Bir insan bunu kendine neden yapar? O...u lafına nasıl susar?

Takıntılı, tehlikeli bir adam. Paranoid şizofreni diyemem ama sağlıklı bir ruh hali olmadığı ortada.

İnsan bazen kitlenip kalıyor, normalde asla eyvallah etmeyeceği şeylere katlanır hale geliyor.

Basiret bağlanması mı dersiniz artık, bilemiyorum.

Önemli olan gözünüzü açmış olmanız. Eğer size hakaret ederse, tehdit şantaj durumu olursa yetkili mercilere şikayet edin.

Sakın geri dönmek gibi bir hata yapmayın. Sakın.

Olan oldu. Ders alıp önünüze bakın. 🌺
Ne sebep olursa olsun konu buraya geliyor ve kesin bir şekilde ikna etmiş kendini, inanılmaz bir biçimde kafasında kurduklarına da inanıyor kendince kanıtları var. Her olayı birbirine bağlayıp gözün onda diyebiliyor. Bekleme salonuna ceketini asmıştı adam, ben de oradaydım o an ceketini görüp o gelir diye bekledin burda diye günlerce laf etmişti. Sağlıklı değil farkındayım.
Öğreneceğim varmış diyorum ben de, takıntıları korkutuyor ben asla dönmeyeceğim inşallah o da bulaşmaz, çok sağ olun
 
Lütfen kendinize bunu yapmayın.. Bu adam sizi bu kadar üzmüş daha çok üzer, canınızı yakar.. Bazen insanın aklının tutulduğu zamanlar oluyor.. Siz çok kıymetlisiniz, neden böyle bir çamura batıyorsunuz.. Gençsiniz ne güzel, ben şimdi genç olmak için neler vermezdim, herseye yeniden başlamak için gücüm olurdu..
İyi şeylerden çok mutsuzluk, korku sürekli bir kaygı halindeydim zaten. Çok üzüldüm ve kırıldım yoruldum da. Çok teşekkür ederim, umarım siz de sahip olmak istediğiniz güce kavuşursunuz
 
