İyi akşamlar hanımlar hem merak ettiğim hemde düzeltmek zorunda hissettiğim bir durumum var.
Konu su ki pandemiden dolayı pek çoğumuz eşiyle ailesiyle sorunlar yaşamıştır.Benimde eşimle sorunlarım oldu pandemi sürecinde arttti bazı şeyler.Belli bir arkadaş grubum var samimiyizdir ancak güncel şeyler konuşuruz hep kimse de su derdim bu sıkıntım var demez.Genelde de hep Gülen güldüren biriyimdir gir gir şamata grubu neşelendiririm.
Bu arkadaş grubunun içinden X arkadaşla da iyiyimdir ve zaman zaman onu sıkmayacak şekilde sorunlarımı anlatırım ne sıklıkta anlatıyorsun derseniz 5-6 ay da bir eşimle olan aşamadığım sorunlarımı anlatırdım.telefonda yarım saat bazen daha kısa bahsederdim en fazla 1 saat karşılıklı sohbet gibi ben anlatırım o da bana fikirlerini anlatır.ve derim ki hep ben anlattım sen nasılsın iyi misin diye sorarım samimiyetle.sonuçta belki onun da anlatmak istediği birsey vardır diye sürekli kendimi anlatan biri olmak istemem.
Ancak bu X arkadaşım iyiyim der geçer kendiyle ilgili hiç bir sorun canını sıkan bir konuyu benimle paylasmadigini farkettim.
İnsan hiç mi bir derdi olmaz bazen bende onu dinlemek anlamak istiyorum paylaşımcı olmak istiyorum ancak bu X arkadaşımla diyalogumun sadece ben odaklı olduğunu onun sıkıntı ve sorunlarının benimle paylaşmadığı kanısına vardım.Keza bir kaç kere de bu düşüncemi pekiştirecek şeyler olmustu.
Konu su ki pandemiden dolayı pek çoğumuz eşiyle ailesiyle sorunlar yaşamıştır.Benimde eşimle sorunlarım oldu pandemi sürecinde arttti bazı şeyler.Belli bir arkadaş grubum var samimiyizdir ancak güncel şeyler konuşuruz hep kimse de su derdim bu sıkıntım var demez.Genelde de hep Gülen güldüren biriyimdir gir gir şamata grubu neşelendiririm.
Bu arkadaş grubunun içinden X arkadaşla da iyiyimdir ve zaman zaman onu sıkmayacak şekilde sorunlarımı anlatırım ne sıklıkta anlatıyorsun derseniz 5-6 ay da bir eşimle olan aşamadığım sorunlarımı anlatırdım.telefonda yarım saat bazen daha kısa bahsederdim en fazla 1 saat karşılıklı sohbet gibi ben anlatırım o da bana fikirlerini anlatır.ve derim ki hep ben anlattım sen nasılsın iyi misin diye sorarım samimiyetle.sonuçta belki onun da anlatmak istediği birsey vardır diye sürekli kendimi anlatan biri olmak istemem.
Ancak bu X arkadaşım iyiyim der geçer kendiyle ilgili hiç bir sorun canını sıkan bir konuyu benimle paylasmadigini farkettim.
İnsan hiç mi bir derdi olmaz bazen bende onu dinlemek anlamak istiyorum paylaşımcı olmak istiyorum ancak bu X arkadaşımla diyalogumun sadece ben odaklı olduğunu onun sıkıntı ve sorunlarının benimle paylaşmadığı kanısına vardım.Keza bir kaç kere de bu düşüncemi pekiştirecek şeyler olmustu.
- Sorum su ben neden derdimi illa anlatma ihtiyacı hissediyorum neden kendi içimde cozumleyemiyorum hep birine ihtiyaç duyuyorum ve bu durumumdan dolayı kendime kızıyorum anlatmak istemiyorum ancak zor dönemler geçiriyorum ve sırf artık paylaşmak istemediğim için gruba üye oldum.Nasıl üstesinden gelicem bilmiyorum.
- kimse kumru nasılsın demek için özel olarak aramaz veya beni bir derdi icin aramaz sormaz. Ya bu insanlar çok mutlu bir tek bende dert sıkıntı var ya da gerçekten kendilerini daha iyi geliştirmişler sorunlarını içlerinde tutabiliyorlar ama nasıl başarıyorlar??
- Bu arada başta söylediğim gibi kimseyi sıkmadım kendi sorunlarım icin ama bu kadar az sıklıkta bi arayıp sorduğum icin kendimin eksik sorunlarını içinde çözemeyen biri olarak görür oldum
- Nasıl değişeceğim belki de beni yakın görmüyor olabilirler bilemiyorum o zaman benim de kendime ceki düzen vermem gerekmez mi 5-6 ayda bir de olsa sıkıntımı anlatmak istemiyorum lütfen fikirlerinizi esirgemeyin sizler nasıl atlatıyorsunuz zor süreçlerinizi???