Bilinmeyen sorun

Cokuntu

Üye
Kayıtlı Üye
14 Mayıs 2013
3
0
6
Trabzon
Merhaba ,
Siteyi ara ara takip ediyordum, uzun süredir içimde taşıdığım bi sıkıntı var,Kimseyle paylaşamadığım.Paylaşılmayacak birşey olduğundan değil çevremde beni anlayabilecek biri olmadığından,Kendi başıma çözebileceğim birşey değil gibi düşünmeye başladım bu sebeble üye olup yazmaya karar verdim yardımınıza ihtiyacım var, işim düştüğünden üye olur gibi göründüm beni yalnış anlamayın..

18 Yaşındayım ve Geriye dönüp baktığımda kendime söylendiğim tek şey "18 yıl boşa gitmiş" bunu bilmek beni gerçek anlamda bunalıma sokuyor.Yurt dışında doğdum ve 9 yaşındayken ailem temelli olarak türkiyenin küçük bi şehrine taşınma kararı almıştı babamın işi nedeniyle.İmkanların kısıtlı olması nedeniyle ve kültür farkı sebebiyle adapte olmak oldukça zordu ,zor olmasının bi diğer nedeni ise aşırı utangaçlık /çekingenliğimdi.Pasaportumun süresinin bitmesi ve yapılması uğraştırıcı olması nedeniyle Ailem yaptırma taraftarı olmadı ve ben özlediğim arkadaş ve öğretmenlerimi sadece 1 kere görmeye gidebildim.Orta okuldan beri bir hedefim yoktu bu yüzden derslere pek önem vermedim ve karnemden 1ler eksik olmadı bunu gören ailemin tepkisi ilk başta kızgınlık oldu fakat sonra "istediğini yapabilirsin ne yaparsan kendine yaparsın.Namazında ol ev hanımlığını öğren bu dünyaya kendini fazla kaptırma geçici herşey" moduna geçtiler(yıllarca hatta bu yaşıma gelmişim aynı şeyleri diyip duruyorlar) bu beni dahada soğuttu herşeyden.Orta okul mezunuyum hedefsizlik yüzünden liseye gitmek istemedim ailemde pek istemedi.4 yıldır evdeyim. Bu süre zaafında çok şey yaşadım Aşık oldum,terkedildim, aynı kişiyle tekrar ve tekrar denedim aldatıldım bu benm 3 senemi yedi ,çok duygusal karmaşa yaşadım ve aşk,sevgili olayından oldukça soğudum.Hobby olarak çizim yaparım bu beni ara ara rahatlatır ama şu sıralar ondan bile zevk alamıyorum.Vaktim Facebookda anasayfayı yenileyip salak salak şeyler okumakla geçiyor . Hayatta sahip olmak istediğim birşey yok . Sahip olduğum şeylerle yetinmesini bilen biliyim gerçi bunun sebebi yediğimin önünde yemediğimin arkamda olmasındandır. Birşey için çabuk heveslenirim ama bi o kadar çabuk hevesim geçer,Ne olmak istediğimi ne yapmak istediğimi bilmiyorum.Bir Hedef bi amaç uğruna deli gibi çalışmayı istiyorum bi yandan buna heveslenirken bi yandanda hiç ilgimi çekmiyor.Asıl sorunun ne olduğunu bile bilmiyorken yardım bekliyorum ...
 
Sahip olduğum şeylerle yetinmesini bilen biliyim... önce öyle olmadığını bir kabullenmelisin) çünkü yetmiyorki mutlu değilsin...
tipik bi boşluk hissediyorsun ve sıkılmışsın, ve bence 18 yılın değil sadece 4 yılın boşa geçmiş!!! o 4 yılın 3 yılını harçadığın aşk sana zaman kaybından başka ne bıraktı? ama liseye gitmeyi tercih etseydin şimdi mezun olmuştun ve yıldızlarla dolu bir gelecek kurma hayali düşlüyor olabilirdin... o yaşlarda ne yapacağını bilmemek çok doğal bu konuda ailenin seni teşvik etmemesi yönlendirmemesi büyük eksik!