Herkese merhaba. Ne yapacağımı, ne anlatacağımı kimden beni tutup silkeleyip kendime getirmesini isteyebilirim bilmiyorum. Bu yaşıma kadar istediğim, inandığım, savunduğum ne varsa tersi bir durumdayım, psikolojik ve fiziksel olarak tükendiğimi hissediyorum. 1.5 senelik bir erkek arkadaşım var. 2 gün mutluysam 10 gün ağladığım bir ilişki. Daha dışarıya çıktığımız ilk gün birine uzun uzun bakmamı yakaladığını iddia ettiği, sonrasında da asla ardı arkası kesilmeyen ithamlarda bulunduğu ve 2 senedir iş yerindeki çalışana taktığı rezil, dışarıdan duysam anlatana zerre saygı duymayacağım iğrenç bir durum var sadece ortada.
Birlikte çalışıyoruz. Kahve alsam o adam var diye ordan aldın bu saatte kahve içmezsin, fotokopi çeksem sen mi kaldın fotokopi çekecek onun için burda sürtüyorsun, bakışlarından mı tahrik oluyorsun, adamı süzerek mi tatmin oluyorsun vs vs bir sürü rezillik. Kıyafetim adam için, tuvalete gitsem ona mı denk getirdin, rujum o öper diye, dışarıda otobüse binsem kimi süzdün sen ve tabiiki senin ruhun oro.. u. Ben de hırs yaptım galiba o dedi odamdan çıkmadım, kendimi kanıtlamaya çalıştım aptal gibi olmadı inat ettim bak bir şey yok diye adamın içine girdim olmadı, fırsat kolluyorsun dedi.. Giderek hakaretler başladı, şimdi de küfür canım gibi bir şey oldu. Ve ben artık üzülmüyorum bile, aşırı yorgun ve tükenmiş hissediyorum.
10 gün önce yine adamın arkasından odadan çıktığımı görünce seke seke peşinden neyine koşuyorsun diyince kavga ettik engellemişti, döndü özür dilerim dedi 1 gün sonra artık seni kucağında da görsem benden bir şey çıkmaz, beklentin olmasın dedi ve yine onun için etrafta gezdiğimi ima ederek milyonuncu kez ayrıldı. Her yerden engelledim ama hiçbir şey hissetmemek beni korkutuyor. Söylediklerini duymuyormuşum gibi artık tepki bile vermiyorum. Her türlü küfür edildi, imalar laflar mide bulandırıcı.
Nasıl bir insanım bilmiyorum, neden izin verdim ne tuttu bu kadar bu adamda beni bilmiyorum ve kendimden iğreniyorum mesajları okuyunca. Normal bir insan susmazdı diyorum bunlara, kendimde arıyorum sürekli hatayı, o küfrediyor ben özür diliyorum. Yardım alacağım ama bu yaşadıklarım ve pişmanlıklarım nasıl geçecek, ya da geçecek mi? hata mı bunlar
Göre göre mi yaptım inat mı, hırs mı bilmiyorum. Ve giderek onun söylediği gibi biri olduğumu düşünmeye başlıyorum. 2 senedir kimseye anlatamadım, içimi dökmek istedim sadece..
Bir laf vardir bugun geri kalan hayatinin ilk günü. Işte sen de bugunu geri kalan hayatinin ilk günü gibi değerlendir. Ve hatalarini geride birak. Evet ortada baya baya hata var kendini ezdirmen, laflari hazmetmen, gururunu kirman ve saire. Ama bitti. Ilk tepkiyi verseydin zaten iş bu yerlere gelmezdi. hep derim bir insan bir şeyi bir kez yaşarsa onu haketmemişdir ama tekrar tekrar yaşarsa haketmişdir diye. Her konuya ait değil ama senin konuna ait. Bazilari yaptiği hatalarin farkinda olmuyor en azindan sen farkindasin. E doğru yola girmek için ne bekliyorsun? Fahişe demesini mi? Yani en uçlari mi gormek istiyorsun? Hani ne kadar ileri gide bilir onu mu merak ediyorsun da devam etdiriyorsun? Eşim bana sen o oğlana baktin derse demesine pişman ederim. Neden? Çunki bu oylesine laf değil. Eşim gece nobetlerine kaliyordu. O zaman ben evde yalniz kaliyordum. Tam karşimizdaki dairede genç erkek ogrenciler oturuyor. Eşim aklina bile getirmedi ben işdeyken hata yaparim diye. Kp rahatsizdi ama. Gece elli kere arardi guya ben yalnizim merak ediyor. Korkarim diye endişeliymiş. Niyet farkli tabi. Sonra açmamaya başladim. Sadece bir kere konuşduk sonraki aramalarini açmadim. Durmadan arardi. Açmadim en son eşime dedi niye açmiyor. Eşim sordu. Ben de dedimki niyeti beni merak etmekse o ayri ama niyeti benim ahlakimi kontrol etmekse afedersiniz ama kendi namusumu kendi babam olsa ona ezdirmem. Oyle de iletti babasina. Ondan sonra da artik bitti surekli aramalar. Yani bu boyle senin adina, şerefine, namusuna, ailenin sana verdiyi eziyetlere değer vermeyen, kufreden insanla ayni havayi solumak bile kendine yaptiğin saygisizlikdir. Bu adamdan hemen kurtul. Kurtulamiyorsan gelecekde daha beter ithamlara hazir ol. Insan kendi kaderini kendi seçer. Bugun telefonum boş kalmasin diye saçma sapan surdurulen ilişkilerin sonu dayakla, kufurle, cinayetle, ortada birakilmakla, tehditle, tacizle, şantajla, ihanetle, ithamlarla bitiyor. Ne kadar geç değil kendine gel
 
İyi şeylerden çok mutsuzluk, korku sürekli bir kaygı halindeydim zaten. Çok üzüldüm ve kırıldım yoruldum da. Çok teşekkür ederim, umarım siz de sahip olmak istediğiniz güce kavuşursunuz
Bu adamdan kurtulduğunuzda bu kaygı ve korku hali ortadan kalkacak… Bu olanların hepsi bu ilişkiden dolayı bu duyguları yaşıyorsunuz..
 
