çok teşekkür ederim@nemesischamallows
Benim oyun terapisinde yararlandığım iki kaynak:
Soldaki kitap daha akademik bir dille yazılmış olup içinde aileye yönelik bir bölüm olmakla birlikte saha çalışanlarına daha uygun.
Sağdaki kitapta her yaş grubundan çocukla uygulanabilecek çok sayıda oyun/uygulama örneği var.
Ben öğretmenim, gelişim psikolojisi okudum ama kızımın ağlaması psikolojimi bozuyor çoğu zaman. Ağlama gayet normal. Daha duygularını tanımıyor, kontrol etmeyi bilmiyor. Ağlama krizlerinde yapılacak en doğru şey. Sakince sarılmak, yanında olduğunu hissettirmek ve geçmesini beklemek. Geçince de yine güven verici sözler söylemek.
Ah canım niye kötü anne ilan edeyim oturup yedirmedin ya? İnsan yetiştirmenin bu kadar zor olduğunu bilseydim, çocuk isterken 2 kere daha düşünürdüm. Ancak dediğim gibi hızla büyüyorlar. Anne olmak çok zormuş gerçekten.
her çocuk kakasinin tadina bir kez de olsa mutlaka bakarmış
sizin anneliğinizle alakasi yok yani siz yakalamışsınız şanslısınız bence
Birkac sene derken tam olarak kac seneye tekabul ediyor
rumuz: ayni dertten muzdarip, gozu yasli, bir umut kirintisi bulabilmek icin yorumlari okuyan anne 
Benim oğlumda bezin kenarindan sızan kakayi tadip, elini de suratıma sürmüştüher çocuk kakasinin tadina bir kez de olsa mutlaka bakarmış
yaş aralığı az baya zorlanmanız çok normal. hele de yaramaz çocuklarda hepten zor. ama geçecek bir süreç bu. 2 yaşındaki 2 yaş sendromunda ağlamalar normal.. zor geliyor biliyorum ama elinizden geleni yaptığınız halde ağlıyorsa bırakın ağlasın. bana çocuk doktoru öyle söyledi. bi de çocuk ağlamasın diye her istediğini yaptığınzda çocuk dha çok ağlıyor. sakız olayı gibi. aslında ağlaması da sakız için değil.. büyüyor... zeka olarak büyüyor... kelimeleri yetmiyor... hani olur ya bize de canımız sıkılır da neye sıkılır bilmeyiz herşeye sararız. yemeğe sararız. güzel pişmez ona sararız. o da öyle bir süreçten geçiyor. yapabileceği şeyleri yapsın izin verin. ağlayınca ilgisini dağıtın. dağılmıyor yine ağlıyorsa bekleyin ağlasın. sakinleşince alıp konuşun. ama en önemlisi gerçekten de zaman... 2 yaş sendromu süre isteyen birşey ve maalesef az çok herkes böyle...
Ailenin düzenli bir yasami varsa, anneler ve babalar HAYIR demesini biliyorsa ve cocukla ilgileniyorsa, ne sendrom olur ne hyper aktiv.Sistemli olmanız çok güzel bişey, ama siz sistemli olduğunuz için çocuklarınız böyle değiller
Yada çocukları böyle olan anneler bu güven ortamını saglayamadiklari için değil.
Öyle demedim diyeceksiniz belki ama dediklerinizden direk bu çıkıyor ☺
Çocuk zorsa yapılacak şey sakinlik sabır.
O cocugun arıza çıkaracagi varsa siz ne yaparsanız yapın yine çıkarır.
Size düşen yine sadece sabır çekmek kalır
Çocuk büyütmek ilk paragrafta anlattığıniz gibi bişey değil.
amcamin oglunuda tuvalet egitiminde hem haliya sivayip hemde agzini sapirdata sapirdata yerken yakalamistikBenim oğlumda bezin kenarindan sızan kakayi tadip, elini de suratıma sürmüştü
Ablamlarin arası da 1.5 yaş, küçüğü büyügununkini baya yemiş
Buradan tüm soğan cücüklerine selam olsun.
O öyle değil işte mesela grip oldu diyelim o gribi atlatana kadar günde 10 kez kusuyor 3 yıldan beri ne yedirdiysem koltuktan halıdan temizliyorum misafirliğe gidiyoruz çok koşturdu diyelim pat diye halıya kusuyor yanımda poşet taşıyorum olmadı hiçbiyere gitmiyorum...Doktora götürdüm kendiliğinden geçer ilaç veririm ama faydası olmaz dedi birde huy etti...Valla hiç bişeyi dışardan bakıp kınamayın artık kusmuk kokusuna karşı aşırı tepki veriyor beynim benimde midem bulanıyor kusma ihtiyacı duyuyorum sonuçta bende insanım başımı koltuğa koysam kusmuk kokuyor yatağa koysam kusmuk kokuyor aşırı derecede artık midem kalkıyor...Çocuğum kilo almasa tabiki kritik nokta yaşıtlarına göre kilolu bile sayılır...Yani meşhur bir laf vardır yaşamayan bilmez aynen o durumdayım
