Bir Açılma Meselesi

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.

Maariftakvimi

Popüler Üye
Kayıtlı Üye
13 Eylül 2018
1.710
2.691
Herkese iyi aksamlar çok sık konu acar oldum ve kendimi hayatimda ciddi manada yalniz hissediyorum dogrusu hayatımla ilgili pek danisacagim kimse olmadigindan burda paylasmak bana iyi geliyor.
Pek ozetle anlatmayı bilemesemde mümkün mertebe kısa tutmaya gayeet gosterecegim

Bu arada belirteyim ki konuyu dini cercevede acmadim

33 yasindayim aslinda muhafazakar degilde gelenekci bir ailede büyüdüm dersem daha dogru olacak bunu belirtme nedenim yasantimizda hep el alem ne der konu komsu akrabalar ne der diye yetistirildik yasadigim yerde kucuk ve hemen hemen çoğu kesimde bu dusunce hakimdi

Bulundugum cevrede kiz cocuklarinin belli bir yastan sonra gelenek gibi ortunme zorunluluğu vardi sanki ben cok uzun bir sure direndim ortunmedim ama babam cok zorlayinca anca 17 yasina kadar falan ayak direyebildim(bu sureci once detayli bir sekilde yazdim ama sizler icin zaman kaybi olmasin basinizida agritnayayin diye sildim )

Ama ben hayatim boyunca hic örtülüymüşüm gibi yasamadim yani belli bir zaman surecinde ibadetlerime cok dikkat edip dikkatli yasadigim bir donem oldu ama ortuyu nedense hic benimseyemedim.

Bir süre önce acilmaya karar verdim once yavas yavas yakin oldugum kisilerin kulagina attim sonra babama soyledim babamdan cok daha sert tepki beklememe ragmen kizsada bekledigim kadar buyuk bir tepkiyle karsilasmadim.

Ama sanki hep baskalari ne diyecek yorum yaparlarda ne diyecegim diye hep oteledim durdum. Bugun yarin şu zaman degil bu zamsn diye erteleyip duruyorum.Gecen bi yerde tanistigim bir psikologla konustugumda aslinda senin istedigin sey bu degil once kafanda halletmen gereken bir suru sey var onlari halletmeye bak hala halledemezsen yine yap istedigini dedi.
Sonrada dediki sen bu yastan sonra acilirsan bulundugun ortam icerisinde ciddiye alinmayacaksin dedi sanirim bu cumlesi beni cok etkiledi .

Ama bana sorarsaniz benim acilmak uzerindeki dusuncemde gorselligin hicbir payi yok jic ben acilirsam soyle goyinirim sacimi boyle yaparim gibi heyecanlarim duduncelerim yok hatta ortulu olmak bazen bana cok buyuk rahatlik gibi geliyor ams bazende bulundugum ortamlarda kapali oldugum icin belli bir zumredenmisim gibi gorunmem ve benzer bazi seyler beni rahatsiz ediyor

Bu arada soyle birseyden söz edeyim tanidigim bir ablanin bir kizi vardi ve gercekten mugafazakar bi ailede buyumus babalasi bu konuda baskici olmasina ragmen o kiz acilmaya karar verip babasini karsina alip acildi diyirum o kiz senden kac yas kucuk nasilda cesur davrandi.

Ama bazen bakiyirumda ne istedigimi bilmiyorum bazi zamanlar ortumle kavgali gibiyim bazi zamanlarda gecti artik bu yastan sonra ne acilmasi diye dusunuyorum nolur bu yoldan gecenler varsa yakinlari bu sikintiyi yasayanlar varsa lutfen iki cumlelikte olsa desteginizi bekliyorum
 
Son düzenleme:
Bu tamamen sizi ilgilendiren bir şey. Dini buyruk açısından yorum yapmayacağım. Kendi içinizde gerçekten ne hissediyorsanız ona göre davranın derim.
 
Bu tamamen sizi ilgilendiren bir şey. Dini buyruk açısından yorum yapmayacağım. Kendi içinizde gerçekten ne hissediyorsanız ona göre davranın derim.
Ne istedigim konusunda kafam oyle karisik ki aylardir su zaman su zaman diye tarih belirken simdilerde yaomasam mi ne gerek var diye düşünüyorum
 
Gecen bi yerde tanistigim bir psikologla konustugumda aslinda senin istedigin sey bu degil once kafanda halletmen gereken bir suru sey var onlari halletmeye bak hala halledemezsen yine yap istedigini dedi.
Sonrada dediki sen bu yastan sonra acilirsan bulundugun ortam icerisinde ciddiye alinmayacaksin dedi
Tanıştığınız kişinin gerçek psikolog olduğuna hiç ihtimal vermiyorum ya, ne demek ciddiye alınmayacaksın?

İki kıytırık sertifika alan herkes kendini psikolog ilan ediyor zaten, tanıştığınız kişi de onlardan biri muhtemelen.

