Bir Kıyamama Öyküsü (kreş/oyun grubuna alışma)

bendeuyeolcam .!.:

Aslında kademeli olmasına çalıştım biliyor musunuz
Yani ilk gün bi saat kadar bile kalmadık
Yarın için heveslensin diye düşündüm
Sonraki gün bir saat kaldık
Sonraki gün 1.30 saat kadar kaldık ama o arada ben işte mutfak kapısında değil de girişte beklemeye başladım mesela
Dün bir 10 dk babasıyla görüşmek için çıktım
Sorun yapmayınca ve ben gelince ben girişte olmama rağmen sinifta boyama yapınca olabilir galiba ya diye düşündüm.
Düsünmez olaydım, acısı içimde hala.

Genişletmek için tıkla...

Bunu bir vicdan muhasebesi hâline getirmeyin. Çok dogal tepkiler. Benimki şu an hafta sonu niye okul yok diye hayıflanıyor. Üç ay önce anne beni bırakma diye ağlıyordu. Çocuklar inanılmaz derecede hızlı adapte oluyorlar aslında ama arada olan bize oluyor

bendeuyeolcam .!.:

Zannediyorum ki hele de ilk gun benim kizim mudurun odasinda oturmama izin vermezdi.
O da gelir yanimda otururdu.
Ben kizimsiz asagi kattan yukari kata cikamiyorum cunku cok tedirgin oluyor, korkuyor ve agliyor.
İste herkese uygun bir yontem illa ki vardir ama ben su anda kizima neyin iyi gelecegini kestiremiyorum.

Genişletmek için tıkla...

Siz aşağı yukarı diyorsunuz, ben farklı odada bulunamıyorum.
Tuvalete oğlum olmadan gidemiyorum, 30 saniye yalnız kalamıyorum.
Beraber yatıyor benimle, sürekli ten teması halinde.
Sanki 2 aylık bebek gibi yaşıyor.

Anneler içeri giremiyor, orası çocukların yeri dedikleri an, orada başka bir otorite olduğunu ve ne kadar ağlasa da annesinin de kuralı çiğneyemediğini anladı.

merhaba. ben de öğretmenim, okul öncesi değil ama branş öğretmeniyim ve okulun ilk zamanları çocuklar böyle oluyorlar. özellikle anasınıfı, yuva vs. çocukları ki bu da çok normal çünkü ilk kez ailelerinden ayrılıyorlar. ben okulun ilk başlarında öğlene kadar ağlayan çocuk gördüm, iki hafta sürdü ama bu durum. sonra bir bakıyorsun alışmış, oyun oynuyor, koşuyor. şimdi bakıyorum hiçbiri ağlamıyor, gayet mutlular, annelerine el sallıyorlar anne giderken. biraz sabırlı olun eminim alışacaktır.

Oğlumu anlatmis gibisiniz. 2 sene ana okulna gitti, bu sene 1. Sınıfa başladı. Çok kaygılı bir çocuk. Hala okula giderken 10 defa arkasına dönüp bana baka baka gidiyor
Siz de anksiyete mi var? Oglum benim yüzünden bu halde çünkü.