Ne sebep olursa olsun konu buraya geliyor ve kesin bir şekilde ikna etmiş kendini, inanılmaz bir biçimde kafasında kurduklarına da inanıyor kendince kanıtları var. Her olayı birbirine bağlayıp gözün onda diyebiliyor. Bekleme salonuna ceketini asmıştı adam, ben de oradaydım o an ceketini görüp o gelir diye bekledin burda diye günlerce laf etmişti. Sağlıklı değil farkındayım.
Öğreneceğim varmış diyorum ben de, takıntıları korkutuyor ben asla dönmeyeceğim inşallah o da bulaşmaz, çok sağ olun
Böyle bir pislikle muhattap oluyorsunuz da gün gelir onunla yattın der buna inanıp sizi öldürür de! Hiç mi korkmuyorsunuz Allahaskina !!
 
Bir laf vardir bugun geri kalan hayatinin ilk günü. Işte sen de bugunu geri kalan hayatinin ilk günü gibi değerlendir. Ve hatalarini geride birak. Evet ortada baya baya hata var kendini ezdirmen, laflari hazmetmen, gururunu kirman ve saire. Ama bitti. Ilk tepkiyi verseydin zaten iş bu yerlere gelmezdi. hep derim bir insan bir şeyi bir kez yaşarsa onu haketmemişdir ama tekrar tekrar yaşarsa haketmişdir diye. Her konuya ait değil ama senin konuna ait. Bazilari yaptiği hatalarin farkinda olmuyor en azindan sen farkindasin. E doğru yola girmek için ne bekliyorsun? Fahişe demesini mi? Yani en uçlari mi gormek istiyorsun? Hani ne kadar ileri gide bilir onu mu merak ediyorsun da devam etdiriyorsun? Eşim bana sen o oğlana baktin derse demesine pişman ederim. Neden? Çunki bu oylesine laf değil. Eşim gece nobetlerine kaliyordu. O zaman ben evde yalniz kaliyordum. Tam karşimizdaki dairede genç erkek ogrenciler oturuyor. Eşim aklina bile getirmedi ben işdeyken hata yaparim diye. Kp rahatsizdi ama. Gece elli kere arardi guya ben yalnizim merak ediyor. Korkarim diye endişeliymiş. Niyet farkli tabi. Sonra açmamaya başladim. Sadece bir kere konuşduk sonraki aramalarini açmadim. Durmadan arardi. Açmadim en son eşime dedi niye açmiyor. Eşim sordu. Ben de dedimki niyeti beni merak etmekse o ayri ama niyeti benim ahlakimi kontrol etmekse afedersiniz ama kendi namusumu kendi babam olsa ona ezdirmem. Oyle de iletti babasina. Ondan sonra da artik bitti surekli aramalar. Yani bu boyle senin adina, şerefine, namusuna, ailenin sana verdiyi eziyetlere değer vermeyen, kufreden insanla ayni havayi solumak bile kendine yaptiğin saygisizlikdir. Bu adamdan hemen kurtul. Kurtulamiyorsan gelecekde daha beter ithamlara hazir ol. Insan kendi kaderini kendi seçer. Bugun telefonum boş kalmasin diye saçma sapan surdurulen ilişkilerin sonu dayakla, kufurle, cinayetle, ortada birakilmakla, tehditle, tacizle, şantajla, ihanetle, ithamlarla bitiyor. Ne kadar geç değil kendine gel
İnanır mısınız bu adama gelene kadar hayatımda neye asla dediysem hepsini yaptım. Kendi aileme yeri geliyor resti çekiyorum en ufak bir imada yanlışta insan silerim, sert bir insanımdır da bu şekilde davranmaya cesaret edemedi şimdiye kadar kimse. Ama sanki kendi hayatımı uzaktan izlemeye başladım, sadece korkunç bir hissizlik ve yorgunluk var üstümde. Teşekkür ederim yazdıklarınız için, bir daha üzülmeyeceğim bu adam yüzünden. Umarım kısa zamanda tatsız bir anı olarak kalacak sadece
 
Kendinize layık gördüğünüz hayat bu mu?
Hep bir acaba şöyle yapsam düzelir mi, böyle yapsam bana inanır mı kafasındaydım. Sorunun onun hastalıklı ruhu olduğunu anlayana kadar çok güzel geldi her şey galiba. Ama asla değil, bir ömür değil bir güne takatim kalmamış
 
