Bir çocuğu çok sevmek için kan bağı gerekli midir?

sana çok net bir örnek ben evlatlık alınmış bir çocuğum annemle aramda özel bir kan bağı yok ama inan ki yan odada başıma bir şey gelsin elim kanasın annem hisseder bunu...
ve ben onun tırnağını kimseye değişmem o da benim... kan bağı olup birbirini boğazlayan var önemli olan kan bağı değil insanlık kalp temizliği
 
Haklısınız, henüz 20' li yaşların başındayım ama korkunç bir çocukluk geçirdim, Leyla ile yaşıt bir kız kardeşim var ve onunla beraber kendimi sadece adı anne baba olan kişilerden zor kurtardım. Kardeşimle hayatımızı düzene sokana kadar çok güçlüydüm, kimseye kulak asmadım, ayaklarım yere hep sağlam bastı.
Yaklaşık 1 senedir hayatım düzenli gidiyor ve eskisi kadar güçlü değilim ben de fark ediyorum. Normal şartlarda en ufak lafta yıkılacak bir insan olsam, henüz üniversite öğrencisiyken kardeşimle kendime yeni bir hayat kurmak için çabalayamazdım.

Çok gençmissiniz. Güzel yüreğinizden öpüyorum . Rica ediyorum kalbini sadece et parçası olarak tanıyanların hiç onemsemeyin.
 
Arkadaşlar, dün bir diyalog geçti arkadaşlarımla aramda. Hala etkisindeyim, düşündükçe üzülüyorum ve ben mi abartıyorum diye sormak istedim size.

Benim eşimin arkadaşının bir yeğeni var. Adına Leyla diyelim. 6 yaşında, dünyalar tatlısı bir çocuk. Anne ve babasını kaybetmiş, akrabalarında kalıyor. Kurulu bir düzeni yok, 3 ay bir akrabada, 4 ay bir akrabada idare ediyor. Ben bu durumu öğrendiğimde 2 yaşındaydı ve o zamandan beri her hafta düzenli olarak ilgileniyorum. Bu sene ilkokula başladığı için daha sık vakit geçirdik, okumayı ilk öğrenenlerden biri oldu. Gözleri pırıl pırıl parlayan, anlayışlı, sevgi dolu bir çocuk. Kız kardeşim bizimle yaşıyor ve onunla da çok iyi anlaşıyorlar. Gönlüm razı gelmiyor o çocuğa sırt çevirmeye ve gerçekten çok seviyorum, o da beni çok seviyor ve bunu fark ediyorum.

Dün işteyken, çıkışta ne yapacaksın diye sordular. Kardeşimi de alıp Leyla' yı görmeye gideceğiz dedim. Bir arkadaş bilmiyordu kim olduğunu sanırım hiç konusu geçmemiş. Leyla kim dedi. Ben de eşimin arkadaşının yeğeni olduğunu, her hafta vakit geçirmeye özen gösterdiğimi söyledim. Arkadaşın tepkisi; 'Haaa çocuk bakıcılığı yapıyorsun yani' oldu. Bakıcılık olarak görmediğimi, gönüllü olarak vakit geçirdiğimi, kardeşim gibi sevdiğim bir çocuk olduğunu söyledim. Diğer arkadaş durumu daha önceden biliyordu, o da 'Ben aramda kan bağı olmayan bir çocuğu kardeşim gibi sevemem, vaktimi onunla ilgilenerek geçirmem, hiç doğru bulmuyorum yaptığını' dedi. Ben de insanın kalbinin çok geniş olduğunu, sevmenin kan bağıyla sınırlı olmadığını anlatmaya çalıştım ama böyle gözlerini devirdi gitti.

