Bir insan eş ailesine mecbur mudur ?

Hilde_

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !
tek ayak cezası
Kayıtlı Üye
30 Kasım 2019
773
1.138
33
Merhabalar herkese. Bir konuda sizlerin fikirlerini merak ediyorum ve önemsiyorum. Çalışan çalışmayan, çocuğu olan her kadın kaynanasına veya birilerine muhtaç mıdır ? Çocuk olunca illa birileri olması gerekir mi ? Tek başımıza bakamaz mıyız ? Eşimizle beraber tek bakamaz mıyız ? Çalışan her kadın illa büyüklere mecbur mu ? Çalışmayanda mecbur mu ? Çocuk büyütmek bu kadar zor mu ? Bazı büyüklerimden bunları duyuyorum... birlik beraberlik içinde olmak gerektiğini, birbirlerine yardımcı olduğunu vs söylüyor. Fakat bana göre işler her zaman öyle göründüğü gibi gitmiyor. Bu noktada sizler ne düşünüyorsunuz ? Her koşulda birilerine muhtaç mıyız ? İnsan olarak tabiki yardıma ihtiyaç duyabiliriz ama sırf menfaat için çoğu şeye boyun eğmekte normal midir ? Çevremde eş ailesiyle anlaşamayan görüşmeyen çok insan var. Kendi ailesiyle bile görüşmeyenlerde var... o insanlar nasıl yapıyor peki.
 
Çalışan ve izni olmayan anneler mesela 4 aylıkken bebeğini bırakıp ise gitmek zorunda olan anneler bebeği de daha dillenmedigi için bakıcı yerine annesi veya kayınvalidesi baksın istiyor. Bir anlamda mecbur oluyor diyebiliriz. Yani ne olursa olsun mecburiyet olsun olmasın kapıları çok sert çarpmamak lazım. Ne olacağı belli olmaz.
 
Kimse kimseye mecbur değil tabiki. Çocuğuma baksınlar diye kimsenin ağız kokusunu çekmek zorunda değilsiniz. Ama biz millet olarak aile bağlarına görünüşte de olsa bağlıyız olmaması eksiklik gibi. Tamamen görüşmemek çok büyük durumlarda olur benim için ancak. Onun haricinde yardımcı olabilirler isterlerse istemezlerse en doğal hakları zaten. Tek başınıza da üstesinden gelinir gayet yani kendinizi mecbur hissetmeyin.
 
Bu ailenin maddi durumuyla da alakalı.
İlk iki sene kreş için ufak oluyorlar. Ücretsiz izin alacak durumu olmayan, kreş bulamayan kadınlar mecburlar güvenilir bir insana baktırmaya. Ya güvenilir bakıcı bulacaksın yada aileden yardım alacaksın
Ben kendim 2 yıl baktım, sonra kreş artı anneanne desteğiyle ilerledim. Ama babanneye mecbur olsaydım bakıcı arardım. O da bambaşka kültür ve çocuk eğitimi bakışından tamamen.
Yoksa maddi şartlar uygunsa kendi doğurduğuna pek de güzel bakarsın. Ha arada yoruluyor insan aile büyüklerine emanet edip bir kahveue en azından gitmek istiyor. O zamanlar bir el uzatana ihtiyaç var.
 
Ya da çalışmıyorsun veya izindesin diyelim ama acil ameliyata alındın Allah korusun. Eşin de basında duracak eee bebeğe kim bakacak. Ya da esin bebeğe baksa sizle kim duracak vs. Yani rest çekmek iyi bir şey değil. Ama içli dişli olmaya sürekli gelip gitmeye her şeye karıştırmaya da gerek yok
 
Muhtaclik demeyelim de insanin cevresinde birilerinin olmasi iyidir. Mesela benim annem esime tam destek. Maddi manevi. Sadece cocuk icin degil, cocuga ben kendim baktim ama cok da yiprandim. Annem tek basina bir insan olmasaydi bir esi olsaydi isime yarardi o surecte illa ki. Simdi kaynana deyince herkesin tuyleri diken diken oluyor ama normal bir insan evladiysa zarari olmaz yarari olur diye dusunuyorum ben. İs yaptirmak,cocuk baktirmak olarak gormeyin aile buyuklerini. Destek olarak gorurseniz siz karli cikarsiniz
 
