Sanırım anlattıktan sonra rahatlayıp üzüntün geçiyor. O da doğal olarak sana olumlu yansıyıp sorunun çözülüyor ya da şöyle düşünüyor olabilirsin. Ben derdimi anlatmadan sorunum çözülmüyor o yüzden anlatıyorum gibi?
Sanırım anlattıktan sonra rahatlayıp üzüntün geçiyor. O da doğal olarak sana olumlu yansıyıp sorunun çözülüyor ya da şöyle düşünüyor olabilirsin. Ben derdimi anlatmadan sorunum çözülmüyor o yüzden anlatıyorum gibi?İste ben bakıyorum 3-5 gün hadi 10 gün çözülmüyor artık dünyanın sonu geldi deyip anlatıyorum sonra akşamına veya ertesi gün cozulu veriyor hersey.anlamadım ki nasıl bir şey bu.
Sonrasında hersey düzeldiğinde çekiniyorum çünkü kimse anlatmıyor bende öyle olmak istiyorum özel şeyler paylaşıyorum yeri geliyor sınırım sansürüm yok kiValla inan alışmışım. Ciddi manada kimseye birşey anlatmıyorum.. Çok da hoş mu bu durum? İnan bence bu kadarı gereksiz.. Bence anlatmaya devam edin ne zararı var ki size? Neden rahatsızsınız?
Bir de bu tarafı var söyleme dostuna söyler dostuna...Bende baskasinin derdini dinlerim ama kendi derdimi anlatmam. Heleki esimle bir durum varsa. Ben sir saklarim baskalari öyle degil. Akillandim o konuda
Kimisi kendi içinde yaşar anlatmaz kimiside anlatarak rahatlar zaten sende çok sık anlatmazmışsın kendini sorunlu hissetme benceHiç koz olarak kullanılmadı.ondan yana sıkıntı yok ama kendimi kötü hissediyorum sonrasında insanların başardığı benimse başaramadığım şey nedir acaba.Yanyana geldiğimiz de anlattıklarım onda bir iz sonuçta.insan biraz tutar kendini ama en zor dönemde duramıyorum
Bir de bu tarafı var söyleme dostuna söyler dostuna...
Tabi bazı konularda kendini tutmak lazım.. Her detayı her olayı da anlatmak yanlış tabi.. Ama bir başkası için ne kadar önemli oluyor senin sıkıntın onun ne kadar aklımda yer ediyor orası da meçhul.. O yüzden çok da kasma kendini.. İçinden geldiği gibi yaşa boşver..Sonrasında hersey düzeldiğinde çekiniyorum çünkü kimse anlatmıyor bende öyle olmak istiyorum özel şeyler paylaşıyorum yeri geliyor sınırım sansürüm yok ki
Farklı farklı bakış açılarını ve duyguları okumak iyi geldi bende kendime bir ceki düzen vermeliyimBende anlatmam asla anlatamam yani. Acizlikten falan değil ben kendim uğraşıp çözmeyi seviyorum söyle diyim birey olduğunda ona üzülmek için kendime zaman ayiririm yalniz kalirim düşünürüm ağlarım acımı yaşarım sonra anlatırsam anlatırım. Çünkü birine gitsem bana teselli verse o an anlayamiyorum.
Anlatmak kötü birsey degildir ama bence. Esimde mesela benim bu huyumdan şikayetçi sana yardımcı olmamı engelliyorsun diyor haklı da. Güvendiğin dostlarin varsa neden anlatmayasin? Onlarında derdi elbette vardır anlatmamalari size farklı düşündürmesin.Farklı farklı bakış açılarını ve duyguları okumak iyi geldi bende kendime bir ceki düzen vermeliyim
Bı arkadaşım var. İyidir hoştur. Ama derdi olunca arar. Bebeğim küçük durmuyor aglio falan demezdim bı saat konuşmasını dinlerdim fikrimi sorarsa söylerdim vs. Sonra baktım bitek derdi olunca arıyor. Yada mesela benim yaşadığım benzer sorunları yaşıyor kaynana vs. Ben bunları anlatmam büyütmem. Ama o çok büyütür anlatır da anlatır. Akıl verince sinirlenir. Ben ailevi sorunlarımı paylaşmıyor um diye dünyada tek dertli kendi gibi davraniyor falan. Beni ücretsiz psikolog gibi kullanıyordu. Meseda koydum. Anlatmaya başlayınca olur öyle şeyler dedim. Sonra bikac kere son aramalarda o daha başlamadan bikac sıkıntımı soktum araya. Böylece çekti kendini. İyi oldu. Çünkü sıkıldım. Kendi dertlerimi kendim halletemeye çalışırım ben. İnsanların agzina laf vermeyi sevmem ben. Ama kendi derdi olunca arayan insanlar itici oluyor bana göre.İyi akşamlar hanımlar hem merak ettiğim hemde düzeltmek zorunda hissettiğim bir durumum var.