Leyla benim için gerçekten çok önemli bir çocuk ve şu ana kadar kimseden gizleme gereği duymamıştım onunla ilgilendiğimi. Kimseye söylememem mi gerekiyordu? Açıkçası, dün dediklerine çok kırıldım. Neden böyle düşünüyorlar anlamaya çalışıyorum ama 6 yaşındaki bir çocukla imkanlarım ölçüsünde ilgilenmenin neresi kötü bulamıyorum. Kan bağı benim için hiç önemli değil, düşünmemiştim bile daha önce. Bu aralar kendim de iyi bir ruh halinde değilim, o sebeple ben mi abartıyorum arkadaşlarımın söylediklerini diye size sormak istedim.

sen bu insani melekeleri eksik densizlerle mecbur kalmadıkça görüşme derim.. değil çocuk, insan bir kediye köpeğe nasıl bağlanıyor, canı gibi seviyor, bir çocuğu mu sevemezmiş insan... hiç mi çıkarsız sevmemiş bu insanlar :KK43:
sen insan olmayı başardığın, çıkarsız koşulsuz sevebildiğin için şükret, gerisi boş... o çocukla da mecbur kalsan bile görüşmeni aniden kesme.. şu an onun hayatında hiç unutamayacağı ve hayata daha güvenle bakmasını sağlayan anılar yaratıyorsun, kutlarım seni..
üzülme söylenenlere... o arkadaşların böyle ahkam keseceklerine bu insani duygulardan yoksun kaldıkları için kendi hallerine yansınlar, bizde mi bir gariplik var diye oturup sorgulasınlar kalplerini...
 
Arkadaşlar, dün bir diyalog geçti arkadaşlarımla aramda. Hala etkisindeyim, düşündükçe üzülüyorum ve ben mi abartıyorum diye sormak istedim size.

Benim eşimin arkadaşının bir yeğeni var. Adına Leyla diyelim. 6 yaşında, dünyalar tatlısı bir çocuk. Anne ve babasını kaybetmiş, akrabalarında kalıyor. Kurulu bir düzeni yok, 3 ay bir akrabada, 4 ay bir akrabada idare ediyor. Ben bu durumu öğrendiğimde 2 yaşındaydı ve o zamandan beri her hafta düzenli olarak ilgileniyorum. Bu sene ilkokula başladığı için daha sık vakit geçirdik, okumayı ilk öğrenenlerden biri oldu. Gözleri pırıl pırıl parlayan, anlayışlı, sevgi dolu bir çocuk. Kız kardeşim bizimle yaşıyor ve onunla da çok iyi anlaşıyorlar. Gönlüm razı gelmiyor o çocuğa sırt çevirmeye ve gerçekten çok seviyorum, o da beni çok seviyor ve bunu fark ediyorum.

Dün işteyken, çıkışta ne yapacaksın diye sordular. Kardeşimi de alıp Leyla' yı görmeye gideceğiz dedim. Bir arkadaş bilmiyordu kim olduğunu sanırım hiç konusu geçmemiş. Leyla kim dedi. Ben de eşimin arkadaşının yeğeni olduğunu, her hafta vakit geçirmeye özen gösterdiğimi söyledim. Arkadaşın tepkisi; 'Haaa çocuk bakıcılığı yapıyorsun yani' oldu. Bakıcılık olarak görmediğimi, gönüllü olarak vakit geçirdiğimi, kardeşim gibi sevdiğim bir çocuk olduğunu söyledim. Diğer arkadaş durumu daha önceden biliyordu, o da 'Ben aramda kan bağı olmayan bir çocuğu kardeşim gibi sevemem, vaktimi onunla ilgilenerek geçirmem, hiç doğru bulmuyorum yaptığını' dedi. Ben de insanın kalbinin çok geniş olduğunu, sevmenin kan bağıyla sınırlı olmadığını anlatmaya çalıştım ama böyle gözlerini devirdi gitti.

Leyla benim için gerçekten çok önemli bir çocuk ve şu ana kadar kimseden gizleme gereği duymamıştım onunla ilgilendiğimi. Kimseye söylememem mi gerekiyordu? Açıkçası, dün dediklerine çok kırıldım. Neden böyle düşünüyorlar anlamaya çalışıyorum ama 6 yaşındaki bir çocukla imkanlarım ölçüsünde ilgilenmenin neresi kötü bulamıyorum. Kan bağı benim için hiç önemli değil, düşünmemiştim bile daha önce. Bu aralar kendim de iyi bir ruh halinde değilim, o sebeple ben mi abartıyorum arkadaşlarımın söylediklerini diye size sormak istedim.