olan olmuş, bundan sonrasına bakalım dersen hala çok gençsin ve hala geç kalmış sayılmazsın, liseyi dışarıdan okumaya başlarsan hem zamanını boşa geçirmiş sayılmazsın hemde kendin için en doğru ilk adımı atmış olursun, sonrasında istediğin ünide olmak istediğin mesleğin okulunu okuyor olursun... 30 yaşında olup hala mezun olmamış öğrencilerin yanında sen gencecik üniversiteli olarak kendini bulduğunda geç kalmadığını anlamış olur, kendinle gurur duymadınında tadına varmış bulunursun...

en azından bi hedef, bi amaç olmalıki, kurulacak hayallerin olsun..
 
Cevabiniz icin Teşekkürler
haklisiniz.
yasayabildigini hissetmek icin üzerinde hayal kurabilecegi bi hedefi olmali, insanin kendini adayabilecegi.Tek sıkıntı hedefsizlikse,ne yapacağini bilememekse o halde başkasindan yardim istemeyi amaclamak anlamsiz sanirim...
 
dışarıdasın farzet... karının acıktı diyelim! insan karnını doyurmak için restauranta gitmeyi hedefler önce değilmi?
içeri girdiğinde menüyü görmeden spariş verebilirmisin? veremezsin, önce menü listesinde gözgezdirirsin,
o sırada canının çektiği birşeyler illaki olur, onu listeden bulur spariş verirsin...
sonra beklersin gelmesini, ve hazır olduğunda afiyetle yersin...

sen şuanda 4 yıllık açtığın karnından çıkardığı seslere anlam yüklemeye çalışıyorsun ama acıktığını farkında bile değilsin....

hedefinmi yok(ne yiyeceğini bilmemek gibi), önce bi liseye kaydını yaptır... ilk adımı at
liseyi okurken kafanda birşeyler şekillenir zaten, ve össye hazırlanır ne istediğini bulursun, kafanda şekillenen hedefinle birlikte tercihlerini yapar kazandığın okulu afiyetle okursun...

ben bukadar kolay yazıyorum sana zor gelmesin, bukadar kolay çünkü....
sen kendin için 1 adım bile atmadan hedefler sana koşaradım gelmezler, kaldıki 1 hedefin bile yok, ama liseyi en azından liseyi bitirmek için bir adım atarsan kafanda şekillenir gelecek, beklentilerin artar, ve kendi yolunu kendin çizmiş olursun....

yoksa bu şekilde değil 4 sene bi ömür geçse de, geri dönüp baktığında pişmanlıkların çoğalır...

ama okumak kendimi yetiştirmek, geçmiş kayıplarımı telafi etmek istemiyorum, kısa yoldan evlenip çoluk çocuksahibi olurum dersen geçmiş olsun... ozamanda evlilik sorunlarını yazıyor olursun burada... çünkü aklı başında sağlıklı bi karar olmicaktır okuduğum kadarıyla, henüz arayış içindeyken bu senin çift kişilik bi sorumluluğu kaldıramayacağını gösteriyor zaten!

tek tavsiyem henüz yaşın çok gençken yarım bıraktığın eğitimini tamamlalısın.... abla tavsiyesi:)
 
Canım çok üzüldüm durumuna. Yaşıtız da üstelik. Ben de bu yıl üniye hazırlanıyorum. Çok büyük problemlerim var, örneğin ailem türkiyeye göndermek istemiyor (yunanistandayım), ben gitmeyi çok istiyorum bir yandan da hiç bilmediğim o ülkede üni hayatından korkuyorum. Ama burası daha beter. Sizin orda sanırım düz lise diye tabir edilen bir liseden mezun oldum, hani doktorlar avukatlar yetiştiren sayısal lise. Ve paralıydı. Şimdi devamını getirmek zorundayım, ama ülkenin ve ailemin durumu yüzünden karar veremiyorum bölümüme... Çok çıkmazdayım ben de :( Özür dilerim ya, konunu saptırmışım.
Bence senin için geç değil. İnan dışardan okumak hiç okumamaktan, boş durmaktan bin kat iyi.
4 yıllık ya da myo da kazanabilirsin daha sonra. O zaman hiç olmazsa çabalamadım düşüncesinden ve pişmanlığından kurtulursun ömür boyu. Sen elinden geleni yap, keşke dememek için. Yolun açık olsun canım :)
 
