- 3 Mart 2017
- 872
- 1.072
- 113
- Konu Sahibi Elbebekgulbebek63
- #1
Selam kizlar , bilenler biliyor 1 hafta oldu boşanma aşamasına geçtim , ben bile ne olduğunu bilemeden kendimi burda buldum esim ve ailesi planlamış sadece bana ne zaman söyleyecekleri kalmıştı .
1 hafta ağladım aralıksız dün yani çarşamba haftam bitti , başka şehirde yaşıyorum kalktım gittim çeyizlerimi aldim , 3.5 yildir ortak parayla alınan hicbir eşyayayi almadım hepsini bıraktım .
Ben ve babam almama taraftarıydık annem ve ablam alma.
Ve biz galip gelip almadık bıraktım süslerimi , bardaklarımı , tablolarımı vs.
Giderken babam orda sakin ağlama dedi , dik dur dedi .
Eve girdik ev bir tertipli , düzenli ki babam soyle bir eve baktı sonra gelip sarıldı bana" sana bundan daha güzel bir ev yapacam tez zamanda hic üzülme , yeter ki bir an önce çıkalım burdan ." Dedi .
Saatler içinde alıp çıktık , eşim olacak adam hesaplarını yapmış 10 tlnin bile hesabını yapıyordu telefonda şaşırdım kaldım .
Bitsin diye öyle acele ediyor ki sanki durursa tekrar başa geri dönecekmiş gibi acele ediyor çok üzüldüm bu duruma . Ben bizim için 3.5 yıl maddi manevi destek verirken o annesinin ağzına bakıyormuş .
Son olarak durumuna sunu yazmış"ne olursa olsun içimden geleni yapacağım ,kimin ne düşündüğü zerre umrumda degil " bunu okuyunca sildim gözyaşlarımı çünkü hep annesinin etkisinde diyordum , sonradan hayati berbat olacak , eski sefil hayatini yaşayacak , bunları düşündükçe onun icin üzülüyordum .
Anladim ki hic bir etki insani bu kadar zalim yapmaz . Ne yazık ki tanıyamamışım 4 yıllık eşimi .
Siz siz olun sakin alttan almayın , sakin benim gibi bu kadar aşırı verici olmayın , yuvayı kurtarmak sadece bayanin görevi değildir ,
Çocuğumuz olsun diye 3.5 yıl yemedigim, icmedigim , araştırmadigim doktor , gitmediğim lokman hekim kalmadı , düşünüyorum da hepsine bir başıma aman eşimin başı ağrımasın ben yapayım diye atlamışım, ona bebekler gibi bakmışım yemeği , çayı , suyu , hep önündeydi , isten gelirdim o evde olurdu ben mutfağa girer 4 çeşit yemek yapardım .
Yine de yaranamamışım , yine takdir girmemişim şimdi anlıyorum .
Meğerse sırtımdaki kalburdan , yükten ben kurtulmuşum ve sanırım o imzayı attıktan sonra benim düğünüm başlayacak eşimin de yasi ,
o ayrılmayı sadece ikimizin evi terk etmesi zannetti ama bilmiyordu ki herşey paramparça olacak , anılarımız bile evi kapladı , bütün fotoları bıraktım neden ben onların çaresine bakacaktım ki , kendisi halledecekti Bakalim nasıl yapacak .
.
nolur bana dua edin çok ihtiyacım var .
1 hafta ağladım aralıksız dün yani çarşamba haftam bitti , başka şehirde yaşıyorum kalktım gittim çeyizlerimi aldim , 3.5 yildir ortak parayla alınan hicbir eşyayayi almadım hepsini bıraktım .
Ben ve babam almama taraftarıydık annem ve ablam alma.
Ve biz galip gelip almadık bıraktım süslerimi , bardaklarımı , tablolarımı vs.
Giderken babam orda sakin ağlama dedi , dik dur dedi .
Eve girdik ev bir tertipli , düzenli ki babam soyle bir eve baktı sonra gelip sarıldı bana" sana bundan daha güzel bir ev yapacam tez zamanda hic üzülme , yeter ki bir an önce çıkalım burdan ." Dedi .
Saatler içinde alıp çıktık , eşim olacak adam hesaplarını yapmış 10 tlnin bile hesabını yapıyordu telefonda şaşırdım kaldım .
Bitsin diye öyle acele ediyor ki sanki durursa tekrar başa geri dönecekmiş gibi acele ediyor çok üzüldüm bu duruma . Ben bizim için 3.5 yıl maddi manevi destek verirken o annesinin ağzına bakıyormuş .
Son olarak durumuna sunu yazmış"ne olursa olsun içimden geleni yapacağım ,kimin ne düşündüğü zerre umrumda degil " bunu okuyunca sildim gözyaşlarımı çünkü hep annesinin etkisinde diyordum , sonradan hayati berbat olacak , eski sefil hayatini yaşayacak , bunları düşündükçe onun icin üzülüyordum .
Anladim ki hic bir etki insani bu kadar zalim yapmaz . Ne yazık ki tanıyamamışım 4 yıllık eşimi .
Siz siz olun sakin alttan almayın , sakin benim gibi bu kadar aşırı verici olmayın , yuvayı kurtarmak sadece bayanin görevi değildir ,
Çocuğumuz olsun diye 3.5 yıl yemedigim, icmedigim , araştırmadigim doktor , gitmediğim lokman hekim kalmadı , düşünüyorum da hepsine bir başıma aman eşimin başı ağrımasın ben yapayım diye atlamışım, ona bebekler gibi bakmışım yemeği , çayı , suyu , hep önündeydi , isten gelirdim o evde olurdu ben mutfağa girer 4 çeşit yemek yapardım .
Yine de yaranamamışım , yine takdir girmemişim şimdi anlıyorum .
Meğerse sırtımdaki kalburdan , yükten ben kurtulmuşum ve sanırım o imzayı attıktan sonra benim düğünüm başlayacak eşimin de yasi ,
o ayrılmayı sadece ikimizin evi terk etmesi zannetti ama bilmiyordu ki herşey paramparça olacak , anılarımız bile evi kapladı , bütün fotoları bıraktım neden ben onların çaresine bakacaktım ki , kendisi halledecekti Bakalim nasıl yapacak .
.
nolur bana dua edin çok ihtiyacım var .
Son düzenleme:
