Evliliğimi ben de imtihan gibi görmüştüm bir dönem.
O kadar inceledim ve araştırdım ki bu konuyu.
Çok derin,içinde çıkmak imkansıza yakın.
Ben şu kader,imtihan dünyası diyerek balatayı sağlam sıyırdım inanın.
Ben imtihanımı dua öğrenerek kazandığıma inanıyorum.
Hiç bilmediğim o kadar güzel dualar varmış ki akıl sağlığımı o sayede bir nebze olsun kurtarabildiğimi düşünüyorum.
Ama sizin yaptığınız çok fazla Türk filmi tadında,"kaderimse çekerim,ama ailem,ama bebem..." vs.
Aslında anlıyorum sizi ama yaşayan bilir diyerekten gençliğinize,sağlığınıza yazık ediyorsunuz,giden sizden gidiyor,etrafınızdakiler de ahhlayıp vahhhlamaktan başka hiç bir çözüm göstermiyor.
Zamanı geri çeviremiyorsunuz,yitip giden sağlığınızı toparlamanız zorlaşıyor,insan ilişkileriniz zayıflıyor,kendi kişiliğinizden ödün vere vere kişiliğinizi kaybediyorsunuz sonuçta.
Unutmayın; katlanan kadın boyun büken kadındır,hayır demesini bilen kadın da güçlü kadındır.