Ha ama şunu da eklemeyelim tabii insanlar da dolayısıyla çocuklar da sosyal varlıklar, dolayısıyla aile büyüklerinden de uzak tutulmasını doğru bulmuyorum.
Ben kayınpederimle küsüm mesela ama bu dedesiyle görüşmesini engelleme hakkı vermiyor bana. O onun ikinci derece akrabası, görüşüp görüşmemeye kendi karar verebilir. Böyle bir karar alamam büyük bir sebep yoksa. Basit, kişisel şeyler yüzünden çocukları esirgemeyi de doğru bulmuyorum.
Anneannem bir çocuğu bir köy büyütür derdi, çocuğun gelişimi için daha fazla uyaran, daha fazla insan her zaman iyidir
 
28 yıl şu dünyada varım. 15 yılı kimseye muhtaç olmadan geçti. Öncesi çocuktum zaten. Allahtan tek dileğim ne kendim ne de olacaksa evladım için de kimseye muhtaç etmesin. Zor durumda kaldığım çok zaman oldu ama kimse etrafımda yoktu. Hep bir başıma üstesinden geldim herşeyin. Geçen hafta bebeğimi kaybettim ama bunu açıp söyleyecek kadar samimiyeti veren kimse olmadı zaten umurunda olmaz kimsenin. Herşey gibi bunu da yalnız atlatıyorum. Allah sağlık sıhhat versin diye dua edin yeter. Aileler de iyiyse gemileri yakmayın. İnsan para pul değil de gerçekten yanında birileri olsun isteyebiliyor.
 
Çocuğa aile desteği olmadan bakılır.
Çok güzel bakılır çok da iyi bakılır.
Ama sonra milleti görürsün her işine koşanı olmuş, çocuğun bakımına destek atanı olmuş. "aaa dersin ne kadar çok hırpalanmıştım ben bu dönem"

Bir de yaşarken süper geliyor. Of karışan yok görüşen yok. Ama sonradan anlıyorsun, yoo bu kadar yalnız bırakılmak da normal değil.

Hastaneden çıktığımdan itibaren 2 sene kocamla baktım. Çocuk büyüyünce, kreşe başlayınca falan sağolsun ailem destek olmaya başladı. O da düzenli destek değil bu arada. Mesela okul saati ile iş saatim arası 1 saat olsa baktıracağım kimse yok, herkesin kendi düzeni var. Yerimi biliyorum işte, böyle bir talepte bulunma hakkım yok.

Toparlamak gerekirse, bakılıyor yalan yok. Yalnız da bakılıyor da, gerçekten zor. İkinci çocuğa cesaret kalmıyor.
 
Merhabalar herkese. Bir konuda sizlerin fikirlerini merak ediyorum ve önemsiyorum. Çalışan çalışmayan, çocuğu olan her kadın kaynanasına veya birilerine muhtaç mıdır ? Çocuk olunca illa birileri olması gerekir mi ? Tek başımıza bakamaz mıyız ? Eşimizle beraber tek bakamaz mıyız ? Çalışan her kadın illa büyüklere mecbur mu ? Çalışmayanda mecbur mu ? Çocuk büyütmek bu kadar zor mu ? Bazı büyüklerimden bunları duyuyorum... birlik beraberlik içinde olmak gerektiğini, birbirlerine yardımcı olduğunu vs söylüyor. Fakat bana göre işler her zaman öyle göründüğü gibi gitmiyor. Bu noktada sizler ne düşünüyorsunuz ? Her koşulda birilerine muhtaç mıyız ? İnsan olarak tabiki yardıma ihtiyaç duyabiliriz ama sırf menfaat için çoğu şeye boyun eğmekte normal midir ? Çevremde eş ailesiyle anlaşamayan görüşmeyen çok insan var. Kendi ailesiyle bile görüşmeyenlerde var... o insanlar nasıl yapıyor peki.
Muhtaçlık değil de belki ihtiyaç olabilir. Mecburiyet asla!
 
Tek basina cocuk bakmak cok zor yipranirsin ne gerek var ailelerden destek almak cok guzel cocugu kalabalik aile ortaminda buyutmek anane babanne severek bilerek buyumesi cok guzel birsey. İnsan insana muhtactir yanliz tek basina hersey cok zor kim aile buyugune cocuk baktirmaktanda bakici tercih eder? Cocugunuz olunca nekadar zor oldugunu cok iyi anliyorsun. Bir saat baksalarda kafami dinlesem esimle vakit gecirsem diyorsun
 