Hayata sadece bir kez geliyoruz, dilediğiniz gibi yaşayın.
 
Nasil bir psikolog böyle bir tespitte bulunabilir.Bence ilk önce psikologunuzu degistirin.Kendi istediginiz gibi yasayin, baskalarinin sizden bekledigi gibi degil.
Terapi jcin gorustugum psikolog degildi bir yerde tanismistim konu acilinca boyle dedi

Terapi aldigim surecte psikologuma danismistim nasil istiyorsan oyle yasa ama sadece ne istediginden emin olarak bu karari ver demisti

Baska bir psikologun danismaik degilde arkadasca bir muhabbette böyle wle almasi neni daha cok etkiledi dogrusu
 
Ne istedigim konusunda kafam oyle karisik ki aylardir su zaman su zaman diye tarih belirken simdilerde yaomasam mi ne gerek var diye düşünüyorum
E kimse örtünü çıkar diyemez ki tıpkı ört diyemeyeceği gibi. Daha doğrusu aslında böyle olmalı. Siz kendi içinize bakacaksınız. Kimse size örtünü çıkar ya da devam et diye sizin yerinize karar verip bunun sorumluluğunu almaz. Eğer karar veremiyorsanız demek ki derdiniz bu değil. Sadece hayatınızda bir değişiklik yapmak istiyorsunuz.
 
Kişinin inançları, yaşama bakışı, olmak istediği benlik ile ilgili çok kritik bir kararı aileler verince böyle oluyor. Siz her şeye kulak tıkayacak ve ben bunu istiyorum diyebilecek biri misiniz kararınızda en önemli şey bu olmalı. Ayrıca neden açılmak istiyorsunuz bunu da çok çok iyi analiz etmeniz gerek. Benim çok yakın iki kardeş arkadaşım ortaokulda anne baskısı ile kapandılar. Lise , üniversite derken abla açıldı. Anneye bunu hazmettirmek çok uzun sürdü ve kendisi de uzun süre terapi aldı içindeki bazı şeyleri ve anne ile olan sürtüşmeleri aşabilmek için. Bunlar öyle bu gün kapandım , yarın açıldım gibi olaylar değil gerçekten ciddi karar verilmesi gereken kritik durumlar.
 
Siz bence iyice düşünmemişsiniz. Bir şey yapmak istemissiniz o da açılmak olsun demişsiniz gibi bir durum var ortada. Net bir sorunuz yok dolayısıyla net bir cevabınız da yok.
 
İnsanın içinden nasıl geliyorsa öyle yaşaması gerektiği kanaatindeyim zira zaten tesettür dediğiniz şey sadece baş kapatmakla olan bir sey değil. Siz zaten öyle yaşamadığınızı da söylediniz.

Ama ben şimdi kararsız olduğunuzu ve yapmak istediğiniz şeyin bu olduğu halde pişmanlık duyacağınızı ve psikolojik olarak daha çok rahatsız hissedeceğinizi düşünüyorum nedense.

Bence kendinizden emin olunca harekete geçin veya geçmeyin.
 
Kişinin inançları, yaşama bakışı, olmak istediği benlik ile ilgili çok kritik bir kararı aileler verince böyle oluyor. Siz her şeye kulak tıkayacak ve ben bunu istiyorum diyebilecek biri misiniz kararınızda en önemli şey bu olmalı. Ayrıca neden açılmak istiyorsunuz bunu da çok çok iyi analiz etmeniz gerek. Benim çok yakın iki kardeş arkadaşım ortaokulda anne baskısı ile kapandılar. Lise , üniversite derken abla açıldı. Anneye bunu hazmettirmek çok uzun sürdü ve kendisi de uzun süre terapi aldı içindeki bazı şeyleri ve anne ile olan sürtüşmeleri aşabilmek için. Bunlar öyle bu gün kapandım , yarın açıldım gibi olaylar değil gerçekten ciddi karar verilmesi gereken kritik durumlar.
Cidden suan oyle kafam karisik ki keske ne istedigimi bilsem
 
Yetişkin bir kadınsınız. Hayatınızda atacağınız adımları, vereceğiniz kararları başkalarının düşüncelerini umursamadan uygulamalısınız. Zaten dini açıdan dert etmiyorsunuz anladığım kadarıyla. Yani Allah ne der değil, ailem kolu komşu ne der diye endişe ediyorsunuz. E Allah rızası için örtünmedikten sonra elalem rızası için örtünmek ne sağlayacak size?
 
Terapi jcin gorustugum psikolog degildi bir yerde tanismistim konu acilinca boyle dedi

Psikolog olmayan biriyle terapi için görüşemezsiniz/görüşmemelisiniz. Yaşam koçu ve benzeri ünvanlar altında akıl dağıtanlar insanlara büyülk zararlar verebiliyor. Lütfen bir daha görüşmeyin / bu tip soytarılara itibar etmeyin. Rica ederim burda psikolog yazmayın böyle tipler için
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
X