Arkadaşlar dün eşim bana "senin iffetinden şüpheleniyorum" dedi. Şoke oldum. Niye mi? Dün akşam bir arkadaşa iftara gitmiştik. Orada diğer arkadaşların eşleriyle (beylerle) konuşmuşum. Diğer bayanlar hiç konuşmuyorlarmış bir ben konuşuyormuşum. Halbuki erkekler gündeme dair konuşuyorlar, ben de gündemi takip etmeye çalışan biriyim, konuları ilgimi çekince arada birkaç soru sordum. Diğer bayanlar da konuşuyorlar onlarla ama basit konularla ilgili, siyasetle falan ilgili değil. Hal böyle olunca benim durumum eşimin çoooook dikkatini çekmiş. Önceki yemeklerde de yapmışmışım ben ben bunu.
"E o zaman söyleseydin daha dikkatli davranırdım,hatta hiç konuşmazdım, benim kötü bir niyetim yoktu ki" dedim. Mesele davranışımdan değil iffetimden şüphelenmekmiş. Allahım nasıl önyargılıca bir davranış, nasıl bir iftiradır bu? Dünden beri ağlamaktan gözlerim davul gibi şişti. Bu akşam da tayinimiz çıktığı için bize veda yemeği verilecek aynı kişilerle. Gitmeyeceğim tabi ki. Bir daha o insanlarla nasıl bir arada olabilirim artık. Kendisi gitsin.
" 6 yıllık evliyim. 5 ve 1 yaşında iki kızım var. Geceden beri boşanmayı düşünüyorum. Ara ara kıskaçlıkları olurdu ama bu kadar ağırını hiç yapmamıştı. Beni bu kadar kendinden soğutmamıştı. Evliliğim ve ruhum öyle büyük bir yara aldı ki bir daha iyilesebilir mi bilmiyorum. Barışsak bile asla eskisi gibi olmayacak. Onun tayini çıktı, ben de tayin istemek üzereyim, "hiç istemesem mi acaba diyorum."
Allah şahit. Ben kendimden eminim. Hiç bir kötü niyetim yoktu. Söz konusu kişiler de gayet iyi, seviyeli, eğitimli ve düzgün kişiler. Öyle olmasalar değil konuşmak, yanlarına bile gitmem, aynı masada yemek bile yemem onlarla.
Ev topluyorduk, gidecektik, mutluyduk. Gözümün yaşı dinmiyor şu anda bile. Rabbim ara ara hatırlatıyor,""Sana benden daha yakını yok" diye.
"E o zaman söyleseydin daha dikkatli davranırdım,hatta hiç konuşmazdım, benim kötü bir niyetim yoktu ki" dedim. Mesele davranışımdan değil iffetimden şüphelenmekmiş. Allahım nasıl önyargılıca bir davranış, nasıl bir iftiradır bu? Dünden beri ağlamaktan gözlerim davul gibi şişti. Bu akşam da tayinimiz çıktığı için bize veda yemeği verilecek aynı kişilerle. Gitmeyeceğim tabi ki. Bir daha o insanlarla nasıl bir arada olabilirim artık. Kendisi gitsin.
" 6 yıllık evliyim. 5 ve 1 yaşında iki kızım var. Geceden beri boşanmayı düşünüyorum. Ara ara kıskaçlıkları olurdu ama bu kadar ağırını hiç yapmamıştı. Beni bu kadar kendinden soğutmamıştı. Evliliğim ve ruhum öyle büyük bir yara aldı ki bir daha iyilesebilir mi bilmiyorum. Barışsak bile asla eskisi gibi olmayacak. Onun tayini çıktı, ben de tayin istemek üzereyim, "hiç istemesem mi acaba diyorum."
Allah şahit. Ben kendimden eminim. Hiç bir kötü niyetim yoktu. Söz konusu kişiler de gayet iyi, seviyeli, eğitimli ve düzgün kişiler. Öyle olmasalar değil konuşmak, yanlarına bile gitmem, aynı masada yemek bile yemem onlarla.
Ev topluyorduk, gidecektik, mutluyduk. Gözümün yaşı dinmiyor şu anda bile. Rabbim ara ara hatırlatıyor,""Sana benden daha yakını yok" diye.