Simdi yalan yok: Kendi annem olsun veya kayinvalidem, kayinpederim olsun her acil durumda yardim ediyorlar. Kayinvalidem gelip cocuklara da bakiyor "isin varsa onlara bak ben cocuklara bakarim" diye. Tabi ki bakiciya felan da emanet edebilir, ama icin kendi aile büyüklerin gibi olmaz tabi. Kayinvalidemin ve kayinpederimin ama su huyu cok iyi: Yaptiklari yardimlari gözüne sokmuyorlar veya eksik birseyler görseler yüzüne vurmuyorlar. Tam tersi yardim edebilecekleri konularda destek oluyorlar. Onun icin insan yardimlarini rahat kabul edebiliyor. Yoksa zor olurdu.
Genel olarak da söyleyeyim: Aile icinde herkes yerini bilip birbirine saygi ve sevgi ile yaklassa dünyanin en büyük destegi cikar. Biz sükür elimizden gelen herseyi kendimiz yapmaya gayret ediyoruz, ama arasi yardim alabilmek de cok iyi
 
Ben de eş ailesi ile görüşmüyorum yaklasık 3 aydır. Beni buna mecbur bıraktılar resmen dışlandım üstüme yürüdüler vs. Şimdi ben nasıl görüşeyim bu insanlarla? Hemde hiç pişman değillerken... Sadece dua ediyorum Allahım beni onlara muhtaç etme diye. Çünkü çocuğum olduğunda giidp gelmeyi de düşünmüyorum. Nasıl olacak bilmiyorum ama bazı şeylere muhtacız diye de insan kendinden ödün vermemeli şahsen ben zamanında çook verdim.
Notta düşüyorum; Anane dede ile büyüyen biri olarak... Çoook isterdm babannesiyle dedesiyle büyüsün halalarıyla amcalarıyla içli dışlı olsun hep istedim hep hayalim o şekildeydi hatta kv'ye yakın bile oturmak isterdim bunun için düşünün. Ama Şartlar maalesef buna zorluyor
 
Bence ya kabile gibi bi ortam olmali cocuk en az 15-20 kisi ile birlikte büyümeli ki en sagliklisi o bence ya da anne babalar uzak durmali. Onlar karistikca hicbisey iyi olmuo. Baskalarina güvenerek cocuk yapilmamali zaten anane babanne dede bakar nasilsa diye. Cocugun sahibi ilan ediolar kendilerini.
 
Faydası oluyor elbette ki, ama mecbur diye bir şey yok. İstemezsen, şartların uygunsa kimseden yardım almadan tek başına da büyütürsün gayet.
 
Merhabalar herkese. Bir konuda sizlerin fikirlerini merak ediyorum ve önemsiyorum. Çalışan çalışmayan, çocuğu olan her kadın kaynanasına veya birilerine muhtaç mıdır ? Çocuk olunca illa birileri olması gerekir mi ? Tek başımıza bakamaz mıyız ? Eşimizle beraber tek bakamaz mıyız ? Çalışan her kadın illa büyüklere mecbur mu ? Çalışmayanda mecbur mu ? Çocuk büyütmek bu kadar zor mu ? Bazı büyüklerimden bunları duyuyorum... birlik beraberlik içinde olmak gerektiğini, birbirlerine yardımcı olduğunu vs söylüyor. Fakat bana göre işler her zaman öyle göründüğü gibi gitmiyor. Bu noktada sizler ne düşünüyorsunuz ? Her koşulda birilerine muhtaç mıyız ? İnsan olarak tabiki yardıma ihtiyaç duyabiliriz ama sırf menfaat için çoğu şeye boyun eğmekte normal midir ? Çevremde eş ailesiyle anlaşamayan görüşmeyen çok insan var. Kendi ailesiyle bile görüşmeyenlerde var... o insanlar nasıl yapıyor peki.

Mecburiyet değil olsalar iyi oluyor, örneğin eşim iki çocuğu da kayınvalideye bıraktı iki saatliğine biz başbaşa vakit geçirdik, az önce geldiler şimdi tazelenmiş şekilde küçüğü uyutuyorum, olmasa da tabi ki olur ama etrafta destek çıkan birilerinin olması da bambaşka 🥳
 
Ben hastalıkta sağlıkta insanın insana ihtiyacı vardır diye düşünüyorum. Bunu doğumumda daha çok farkettim. Sezeryanlı olarak kolay değildi çocuğumu kucağıma almak bile yanında insanı gerektiriyordu eşin yardımcı da olsa birileri olduğunda yanında manen destek o bile yetiyor bilemiyorum benim çok yardımcı oldular eşimin ablaları eltim ömrümce bu yaptıkları iyiliği asla unutmam ben de zor durumları olduğunda koşarım anlaştıktan sonra çok güzel muhabbet uyduğu zaman keyifli vakitler geçiriliyor ama bazen yalnız da olmak istiyor tabi insan
 
Back
X