Böyle bir pislikle muhattap oluyorsunuz da gün gelir onunla yattın der buna inanıp sizi öldürür de! Hiç mi korkmuyorsunuz Allahaskina !!
Şimdi yaşananların hepsine bakınca yapmaz diyemiyorum ama o zamanlar sürekli olarak aklıyordum kafamda adamı. İthamların sonu yok, inanır da öldürür de. Allah korusun
 
Bu adamdan kurtulduğunuzda bu kaygı ve korku hali ortadan kalkacak… Bu olanların hepsi bu ilişkiden dolayı bu duyguları yaşıyorsunuz..
Aynı ortamda yine neye takılacak diye sürekli tedirginim zaten çünkü gözü üzerimdeydi, neye laf edecek diye telaşla bekliyordum. Hiç tahammülüm kalmamış artık hiçbir şeye
 
bu kadar bu ısın uzamasında hata sızın
bu ınsanı anladınız tanıdınız sıkıntılı bunu gordunuz bıtırmenız gerekırken devam etmıssınız
ılk bu tarz davranısında bıtırmenız gerekırdı

neyse hatanın neresınden dönülse kar gecmıs olsun dıyelım adam resmen hastalık gıbı
kurtuldunuz gıttı
Ben de bu konuda kendimi çok suçluyordum ama yapamadım. Değişir dedim bu kadar abartı bir kıskançlık değildir diye düşündüm. Başlarda daha sakindi ama ben sustukça abarttı.
İnşallah kurtulmuşumdur çok sağ olun🙏
 
Herkese merhaba. Ne yapacağımı, ne anlatacağımı kimden beni tutup silkeleyip kendime getirmesini isteyebilirim bilmiyorum. Bu yaşıma kadar istediğim, inandığım, savunduğum ne varsa tersi bir durumdayım, psikolojik ve fiziksel olarak tükendiğimi hissediyorum. 1.5 senelik bir erkek arkadaşım var. 2 gün mutluysam 10 gün ağladığım bir ilişki. Daha dışarıya çıktığımız ilk gün birine uzun uzun bakmamı yakaladığını iddia ettiği, sonrasında da asla ardı arkası kesilmeyen ithamlarda bulunduğu ve 2 senedir iş yerindeki çalışana taktığı rezil, dışarıdan duysam anlatana zerre saygı duymayacağım iğrenç bir durum var sadece ortada.
Birlikte çalışıyoruz. Kahve alsam o adam var diye ordan aldın bu saatte kahve içmezsin, fotokopi çeksem sen mi kaldın fotokopi çekecek onun için burda sürtüyorsun, bakışlarından mı tahrik oluyorsun, adamı süzerek mi tatmin oluyorsun vs vs bir sürü rezillik. Kıyafetim adam için, tuvalete gitsem ona mı denk getirdin, rujum o öper diye, dışarıda otobüse binsem kimi süzdün sen ve tabiiki senin ruhun oro.. u. Ben de hırs yaptım galiba o dedi odamdan çıkmadım, kendimi kanıtlamaya çalıştım aptal gibi olmadı inat ettim bak bir şey yok diye adamın içine girdim olmadı, fırsat kolluyorsun dedi.. Giderek hakaretler başladı, şimdi de küfür canım gibi bir şey oldu. Ve ben artık üzülmüyorum bile, aşırı yorgun ve tükenmiş hissediyorum.
10 gün önce yine adamın arkasından odadan çıktığımı görünce seke seke peşinden neyine koşuyorsun diyince kavga ettik engellemişti, döndü özür dilerim dedi 1 gün sonra artık seni kucağında da görsem benden bir şey çıkmaz, beklentin olmasın dedi ve yine onun için etrafta gezdiğimi ima ederek milyonuncu kez ayrıldı. Her yerden engelledim ama hiçbir şey hissetmemek beni korkutuyor. Söylediklerini duymuyormuşum gibi artık tepki bile vermiyorum. Her türlü küfür edildi, imalar laflar mide bulandırıcı.
Nasıl bir insanım bilmiyorum, neden izin verdim ne tuttu bu kadar bu adamda beni bilmiyorum ve kendimden iğreniyorum mesajları okuyunca. Normal bir insan susmazdı diyorum bunlara, kendimde arıyorum sürekli hatayı, o küfrediyor ben özür diliyorum. Yardım alacağım ama bu yaşadıklarım ve pişmanlıklarım nasıl geçecek, ya da geçecek mi? hata mı bunlar
Göre göre mi yaptım inat mı, hırs mı bilmiyorum. Ve giderek onun söylediği gibi biri olduğumu düşünmeye başlıyorum. 2 senedir kimseye anlatamadım, içimi dökmek istedim sadece..
Kitap okumayı düşünürseniz bağlanma adlı kitabı okuyun.
Sevgiliniz sorunlu, sizi de aşırı olumsuz etkiliyor. Aynı yerde çalışacaksaniz ayrılın ve o ölmüş gibi davranın. Tabiki psikolojik destek alin. İsterseniz Bu durumdan kurtulabilirsiniz
 