Kimsesiz ya da değil bir çocukla boylesi ilgilenmek her babayiğidin harcı değildir tamam da sizin arkadaşlarınız da insanlıktan nasip almamış maalesef. Ben olsam yapamazdım sozunu kabul ediyorum ama " yaptığını doğru bulmuyorum" ne demek ya. İnsan bunları duyunca ben bu mahlukatla arkadaşlık etmiş adam yerine koymuştum diye emeğine uzulur en çok. Kırılmani anlıyorum ama bunlar için acaba yanlış mı yaptım diye düşünme lütfen. Sen o an nasıl iyi ve tam hissediyorsan o doğrudur gerisi boş. Hem karşılık görmeye ne hacet iyilik yap denize at demişler. Varlığından yaptığından haberdar olmak içimi ferahlattı sağol. Allah mükafatıni kat kat versin inşallah.
 
Arkadaşlar, dün bir diyalog geçti arkadaşlarımla aramda. Hala etkisindeyim, düşündükçe üzülüyorum ve ben mi abartıyorum diye sormak istedim size.

Benim eşimin arkadaşının bir yeğeni var. Adına Leyla diyelim. 6 yaşında, dünyalar tatlısı bir çocuk. Anne ve babasını kaybetmiş, akrabalarında kalıyor. Kurulu bir düzeni yok, 3 ay bir akrabada, 4 ay bir akrabada idare ediyor. Ben bu durumu öğrendiğimde 2 yaşındaydı ve o zamandan beri her hafta düzenli olarak ilgileniyorum. Bu sene ilkokula başladığı için daha sık vakit geçirdik, okumayı ilk öğrenenlerden biri oldu. Gözleri pırıl pırıl parlayan, anlayışlı, sevgi dolu bir çocuk. Kız kardeşim bizimle yaşıyor ve onunla da çok iyi anlaşıyorlar. Gönlüm razı gelmiyor o çocuğa sırt çevirmeye ve gerçekten çok seviyorum, o da beni çok seviyor ve bunu fark ediyorum.

Dün işteyken, çıkışta ne yapacaksın diye sordular. Kardeşimi de alıp Leyla' yı görmeye gideceğiz dedim. Bir arkadaş bilmiyordu kim olduğunu sanırım hiç konusu geçmemiş. Leyla kim dedi. Ben de eşimin arkadaşının yeğeni olduğunu, her hafta vakit geçirmeye özen gösterdiğimi söyledim. Arkadaşın tepkisi; 'Haaa çocuk bakıcılığı yapıyorsun yani' oldu. Bakıcılık olarak görmediğimi, gönüllü olarak vakit geçirdiğimi, kardeşim gibi sevdiğim bir çocuk olduğunu söyledim. Diğer arkadaş durumu daha önceden biliyordu, o da 'Ben aramda kan bağı olmayan bir çocuğu kardeşim gibi sevemem, vaktimi onunla ilgilenerek geçirmem, hiç doğru bulmuyorum yaptığını' dedi. Ben de insanın kalbinin çok geniş olduğunu, sevmenin kan bağıyla sınırlı olmadığını anlatmaya çalıştım ama böyle gözlerini devirdi gitti.

Leyla benim için gerçekten çok önemli bir çocuk ve şu ana kadar kimseden gizleme gereği duymamıştım onunla ilgilendiğimi. Kimseye söylememem mi gerekiyordu? Açıkçası, dün dediklerine çok kırıldım. Neden böyle düşünüyorlar anlamaya çalışıyorum ama 6 yaşındaki bir çocukla imkanlarım ölçüsünde ilgilenmenin neresi kötü bulamıyorum. Kan bağı benim için hiç önemli değil, düşünmemiştim bile daha önce. Bu aralar kendim de iyi bir ruh halinde değilim, o sebeple ben mi abartıyorum arkadaşlarımın söylediklerini diye size sormak istedim.
doğru yoldasınız.kimseye aldırmayın bende sizin yerinizde olsam aynı şekilde yapardım.eleştiriye değil taktir edilmelisiniz
 
İkinci üniversitemi okuduğum için sınıf arkadaşlarımla aramda 10 yaştan fazla var... Onlar daha 20yaşinda ve bekarlar benim iki kızım var özellikle küçük kızım okurken doğduğu için ona ayrıca bir düşkünler... Kan bağımız yok ama onlar benim kızlarımın teyzeleri... İyiki varlar... İyiki sizin gibi güzel insanlar var... Sayenizde hayat daha güzel dünya daha yaşanılası bir yer...
 