18 değil de 38 olsan ömrün boşa gitmiş derim belki. 18 yaş ne ki? hayat okulunun hazırlık sınıfını tamamlamışsın sadece. Hem ortaokul mezunu olmakla kayıp değil kazancın var. ilkokul mezunu da olabilirdin. Dediğim gibi yaşın henüz çok küçük. Hemen işe başlarsan liseyi bitirir, iyi bir bölüm kazanır, okursun. Resim öğretmeni ya da seramik sanatçısı olabilirsin. Ama şimdilik bence en öncelikli problemin hafif depresyona girmiş olman. Bunun için de kesinlikle evde durma, facebook asla açma. Seni daha da asosyal yapar bunlar ve gitgide daha beter batarsın. Hemen çık dışarı, temiz hava al, gez dolaş biraz. Oh 18 yaşındasın. Ben senin yaşında olsam şehrin tozunu atarım :) Eğer insanlarla kaynaşır,sevdiğin şeyleri yapar, sana mutluluk verecek kitaplar okur, güzel şeyler düşünürsen çabucak kurtulursun depresyondan.
 
Geç kalmış değilsin kesinlikle kızarım Valla bak.:47:
Hukuk fakültesinde okuyorum ve 1970doğumlu sınıf arkadaşım var.Bir de bu sene çapada okumaya başlayan bir kuzenim var bize göre bayaaa yaşlı bir mühendis varmış sınıflarında 60yaşından büyükmüş.
Senin yapacağın şey üniversiteye gitmesen bile şu liseyi bi bitirmek ne demekmiş bu dönemde ortaokul mezunu kalmak:31:
Önce çık bi hava al sonra bismillah de bi başla hayata öyle en baştan okumayı bırakıp koca eline bakmak yok artık:28:
 
öncelikle içinde okuma aşkı olsun. okumak kadar güzel bir şey yok. Ben lise mezunuyum üniversiteye gidemedim ama çok istedim. velhasıl lise mezunu olmama rağmen elimde çok güzel bir mesleğim var. hatta bir değil iki mesleğim var. kendimi geliştirmeyi çok istiyorum. Bence de sen silkin ve kendine gel canım. inan böyle evde oturarak olmaz. Çalışıp para kazanan kişinin kendinde bir özgüven oluşuyor. ayrıca daha 18 yaşındasın. hiç sıkıntı yaratma kendine:16:
 
Yorumlarınız için Teşekkürler, Bu sene Açık Öğretime kaydolmayı zaten planlıyorum sadece "acaba yapabilirmiyim,başarabilirmiyim" endişesi var ki bu kadarı sanırım normal,Konuyu açtığımda gerçekten depresif moddaymışım yeni fark ettim :D Herkese Teşekkür ederim
 
Yorumlarınız için Teşekkürler, Bu sene Açık Öğretime kaydolmayı zaten planlıyorum sadece "acaba yapabilirmiyim,başarabilirmiyim" endişesi var ki bu kadarı sanırım normal,Konuyu açtığımda gerçekten depresif moddaymışım yeni fark ettim :D Herkese Teşekkür ederim

istedikten sonra çokta güzel yaparsın, başarırsın canım. sıkma canını :9:
 
hayatta başarısızlık yoktur bahaneler vardır
en fazla 4 yıl sonra ahh tekrar o yıllara dönebılsem neler yapardım diyecegin yaştasın..
şöyle bi silkelenıp kendıne gelıp sonra hedef belırlemelısın
ya açıktan lıseye kaydol okumaya başla,ben neler gördüm bu konuda herşeye sıfırdan başlayan
yada meslek sahıbı ol kurslara git elıne meslek al
hayat yuvarlanarak yaşanacak kadar boş biyer degil
nereye gidiyosun ne yapıyosun amacın ne,neden burdasın,kendını nerde görmek ıstıyosu ne yapmak ıstıyosun???
hayatta hiçbişey ımkansız degil kendıne ınan
 
Back
X