Konu su ki pandemiden dolayı pek çoğumuz eşiyle ailesiyle sorunlar yaşamıştır.Benimde eşimle sorunlarım oldu pandemi sürecinde arttti bazı şeyler.Belli bir arkadaş grubum var samimiyizdir ancak güncel şeyler konuşuruz hep kimse de su derdim bu sıkıntım var demez.Genelde de hep Gülen güldüren biriyimdir gir gir şamata grubu neşelendiririm.
Bu arkadaş grubunun içinden X arkadaşla da iyiyimdir ve zaman zaman onu sıkmayacak şekilde sorunlarımı anlatırım ne sıklıkta anlatıyorsun derseniz 5-6 ay da bir eşimle olan aşamadığım sorunlarımı anlatırdım.telefonda yarım saat bazen daha kısa bahsederdim en fazla 1 saat karşılıklı sohbet gibi ben anlatırım o da bana fikirlerini anlatır.ve derim ki hep ben anlattım sen nasılsın iyi misin diye sorarım samimiyetle.sonuçta belki onun da anlatmak istediği birsey vardır diye sürekli kendimi anlatan biri olmak istemem.
Ancak bu X arkadaşım iyiyim der geçer kendiyle ilgili hiç bir sorun canını sıkan bir konuyu benimle paylasmadigini farkettim.
İnsan hiç mi bir derdi olmaz bazen bende onu dinlemek anlamak istiyorum paylaşımcı olmak istiyorum ancak bu X arkadaşımla diyalogumun sadece ben odaklı olduğunu onun sıkıntı ve sorunlarının benimle paylaşmadığı kanısına vardım.Keza bir kaç kere de bu düşüncemi pekiştirecek şeyler olmustu.
- Sorum su ben neden derdimi illa anlatma ihtiyacı hissediyorum neden kendi içimde cozumleyemiyorum hep birine ihtiyaç duyuyorum ve bu durumumdan dolayı kendime kızıyorum anlatmak istemiyorum ancak zor dönemler geçiriyorum ve sırf artık paylaşmak istemediğim için gruba üye oldum.Nasıl üstesinden gelicem bilmiyorum.
- kimse kumru nasılsın demek için özel olarak aramaz veya beni bir derdi icin aramaz sormaz. Ya bu insanlar çok mutlu bir tek bende dert sıkıntı var ya da gerçekten kendilerini daha iyi geliştirmişler sorunlarını içlerinde tutabiliyorlar ama nasıl başarıyorlar??
- Bu arada başta söylediğim gibi kimseyi sıkmadım kendi sorunlarım icin ama bu kadar az sıklıkta bi arayıp sorduğum icin kendimin eksik sorunlarını içinde çözemeyen biri olarak görür oldum
- Nasıl değişeceğim belki de beni yakın görmüyor olabilirler bilemiyorum o zaman benim de kendime ceki düzen vermem gerekmez mi 5-6 ayda bir de olsa sıkıntımı anlatmak istemiyorum lütfen fikirlerinizi esirgemeyin sizler nasıl atlatıyorsunuz zor süreçlerinizi???
Ben kız kardesıme anlatırım.Gercek şu ki kimi dost bıldıysem hep bır kazık yedım.Gercekten elden arkadasta olmuyor.Belkı olanlar vardır.Ben gormedım.İyi akşamlar hanımlar hem merak ettiğim hemde düzeltmek zorunda hissettiğim bir durumum var.
Konu su ki pandemiden dolayı pek çoğumuz eşiyle ailesiyle sorunlar yaşamıştır.Benimde eşimle sorunlarım oldu pandemi sürecinde arttti bazı şeyler.Belli bir arkadaş grubum var samimiyizdir ancak güncel şeyler konuşuruz hep kimse de su derdim bu sıkıntım var demez.Genelde de hep Gülen güldüren biriyimdir gir gir şamata grubu neşelendiririm.
Bu arkadaş grubunun içinden X arkadaşla da iyiyimdir ve zaman zaman onu sıkmayacak şekilde sorunlarımı anlatırım ne sıklıkta anlatıyorsun derseniz 5-6 ay da bir eşimle olan aşamadığım sorunlarımı anlatırdım.telefonda yarım saat bazen daha kısa bahsederdim en fazla 1 saat karşılıklı sohbet gibi ben anlatırım o da bana fikirlerini anlatır.ve derim ki hep ben anlattım sen nasılsın iyi misin diye sorarım samimiyetle.sonuçta belki onun da anlatmak istediği birsey vardır diye sürekli kendimi anlatan biri olmak istemem.
Ancak bu X arkadaşım iyiyim der geçer kendiyle ilgili hiç bir sorun canını sıkan bir konuyu benimle paylasmadigini farkettim.
İnsan hiç mi bir derdi olmaz bazen bende onu dinlemek anlamak istiyorum paylaşımcı olmak istiyorum ancak bu X arkadaşımla diyalogumun sadece ben odaklı olduğunu onun sıkıntı ve sorunlarının benimle paylaşmadığı kanısına vardım.Keza bir kaç kere de bu düşüncemi pekiştirecek şeyler olmustu.
