- Konu Sahibi pembedizii
- #1
Merhaba kızlar, bir konu hakkında fikirlerinize ihtiyacım var. aslında mesele çok uzun ama sizi sıkmamak için sadece cevabını aradığım soruyu sormak istiyorum size..
Eski erkek arkadaşım benden önceki sevgilisiyle 2.5 yıl çıkmış. bunun öncesinde de liseden arkadaşmışlar. sonradan sevgili olmuşlar. kız istanbulda üniversite okuyormuş, eski erkek arkadaşım eskişehirde... yani uzaktan yürütülen bir ilişki. çok sık kavga ettiklerinden dolayı ayrılmışlar. kız çok bilmiş biriymiş, ağzı çok iyi laf yapan ve yorulmadan kavga edebilen bir kız.. asla kendini ezdirmez hep kendini savunurmuş. erkek arkadasım da bunun tam tersi daha oturaklı daha hanım hanımcık kızlardan hoşlanır. kavga ettiklerinde de ikisi de haklarını savunduklarından alttan alan kimse olmayınca ilişkileri yıpranıyormuş. bu kavgalar yüzünden erkek arkadasım soğumuş ve ayrılmak istemiş. ama kız hep sevmeye devam etti, onun peşini hiç bırakmadı. bu kış erkek arkadasım 5 aylık askerliğini yaptı. biz ayrı olduğumuz için gururum ağır bastı ben arayıp sormadım onu askerde olmasına rağmen. zaten biz de gurur yapıp ayrıldık. ama o kız hiç pes etmedi askerde onu hep aramış destek olmuş. Mayısın ortasında askerliği bitti. bu kadar ilgiden alakadan sonra erkek arkadasım da tekrardan onunla denemeye karar vermiş 2 yıl sonra.. ama o hayatında varken bile beni özlediğini söyleyen mesajlar atıyordu.. beni arayıp beni kıskandığını, kendime dikkat etmemi söylüyordu.. onun ıcın degerli oldugumu söyledi ilk barıştıkları sıralar oluyor bu. ben barıştıklarını bilmiyordum. facebookta kızın koyduğu bir resimde gördüm. meğerse kız annesi,ablası ve eniştesiyle birlikte onu pikniğe davet etmiş ramazanda. uzaktan çekilen karanlık bir resimdi. altına da gidilen ilk pikniğimiz... yazıyordu. beynimden vurulmuşa döndüm. bu piknik tarihinden tam 1 gün sonra mesajlaşmıştık biz biliyor musunuz? hatta ben sahurda yemek yapıyordum bana ellerine sağlık yazmıştı... iltifatlar kibarlıklar havada uçuşuyordu. bu acı gerçeği öğrendikten sonra onu aradım. neden bana söylemedin dedim neden ikili oynadın dedim. üzülmeni istemedim o yüzden söylemedim dedi. canımı çok acıttın yazıklar olsun sana dedim. akşam da o aradı açmadım. bu olayın üzerinden 19 gün geçti. hala canım yanıyor ve bu hiç geçmeyecek biliyorum.. kız annesiyle tanıştırdığına göre iş ciddiye biner diye düşünüyorum. ama eski erkek arkadasım izmit aşığı ordan hayatta kopmaz. kız da istanbulda iş bulmuş kendine, orda çalışıyor, o da istanbul aşığı. birinden birinin hayallerinden vazgeçmesi gerekiyor birlikte olabilmeleri için yani. sizce bu iş olur mu? ömrü ne kadar sürer? ya da çok mu mutlu olurlar? içim kan ağlıyo şu durumda. şu anda 20 yaşındayım ve okulum bitmedi. o da 23 yaşında şu anda. bir yandan da ikisinin de meslek sahibi olmaları onları birbirine yakınlaştırdı diye düşünüyorum.beni neden beklesin ki
bu olanları hazmedemiyorum. benden öncesine dönünce sanki benle olan ilişkisi bir yalanmış gibi. bu beni çok üzüyor
gercekten başka bir kızla olsa bu kadar canım yanmazdı... ne yapmam gerekirdi gerçeği öğrenince? ne yapmalyım? . teşekkür ederim şimdiden...
Eski erkek arkadaşım benden önceki sevgilisiyle 2.5 yıl çıkmış. bunun öncesinde de liseden arkadaşmışlar. sonradan sevgili olmuşlar. kız istanbulda üniversite okuyormuş, eski erkek arkadaşım eskişehirde... yani uzaktan yürütülen bir ilişki. çok sık kavga ettiklerinden dolayı ayrılmışlar. kız çok bilmiş biriymiş, ağzı çok iyi laf yapan ve yorulmadan kavga edebilen bir kız.. asla kendini ezdirmez hep kendini savunurmuş. erkek arkadasım da bunun tam tersi daha oturaklı daha hanım hanımcık kızlardan hoşlanır. kavga ettiklerinde de ikisi de haklarını savunduklarından alttan alan kimse olmayınca ilişkileri yıpranıyormuş. bu kavgalar yüzünden erkek arkadasım soğumuş ve ayrılmak istemiş. ama kız hep sevmeye devam etti, onun peşini hiç bırakmadı. bu kış erkek arkadasım 5 aylık askerliğini yaptı. biz ayrı olduğumuz için gururum ağır bastı ben arayıp sormadım onu askerde olmasına rağmen. zaten biz de gurur yapıp ayrıldık. ama o kız hiç pes etmedi askerde onu hep aramış destek olmuş. Mayısın ortasında askerliği bitti. bu kadar ilgiden alakadan sonra erkek arkadasım da tekrardan onunla denemeye karar vermiş 2 yıl sonra.. ama o hayatında varken bile beni özlediğini söyleyen mesajlar atıyordu.. beni arayıp beni kıskandığını, kendime dikkat etmemi söylüyordu.. onun ıcın degerli oldugumu söyledi ilk barıştıkları sıralar oluyor bu. ben barıştıklarını bilmiyordum. facebookta kızın koyduğu bir resimde gördüm. meğerse kız annesi,ablası ve eniştesiyle birlikte onu pikniğe davet etmiş ramazanda. uzaktan çekilen karanlık bir resimdi. altına da gidilen ilk pikniğimiz... yazıyordu. beynimden vurulmuşa döndüm. bu piknik tarihinden tam 1 gün sonra mesajlaşmıştık biz biliyor musunuz? hatta ben sahurda yemek yapıyordum bana ellerine sağlık yazmıştı... iltifatlar kibarlıklar havada uçuşuyordu. bu acı gerçeği öğrendikten sonra onu aradım. neden bana söylemedin dedim neden ikili oynadın dedim. üzülmeni istemedim o yüzden söylemedim dedi. canımı çok acıttın yazıklar olsun sana dedim. akşam da o aradı açmadım. bu olayın üzerinden 19 gün geçti. hala canım yanıyor ve bu hiç geçmeyecek biliyorum.. kız annesiyle tanıştırdığına göre iş ciddiye biner diye düşünüyorum. ama eski erkek arkadasım izmit aşığı ordan hayatta kopmaz. kız da istanbulda iş bulmuş kendine, orda çalışıyor, o da istanbul aşığı. birinden birinin hayallerinden vazgeçmesi gerekiyor birlikte olabilmeleri için yani. sizce bu iş olur mu? ömrü ne kadar sürer? ya da çok mu mutlu olurlar? içim kan ağlıyo şu durumda. şu anda 20 yaşındayım ve okulum bitmedi. o da 23 yaşında şu anda. bir yandan da ikisinin de meslek sahibi olmaları onları birbirine yakınlaştırdı diye düşünüyorum.beni neden beklesin ki

