Bir gün akşam (çok geç değil, saat 10 falandır.) bıçaklı iki kişi sevgilimin önünü kesti. Allah yardım etmiş ki, kurtuldu oradan. O günden sonra karıştım.
Daha sonra, normalleştim. Şimdi geç gideceğini söylediği zaman sadece "Dikkatli ol." diyorum.
Sorun etmiyorum yani.
Ben pek karışmıyorum. Dışarıya çıkıyorum diyor tamam diyorum. Ramazanda 11-12 de eve geliyordum arkadaşlarla iftara kaldığımız için. Yinede pek karışmaz. Bende karışmam. Adam olmuş 29 yaşında kalkıpta ona gitme diyememki.. Sonuçta onunda bir hayatı var. Ama ben azcık kıskanıyorum çünkü onların kültürü farklı. Bazen gece dışarı çıkıp içiyorlar. Aklıma binbirtürlü şeyler geliyor. Adamı içki ortamından çıkarıp otel odasındamı şurdamı burdamı diye kendi kendime düşünüyorum. Gerçi daha yeniyiz. ama çokta sorun etmiyorum.. Kedi gibi erkenden uyuyor zaten(inşallah uyuyordur )
Bende karışırım. Ama ne kıskandığımdan ne de karışmak için yapıyorum bunu.
Başına bişey gelmesini istemiyorum. O da benim geç saatte dışarda olmamı istemiyor. Her şey karşılıklı..
Evet ben de çok karışırım. Ama neden yaptığımı bilmiyorum. Kıskançlık değil. Hatta sonra kızıyorum kendime. Koskoca adam olmuş anası babası karışmıyo ben niye karışıyorum diyorum yine de tutamıyorum kendimi