Tükürülesi bir zihin yapısı var karşınızdaki insanın.
Etmeyin eylemeyin kendinize.
 
Herkese merhaba. Ne yapacağımı, ne anlatacağımı kimden beni tutup silkeleyip kendime getirmesini isteyebilirim bilmiyorum. Bu yaşıma kadar istediğim, inandığım, savunduğum ne varsa tersi bir durumdayım, psikolojik ve fiziksel olarak tükendiğimi hissediyorum. 1.5 senelik bir erkek arkadaşım var. 2 gün mutluysam 10 gün ağladığım bir ilişki. Daha dışarıya çıktığımız ilk gün birine uzun uzun bakmamı yakaladığını iddia ettiği, sonrasında da asla ardı arkası kesilmeyen ithamlarda bulunduğu ve 2 senedir iş yerindeki çalışana taktığı rezil, dışarıdan duysam anlatana zerre saygı duymayacağım iğrenç bir durum var sadece ortada.
Birlikte çalışıyoruz. Kahve alsam o adam var diye ordan aldın bu saatte kahve içmezsin, fotokopi çeksem sen mi kaldın fotokopi çekecek onun için burda sürtüyorsun, bakışlarından mı tahrik oluyorsun, adamı süzerek mi tatmin oluyorsun vs vs bir sürü rezillik. Kıyafetim adam için, tuvalete gitsem ona mı denk getirdin, rujum o öper diye, dışarıda otobüse binsem kimi süzdün sen ve tabiiki senin ruhun oro.. u. Ben de hırs yaptım galiba o dedi odamdan çıkmadım, kendimi kanıtlamaya çalıştım aptal gibi olmadı inat ettim bak bir şey yok diye adamın içine girdim olmadı, fırsat kolluyorsun dedi.. Giderek hakaretler başladı, şimdi de küfür canım gibi bir şey oldu. Ve ben artık üzülmüyorum bile, aşırı yorgun ve tükenmiş hissediyorum.
10 gün önce yine adamın arkasından odadan çıktığımı görünce seke seke peşinden neyine koşuyorsun diyince kavga ettik engellemişti, döndü özür dilerim dedi 1 gün sonra artık seni kucağında da görsem benden bir şey çıkmaz, beklentin olmasın dedi ve yine onun için etrafta gezdiğimi ima ederek milyonuncu kez ayrıldı. Her yerden engelledim ama hiçbir şey hissetmemek beni korkutuyor. Söylediklerini duymuyormuşum gibi artık tepki bile vermiyorum. Her türlü küfür edildi, imalar laflar mide bulandırıcı.
Nasıl bir insanım bilmiyorum, neden izin verdim ne tuttu bu kadar bu adamda beni bilmiyorum ve kendimden iğreniyorum mesajları okuyunca. Normal bir insan susmazdı diyorum bunlara, kendimde arıyorum sürekli hatayı, o küfrediyor ben özür diliyorum. Yardım alacağım ama bu yaşadıklarım ve pişmanlıklarım nasıl geçecek, ya da geçecek mi? hata mı bunlar
Göre göre mi yaptım inat mı, hırs mı bilmiyorum. Ve giderek onun söylediği gibi biri olduğumu düşünmeye başlıyorum. 2 senedir kimseye anlatamadım, içimi dökmek istedim sadece..
Asla ama asla bu adama dönme. Hasta ruhlu dengesiz seninde ayarlarını bozmuş. Psikolojik destek almak en doğrusu. Böyle bi adamla ömür de geçmez zaten
 
