşke tamiri olsa yalnız değilsin anlatsam burdan İstanbul’a yol olur

Bilinçaltımdan silmem gerek.

Aktif Üye

CAHİLLER YAZMASIN!

Yeni Üye

2 prens,1 prenses annesi bir gurbetçi...

2 prens,1 prenses annesi bir gurbetçi...

Yeni Üye

2 prens,1 prenses annesi bir gurbetçi...

CAHİLLER YAZMASIN!

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Aktif Üye

Nirvana

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Bahar, bir insanla gelebilir insana 🕊

😈 Kendinden Asla Vazgeçme 😈

Guru

Guru

Nirvana

Kullanıcı üyeliğini pasifleştirmiştir.

Aktif Üye

Guru

Benzer Konular

Privacy & Transparency

Privacy & Transparency