Bir garip dışlanma öyküsü.

krempati

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
2 Mayıs 2019
129
209
Kızlar günlerdir kafama taktığım bir konu var. Öyle ki hiçbir şeyden zevk alamıyorum bu yüzden. Aklımda hep neden acaba? Niye böyle oldu? Hatamız mı var? soruları dolanıyor.

Eşimin biz tanışmadan önce yediği içtiği ayrı gitmeyen bir kuzeni var adı mehmet olsun. Bir de mehmet'in baba tarafından başka bir kız kuzeni var onun da adı ayşe olsun. Bunlar sürekli ayşe mehmet ve eşim 3lü takılıyorlar biz tanışmadan önce. Evleri de yakın olduğu için yedikleri içtikleri ayrı gitmiyor. Eşim yaşadığımız şehre 18 yaşında gelmiş ayşe ile mehmetin çocuklukları hep beraber geçmiş eşim onlara sonradan dahil olmuş.

Biz sevgiliyken Ayşe ve Ayşe'nin sevgilisi ile eşim bir tartışma yaşıyorlar bir süre görüşmüyoruz fakat sonrasında ortam düzeliyor, barışıyoruz. Bu görüşmeme süresince Mehmet hep Ayşe'lerle takılıyor, bizim yanımıza pek uğramıyor açıkcası biraz tercih ediyor diyeyim. Bunlar 3 sene önce oluyor tabii. Sonrasında eşim Mehmet'i sağdıç yapıyor, bu sürede yine sık sık görüşüyoruz. Ayşe'lerle barıştıktan sonra onları da ihmal etmiyoruz, balayı dönüşü koştura koştura Ayşe'nin sevgilisinin asker eğlencesine gidiyoruz, nişanlarına gidiyoruz, doğum günlerine gidiyoruz hani nereye çağırırlarsa yanlarında olmaya çalışıyoruz fakat yine arada soğukluk oluyor. Bu Ayşe son zamanlarda sürekli para muhabbeti yapıyor, şunu şu kadara aldım bunu bu kadara aldım diye, ben de hoşlanmıyorum bu tarz muhabbetlerden araya biraz mesafe koyuyorum. Mehmet'in sevgilisi oluyor, sık sık görüşüyoruz başlarda sonrasında o da Ayşe ile daha fazla görüşmeye başlıyor onların da evleri birbirine çok yakın, yedikleri içtikleri ayrı gitmiyor. Bunları anlatmamın sebebi konuyu daha iyi aktarabilmek için. Şimdi biz bu insanların hep yanında olduk elimizden geldiğince.

Ben geçen eşime bi doğum günü planlayayım dedim, onlara da bir hafta önceden haber verdim planınız yoksa buyrun gelin diye, ikisi de doğum gününün sabahı haber verdiler gelemicez diye. Biri pikniğe gitmiş diğerinin de isteme için alışveriş yapması lazımmış. O kadar hazırlık yaptım, onlar gelmeyince de çok çok üzüldüm, Ayşe'lerin de hiçbir şeyine gitmem bundan sonra dedim eşime, o da haklısın falan dedi kapattık konuyu ama hala içimde yaradır, eşim çok üzüldü çünkü her şeylerine koşturduk zamanında diye. Şimdi geçen gün Mehmet nişanlanacak, nişan fotoğrafı çektirmeye gitmişler, nişan günü gelin odasındayken Ayşe durup dururken "Off çekimde de çok yorulduk ama güzel oldu" dedi nispet yapar gibi. Hep birlikte gitmişler fotoğraf çektirmeye. O an sandım ki sadece 4lü gittiler ama bugün instagrama girdim boy boy nişan fotoğrafları ama kimler kimler yok yani Mehmet'in arkadaşları, Ayşeler, eş dost akraba. Bize hiç gelir misiniz, fotoğraf çektiricez demediler. Nişan fotoğraflarının altına da Aile.. Eş dost.. falan yazmış Mehmet. Eşim de muhakkak görmüş ve üzülmüştür ki ben de cidden üzüldüm. Bir de eşimin kafa yapısının gerçekten uyduğu, sohbet etmekten, birlikte vakit geçirmekten çok keyif aldığı bir insan.