Herkese merhaba. Ne yapacağımı, ne anlatacağımı kimden beni tutup silkeleyip kendime getirmesini isteyebilirim bilmiyorum. Bu yaşıma kadar istediğim, inandığım, savunduğum ne varsa tersi bir durumdayım, psikolojik ve fiziksel olarak tükendiğimi hissediyorum. 1.5 senelik bir erkek arkadaşım var. 2 gün mutluysam 10 gün ağladığım bir ilişki. Daha dışarıya çıktığımız ilk gün birine uzun uzun bakmamı yakaladığını iddia ettiği, sonrasında da asla ardı arkası kesilmeyen ithamlarda bulunduğu ve 2 senedir iş yerindeki çalışana taktığı rezil, dışarıdan duysam anlatana zerre saygı duymayacağım iğrenç bir durum var sadece ortada.
Birlikte çalışıyoruz. Kahve alsam o adam var diye ordan aldın bu saatte kahve içmezsin, fotokopi çeksem sen mi kaldın fotokopi çekecek onun için burda sürtüyorsun, bakışlarından mı tahrik oluyorsun, adamı süzerek mi tatmin oluyorsun vs vs bir sürü rezillik. Kıyafetim adam için, tuvalete gitsem ona mı denk getirdin, rujum o öper diye, dışarıda otobüse binsem kimi süzdün sen ve tabiiki senin ruhun oro.. u. Ben de hırs yaptım galiba o dedi odamdan çıkmadım, kendimi kanıtlamaya çalıştım aptal gibi olmadı inat ettim bak bir şey yok diye adamın içine girdim olmadı, fırsat kolluyorsun dedi.. Giderek hakaretler başladı, şimdi de küfür canım gibi bir şey oldu. Ve ben artık üzülmüyorum bile, aşırı yorgun ve tükenmiş hissediyorum.
10 gün önce yine adamın arkasından odadan çıktığımı görünce seke seke peşinden neyine koşuyorsun diyince kavga ettik engellemişti, döndü özür dilerim dedi 1 gün sonra artık seni kucağında da görsem benden bir şey çıkmaz, beklentin olmasın dedi ve yine onun için etrafta gezdiğimi ima ederek milyonuncu kez ayrıldı. Her yerden engelledim ama hiçbir şey hissetmemek beni korkutuyor. Söylediklerini duymuyormuşum gibi artık tepki bile vermiyorum. Her türlü küfür edildi, imalar laflar mide bulandırıcı.
Nasıl bir insanım bilmiyorum, neden izin verdim ne tuttu bu kadar bu adamda beni bilmiyorum ve kendimden iğreniyorum mesajları okuyunca. Normal bir insan susmazdı diyorum bunlara, kendimde arıyorum sürekli hatayı, o küfrediyor ben özür diliyorum. Yardım alacağım ama bu yaşadıklarım ve pişmanlıklarım nasıl geçecek, ya da geçecek mi? hata mı bunlar
Göre göre mi yaptım inat mı, hırs mı bilmiyorum. Ve giderek onun söylediği gibi biri olduğumu düşünmeye başlıyorum. 2 senedir kimseye anlatamadım, içimi dökmek istedim sadece..
Toplumumuzda gizli hasta sayısı çok çok fazla.Evet bunca zaman tahammül etmeniz garip gerçekten ...ben sonu seviyoruma falan baglanicak sandım neyse öyle değilmiş.Def edin gitsin.
 
İnanır mısınız bu adama gelene kadar hayatımda neye asla dediysem hepsini yaptım. Kendi aileme yeri geliyor resti çekiyorum en ufak bir imada yanlışta insan silerim, sert bir insanımdır da bu şekilde davranmaya cesaret edemedi şimdiye kadar kimse. Ama sanki kendi hayatımı uzaktan izlemeye başladım, sadece korkunç bir hissizlik ve yorgunluk var üstümde. Teşekkür ederim yazdıklarınız için, bir daha üzülmeyeceğim bu adam yüzünden. Umarım kısa zamanda tatsız bir anı olarak kalacak sadece
InsaAllah bundan sonra size değer veren biriyle bir omur yaşarsiniz
 
Back
X