kusura bakma ama çok güldüm, önce sinirlendim kendi eski zamanlarım geldi aklıma, sinirden mi güldüm bilmiyorum ama güldüm işte

Hayır demeyi bilmelisin canım. Yeri geldiğinde karşındaki kim olursa olsun 'hayır' demeyi bilmelisin. Ben nasıl öğrendim hayır demeyi biliyor musun. Bak sana yaşadığım bir şeyi anlatayım. evliliğimin ilk yılıydı,15 senelik bir arkadaşım var, dile kolay 15 sene. o bekar henüz evlenmedi. çok iyi anlaşırdım kendisiyle hatta bir tek ben anlaşırdım. rahmetli babası 'sana evlatlık vericem bu kızı nasıl çekiyorsun' derdi o derece. ama hep hatır gönül meseleleri var ya bir şey diyemezdim işte. neyse evlilik nasıl gidiyor falan diye sordu bir gün. nasıl gitsin aşık oldum evlendim, sevdiğim adamın yanındayım mutluyum huzurluyum çok şükür. 'gayet iyi olması gerektiği gibi' dedim sadece. kocamı övmeye başladı, yok çok iyiymiş bir dediğimi ikilemiyormuş, çok üstüme düşüyormuş falan, acaba kıskançlık mı var dedim ama konduramadım. sonra bir gün sevgili yapmış kendine, aradı beni 'kızııım müjdemi ver, yaşasın bende astsubay bulduuumm' demezmi, ne diyeceğimi şaşırdım. eşim astsubay bu arada

ayrıldıklarında bu askerlerin gözü dışarda bakalım sen ne kadar dayanacan deyip açık aramaya başladı. sen olsan ne derdin? ben 'hadi canım 15 senelik yolculuğumuz burada sona erdi' dedim bitti. yine başka bir arkadaşım 5 senelik evli 3 defa boşanmanın arifesinden döndüler. her aradığında ya da geldiğinde 'bak yalan söylemiyorsun di mi her şey yolunda mı emin misin' diye sorardı. böyleleri sayesinde anladım kime yaklaşıp kimden uzak duracağımı. ikisinden de uzağım artık.benden çıkar sağlamaya çalışmasın, beni kullanmaya çalışmasın eşim evdeyken de gelsin problem değil. ama rabbena hep bana oluyorsa o işte bir terslik var demektir. bence arkadaşında ya çok ciddi bir aile baskısı var, ya da kişilik bozukluğu. aile baskısı varsa bir şey diyemem haddim değil. ama kişiliğinde sorun yaşıyorsa üst katta olmana rağmen yok merak ederler yok bilmem ne diye konuşuyorsa önemsenmek istiyordur bence.