Şunu da ekleyeyim, biz nişan-düğün hazırlıkları yaparken onlar biraz lüks yerlerde takılıyorlardı. Bizim de maddi durumumuz olmadığı için ya gitmedik ya da gitsek de bir şey yiyip içmedik, erken kalktık genelde. Acaba diyorum buna mı takıldılar? Bu düşünce de daha çok üzüyor beni.

Ben şimdi ne yapayım kızlar? Neden dışlandığımızı bile anlamıyorum. Her işlerine koşturduk çünkü. Hiç geri çevirmedik davetlerini. Hiç görüşmesem mi bu insanlarla? Ya da fotoğraflara istinaden bir şeyler söylesem mi? Kıskançlık gibi algılamanızı da istemiyorum ama üzülüyorum gerçekten duruma. Hani Mehmet Ayşe yerine bizi tercih etsin de değil derdim ama sonuçta eşimle o kadar hukukları var. Kaç gündür içimde yara oldu. Amaan bizi istemeyeni istemeyiz diye düşünmeye çalışıyorum ama olmuyor. Son zamanlarda da kafamda öf atanıp gidelim de kurtulalım şu şehirden düşüncesi var. Çünkü dışlanıyoruz. Sabah uyandım ders çalışayım diye fotoğrafları görünce ders falan da çalışamadım, mal mal oturuyorum işte şimdi. Uzun oldu biraz okuyan yorum yapan herkese teşekkür ederim. Hakkınızı helal edin.

Güncelleme
Aklım başıma geldi sayenizde. Çok ufak şeylere takılıp huzurumu bozduğumu farkettim, eşimle de konuşup araya ciddi mesafe koymaya, mecbur olmadıkça görüşmemeye karar verdik. Amaan ne yaparlarsa yapsınlar, sanki onlara muhtacız modundayım artık. Yorum yapan herkese çok teşekkür ederim.
 
Son düzenleme:
Ne kadar takılmışsınız konuya. Siz de umursamayın geçsin gitsin. Ders çalışamamak ne demek?
Evet çok fazla takıldım, aman boşver ya naparlarsa yapsınlar diyemedim kendime. Beynim durmuyor yani. Buraya yazıp rahatlamak istedim biraz.
Sizi umursamayanları umursamayın. Başka dostlar edinin kendinize, bırakın isteyen istediği ile yoluna baksın.
Ahh işte yapabilsem. Çok fazla çevremiz de yok, görünce insan ister istemez üzülüyor.
Bıçak gibi kesip atmak varken uzatmak gereksiz
Görüşmesek bundan sonra desem çevremiz zaten çok fazla yok, eşim şehre sonradan geldiği için öyle arkadaş ortamı falan yok maalesef. Benim kuzenlerimle falan görüşüyoruz arada bir o kadar.
 
Bu tarz konulara gıcık olan ve başıma benzeri gelmiş biri olarak söylüyorum cidden takınca hiç bir şey olmuyor sadece içten içe kendini yediginle kalıyorsun. Onları hayatinizdan tam anlamıyla olmasada samimiyetten çıkarın artık. Kendinize başka samimi bir dost edinin ve onlarla takılın.. illa bir dostun sonsuza kadar kalmasına gerek yok sonuçta insanlar değişir ve can sikiyorlarsa sallayın onları gitsin.
 
Sizi takmayani sizde takmayın ama konu çok karışık olmuş ya🙄🙄 Mehmetler ayşeler diye o kadar çok yazmışsınız ki matematik problemi okuyorum sandim mehmetler b sehrinde ayşeler a şehrinde falan diye devam edecek sandim 😀
Aslında X Y diye yazacaktım da sonradan okuyunca ben de bir şey anlayamadım. Ayşe Mehmet olarak düzenledim. Diğer türlü de "kuzeni" "kuzeninin kuzeni" falan olacaktı anca bu kadar sadeleştirebildim😀
 
Bu tarz konulara gıcık olan ve başıma benzeri gelmiş biri olarak söylüyorum cidden takınca hiç bir şey olmuyor sadece içten içe kendini yediginle kalıyorsun. Onları hayatinizdan tam anlamıyla olmasada samimiyetten çıkarın artık. Kendinize başka samimi bir dost edinin ve onlarla takılın.. illa bir dostun sonsuza kadar kalmasına gerek yok sonuçta insanlar değişir ve can sikiyorlarsa sallayın onları gitsin.
Çok canım sıkıldı cidden. Takınca bir şey olmayacağını biliyorum ama takmadan da duramıyorum. Amaaan banane desem de eşimin taktığını düşünüp, görüp üzülüyorum çünkü gerçekten değer verdiğimiz insanlardı.
 
