Bir arkadaş vasıtasıyla bizi tanıştırdılar henüz aramızda bir şey yok tanımaya çalışma aşamasındayiz ama internette okudum psikolojik olarak çökmüş oluyorlarmış, duygusal olmuyorlarmış çalışma alanları kötü maaşları azmış , mahkumların istediği bir şeyi yapmazsa mahkum kişi ona takabiliyormus vs.
Bir kere telefonda konuştuk, bir tepkimi onunla dalga geçmişim gibi algıladı ama alakası yok. Şoka girdim. Birden modum düştü asla dalga geçecek bir insan değilim çünkü. Sonra özür diledi ben yanlış anladım dedi falan ben de uzatmadım ama bu da tedirgin ediyor beni acaba daha ilk konuşmada böyleyse hep böyle mi olur . Hep bı savunma halinde sanki, ona da dedim bunu hayır öyle değilim dedi.
Haftasonu ilk defa yuzyuze görüşmeyi düşünüyoruz bu arada.
WhatsApp ta yazarken sorun yok, anlaşıyoruz ama tekrar telefonda konuşmaya cesaret edemiyorum yine yanlış anlayacak modumuz düşecek diye.
Acaba gardiyanlık yapmanın getirdiği bir tavır mı bu, 10 yıla yakın bu işi yapıyormuş.
Hiç umut vermeden baştan kesmek mi gerek acaba. Fikirlerinizi almak istiyorum. Ne yapayım? Nasıl sorular sorayım onu anlayabilmek için? Anneme söylesem mi, muhtemelen soğuk bakacak gibi geliyor. Önyargılı olabilir. Ben çabuk alışan biriyim o yüzden onu tanımaya çalışayım derken aşık olabilirim gözüm olumsuz şeyleri görmez, çok zaman geçmeden onu çözüp karar vermem lazım...
