üff artık düşünmek bile sıkıyor uzun süre görmeyince iyi insan unutur gibi oluyor ama durup dururken karşımıza çıktıkları zaman herşey başa sarıyor ya hiç görmeyelim yada hep görelim yanımızda olsunlar artık
aslında kadere fazlasıyla inanan biriyim olmuyorsa kısmet değildir beni daha iyisi bekliyordur diyorum ama rahatlatmaya yetmiyor bunlar bende anlamadım hep şükreden elimdekilerle yetinmeyi bilen biri oldum asla isyan etmedim niye olmuyor diye......ama hiç böyle olmamıştım elde edemediğim içinmi hırslanıyorum acaba belkide bi ilişki başlasa bu büyü bozulur çekicilik gider aklıma bile gelmez şimdi ulaşılmaz görüyorum bu kadar kafama takmamda bundan galiba