Görüşmesek bundan sonra desem çevremiz zaten çok fazla yok, eşim şehre sonradan geldiği için öyle arkadaş ortamı falan yok maalesef. Benim kuzenlerimle falan görüşüyoruz arada bir o kadar.
Yani kendi kendimize yetemiyoruz, bizimle böyle alay etmelerine değersizleştirmelerine müsade edicez, kendilerine yapışıcaz diyorsunuz. Ne ilginç..
 
Beni istemeyeni ben hiç istemem moduna geçmeniz lazım. Değer, kıymet, vefa her insanda aynı olmuyor malesef. Hatta siz onların çevresiyle plan yapıp, onları dahil etmeyeceksiniz. Sorarlarsa da "bunlar bunlar oldu, görüşmek istemediğinizi düşünüp sizi darlamayalım istedik" diyeceksiniz.
 
Yani kendi kendimize yetemiyoruz, bizimle böyle alay etmelerine değersizleştirmelerine müsade edicez, kendilerine yapışıcaz diyorsunuz. Ne ilginç..
Hayır söylemek istediğim bu değil. Konunun başında da bahsettim, eşimin gerçekten görüştüğü zaman sohbet etmekten, birlikte vakit geçirmekten keyif aldığı bir insan bu kişi. Ben şimdi eşime gidip bak böyle böyle yaptılar görüşmeyelim desem aman boşver takılma zaten görüştüğümüz kim var ki diyecek.
 
Çok canım sıkıldı cidden. Takınca bir şey olmayacağını biliyorum ama takmadan da duramıyorum. Amaaan banane desem de eşimin taktığını düşünüp, görüp üzülüyorum çünkü gerçekten değer verdiğimiz insanlardı.
Başka samimi arkadaş bulduğunuz da hepsi geçer merak etme, aklınıza bile gelmiyor hatta olanlar
 
Beni istemeyeni ben hiç istemem moduna geçmeniz lazım. Değer, kıymet, vefa her insanda aynı olmuyor malesef. Hatta siz onların çevresiyle plan yapıp, onları dahil etmeyeceksiniz. Sorarlarsa da "bunlar bunlar oldu, görüşmek istemediğinizi düşünüp sizi darlamayalım istedik" diyeceksiniz.
Evet maalesef söylediğiniz gibi yapmalıyım fakat yapamıyorum işte. Sabahtan beri kendime hükmetmeye çalışıyorum aman boşver aman banane diye ama rahatlayamadım buraya yazayım bari dedim.
 
boşverin takmayın diyemeyeceğim
ben olsam bende kırılır üzülürdüm okurken bile üzüldüm

çekin kendinizi bakalım yaklaşmaya çalışacaklar mı?
yaklaşırlarsa da ne var ne yok dökün!!
yüzleşmek iyidir
 
boşverin takmayın diyemeyeceğim
ben olsam bende kırılır üzülürdüm okurken bile üzüldüm

çekin kendinizi bakalım yaklaşmaya çalışacaklar mı?
yaklaşırlarsa da ne var ne yok dökün!!
yüzleşmek iyidir
Zaten şu doğum günü meselesinden sonra kahve içmeye çıktık birlikte, o zaman ben söyleyecektim ayıp ettiniz vs. diye eşim engel oldu. Boşver şimdi tatsızlık çıkmasın diye. Ya bir de "siz bizi neden çağırmadınız çekime" demek kendimizi değersizleştirmek gibi geliyor hani biz çok isterdik ama siz tercih etmediniz bizimle görüşmeyi gibi. Nasıl yüzleşirim bilemiyorum.
 
Başka samimi arkadaş bulduğunuz da hepsi geçer merak etme, aklınıza bile gelmiyor hatta olanlar
Şimdi ömür boyu bir şekilde düğünde bayramda aynı ortamda bulunmak zorunda olacağımız kişiler, bir de eskiden baya samimi olduğumuz insanlar oldukları için çok kafama taktım sanırım. Görüşülmesi gerekmeyen, ihtiyaç duyulmayan insan profilinde hissettim kendimi açıkçası.
 
X