- Sorum su ben neden derdimi illa anlatma ihtiyacı hissediyorum neden kendi içimde cozumleyemiyorum hep birine ihtiyaç duyuyorum ve bu durumumdan dolayı kendime kızıyorum anlatmak istemiyorum ancak zor dönemler geçiriyorum ve sırf artık paylaşmak istemediğim için gruba üye oldum.Nasıl üstesinden gelicem bilmiyorum.
- kimse kumru nasılsın demek için özel olarak aramaz veya beni bir derdi icin aramaz sormaz. Ya bu insanlar çok mutlu bir tek bende dert sıkıntı var ya da gerçekten kendilerini daha iyi geliştirmişler sorunlarını içlerinde tutabiliyorlar ama nasıl başarıyorlar??
- Bu arada başta söylediğim gibi kimseyi sıkmadım kendi sorunlarım icin ama bu kadar az sıklıkta bi arayıp sorduğum icin kendimin eksik sorunlarını içinde çözemeyen biri olarak görür oldum
- Nasıl değişeceğim belki de beni yakın görmüyor olabilirler bilemiyorum o zaman benim de kendime ceki düzen vermem gerekmez mi 5-6 ayda bir de olsa sıkıntımı anlatmak istemiyorum lütfen fikirlerinizi esirgemeyin sizler nasıl atlatıyorsunuz zor süreçlerinizi???
Bende sorunlarını daha bir kere bile anlatmadım ben doğru bulmuyorum ya insan beşer şaşar demişler arkadaşlarım anlattığı zaman dinler fikir veririm ama onların o anlarını bilmek bazen iyi olmuyor özellikle eş meselesinde yani kavgalı hali mesela o düşündüğüm seyleri başkalarının benim adıma düşünmesini istemediğim icin anlatmamİyi akşamlar hanımlar hem merak ettiğim hemde düzeltmek zorunda hissettiğim bir durumum var.
Konu su ki pandemiden dolayı pek çoğumuz eşiyle ailesiyle sorunlar yaşamıştır.Benimde eşimle sorunlarım oldu pandemi sürecinde arttti bazı şeyler.Belli bir arkadaş grubum var samimiyizdir ancak güncel şeyler konuşuruz hep kimse de su derdim bu sıkıntım var demez.Genelde de hep Gülen güldüren biriyimdir gir gir şamata grubu neşelendiririm.
Bu arkadaş grubunun içinden X arkadaşla da iyiyimdir ve zaman zaman onu sıkmayacak şekilde sorunlarımı anlatırım ne sıklıkta anlatıyorsun derseniz 5-6 ay da bir eşimle olan aşamadığım sorunlarımı anlatırdım.telefonda yarım saat bazen daha kısa bahsederdim en fazla 1 saat karşılıklı sohbet gibi ben anlatırım o da bana fikirlerini anlatır.ve derim ki hep ben anlattım sen nasılsın iyi misin diye sorarım samimiyetle.sonuçta belki onun da anlatmak istediği birsey vardır diye sürekli kendimi anlatan biri olmak istemem.
Ancak bu X arkadaşım iyiyim der geçer kendiyle ilgili hiç bir sorun canını sıkan bir konuyu benimle paylasmadigini farkettim.
İnsan hiç mi bir derdi olmaz bazen bende onu dinlemek anlamak istiyorum paylaşımcı olmak istiyorum ancak bu X arkadaşımla diyalogumun sadece ben odaklı olduğunu onun sıkıntı ve sorunlarının benimle paylaşmadığı kanısına vardım.Keza bir kaç kere de bu düşüncemi pekiştirecek şeyler olmustu.
- Sorum su ben neden derdimi illa anlatma ihtiyacı hissediyorum neden kendi içimde cozumleyemiyorum hep birine ihtiyaç duyuyorum ve bu durumumdan dolayı kendime kızıyorum anlatmak istemiyorum ancak zor dönemler geçiriyorum ve sırf artık paylaşmak istemediğim için gruba üye oldum.Nasıl üstesinden gelicem bilmiyorum.
- kimse kumru nasılsın demek için özel olarak aramaz veya beni bir derdi icin aramaz sormaz. Ya bu insanlar çok mutlu bir tek bende dert sıkıntı var ya da gerçekten kendilerini daha iyi geliştirmişler sorunlarını içlerinde tutabiliyorlar ama nasıl başarıyorlar??
- Bu arada başta söylediğim gibi kimseyi sıkmadım kendi sorunlarım icin ama bu kadar az sıklıkta bi arayıp sorduğum icin kendimin eksik sorunlarını içinde çözemeyen biri olarak görür oldum
- Nasıl değişeceğim belki de beni yakın görmüyor olabilirler bilemiyorum o zaman benim de kendime ceki düzen vermem gerekmez mi 5-6 ayda bir de olsa sıkıntımı anlatmak istemiyorum lütfen fikirlerinizi esirgemeyin sizler nasıl atlatıyorsunuz zor süreçlerinizi???
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?