Kimi insanlar bu konularda çok sığ düşünüyorlar ve empati yapamıyorlar.

Ben de 1 yıldır 1.5 yaşındaki bir çocuğu kendi evladım gibi sevip ilgileniyorum. Bu çocuğun anne babası varla yok arası bir şey. Uzun hikaye, ama çocuk anne babasını görmeden büyüyor diyeyim. Ben de bu sebepten çocuğa anne oldum diyebilirim. Hem manevi olarak, hem de maddi ihtiyaçlarını karşılamak olarak. Bunu bir çok insan takdir ederken, "amaan elalemin çocuğuna bir sürü para harcıyorsun, bilmemne" gibi soğuk yorum aldığım yakınlarım da var. Kimileri anlamıyor.
 
Arkadaşların kafası güzelmiş güle güle kullansınlar...sende uzak dur bu tarz düşünceli mahluklardan
 
gizleme saklama sen ve senin gibi iyi yürekli insanlar sayesinde o küçücük yavru da insan sevgisiyle büyüyecek.bir yetimin başını okşamak bile önemliyken sen o çocuk için vakit ayırıyorsun.sen elleri öpülesi bir kadınsın.eşin ne kadar şanslı ki böyle güzel yürekli geniş gönüllü bir karısı var. inşaallah o küçük kız da sayende sevmenin ne denli güzel bir duygu olduğunu bilecek...
 
kan bagım olupta hıc sevmedıgım kısıler var kan bagıyla sevgının alakası yok kı
cok ıyı yapıyorsun o arkadasının kotulugu ıcınde kalsın haa bakıcılık yapıyorsun yanı dıyen bı ınsandan meymenet olmaz zaten bosver sen onu
var malesef boyle ınsanlar keske herkes senın gıbı olsa...
 
Arkadaşların çok sığ düşünmüşler.Bana göre değil deseler belki tamam ama doğru bulmamak nedir yani.
Evlat edinmek bile değil,sadece burs verdiği çocukla ailesi gibi ilgilenen kişiler tanıyorum.
Bu bir gönül işidir,yüce gönüllü olmakla ilgilidir.Sen biraz da kendi yaralarını o çocukla sarıyorsun,kendini yeniden büyütüyorsun galiba.Hassas noktan olduğu için haklı olarak kırılmışsın.
 
öfff ne kadar kötü kalpli arkadaşlarınız var.
Kalp yok ama kafaları da yok sanırım.
Birini sevmeniz için kan bağı gerekmez.
Çocuk da olsa büyük de olsa bu böyledir.
İlgilen sen arkadaşım.
Ama fikirlerin sabit olsun.
Bir iki kişi bir şey deyince değişmesin.
Kararlı ol.
Çocukla görüştüğünü neden saklayasın onu da anlamadım?
 
Arkadaşların çok sığ düşünmüşler.Bana göre değil deseler belki tamam ama doğru bulmamak nedir yani.
Evlat edinmek bile değil,sadece burs verdiği çocukla ailesi gibi ilgilenen kişiler tanıyorum.
Bu bir gönül işidir,yüce gönüllü olmakla ilgilidir.Sen biraz da kendi yaralarını o çocukla sarıyorsun,kendini yeniden büyütüyorsun galiba.Hassas noktan olduğu için haklı olarak kırılmışsın.

Çok haklısınız, hassas olduğum bir konu olduğu için bu kadar kırıldım sanırım.
Tabii ki arkadaşlarım benim durumumu bilmiyor, o yüzden ileri geri konuşuyorlar.
 
Herkese çok teşekkür ederim, tekrar tekrar okudum yazdıklarınızı.
İyi hissettirdiniz bana kendimi.
Leyla dahil bütün çocukların yüzünden gülücükler eksik olmayana kadar uğraşalım. Deniz yıldızı hikayesi gibi, elimizden ne geliyorsa...
 
Hiç doğru bulmuyorum yaptığını ne ya.. Niye doğru bulmuyormuş, ne sakıncası var...
O taş kalpliyse sen ne yapabilirsin, o kendi kardeşini de sevmez emin ol.
 
Back
X