Bebeğinin de eşinin de senin de ilgiye ihtiyacın var hepiniz zor bir dönemdesiniz, bebeğin ilk yılları gerçekten sana muhtaç, eşin de yalnız hissediyor, sen bebeğine sarılabiliyorsun o ise yalnız; gelince gerçekten oturup düşünürsün ayrılma mevzusunu ama şuan değil, ben de bebeğim küçükken boşanmayı dahi düşündüm konularımda vardı, benim ailem onun ailesi derken çok bunaldım, bir kadın anne olunca bebeğine odaklanıyor diğer insanlar ve onların dertleri gerçekten boğuyor bizleri, arada kalıyoruz hele ki verici bir insansan herkes senden bekliyorsa birşeyleri artık yeter diyorsun. Çünkü gerçekten minicik bir canlı hayata bizimle tutunuyor. Eşin dönünce bebeğinle hep beraber mutlu olursunuz diye düşünüyorum, bugünlerde geçecek emin ol. Hatasını anlayıp özür dilemesi gerektiğini anlar inşallah. Zor zamanlarda Allah'a sığınıyoruz hepimiz, o bir çıkış kapısı gösterir, feraha çıkartır her zaman. Ayet ''Allah, sabredenlerle beraberdir'' der, bir anlık öfkeyle herşeyi yıkmak çok doğru olmaz. Düzelmeyeceğini anlarsın affedemeyeceğin şeyler olur o başka tabi ki. Huzurlu sağlıklı günler geçirirsiniz inşallah.